Η έρευνα διερευνά τη συνεκχύλιση ελαιολάδου με φύλλα ελιάς, βότανα και μπαχαρικά

A λίτραture ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στο Foods, ένα ακαδημαϊκό περιοδικό, έχει βρει ότι το ελαιόλαδο συνεκχυλίζεται με άλλα ​"φυσικές πηγές βιοδραστικών ενώσεων» θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα οφέλη του ελαίου για την υγεία.

Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι πολυφαινόλες και άλλες φαινολικές ενώσεις που βρίσκονται σε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ευθύνονται για τη συντριπτική πλειονότητα των οφελών για την υγεία.

"Αυτές οι ιδιότητες περιλαμβάνουν αντιοξειδωτικές δραστηριότητες, αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα, καρδιαγγειακά οφέλη, αντιμικροβιακές ιδιότητες και πρόληψη του καρκίνου, μεταξύ άλλων», είπε ο Ítala Marx, ερευνητής στο Instituto Politécnico de Bragança και στο Πανεπιστήμιο του Πόρτο που συνέταξε την ανασκόπηση. Olive Oil Times.

"Αυξάνοντας τη φυσική περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά στα έλαια, ενισχύεται η θρεπτική τους αξία, προσφέροντας επιπλέον ιδιότητες προαγωγής της υγείας στους καταναλωτές», πρόσθεσε.

Στην ανασκόπηση, ο Μαρξ ερεύνησε τρόπους για να αυξήσει το ποσό των πολυφαινόλες στο τελικό προϊόν για να βελτιώσει τις υγιεινές του ιδιότητες – συμπεριλαμβανομένης της προσθήκης φύλλων ελιάς ή βοτάνων και μπαχαρικών, όπως σκόρδο, λεμόνι, καυτερή πιπεριά, δεντρολίβανο, θυμάρι και ρίγανη – στη διαδικασία άλεσης.

"Είναι απαραίτητο να σημειωθεί ότι το φαινολικό περιεχόμενο και οφέλη για την υγεία του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με παράγοντες όπως η ποικιλία της ελιάς, η ωριμότητα της συγκομιδής και η διαδικασία εκχύλισης», είπε.

"Αυτά τα αντιοξειδωτικά δρουν ως σαρωτές ριζών, εξουδετερώνοντας τις ελεύθερες ρίζες και αναστέλλοντας τη διαδικασία οξείδωσης», πρόσθεσε ο Μαρξ. ​"Αυξάνοντας τη φυσική περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά στα έλαια, τους διάρκεια ζωής μπορούν να παραταθούν, μειώνοντας τον κίνδυνο τάγγισης και διατηρώντας την ποιότητά τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα».

Σύμφωνα με τον Μαρξ, το ενδιαφέρον για τη συνεκχύλιση ελιών με άλλα φρούτα, μπαχαρικά και φύλλα πλούσια σε βιοδραστικές ενώσεις έχει κερδίσει σημαντική προσοχή τα τελευταία χρόνια, με ορισμένους παραγωγούς να βλέπουν τη συνεκχύλιση ως ευκαιρία για καινοτομία.

"Η μέθοδος συνεκχύλισης, γνωστή και ως ταυτόχρονη εκχύλιση, περιλαμβάνει την εξαγωγή ελαιολάδου μαζί με άλλες φυσικές πηγές φαινολικών ενώσεων (στην περίπτωση του χαρτιού, φρέσκα φύλλα ελιάς) κατά τη διαδικασία παραγωγής λαδιού», είπε.

"Αυτή η μέθοδος έχει τη δυνατότητα να ενισχύσει την αισθητηριακή και χημική ποιότητα του έξτρα παρθένου ελαιολάδου και να προσφέρει πρόσθετα οφέλη όπως βελτιωμένη σύνθεση ελαίων που σχετίζεται με την υγεία, ενισχυμένη αντιοξειδωτική δράση, ενισχυμένα αισθητήρια χαρακτηριστικά και βελτιωμένο διατροφικό προφίλ», πρόσθεσε ο Μαρξ.

Ενώ ένας αυξανόμενος όγκος ερευνών έχει βρει ότι η συνεκχύλιση με περγαμόντο, δεντρολίβανο, θυμάρι, βασιλικό και ρίγανη μπορεί να αυξήσει την ποιότητα των ελαίων και τις θετικές αισθητηριακές νότες, αυτές οι συνεκχυλίσεις δεν μπορούν να ταξινομηθούν ως εξαιρετικά παρθένες λόγω της προσθήκης άλλων συστατικών. . Ωστόσο, οι μετρήσεις πολυφαινολών είναι αρκετά υψηλές.

«[Μια μελέτη] εξήγαγε ελαιόλαδα με σκόρδο, λεμόνι, ρίγανη, καυτερή πιπεριά ή δεντρολίβανο», έγραψε ο Μαρξ. ​"Τα αποτελέσματα που προέκυψαν έδειξαν ότι τα μπαχαρικά ή τα φρούτα θα μπορούσαν να αυξήσουν την αντιοξειδωτική ικανότητα των ελαίων ενώ παράλληλα προωθούνται οι αισθητηριακές τους ιδιότητες».

Στη λογοτεχνική της κριτική, η Μαρξ εστίασε κυρίως στη συνεκχύλιση χρησιμοποιώντας φύλλα ελιάς. Προηγουμένως συνέγραψε έρευνα που βρήκε πώς η συν-εξαγωγή με φύλλα ελιάς σε ορισμένες συνθήκες μπορεί να αυξήσει την περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες και το αισθητήριο προφίλ του ελαιολάδου.

Στη λογοτεχνική ανασκόπηση, ο Μαρξ είπε ότι τα φύλλα ελιάς μπορεί να είναι τα πιο κατάλληλα για συνεκχύλιση, καθώς είναι ένα φυσικό υποπροϊόν της συγκομιδής της ελιάς και πρέπει να αντιμετωπιστούν μετά τη συγκομιδή.

Η έρευνά της διαπίστωσε ότι μεταξύ 5 και 10 τοις εκατό του συνολικού βάρους των μεταμορφωμένων ελιών αποτελείται από φύλλα ελιάς, τα οποία υπάρχουν ήδη στο διαδικασία ελαιοτριβής.

"Έχει βρεθεί ότι τα φύλλα ελιάς παρουσιάζουν πολυάριθμες βιολογικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων αντιοξειδωτικών, αντιυπερτασικών, καρδιοπροστατευτικών και αντιφλεγμονωδών επιδράσεων», έγραψε. ​"Επιπλέον, τα φύλλα ελιάς περιέχουν τριτερπενοειδή όπως το μασλινικό, το ουρσολικό και το ολεανολικό οξύ, τα οποία πρόσφατες υπολογιστικές και in vitro μελέτες έχουν δείξει ότι διαθέτουν ιδιότητες κατά του SARS-CoV-2 [Covid-19]. "

Ο Μαρξ σημείωσε ότι πολλοί παράγοντες επηρεάζουν το αποτέλεσμα της συνεκχύλισης ελαιολάδου με φύλλα ελιάς και τα αποτελέσματα της μελέτης ήταν ασυνεπή με τα χρόνια.

"Η ποικιλία των ελιών και των φύλλων, η αναλογία των φύλλων που προστίθενται και η κλίμακα εκχύλισης είναι σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν έντονα την ποιότητα των ελαίων που προκύπτει». αυτή έγραψε.

Συνολικά, ο Marz κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ανάπτυξη λειτουργικά εμπλουτισμένου ελαιολάδου θα μπορούσε να δημιουργήσει νέους τύπους προϊόντων και να ανοίξει νέες αγορές στους παραγωγούς. Ωστόσο, πρέπει να γίνουν μελλοντικές μελέτες βελτιστοποιήστε την τεχνολογία άλεσης να το επιτύχει αυτό και να κατανοήσει πλήρως τα πιθανά οφέλη για την υγεία.

"Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα ελαιόλαδα που συνεκχυλίζονται με φυσικές πηγές βιοδραστικών ενώσεων θα μπορούσαν να είναι μια πολλά υποσχόμενη μέθοδος εμπλουτισμού των ελαιόλαδων και προώθησης των οφελών για την υγεία των καταναλωτών, με στόχο την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών», έγραψε.

Ωστόσο, ο Μαρξ πρόσθεσε ότι ενώ αυτή η μέθοδος έχει αξιοσημείωτες ιδιότητες αύξησης της λειτουργικής ικανότητας του ελαιολάδου, οι παραγωγοί ενδέχεται να αντιμετωπίσουν κάποιες προκλήσεις κατά την προσπάθειά τους να το εφαρμόσουν.

"Οι παραγωγοί πρέπει να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που σχετίζονται με τις συνθήκες εκχύλισης, τα αισθητηριακά χαρακτηριστικά, τον ποιοτικό έλεγχο, τους κανονισμούς και τις εκτιμήσεις κόστους για να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά αυτή τη μέθοδο και να παραδώσουν στην αγορά εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα υψηλής ποιότητας», κατέληξε.