Τα αυξανόμενα έξοδα καταπονούν τους παραγωγούς στη Νότια Ευρώπη

Οι παραγωγοί ελαιολάδου στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα αντιμετωπίζουν προκλήσεις που απειλούν τη βιωσιμότητα του κλάδου.
Από τον Paolo DeAndreis
5 Δεκεμβρίου 2023 15:01 UTC

Το αυξανόμενο κόστος παραγωγής επιβαρύνει τον τομέα του ελαιολάδου στη νότια Ευρώπη εν μέσω α δεύτερη συνεχόμενη κακή συγκομιδή για χώρες της λεκάνης της Μεσογείου.

Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το κόστος παραγωγής ελαιολάδου διπλασιάστηκε στην Ισπανία μεταξύ 2020 και 2023. Η κατάσταση δεν είναι πολύ καλύτερη στην Ιταλία, την Ελλάδα και πέραν αυτής.

"Η ελαιοκαλλιέργεια αντιμετώπισε προκλήσεις και δύσκολες συνθήκες τα τελευταία δύο χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο», είπε η Στέλλα Θεοδοσίου, αναπληρώτρια διευθύντρια του Sevitel, της Ένωσης Ελλήνων εμφιαλωτών ελαιολάδου. Olive Oil Times. "Αυτές οι προκλήσεις έχουν μεταφερθεί σε όλους τους κόμβους της αλυσίδας παραγωγής».

Δείτε επίσης:Πτώση στις πωλήσεις ελαιολάδου στην Ισπανία και την Ιταλία εν μέσω ανόδου των τιμών

"Στη μετά τον Covid εποχή, όλοι έχουμε κληθεί να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία, με το ενεργειακό κόστος να εκτοξεύεται», πρόσθεσε. "Παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα αυτές τις μέρες».

Στην τελευταία ενημέρωση για το κόστος παραγωγής της ελιάς, η Ισπανική Ένωση Δήμων Ελιάς (Aemo) προειδοποίησε για τον βαθύ αντίκτυπο της μείωσε σημαντικά την παραγωγή ελαιολάδου στα έσοδα του κλάδου.

Η έρευνα της Aemo δείχνει ότι μεταξύ 2020 και 2023, το κόστος παραγωγής ενός κιλού ελαιολάδου σχεδόν διπλασιάστηκε, αυξάνοντας από 3.20 ευρώ σε 6.22 ευρώ.

Σύμφωνα με την ένωση, το αυξανόμενο κόστος οφείλεται στην πτώση της παραγωγής και στην αύξηση του κόστους των εισροών. Για παράδειγμα, τα λιπάσματα και τα φυτοϋγειονομικά προϊόντα κοστίζουν 70% περισσότερο από ό,τι πριν από τρία χρόνια. Εν τω μεταξύ, οι τιμές της ενέργειας αυξήθηκαν κατά 40%, ενώ οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 9%.

Δεν ζυγίζουν όλα τα έξοδα εξίσου στα ελαιοτροφεία. Το κόστος παραγωγής για ελαιώνες υψηλής πυκνότητας (εντατικούς) ή υπερυψηλής πυκνότητας (υπερεντατικούς) παραμένει σημαντικά χαμηλότερο από αυτό που αναφέρεται σε παραδοσιακούς ή απότομους ελαιώνες, εν μέρει λόγω μηχανοποίησης. Ωστόσο, το κόστος έχει αυξηθεί σημαντικά σε ολόκληρο τον τομέα τα τελευταία χρόνια.

Σύμφωνα με το Ιταλικό Ινστιτούτο Υπηρεσιών για την Αγορά Γεωργίας και Τροφίμων (Ismea), το κόστος παραγωγής ελαιολάδου στην Ιταλία παραμένει επίσης υψηλό το τρέχον έτος.

Ωστόσο, έχουν μειωθεί ελαφρώς το πρώτο εννεάμηνο του 2023 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, όταν αναφέρθηκαν σημαντικές αυξήσεις.

Στην τελευταία έκθεσή της, η Ismea σημείωσε πώς έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Οι εισαγωγές, καθοριστικής σημασίας για τον ιταλικό τομέα, μειώθηκαν σε όγκο κατά 25% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Ωστόσο, η αξία τους αυξήθηκε κατά 19%, υπογραμμίζοντας την αύξηση των τιμών του εμπορίου της ελιάς και τον αντίκτυπό τους στο λειτουργικό κόστος των παραγωγών και των εμφιαλωτών.

Η πτώση της παραγωγής που αναφέρθηκε σε αρκετές χώρες έχει ωθήσει τις τιμές των πρώτων υλών σε άνοδο από την προηγούμενη σεζόν, προκαλώντας περαιτέρω αβεβαιότητα τόσο στους παραγωγούς, όσο και στους εισαγωγείς και στους εξαγωγείς.

Στην Ιταλία, όπου το ελαιόλαδο οι όγκοι παραγωγής την τρέχουσα περίοδο αναμένεται να ξεπεράσουν Σε αυτά της προηγούμενης, τα περιθώρια για τους Ιταλούς παραγωγούς ελαιολάδου εξακολουθούν να είναι πιθανό να είναι σχετικά μέτρια.

"Με την τρέχουσα τιμή [του προϊόντος], κατά τη διάρκεια αυτής της καμπάνιας, θα ανακτήσουμε το κόστος παραγωγής, περισσότερο από αυτό που συμβαίνει σε άλλους», δήλωσε στα τοπικά ΜΜΕ ο Gennaro Sicolo, πρόεδρος της ένωσης παραγωγών Italia Olivicola.

Σύμφωνα με τον Sicolo, η πτώση της παραγωγής αντιμετωπίζει ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου – ειδικά στην Ισπανία, Πορτογαλία, Μαρόκο και Τυνησία – είναι ο κύριος λόγος για τόσο χαμηλές αποδόσεις. "Αυτό σημαίνει ότι οι Ιταλοί παραγωγοί δεν μπορούν να στραφούν σε αυτές τις χώρες για να αγοράσουν το προϊόν», είπε.

"Επιπλέον, πρέπει επίσης να εξετάσουμε τις εργασίες άλεσης, οι οποίες, όπως γνωρίζουμε, απαιτούν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας», πρόσθεσε ο Sicolo. "Μιλώντας για νούμερα, είχαμε πέρυσι τιμές 25 € ανά 100 κιλά. Σήμερα, σκαρφαλώνει εύκολα μεταξύ 27 και 30 ευρώ».

Διαφήμιση

Ο Θεοδοσίου συμφώνησε. "Το κόστος της μεταφοράς, της συσκευασίας, της λειτουργίας των ελαιοτριβείων και των βιομηχανιών επεξεργασίας ελαιολάδου έχουν αυξηθεί», είπε.

Θεοδοσίου πρόσθεσε ότι ο κλάδος έχει επίσης πληγεί από την αύξηση των επιτοκίων και του κόστους εργασίας.

Ενώ η Ελλάδα είχε καλή συγκομιδή την προηγούμενη σεζόν, η παραγωγή την καλλιεργητική περίοδο 2023/24 αναμένεται να μειωθεί σημαντικά.

"Η Ελλάδα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της κλιματική αλλαγή», είπε ο Θεοδοσίου. "Ως εκ τούτου, οι ελληνικοί ελαιώνες αναμένεται να παρουσιάσουν μείωση περίπου 170,000 τόνων».

Σύμφωνα με τον Θεοδοσίου, η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον έναν ανάποδο κίνδυνο ντόμινο στην αγορά ελαιολάδου, καθώς οι καταναλωτές τείνουν να ξοδεύουν λιγότερα σε προϊόντα υψηλής τιμής ακριβώς τη στιγμή που οι παραγωγοί ελαιολάδου χρειάζονται περισσότερες πωλήσεις για να καλύψουν το λειτουργικό κόστος.

"Οι επιχειρήσεις τυποποίησης και επώνυμων εταιρειών εξαγωγής ελαιολάδου διαχειρίζονται τις αγορές πρώτων υλών τους σταδιακά ανάλογα με τη ζήτηση, από την αρχή κάθε καλλιεργητικής χρονιάς, τον Νοέμβριο, έως τις αρχές του επόμενου, Οκτωβρίου», είπε ο Θεοδοσίου.

"Ο κλάδος λειτουργεί σύμφωνα με το αυστηρό πλαίσιο της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας», πρόσθεσε. "Κατά συνέπεια, η τελική τιμή κάθε επώνυμου ελαιολάδου εξαρτάται άμεσα από το κόστος της πρώτης ύλης».

"Η μεγαλύτερη πρόκληση των εταιρειών τυποποίησης ελαιολάδου είναι να διατηρήσουν τις ποσοστώσεις τους στην εγχώρια και διεθνή αγορά», κατέληξε ο Θεοδοσίου. "Οποιαδήποτε περαιτέρω μείωση στην κατανάλωση ελαιολάδου θα είναι δυσλειτουργική για όλους τους κρίκους της αλυσίδας».



Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σχετικά άρθρα