8K διαβάζει
7900

Βασικά

Καλά λάδια έπεσαν κακό: Αναγνωρίζοντας ελαττώματα ελαιολάδου

Τι καλό γεύση του ελαιόλαδου και πώς να αναγνωρίσετε μερικά από τα ελαττώματα σε ένα πετρέλαιο που έχει περάσει από την κορυφή του.
Από την Alexandra Kicenik Devarenne
Ενημερώθηκε 24 Σεπτεμβρίου 2024 00:31 UTC

Η χαρά του ελαιολάδου έγκειται στα πολλά υπέροχα αρώματα και γεύσεις του - από την πλούσια ώριμη ελιά έως τις φωτεινές πράσινες χορτώδεις νότες και από ένα απαλό λεπτό φινίρισμα έως ένα λαμπερό πιπέρι - υπάρχει ένας κόσμος αισθητηριακής εξερεύνησης που περιμένει τον τυχοδιώκτη. Όμως, όπως κάθε μεγάλος εξερευνητής, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με κινδύνους - κροκόδειλοι σε αυτά τα ήσυχα νερά. Αυτή είναι μια εισαγωγή στα πιο συνηθισμένα ελαττώματα που θα βρείτε στο ελαιόλαδο: αυτό που ονομάζεται, τι τους προκαλεί και πώς να αναγνωρίσετε την παρουσία τους.

Οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τα ελαττώματα πρέπει να ξεκινά με τακτοποίηση.

Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, είναι εξοικειωμένοι με τη γεύση του κουνουπιού ελαιόλαδου. Το ελαιόλαδο δεν είναι πλέον περιστασιακή παρουσία στην κουζίνα, οπότε είναι καιρός να το αλλάξουμε.

Το ελαιόλαδο είναι ένα ευπαθές προϊόν.

Το ελαιόλαδο έχει καλύτερη γεύση όταν είναι φρέσκο. Σκεφτείτε το ελαιόλαδο σε μια συνέχεια φρεσκάδας που πηγαίνει από μόλις παρασκευασμένο, φρέσκο ​​στη συγκομιδή στο ένα άκρο σε εντελώς ταγγισμένο στο άλλο. Ο χρόνος που χρειάζεται ένα ελαιόλαδο για να πάει από το ένα άκρο αυτής της συνεχούς φρεσκάδας στο άλλο εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: θερμοκρασία αποθήκευσης, έκθεση στον αέρα και το φως και την ποσότητα των φυσικών αντιοξειδωτικών στο ελαιόλαδο αρχικά. Όλα τα ελαιόλαδα, ακόμα και τα πιο εκλεκτά, θα ταγγίσουν τελικά.

Γι' αυτό δεν πρέπει ποτέ να συσσωρεύετε ελαιόλαδο: χρησιμοποιήστε το και απολαύστε το. Περιμένετε μια ειδική περίσταση για να χρησιμοποιήσετε το καλό σας ελαιόλαδο; Τι θα λέγατε για το δείπνο;

Έχετε μια ξεκάθαρη αίσθηση για το τι μυρίζει και γεύση το λάδι;

Μια καλή εικόνα για πολλούς ανθρώπους είναι η μυρωδιά από κραγιόνια. Ένα άλλο χρήσιμο στοιχείο - κάτι που σχεδόν όλοι έχουν δοκιμάσει - είναι οι ταγγισμένοι ξηροί καρποί. Το Rancid είναι το λίπος που έχει καταστραφεί, κάτι που έχουμε συναντήσει κάποια στιγμή. Σε μια ταγγισμένη κλίμακα από το 0 έως το 10, σχεδόν όλοι θα παρατηρήσουν το 9 ή το 10. Το κόλπο είναι να αναπτύξετε την αυτοπεποίθηση για να διαλέξετε την ταγγικότητα όταν είναι 5, ή 3 ή χαμηλότερη. Η γεύση του ταγγίσματος στο ελαιόλαδο συνήθως συνοδεύεται από ένα λιπαρό αίσθηση στο στόμα; η λιπαρότητα είναι συχνά αντιληπτή πρώτα.

Πηγαίνετε στο ντουλάπι σας και τραβήξτε έξω το ελαιόλαδο. Πόσο χρονών είναι? υπάρχει ένα "Best By» ραντεβού; Γενικά, αυτή η ημερομηνία είναι δύο χρόνια από τη στιγμή που εμφιαλώθηκε. Δυστυχώς, αυτό δεν σας λέει πότε συγκομίστηκε και αλέστηκε. Η ημερομηνία συγκομιδής είναι ο πιο αξιόπιστος δείκτης, καθώς σας λέει πότε πραγματικά παρασκευάστηκε το ελαιόλαδο. Μυρίστε το.

Δοκίμασέ το. Κραγιόνια; Στόκος? Παλιά φιστίκια; Μην ανησυχείτε για το να πετάξετε το παλιό ελαιόλαδο. νιώστε καλά με αυτό! Μην εκπλαγείτε αν το καθάρισμα του ντουλαπιού σας δεν περιλαμβάνει μόνο παλιό ελαιόλαδο, αλλά πράγματα όπως παλιό αλεύρι ολικής αλέσεως (το οποίο γίνεται ταγγό λόγω των ελαίων στο φύτρο σιταριού), κράκερ και δημητριακά.

Το ελαιόλαδο καταναλώνεται καλύτερα εντός ενός έτους συγκομιδής.

Τα περισσότερα λάδια, εάν δεν ανοιχτούν και φυλάσσονται σε δροσερό σκοτεινό μέρος, θα εξακολουθήσουν να είναι καλά για έως και δύο χρόνια, αλλά χάνουν σταθερά τη φρέσκια φρουτώδη υφή που θέλετε στο ελαιόλαδο. Τα πιο πράσινα, γερά ελαιόλαδα θα διατηρηθούν καλύτερα από τα ευαίσθητα ώριμα λόγω της υψηλότερης περιεκτικότητας σε ενώσεις που ονομάζονται πολυφαινόλες στα πιο πράσινα έλαια. Μπορείτε να αναγνωρίσετε την παρουσία αυτών των πολυφαινολών επειδή συμβάλλουν στην πιπεριά και την πικρία στη γεύση ενός λαδιού. Εάν ένα λάδι είναι λεπτό και μαλακό, φτιαγμένο από ώριμες ελιές, τότε θα θελήσετε να το χρησιμοποιήσετε γρήγορα, μέσα σε έξι μήνες ή ένα χρόνο το πολύ.

Εμφανίζεται το δεύτερο πιο συνηθισμένο ελάττωμα ελαιολάδου "μουχλιασμένος."

Η ζύμωση προκαλείται από τη ζύμωση απουσία οξυγόνου. Αυτό συμβαίνει μέσα στις ελιές πριν το άλεσμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό οι ελιές να μεταποιούνται σε λάδι σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρονικό διάστημα μετά τη συγκομιδή. Οι ελιές που αφήνονται σε σακουλάκια ή στοίβες για έστω και λίγες μέρες θα παράγουν λαδωμένο ελαιόλαδο.

Και πώς μοιάζει η μυρωδιά και η γεύση; Δυστυχώς, η απάντηση για πολλούς ανθρώπους είναι "ελαιόλαδο." Για πολλούς ανθρώπους στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό, οι νόστιμες γεύσεις στο ελαιόλαδο είναι ο κανόνας. Όταν έκανα προπόνηση για ένα πάνελ γεύσης ελαιολάδου, θυμάμαι έντονα τη μέρα που έριχνα το συνηθισμένο υποτιθέμενο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο μου σε ένα ζεστό τηγάνι και με τύλιξε η μυρωδιά του γευστικού. Πέταξα αυτό το μπουκάλι και δεν κοίταξα ποτέ πίσω.

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Τώρα το ξέρω καλή ελιά Το λάδι μυρίζει σαν φρέσκες πράσινες ή ώριμες ελιές και ότι η μυρωδιά που πάντα συνέδεα με το ελαιόλαδο ήταν η μυρωδιά των ελιών που έχουν υποστεί ζύμωση. Είναι δύσκολο να βρείτε έναν μόνο περιγραφικό δείκτη για τη μυρωδιά, αλλά μερικά πράγματα μπορεί να βοηθήσουν: ιδρωμένες κάλτσες, βαλτώδης βλάστηση ή πολύ υγρός σωρός κομπόστ. Ένας καλός τρόπος για να δοκιμάσετε ένα παράδειγμα του ελαττώματος είναι οι επιτραπέζιες ελιές. Κοιτάξτε μια παρτίδα ελιών τύπου Καλαμάτας και δείτε αν μπορείτε να βρείτε κάποιες που δεν είναι μωβ ή καστανομαύρες και σφιχτές, αλλά αντ' αυτού είναι καφέ και χυλώδεις. Φάε ένα. Ότι είναι η γεύση του fusty.

Το ταγγό και το φουσκωμένο είναι μακράν τα πιο κοινά ελαττώματα του ελαιολάδου. Περιστασιακά μπορεί να αντιμετωπίσετε ένα ελάττωμα κρασιού-ξυδιού. Αυτό προκαλείται από ζύμωση με οξυγόνο και μπορεί να θυμίζει ξύδι ή βερνίκι νυχιών. Ένα άλλο ελάττωμα που εμφανίζεται μια στο τόσο είναι μούχλα. Προκαλούμενη από μουχλιασμένες ελιές, έχει γεύση σκονισμένα, μουχλιασμένα παλιά ρούχα ή στο υπόγειο.

Πώς χρησιμοποιεί ένας αγοραστής τις γνώσεις του για αυτό το θάλαμο φρίκης;

Ξεκινήστε με τη φρεσκάδα. Ψάξτε για ημερομηνίες σε φιάλες ελαιολάδου. Δοκιμάστε τους τοπικούς παραγωγούς εάν είστε αρκετά τυχεροί για να ζήσετε σε μια περιοχή όπου παράγεται το ελαιόλαδο. Μάθετε όσο μπορείτε για τον καλλιεργητή.

Όποτε είναι δυνατόν, δοκιμάστε πριν αγοράσετε. Και αν ανοίξετε ένα μπουκάλι και το βρείτε ταγγισμένο, επιστρέψτε το. Ένας ηθικός παραγωγός θα κάνει ό,τι μπορεί για να σας προσφέρει ένα ποιοτικό προϊόν, αλλά χάνει τον έλεγχο μόλις το μπουκάλι είναι εκεί έξω στην αλυσίδα διανομής. Αγοράστε από άτομα που εμπιστεύεστε.

Δίνοντας περισσότερη προσοχή στις γεύσεις του ελαιολάδου και πειραματιζόμενοι στην κουζίνα σας και στο τραπέζι, θα ανακαλύψετε την εκπληκτική ποικιλομορφία αυτού του υπέροχου φαγητού. Αφήστε τη γνώση και την εμπειρία να σας ενθαρρύνουν. ανάθεμα τους κροκόδειλους - ολοταχώς μπροστά!

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σχετικά άρθρα