Οι παραγωγοί ελαιολάδου στην Πορτογαλία γιορτάζουν τη δεύτερη υψηλότερη απόδοση της χώρας

Καθώς ολοκληρώνεται η συγκομιδή στην Πορτογαλία, η παραγωγή ελαιολάδου εκτιμάται ότι θα φτάσει τους 150,000 έως 160,000 τόνους το καλλιεργητικό έτος 2023/24, επιβεβαιώνοντας μια μικρή αύξηση από την προηγούμενη συγκομιδή.

Συνολικά, οι Πορτογάλοι παραγωγοί είπαν ότι ήταν μια καλή συγκομιδή. Ωστόσο, τα υψηλά επίπεδα υγρασίας που συγκεντρώθηκαν στις ελιές λόγω της χειμερινής βροχής έκαναν δύσκολη την εξαγωγή λαδιού και μείωσαν την τελική ποσότητα ελαιολάδου.

Ο Jeremias Lancastre e Tavora, γενικός διευθυντής της Olivo Gestão, μιας εταιρείας με έδρα το Alentejo, επιβεβαίωσε τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι παραγωγοί κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, η οποία ξεκίνησε τον Οκτώβριο και ολοκληρώθηκε πρόσφατα.

Αυτός είπε, ​"Ήταν μια απαιτητική εκστρατεία, από τεχνική άποψη, για τη βιομηχανία ελαιολάδου στην Πορτογαλία, ιδιαίτερα στο Alentejo, τη μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγική περιοχή της χώρας με σημαντική διαφορά.

"Οι αρχικές προβλέψεις έδειχναν μια μέση εποχή, ακόμα κι αν είχαμε κάποιες αβεβαιότητες σχετικά με την ποσότητα των αναμενόμενων ελιών λόγω του ασυνήθιστα κρύου καιρού την άνοιξη», πρόσθεσε ο Lancastre e Tavora.

Είπε ότι τον Οκτώβριο, ο καρπός φαινόταν να ωριμάζει καλά, υποδεικνύοντας καλά επίπεδα συσσώρευσης λαδιού.

"Ωστόσο, μετά τις πρώτες βροχές τον Οκτώβριο και ενώ ήταν ακόμα ζεστό, οι ελιές σταμάτησαν να συσσωρεύουν λάδι και τα επίπεδα υγρασίας αυξήθηκαν εκθετικά», δήλωσε ο Lancastre e Tavora. ​"Αυτό έκανε την όλη διαδικασία εξόρυξης πολύ δύσκολη και προκάλεσε πολύ χαμηλές αποδόσεις πετρελαίου, φτάνοντας ακόμη και το 2.5% κάτω από τον μέσο όρο για αυτήν την περιοχή».

"Μια άλλη πρόκληση που είχαμε ήταν η Γκάφα, ένας μύκητας που εμφανίστηκε στις ελιές μας προς τα τέλη Νοεμβρίου», πρόσθεσε. ​"Έπρεπε να είμαστε πολύ επιλεκτικοί όταν μαζεύαμε ελιές για να τις μεταφέρουμε στο ελαιοτριβείο για να αποφύγουμε την ανάμειξη των ελαίων και την οξύτητα».

Γνωστή και ως ανθρακνόζη, η Γκάφα είναι μια ασθένεια της ελιάς που επηρεάζει την ποιότητα του λαδιού, αντανακλώντας κυρίως στην αυξημένη οξύτητα. Συνήθως φταίει η υγρασία και οι υψηλές θερμοκρασίες.

Στην άλλη πλευρά της Πορτογαλίας, όπου οι παραδοσιακοί ελαιώνες κυριαρχούν στο απόκρημνο, λοφώδες τοπίο της χώρας, οι παραγωγοί ανέφεραν μια ανάκαμψη της παραγωγής με παρόμοιες προκλήσεις.

Ο Χούλιο Άλβες, ο ιδρυτής του Quinta dos Olmais, είπε ότι η παραγωγή στο Trás-os-Montes αναμένεται να αυξηθεί μετά την κακή συγκομιδή του περασμένου έτους. Ωστόσο, οι παραγωγοί παρουσίασαν επίσης χαμηλότερα επίπεδα συσσώρευσης λαδιού μετά από ένα υγρό φθινόπωρο και χειμώνα.

"Μετά την καταστροφική εκστρατεία του 2022, επιστρέψαμε στους συνήθεις αριθμούς μας», είπε. ​"Επιλέγοντας πρώιμη συγκομιδή, προχωρήσαμε παρά τις βροχερές καιρικές συνθήκες».

"Κατά συνέπεια, καταφέραμε να συγκεντρώσουμε μεγαλύτερη ποσότητα ελιών, αν και με ελαφρώς χαμηλότερες αποδόσεις λόγω της αυξημένης περιεκτικότητάς τους σε νερό», πρόσθεσε ο Άλβες. ​"Συνολικά, η συγκομιδή στην περιοχή μας εξελίχθηκε ομαλά, χωρίς σημαντικές οπισθοδρομήσεις».

Μαζί με τις χαμηλότερες αποδόσεις πετρελαίου, ο Άλβες είπε ότι το πιο σημαντικό εμπόδιο που αντιμετώπισαν οι παραγωγοί στο βόρειο τμήμα της χώρας ήταν η λάσπη και το ολισθηρό έδαφος που προκλήθηκε από τη βροχή, πράγμα που σήμαινε ότι η συγκομιδή ξεδιπλώθηκε πιο αργά.

Ενώ η φετινή σεζόν ήταν κάτω από το υψηλό ρεκόρ από 206,000 τόνους που παρήχθησαν το καλλιεργητικό έτος 2021/22, ο Lancastre e Tavora είπε ότι η παραγωγή θα συνεχίσει να αυξάνεται καθώς αυξάνεται ο αριθμός των νεοφυτευθέντων ελαιώνων υπερυψηλής πυκνότητας στο Alentejo.

"Από το 2005, ο εκσυγχρονισμός των αγροτικών επιχειρήσεων στην Πορτογαλία, η αποτελεσματικότητα της επεξεργασίας στους ελαιώνες και η ποιότητα του ελαιολάδου που παράγεται εδώ είναι ενθαρρυντικά για τους ντόπιους αγρότες», είπε. ​"Το γεγονός ότι πρόκειται για μια γηγενή καλλιέργεια με διαθεσιμότητα νερού, καλό έδαφος και λογικές κλιματολογικές συνθήκες κατέστησε δυνατή την επίτευξη αποτελεσμάτων».

Όπως πολλοί από τους συνομηλίκους του, ο Lancastre e Tavora προβλέπει ότι η Πορτογαλία θα είναι ένας από τους μεγαλύτερη στον κόσμο χώρες παραγωγής ελαιολάδου την επόμενη πενταετία.

"Ταυτόχρονα, λόγω της υψηλής απόδοσης και ποιότητας των σύγχρονων ελαιώνων, η Πορτογαλία πιθανότατα θα γίνει σημείο αναφοράς για τον κλάδο», είπε. ​"Αυτό θα φέρει επίσης πολύ θετικά αποτελέσματα σε μικρότερα έργα σε περιοχές όπου δεν είναι δυνατή η άρδευση παραδοσιακών ελαιώνων, αλλά που θα επωφεληθούν από την κλίμακα και τις συνθήκες για την παραγωγή ποιοτικού ελαιολάδου».

Η ολοκλήρωση του φράγματος Alqueva το 2002 έκανε το Alentejo πολύ πιο ανθεκτικό σε περιόδους ξηρασίας. Ως αποτέλεσμα, η παραγωγή στην Πορτογαλία μειώθηκε πολύ λιγότερο απότομα στο 2022/23 έτος συγκομιδής παρά σε πολλά άλλα μέρη της λεκάνης της Μεσογείου.

"Το γεγονός ότι έχουμε διαθέσιμο νερό και δεν εξαρτόμαστε τόσο από τη βροχή κάθε χρόνο σημαίνει ότι δεν είμαστε τόσο ευάλωτοι στους κλιματικούς κύκλους», δήλωσε ο Lancastre e Tavora. ​"Είναι επομένως πιο εύκολο να προσαρμόσουμε τις επιχειρήσεις στη νέα κλιματική πραγματικότητα, να προστατέψουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τα ελαιόδεντρα και τις ελιές και να μας επιτρέψουν να είμαστε παραγωγικοί και να διατηρήσουμε την ποιότητα».

Ενώ το φράγμα Alqueva προστατεύει από την ξηρασία, το Lancastre e Tavora ανησυχεί ότι οι ασυνήθιστα υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες, ένα φαινόμενο που παρατηρείται να γίνεται όλο και πιο συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια, θα δημιουργήσουν νέες προκλήσεις για τους ελαιοκαλλιεργητές.

"Οι αλλαγές στο μεσογειακό κλίμα που συνήθως χαρακτηρίζονται από τις τέσσερις εποχές μπορούν να αλλάξουν τον κύκλο των φυτών και να επιφέρουν αστάθεια στην παραγωγική διαδικασία», είπε. ​"Αυτό θα επηρεάσει τους αγρότες παγκοσμίως επειδή [περίπου το 70 τοις εκατό] της παραγωγής εξακολουθεί να προέρχεται από βροχερούς και παραδοσιακούς ελαιώνες».

"Η κλιματική αλλαγή μας ανησυχεί», πρόσθεσε ο Lancastre e Tavora. ​"Ως εκ τούτου, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ενσωματώσουμε μέτρα βιωσιμότητας, τόσο σε αγρονομικό όσο και σε αγροτοβιομηχανικό επίπεδο».

Μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο του ελαιολάδου, η Πορτογαλία γνώρισε απότομη αύξηση των τιμών του ελαιολάδου τα τελευταία δύο χρόνια. Ο Alves ανέφερε αυτό ως ανησυχία για τους παραδοσιακούς παραγωγούς, καθώς οι υψηλές τιμές έχουν οδηγήσει τους καταναλωτές να αλλάζουν τις συνήθειές τους Ισπανία και Ιταλία.

Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Οι τιμές στο Τρας-ο-Μόντες έφτασαν τα 859.5 ευρώ ανά 100 κιλά τον Φεβρουάριο, ελαφρώς χαμηλότερα από το υψηλό ρεκόρ του Ιανουαρίου και 50 τοις εκατό πάνω από τον Φεβρουάριο του 2023.

"Κατά τη γνώμη μου, αυτή η αύξηση της τιμής εξαρτάται από δύο βασικούς παράγοντες: τον κυκλικό και τον διαρθρωτικό», δήλωσε ο Lancastre e Tavora. ​"Αφενός η έλλειψη βροχοπτώσεων και οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες σε κρίσιμες στιγμές για την καλλιέργεια προκάλεσαν δύο συνεχόμενα χρόνια χαμηλής παραγωγής, γεγονός που οδήγησε σε έλλειψη διαθεσιμότητας ελαιολάδου στην αγορά. Ταυτόχρονα, υπήρξε τεράστια πίστη των καταναλωτών στο προϊόν. Ήταν απαραίτητο να αυξηθεί το επίπεδο τιμών».

"Από την άλλη πλευρά, πιο διαρθρωτικά, οι ρυθμοί πληθωρισμού για όλα τα είδη διατροφής γενικά παίζουν επίσης ρόλο στην άνοδο των τιμών του ελαιολάδου», πρόσθεσε. ​"Πράγματι, παραγωγή το κόστος έχει αυξηθεί σημαντικά, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι τα τελευταία δύο χρόνια, ο πληθωρισμός στα τρόφιμα έχει φτάσει σε υψηλό όλων των εποχών και έχει αυξήσει το κόστος των νοικοκυριών».

Παρά τις προκλήσεις του αυξημένου κόστους παραγωγής και της κλιματικής αλλαγής, το Lancastre e Tavora είναι αισιόδοξο για το μέλλον του πορτογαλικού και του παγκόσμιου κλάδου ελαιολάδου.

"Αν λάβουμε υπόψη τη μέση ετήσια παραγωγή, το ελαιόλαδο εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει λιγότερο από το [τρία] τοις εκατό των ελαίων που καταναλώνονται στον κόσμο, γεγονός που καταδεικνύει την αναπτυξιακή ικανότητα αυτού του προϊόντος, όντας το μοναδικό με όλα τα γνωστά οφέλη για την υγεία," αυτός είπε.

"Τώρα περισσότερο από ποτέ, οι χώρες παραγωγής πρέπει να καθορίσουν μια στρατηγική για την προώθηση του προϊόντος σε περισσότερα μέρη του κόσμου, ιδιαίτερα στις αναδυόμενες αγορές, όπου περισσότερα νοικοκυριά έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη συνείδηση ​​για την υγεία και μπορούν να αντέξουν οικονομικά το ελαιόλαδο», κατέληξε.

Ο Daniel Dawson συνέβαλε σε αυτήν την έκθεση.