Η παραγωγή ελαιολάδου επιστρέφει στην Πομπηία 2,000 χρόνια μετά την έκρηξη του ηφαιστείου

Υπουργοί και αγροτικές οργανώσεις δοκίμασαν τοπικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και επιτραπέζιες ελιές ενώ προώθησαν την υποψηφιότητα της UNESCO για ιταλικές κουζίνες.
Αρχαιολογικά ερείπια της Πομπηίας, Ιταλία
Από τον Paolo DeAndreis
7 Αυγούστου 2023 16:03 UTC

Τριακόσια πενήντα ελαιόδεντρα στην αρχαιολογική περιοχή της Πομπηίας, στη νότια Ιταλία, είναι η πηγή του πρώτου ελαιολάδου που παρήχθη στην αρχαία πόλη από τότε που η καταστροφική έκρηξη του ηφαιστείου την έθαψε το 79 Κ.Χ.

Κατά τη διάρκεια μιας τελετής που πραγματοποιήθηκε στη βεράντα της Μεγάλης Παλαίστρας, μια υποβλητική τοποθεσία στην καρδιά του αρχαιολογικού χώρου, αγροτικές οργανώσεις, ελαιοκαλλιεργητές και υπουργοί της κυβέρνησης γεύτηκαν και γιόρτασαν τα Pumpaiia έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, που πήρε το όνομά της από την πόλη.

"Αυτό το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο είναι ο καρπός μιας συλλογικής προσπάθειας των συλλόγων μας και των ιδρυμάτων του Αρχαιολογικού Πάρκου της Πομπηίας», ο Nicola Di Noia, γενικός διευθυντής της ένωσης παραγωγών ελαιολάδου, Unaprol, και πρόεδρος των υπηρεσιών γεωργικής υποστήριξης της γεωργίας. οργάνωση, είπε ο Coldiretti Olive Oil Times. "Σε όλη την πόλη, εκατοντάδες ελαιόδεντρα έχουν αποκατασταθεί».

Δείτε επίσης:Έκθεση τέχνης αντικατοπτρίζει τον καταστροφικό αντίκτυπο της Ξυλέλλας

Τα ελαιόδεντρα αναπτύσσονται σε 66 εκτάρια στην ιστορική ρωμαϊκή πόλη, κατοικώντας τις αυλές των αρχαίων σπιτιών της Πομπηίας και ορισμένους χώρους πρασίνου.

"Αυτή είναι μια από τις προκλήσεις. Για να μαζέψουν τις ελιές και να φροντίσουν τα δέντρα, οι καλλιεργητές πρέπει να απλωθούν γύρω από μια τόσο μεγάλη επιφάνεια», είπε ο Di Noia.

Μετά την ανάκτηση, τα ελαιόδεντρα κλαδεύτηκαν ανάλογα με τη θέση τους, με προσοχή τόσο στις ανάγκες παραγωγής όσο και στο τοπίο.

"Εκτός από τις ελιές, στην Πομπηία φύτρωναν και διάφορα τοπικά είδη φυτών. Έχουν ανακτηθεί όλα ως μέρος του έργου αποκατάστασης», σημείωσε ο Ντι Νόια.

Τα ελαιόδεντρα της Πομπηίας περιλαμβάνουν δημοφιλείς ιταλικές ποικιλίες όπως οι Moraiolo και Leccino, αλλά πολλές προέρχονται από τοπικές ποικιλίες, οι οποίες είναι πολύ λιγότερο γνωστές.

"Υπάρχουν ελαιόδεντρα που συνδέονται αυστηρά με την περιοχή, όπως το Ravece, το Ortice ή το Carpellese», είπε ο Di Noia. "Το Αρχαιολογικό Πάρκο της Πομπηίας ήταν πάντα ενεργό στην έρευνα αρχαίων ειδών με στόχο να ανακτήσει όχι μόνο τα δέντρα του, αλλά να αναβιώσει τη μοναδική σύνδεση [της σύγχρονης Πομπηίας] με την ιστορία της».

"Υπάρχουν οι Domus, οι αυλές του οποίου έχουν αναστηλωθεί, όπου ευδοκιμούν και πάλι φυτά από εκείνη την αρχαιότητα», πρόσθεσε.

Οι τοπικοί αγρότες και οι σύλλογοι είναι υπεύθυνοι για το κλάδεμα των δέντρων και την κάλυψη των αναγκών τους καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, τη συγκομιδή και τη μετατροπή των ελιών.

"Όλο το ελαιόλαδο που παράγεται από αυτές τις ελιές γίνεται το μοναδικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο της Πομπηίας και επιστρέφεται στο Αρχαιολογικό Πάρκο», είπε ο Ντι Νόια. "Αυτή η πρωτοβουλία δεν είναι επιχειρηματική. Το νόημά του έγκειται στην προώθηση της ιστορικής σύνδεσης με την προέλευση της Πομπηίας».

Οι αρχαίοι Πομπηιοί κατανάλωναν άφθονο ελαιόλαδο, το οποίο παρήχθη μόνο εν μέρει από ντόπιους καλλιεργητές. Το μεγαλύτερο μέρος του ελαιολάδου εισήχθη από περιοχές σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

"Το χρησιμοποιούσαν για πολλούς σκοπούς, όχι μόνο για κατανάλωση αλλά και για καθαρισμό ή καλλυντικά, τυπικά εκείνων των αρχαίων ημερών. Σκεφτείτε τη χρήση του ελαιολάδου ως καυσίμου. Οι λάμπες ελαιολάδου κάποτε φώτιζαν ολόκληρη την Πομπηία», είπε ο Ντι Νόια.

Η ανάκτηση των ελαιόδεντρων έρχεται μετά από παρόμοιες πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση της αρχαίας ελαιοκομικής κληρονομιάς άλλων αρχαιολογικών πάρκων της χώρας.

Μεταξύ των παραδειγμάτων έργων ανάκαμψης είναι Ελαιόλαδο Palatine που παράγεται από τα δέντρα στο πάρκο του Κολοσσαίο στη Ρώμη ή από ελαιόλαδο που παράγεται από χιλιάδες δέντρα που φυτεύτηκαν στο βίλα του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού, όχι μακριά από την ιταλική πρωτεύουσα.

"Αυτά είναι παραδείγματα ανάκαμψης που ελπίζουμε ότι μπορούν επίσης να εμπνεύσουν και άλλες πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση της εγκατάλειψης των ελαιώνων σε ολόκληρη τη χώρα, όπως η πρωτοβουλία στα Απέννινα», είπε ο Ντι Νόια.

Επιτραπέζιες ελιές παρουσιάστηκαν επίσης στους Ιταλούς υπουργούς στη βεράντα της Μεγάλης Παλαίστρας.

"Οι κάτοικοι της Πομπηίας κατανάλωναν μανιωδώς επιτραπέζιες ελιές», είπε ο Ντι Νόια. "Υπάρχουν αρχαιολογικές επιγραφές που περιγράφουν λεπτομερώς τη χρήση επιτραπέζιων ελιών. Βρέθηκαν αποδείξεις για την παραγωγή τους».

"Τότε παρήγαγαν επιτραπέζιες ελιές μόνο με φυσικές μεθόδους φυσικά», πρόσθεσε. "Ακόμα κι αν δεν καλλιεργήθηκαν στην Πομπηία, οι επιτραπέζιες ελιές που παρουσιάσαμε στην εκδήλωση είναι καρπός της ίδιας αρχαίας προσέγγισης. Αντίθετα, είναι πικρές φυσικές επιτραπέζιες ελιές, γεμάτες αντιοξειδωτικά».

Ο εορτασμός στην Πομπηία έρχεται και η ιταλική κυβέρνηση επιδιώκει να προωθήσει την κουζίνα της ως υποψήφια προς επιλογή Κατάλογος Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

"Η αλυσίδα παραγωγής τροφίμων και κρασιού είναι μέρος της ιταλικής κληρονομιάς», δήλωσε ο Τζενάρο Σαντζουλιάνο, υπουργός Πολιτισμού, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. "Ο πολιτισμός και η διατροφική παράδοση είναι μια ευκαιρία για κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη».



Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σχετικά άρθρα