Η Πορτογαλία απολαμβάνει ρεκόρ συγκομιδής «εκτός χρονιάς».

Οι τιμές του ελαιολάδου στην Πορτογαλία είναι έτοιμες να υποχωρήσουν αφού η κυβέρνηση συμπεριέλαβε το ελαιόλαδο σε έναν κατάλογο προϊόντων που απαλλάσσονται από τον φόρο προστιθέμενης αξίας.

Στόχος του νέου μέτρου είναι να αμβλύνει τις επιπτώσεις του πληθωρισμού στους λογαριασμούς των οικογενειών στα παντοπωλεία.

Η αναμενόμενη κατανάλωση ελαιολάδου για το καλλιεργητικό έτος 2022/23 στην Πορτογαλία εκτιμάται ότι θα φτάσει τους 61,000 τόνους από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου, ελαφρώς κάτω από τον μέσο όρο της πενταετίας.

"Η κατανάλωση ελαιολάδου έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια, κάτι που δεν αφορά αποκλειστικά την Πορτογαλία, με άλλες ευρωπαϊκές χώρες παραγωγής να καταγράφουν το ίδιο φαινόμενο», είπε ο Gonçalo Moreira, διευθυντής ενός προγράμματος βιωσιμότητας ελαιολάδου στη νότια περιοχή Alentejo. Olive Oil Times.

"Παρατηρούμε αλλαγές στις διατροφικές και καταναλωτικές συνήθειες, με λιγότερο μαγείρεμα και περισσότερα επεξεργασμένα τρόφιμα και λιγότερο αλφαβητισμό στην απόκτηση και προετοιμασία φαγητού, όπως το μαγείρεμα ή τα παραδοσιακά πιάτα», πρόσθεσε. ​"Οι νεότερες γενιές είναι επίσης πιο πρόθυμες να ακολουθήσουν εναλλακτικές δίαιτες που γενικά προωθούν άλλα λίπη».

Παρά τη στάσιμη κατανάλωση, η παραγωγή ελαιολάδου στην Πορτογαλία συνεχίζει την ανοδική της τροχιά, με τους παραγωγούς να αναμένουν απόδοση ρεκόρ για ένα ​»εκτός έτους», με πολλούς παραγωγούς να εισέρχονται στη χαμηλή φάση του φυσικού κύκλου εναλλαγής της ελιάς.

Η μακροχρόνια ξηρασία και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που επηρέασαν μεγάλο μέρος της λεκάνης της Δυτικής Μεσογείου κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους έχουν επίσης επηρεάζονται τα μεγέθη παραγωγής. Τον περασμένο Αύγουστο, οι Πορτογάλοι παραγωγοί ελαιολάδου υπολόγισαν το η απόδοση θα πέσει κάτω από τους 100,000 τόνους.

Ωστόσο, τα στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής (INE) δείχνουν ότι η παραγωγή το 2022/23 θα είναι πολύ υψηλότερη. Το INE είπε ότι 126,000 τόνοι είχαν ήδη παραχθεί στη χώρα μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου.

Αυτός ο αριθμός θα έκανε την τρέχουσα καλλιεργητική χρονιά την τέταρτη μεγαλύτερη στην ιστορία της χώρας, η οποία τα τελευταία χρόνια ανέφερε αυξανόμενες αποδόσεις. Πέρυσι, η Πορτογαλία απόλαυσε ένα συγκομιδή ρεκόρ, που σύμφωνα με το ΙΝΕ ξεπέρασε τους 230,000 τόνους. Σύμφωνα με τη ΔΟΕ, η Πορτογαλία παρήγαγε 206,200 τόνους πέρυσι.

Ο Μορέιρα είπε ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να πούμε ποια μπορεί να είναι η απόδοση το 2023/24 και δεν θα μπορούσαν να γίνουν προβλέψεις μέχρι την ανθοφορία της ελιάς αργότερα την άνοιξη. Ωστόσο, είπε ότι οι επενδύσεις σε σύγχρονη ελαιοκαλλιέργεια στην Πορτογαλία πιθανόν να οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγής.

"Η παραγωγή ελαιολάδου στην Πορτογαλία θα συνεχίσει να αυξάνεται, με την πιθανότητα να γίνει ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός στην Ευρώπη», δήλωσε ο Moreira.

"Σε αυτό θα βοηθήσουν οι νέοι ελαιώνες που εγκαθίστανται και η μετατροπή των ελαιώνων σε κουβούκλια σε άλλες πιο παραγωγικές μεθόδους, όπως οι ελαιώνες σε φράχτες», πρόσθεσε.

Το Alentejo είναι της χώρας πιο σχετική περιοχή παραγωγής ελαιολάδου, αλλά οι επενδύσεις στη σύγχρονη ελαιοκαλλιέργεια επεκτείνονται και σε άλλους τομείς.

"Επιπλέον, έχουμε μια αύξηση στον αριθμό των νέων 4.0 ελαιοτριβείων, κατασκευασμένων και εξοπλισμένων με την πιο σύγχρονη τεχνολογία, η οποία επιτρέπει τη βελτιστοποιημένη εξαγωγή ελαιολάδου και αποδίδει την υψηλότερη ποιότητα», δήλωσε ο Moreira.

Σύμφωνα με το ΙΝΕ, η ποιότητα του ελαιολάδου το 2022/23 είναι υψηλή, με καλά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και χαμηλή οξύτητα.

"Κάθε χρόνο, περισσότερες εταιρείες παράγουν ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας στην Πορτογαλία», δήλωσε ο Alberto Serralha, ιδιοκτήτης του βραβευμένο παραγωγό Sociedade Agrícola Ouro Vegetal, είπε Olive Oil Times.

Πρόσθεσε ότι η υψηλή ποιότητα του πορτογαλικού ελαιολάδου σπάνια αναγνωρίζεται όπως θα έπρεπε. ​"Η Πορτογαλία χρειάζεται μια επαγγελματική οντότητα για να προωθήσει τα ελαιόλαδα μας στις διεθνείς αγορές με τον ίδιο τρόπο που κάνουν η Ισπανία, η Ελλάδα και η Ιταλία», δήλωσε ο Serralha.

"Σήμερα, η πορεία είναι ασαφής για τους ποιοτικούς παραγωγούς που προσπαθούν να αναπτυχθούν και να διαφοροποιηθούν στις εξαγωγικές αγορές λόγω της κλίμακας και του περιορισμένου προϋπολογισμού μάρκετινγκ», πρόσθεσε. ​"Επιπλέον, ο ανταγωνισμός από άλλες χώρες είναι αρκετά σοβαρός. Σήμερα, κάθε περιοχή παραγωγής έχει εξαιρετικούς παραγωγούς».

"Ο λογικός δρόμος για τους Πορτογάλους παραγωγούς υψηλής ποιότητας είναι να αναζητήσουν τη διαφοροποίηση που παρέχουν οι παραδοσιακές ποικιλίες καθώς κάπου υπάρχει μια αγορά που εκτιμά τη μοναδικότητά τους», συνέχισε η Serralha.

Ένας άλλος βραβευμένος παραγωγός, ο Antonio Duarte, ιδιοκτήτης της Viveiros Monterosa, επιβεβαίωσε ότι θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα για να βελτιωθεί η διεθνής αναγνώριση για τα πορτογαλικά ελαιόλαδα.

"Υπάρχουν ακόμη πολλά να κάνουμε για τη μάρκα ​»Made-in-Portugal» σε σύγκριση με τους μεγάλους παραγωγούς ελαιολάδου όπως η Ισπανία ή η Ιταλία», είπε. Olive Oil Times. ​"Τα τελευταία χρόνια, α πολιτική για την προώθηση του πορτογαλικού ελαιολάδου έχει αναπτυχθεί, αλλά έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας».

"Η γενική αίσθηση είναι ότι το πορτογαλικό ελαιόλαδο είναι εξαιρετικής ποιότητας, αλλά δεν είναι πολύ εύκολο να το βρεις», πρόσθεσε ο Ντουάρτε. ​"Οι περισσότεροι παραγωγοί ελαιολάδου υψηλής ποιότητας είναι μικρού ή μεσαίου μεγέθους».

Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι η κατάσταση βελτιώνεται σιγά σιγά. ​"Τα πορτογαλικά ελαιόλαδα εκτιμώνται περισσότερο τα τελευταία χρόνια, κυρίως επειδή βραβεύονται τακτικά σε διάφορους διεθνείς διαγωνισμούς», είπε ο Duarte.

"Όλη η δουλειά που έκαναν οι παραγωγοί και η αναγνώρισή τους με τα βραβεία διευκόλυνε την αποδοχή των ελαιόλαδων μας και σιγά σιγά βλέπουμε τα πορτογαλικά ελαιόλαδα να κυκλοφορούν σε διάφορες χώρες», είπε.

Καθώς η η νέα σεζόν πλησιάζει γρήγορα, είπε ο Moreira: ​"Το 2023 ξεκίνησε κρύο και με λίγες βροχές. Στα τέλη Φεβρουαρίου, ο νότος βρισκόταν ήδη σε μια ήπια έως μέτρια ξηρασία, με το κέντρο και τα βόρεια σε μια κανονική κατάσταση υγρασίας και βροχής για την εποχή».

"Παρά την υγρασία του Μαρτίου, οι υψηλές θερμοκρασίες δεν επιτρέπουν τη συσσώρευση νερού στο έδαφος», πρόσθεσε.

Ωστόσο, τα επίπεδα της λεκάνης απορροής του ποταμού είναι καθησυχαστικά, με χωρητικότητα τουλάχιστον 85% στο νότο. Ωστόσο, Η λειψυδρία είναι πάντα στο μυαλό των καλλιεργητών.

"Οι ελαιοκαλλιεργητές γνωρίζουν τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει η έλλειψη νερού και έχουν κάνει τους ελαιώνες τους πιο ανθεκτικούς», κατέληξε ο Moreira.

• Publico
• Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής