Community Mills on The Rise στη Γαλλία

Οι άνθρωποι γέμιζαν καλάθια με ελιές από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο στη Νότια Γαλλία, ανυπόμονοι να τις μετατρέψουν σε φρέσκο ​​ελαιόλαδο. Χιλιάδες συγκεντρώνονται έξω από τα τοπικά ελαιοτριβεία σε μια εορταστική ατμόσφαιρα.

"Είναι μια ετήσια παράδοση», είπε η Alexandra Paris, διευθύντρια επικοινωνίας στο France Olive, ένωση παραγωγών. Olive Oil Times. ​"Πάντα έτσι ήταν. Κάθε χρόνο, ανεξάρτητοι πελάτες, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών, που έχουν ελαιόδεντρα πηγαίνουν στα ελαιοτριβεία».

Ανάμεσα στους μύλους είναι και ο 200χρονος Bargemon, τον οποίο διαχειρίζεται ο σύλλογος Moli d'Oli. Φιλοξένησε πλήθη ανθρώπων που είχαν μαζέψει ελιές από τα δέντρα στους κήπους τους και ήταν πρόθυμοι να συμπιέσουν το πολύτιμο φορτίο τους σε πράσινο χρυσό.

"Αυτή η περίοδος συγκομιδής ήταν εξαιρετική», είπε η Αικατερίνη Πελισού, πρόεδρος του συλλόγου. Olive Oil Times. ​"Κανονικά, πατάμε περίπου 70 τόνους ελιές, αλλά φέτος, πατήσαμε 106 τόνους, φτιάχνοντας 15,000 λίτρα ελαιόλαδο, σχεδόν διπλάσια από την ποσότητα που έχουμε συνηθίσει». 

Ενώ πολλοί παραγωγοί με σύγχρονους δισκόμυλους ή σφυρόμυλους χρησιμοποιούν τον όρο ​»πιέζονται» για να περιγράψουν τη διαδικασία παραγωγής ελαιολάδου τους παρά ​»συνθλίβεται» ή ​»μεταμορφωμένο», ο Bargemon εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την παραδοσιακή μέθοδο πίεσης.

"Ακόμη και τα σύγχρονα πιεστήρια δεν μπορούσαν να χειριστούν τη ζήτηση», είπε η Πελισού. ​"Όσοι δεν μπορούσαν να πάρουν θέση μαζί τους ήρθαν σε μένα. Όχι ότι υπήρχε κάποια ιδιαίτερη προτίμηση — έψαχναν ένα μέρος, μοντέρνο ή όχι, για να πατήσουν τις ελιές τους».

"Ο χρόνος αναμονής για λάδι από ένα παραδοσιακό πιεστήριο είναι πολύ μεγαλύτερος», πρόσθεσε. ​"Είναι επτά ώρες για ένα πιεστήριο σαν το δικό μου και μία ώρα για ένα σύγχρονο πιεστήριο».

Ενώ η συγκομιδή προφυλακτήρα της Γαλλίας στο 2023/24 έτος συγκομιδής, στην οποία η παραγωγή αναμένεται να ανέλθει στους 4,400 τόνους, μπορεί εν μέρει να εξηγήσει την αύξηση των θαμώνων στα τοπικά ελαιοτριβεία, η Πελισού πιστεύει ότι οφείλεται επίσης σε μια πολιτιστική αλλαγή.

"Οι άνθρωποι έχουν μεγάλο κίνητρο», είπε. ​"Πρώτα απ 'όλα, το κάνουν για την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση να έχουν το δικό τους ελαιόλαδο. Μερικοί πωλούν ακόμη και το πλεόνασμα που παράγεται, είτε μέσω μας είτε ανεξάρτητα». 

"Δεύτερον, οι άνθρωποι γίνονται πιο συνειδητοί σχετικά με την ποιότητα και την ιχνηλασιμότητα αυτού που τρώνε», πρόσθεσε η Πελισού. ​"Τρίτον, το καλό ελαιόλαδο είναι ακριβό. Οι τιμές των σούπερ μάρκετ αυξάνονται και εδώ στο Var, όπου οι ελιές φυτρώνουν φυσικά, οι άνθρωποι αρχίζουν να μαθαίνουν περισσότερα για την καλλιέργεια και πώς να πιέζουν το δικό τους λάδι».

Η Pelissou ελπίζει να επωφεληθεί από αυτή την ασυνήθιστη στιγμή της συγκομιδής προφυλακτήρα σε συνδυασμό με τις υψηλές τιμές στη Γαλλία για να εμπλακεί περισσότερος κόσμος στον τομέα. 

Είπε ότι η ετήσια συνδρομή στον σύλλογο είναι 10 ευρώ με πρόσθετη χρέωση 0.50 έως 0.60 ευρώ ανά κιλό αλεσμένων ελιών, ανάλογα με το αν ο προστάτης φέρει περισσότερα ή λιγότερα από 100 κιλά.

"Εάν οι ελιές είναι πράσινες, χρειάζονται οκτώ έως εννέα κιλά ελιές για να γίνει ένα λίτρο ελαιόλαδο», είπε. ​"Η γεύση είναι συνήθως αρκετά πικάντικη για νέες ελιές. Εάν οι ελιές είναι παλιότερες, χρειάζονται περίπου τέσσερα έως πέντε κιλά για να φτιάξετε ένα λίτρο ελαιόλαδο. Η γεύση είναι πιο απαλή από αυτή των νεότερων ελιών.»

"Αναζητούμε επενδύσεις στο εργοστάσιό μας και ελπίζουμε να λάβουμε κοινοτική υποστήριξη», πρόσθεσε η Πελισού. ​"Επένδυση σε Η ελαιοκαλλιέργεια αναπτύσσεται στην περιοχή. Για παράδειγμα, στην Κάλλας, ένας μύλος που ανήκει στην οικογένεια Bérenguier για τέσσερις γενιές επένδυσε πρόσφατα σε περισσότερα από 1,000 ελαιόδεντρα. Το κάνουν αυτό λόγω της αυξανόμενης ζήτησης».

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο κόσμος προτιμά να επισκέπτεται τα ελαιοτριβεία για την ιχνηλασιμότητα και την ποιότητα του παραγόμενου λαδιού σε σύγκριση με αυτό που μπορεί να βρει στα σούπερ μάρκετ. 

Ωστόσο, τώρα Οι τιμές του ελαιολάδου στην προέλευση έχουν φτάσει σε υψηλά ρεκόρ, με τιμές που φτάνουν τα 30€ το λίτρο για τοπική παραγωγή έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, δεν είναι σαφές εάν οι υψηλότερες τιμές στα σούπερ μάρκετ έχουν επηρεάσει τις προτιμήσεις για αγορά απευθείας από τα εργοστάσια.

Ένας άλλος πρόεδρος της ένωσης, ο Luc Poulain d'Andecy της Promolive, δήλωσε στα τοπικά ΜΜΕ ότι αυτή την περίοδο συγκομιδής, ένα λίτρο λαδιού που παράγεται στο μύλο του Caveirac κόστιζε 3.50 ευρώ για κάθε μέλος του. ​"Μια ασυναγώνιστη τιμή», είπε.

"Το αν περισσότεροι άνθρωποι πηγαίνουν στα ελαιοτριβεία τώρα που οι τιμές του ελαιολάδου είναι υψηλές δεν είναι ξεκάθαρο, καθώς τα δεδομένα συλλέγονται ακόμη», είπε η Παρί. ​"Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι πρόσφατα υπήρξε μια αναγέννηση του τομέα του ελαιολάδου στη Γαλλία. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται να είναι πιο αξιοσημείωτο είναι ότι περισσότερα ελαιοτριβεία φαίνεται να δέχονται τις ελιές να μετατραπούν σε ελαιόλαδο».

"Υπάρχουν πράγματι περισσότερα ελαιοτριβεία από ό,τι πριν από 15 χρόνια και έχουν μεταμορφώσει τον κλάδο», πρόσθεσε.

Πράγματι, αρκετά νέα ελαιοτριβεία δημιουργήθηκαν πέρυσι και φαίνεται να ευδοκιμούν. 

Το ελαιοτριβείο Mas Miger στο Alès-Anduze ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2023 και έχει ήδη κερδίσει την έλξη. Οι τρεις ιδιοκτήτες επενδύουν 350,000 ευρώ για την κατασκευή ενός νέου κτιρίου 400 τετραγωνικών μέτρων και 200,000 ευρώ σε νέα γραμμή παραγωγής.

Εν τω μεταξύ, ο Bernard Saïn ίδρυσε το μοναδικό ελαιοτριβείο στη Gironde τον Οκτώβριο του 2023. Το ελαιοτριβείο του είναι ​"το μοναδικό στην περιοχή» και έχει προσελκύσει κόσμο ​"από το Dordogne, το Lot-et-Garonne και τα κάστρα που τα είχαν φυτέψει για να φαίνονται όμορφα και που μέχρι τώρα έβλεπαν τις ελιές να πέφτουν».

"Η παραγωγή αυτών των ελαιοτριβείων είναι κατά κύριο λόγο στη νοτιοδυτική Γαλλία», δήλωσε ο Παρίσι. ​"Ωστόσο, δεν είναι εντοπισμένο. Απλώς ξεπροβάλλουν, ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε όλη την περιοχή. Ο αριθμός τους έχει διπλασιαστεί, από 105 το 1995 σε 315 σήμερα. Περίπου 50 διοικούνται από συνεταιρισμούς, ενώ τα υπόλοιπα είναι ιδιόκτητα».

• Le Réveil du Midi
• Objectif Gard
• Les Echos