Αποδόσεις ρεκόρ για την Πορτογαλία για το καλλιεργητικό έτος 2021/22

Παραγωγή ελαιολάδου στην Πορτογαλία βρίσκεται σε ρυθμό να φτάσει στο ρεκόρ των 225 εκατομμυρίων λίτρων (230,000 τόνοι) το καλλιεργητικό έτος 2021/22, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής (INE).

Το INE απέδωσε τη συγκομιδή προφυλακτήρα στις βέλτιστες αγρο-μετεωρολογικές συνθήκες και τον αυξανόμενο ρόλο της υψηλής πυκνότητας και εξαιρετικά υψηλής πυκνότητας ελαιώνες.

Ωστόσο, τα στοιχεία που δημοσίευσε η Olivum δείχνουν ελαφρώς χαμηλότερη παραγωγή. Η τοπική ένωση παραγωγών ελαιολάδου και μυλωνάδων εκτιμά ότι η παραγωγή για τη συγκομιδή 2021/22 θα φθάσει μεταξύ 180,000 και 200,000 τόνους.

Σε κάθε περίπτωση, η φετινή απόδοση θα σημειώσει ρεκόρ. Την προηγούμενη σεζόν, η παραγωγή έφτασε τους 100,000 τόνους ενώ το 150,000/2019 αναφέρθηκαν 20 τόνοι. προηγούμενο ρεκόρ.

"Στην εκστρατεία που μόλις τελείωσε, οι καιρικές συνθήκες και η σχεδόν απουσία παρασίτων συνέβαλαν αναμφίβολα σε αυτά τα πολύ θετικά αποτελέσματα όσον αφορά την παραγωγή, τα οποία είναι ουσιαστικά τα καλύτερα νούμερα ποτέ για τον κλάδο», δήλωσε ο Gonçalo Almeida Simões, εκτελεστικός διευθυντής της Olivum. είπε Olive Oil Times.

Casa do Azeite, η τοπική ένωση για την προώθηση του ελαιολάδου και καλλιέργεια ελαιολάδου, επιβεβαίωσε ότι οι τρέχουσες αποδόσεις αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη συνολική παραγωγή από τότε που η χώρα άρχισε να αναφέρει συστηματικά στοιχεία συγκομιδής το 1915.

Σύμφωνα με τη Mariana Matos, τη γενική γραμματέα του Casa do Azeite, αυτό θα μπορούσε να είναι μόνο η αρχή.

"Έχοντας κατά νου τις ισχυρές επενδύσεις σε νέες και αρδευόμενες φυτείες που γνώρισε η Πορτογαλία τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στην περιοχή Alentejo, εκτιμάται ότι η μέση παραγωγή ελαιολάδου στην Πορτογαλία θα μπορούσε να φτάσει, βραχυπρόθεσμα, τους 200,000 τόνους ετησίως», είπε ο Μάτος. Olive Oil Times.

Πρόσθεσε ότι η παραγωγή θα μπορούσε να συνεχίσει να αυξάνεται ​"καθώς οι επενδύσεις σε νέες φυτείες συνεχίζονται, αν και με βραδύτερο ρυθμό ανάπτυξης από αυτόν που έχει παρατηρηθεί μέχρι τώρα».

Η ελαιοκαλλιέργεια αποτελεί σημαντικό μέρος της πορτογαλικής γεωργικής παράδοσης και κουλτούρας εδώ και αιώνες. Πιστεύεται ότι τα πρώτα ελαιόδεντρα εμφανίστηκαν στη χώρα πριν από περισσότερα από 3,000 χρόνια.

Σύμφωνα με στοιχεία της Juan Vilar Strategic Consulting, η Πορτογαλία έχει τώρα 361,483 εκτάρια ελαιώνων, το -% της παγκόσμιας ελαιοκαλλιέργειας.

Η κεντρική-νότια περιοχή Alentejo φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό φυτειών υψηλής πυκνότητας. Οι ελαιώνες χαμηλής πυκνότητας είναι πιο συνηθισμένοι στη νότια περιοχή του Αλγκάρβε ή στην κεντρο-βόρεια περιοχή Entre Douro-e-Minho.

Τα στοιχεία της Juan Vilar Strategic Consulting δείχνουν ότι το 64 τοις εκατό της Πορτογαλίας καλύπτεται σύγχρονοι ελαιώνες, εκ των οποίων λίγο περισσότερο από το 32 τοις εκατό είναι υψηλής πυκνότητας και ελαφρώς λιγότερο από το 32 τοις εκατό είναι υπερυψηλής πυκνότητας. Επιπλέον, περισσότερο από το 38 τοις εκατό των ελασών είναι αρδευόμενες.

Από τότε που φυτεύτηκε το πρώτο σύγχρονο άλσος στην περιοχή Santarém τα τελευταία 20 χρόνια, οι μεγάλες επενδύσεις και τα δημόσια κίνητρα άλλαξαν δραστικά τον ελαιοκαλλιεργητικό τομέα της χώρας, ο οποίος βασιζόταν στην παραδοσιακούς ελαιώνες.

"Η Πορτογαλία ήταν μια χώρα με υψηλό έλλειμμα στην παραγωγή ελαιολάδου, που έπρεπε να εισάγει τεράστια ποσότητα ελαιολάδου για να ικανοποιήσει τις ανάγκες της», είπε ο Μάτος. ​"Όλη αυτή η κατάσταση άλλαξε σε λίγα χρόνια και η Πορτογαλία είναι πλέον μια αυτάρκης χώρα… και καθαρός εξαγωγέας».

"Το εμπορικό ισοζύγιο του κλάδου μετατράπηκε από εξαιρετικά ελλειμματικό σε θετικό ισοζύγιο περίπου 250 εκατ. ευρώ, ενώ η ποιότητα του ελαιολάδου που παράγεται στην Πορτογαλία αυξήθηκε σημαντικά», πρόσθεσε.

Η Πορτογαλία έγινε αυτάρκης στην παραγωγή ελαιολάδου το 2014 και παράγει το 150 τοις εκατό των αναγκών της, γεγονός που, σύμφωνα με την Olivum, καθιστά την Πορτογαλία τον τέταρτο μεγαλύτερο εξαγωγέα στον κόσμο.

"Η αύξηση ως προς την έκταση, αλλά και την παραγωγικότητα, συνδέεται με τον σύγχρονο ελαιώνα και, κυρίως, με το μεγάλο αρδευτικό έργο στην Alqueva», δήλωσε η Almeida Simões.

"Έτσι, το 60 τοις εκατό της περιμέτρου άρδευσης Alqueva είναι σύγχρονοι ελαιώνες και οι αυξήσεις στις παραγόμενες ποσότητες είναι άμεσα συνδεδεμένη στην επιτυχία και την παραγωγικότητα αυτού του τύπου ελαιώνα», πρόσθεσε. ​"Το 2000, ο εθνικός μέσος όρος παραγωγής ελιάς ήταν 0.5 τόνοι ανά στρέμμα. Σήμερα, ορισμένες φάρμες στην περιοχή Alqueva παράγουν 20 τόνους ανά εκτάριο».

Ενώ μερικές πορτογαλικές εταιρείες είναι μεταξύ των μεγαλύτερων παραγωγών ελαιολάδου παγκοσμίως, ένας αυξανόμενος αριθμός μικρών παραγωγών επιδεικνύει επίσης την ποιότητα του εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.

Στο 2021 NYIOOC World Olive Oil Competition, βραβεύτηκαν 38 πορτογαλικά ελαιόλαδα για την άριστη ποιότητά τους. Μεταξύ των νικητών παραγωγών, πολλοί καλλιεργούν παραδοσιακούς ελαιώνες.

"Παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην εθνική σκηνή, καθώς παράγουν εμφιαλωμένο ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας», είπε η Almeida Simões. ​"Οι ελιές είναι μια βροχερή καλλιέργεια που απαντάται κυρίως στις περιοχές Trás-os-Montes, Beira Alta και Beira Baixa.

Πρόσθεσε ότι τα παραδοσιακά και σύγχρονα άλση έχουν σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο στην Πορτογαλία και κοινωνικό αντίκτυπο στις αγροτικές κοινότητες της ενδοχώρας.

"Ο αγροδιατροφικός τομέας, δηλαδή ο τομέας του ελαιολάδου, κατέστησε δυνατή την τόνωση της τοπικής οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας σε περιοχές που δεν είναι ενδιαφέρουσες για άλλους τομείς της οικονομίας, καθώς απέχουν πολύ από μεγάλα αστικά κέντρα», είπε η Almeida Simões.

Οι τοπικοί ειδικοί εκτιμούν επίσης τους παραδοσιακούς ελαιώνες για τον ρόλο τους διατήρηση της βιοποικιλότητας και την προστασία της γενετικής ποικιλότητας.

Σύμφωνα με τον Μάτος, το γενετικό τους προφίλ και ο ρόλος που παίζουν στη διατήρηση του τοπίου και του οικοσυστήματος είναι τέτοιος που ​"Αυτός ο τύπος ελαιώνα, ο οποίος είναι λιγότερο κερδοφόρος από τη φύση του, πρέπει να υποστηριχθεί ειδικά ώστε να διασφαλιστεί η επιβίωσή του».

Ενώ η παραγωγή στην Πορτογαλία συνεχίζει να αυξάνεται δραματικά, η μέση ετήσια παραγωγή κατανάλωση ελαιολάδου υπολογίζεται στα 7.8 λίτρα ανά άτομο, τοποθετώντας τη χώρα πίσω από την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα.

Αν και, Πορτογάλοι ειδικοί παρατήρησαν πώς έχει η κατανάλωση ελαιολάδου στις μεγάλες χώρες παραγωγής μειώθηκε τα τελευταία χρόνια.

"Αυτό θα πρέπει να είναι μια κλήση αφύπνισης για ολόκληρο τον κλάδο», είπε ο Μάτος. ​"Υπάρχουν πολλοί μύθοι και πολλή παραπληροφόρηση και ο κλάδος είναι υπεύθυνος για την προώθηση των ελαιόλαδων και την εκπαίδευση των καταναλωτών».

"Χρειάζεται να έχουμε περισσότερες μελέτες για την αιτία αυτής της πτώσης της κατανάλωσης στις χώρες παραγωγής, ώστε να μπορούμε να σχεδιάζουμε καλά στοχευμένες εκστρατείες μάρκετινγκ», πρόσθεσε.

"Το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου διεξάγει εις βάθος μελέτες για τη συμπεριφορά των καταναλωτών σε πολλές χώρες και πιστεύω ότι τα αποτελέσματα αυτών των μελετών θα αποτελέσουν ουσιαστικό εργαλείο για την κατανόηση του φαινομένου, την προώθηση της κατανάλωσης ελαιολάδου και την προσέλκυση της προσοχής των νεότερων καταναλωτών. Συνέχισε ο Μάτος.

Σύμφωνα με την Almeida Simões, οι χώρες παραγωγής θα πρέπει να συνεχίσουν να προωθούν τους πολιτισμούς ελαιολάδου τους, αλλά δεν πρέπει να περιορίζονται από αυτό.

"Πρέπει να γίνει σημαντική επένδυση στις καταναλωτικές αγορές των μη παραγωγών χωρών που ήδη καταναλώνουν ελαιόλαδο», είπε. ​"και, κυρίως, σε μη παραγωγικές χώρες που δεν έχουν παράδοση στην κατανάλωση ελαιολάδου, όπως συμβαίνει ασιατικές χώρες, όπου η σόγια κυριαρχεί στην κουζίνα».

Μεταξύ των πιο σχετικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο κλάδος, οι ειδικοί τονίζουν τον ρόλο του κλιματική αλλαγή και, πιο συγκεκριμένα, το σοβαρό και διαρκής ξηρασία που επηρεάζει τη χώρα.

"Οι αρνητικές επιπτώσεις της σοβαρής και ακραίας μετεωρολογικής ξηρασίας μπορούν ήδη να παρατηρηθούν, η οποία, στα τέλη Ιανουαρίου, έπληξε το 45 τοις εκατό της ηπειρωτικής χώρας», έγραψε το ΙΝΕ. ​"Αυτό το σενάριο ξηρασίας, μαζί με την άνοδο των τιμών των μέσων παραγωγής, έχει δημιουργήσει αβεβαιότητα και αυξανόμενη ανησυχία στον κλάδο».

"Φέτος, η ξηρασία λαμβάνει διαστάσεις που είναι ήδη πολύ ανησυχητικές και που θα μπορούσε να πάρει καταστροφικές διαστάσεις τις επόμενες εβδομάδες», πρόσθεσε η Almeida Simões.

"Οι βροχερές καλλιέργειες υποφέρουν και οι αρδευόμενες καλλιέργειες εφαρμόζουν το ελάχιστο ώστε το φυτό να μην υποφέρει από υδατικό στρες, το οποίο θα μπορούσε να επηρεάσει τον βλαστικό κύκλο όχι μόνο φέτος, αλλά και τα επόμενα χρόνια», κατέληξε.

• Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής
• Juan Vilar Στρατηγικοί Σύμβουλοι