Πειραματιστείτε με βορειοαφρικανικές ποικιλίες ελιάς Bears Fruit στην Κροατία

Ποικιλίες ελιάς ιθαγενείς στη Βόρεια Αφρική γίνονται μερικές από τις καταλληλότερες για το κλίμα στη νότια Κροατία, διαπίστωσε ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς της χώρας.

Ivica Vlatković, αν βραβευμένο παραγωγό και πρόεδρος του Συνδέσμου Ελαιοπαραγωγών της κομητείας Ζαντάρ, πέρασε την τελευταία δεκαετία εμβολιάζοντας ελαιόδεντρα Chemlali και Moroccon Picholine με την τοπική ποικιλία Oblica.

Ο ελαιώνας του με 500 δέντρα, που βρίσκεται πάνω από τη γραφική πόλη Novigrad στη βόρεια Δαλματία, περιλαμβάνει κυρίως τοπικές ποικιλίες, σε συνδυασμό με ορισμένες ιταλικές, ελληνικές και βορειοαφρικανικές.

"Οι αφρικανικές ποικιλίες ελιάς Chemlali και Maroccan Picholine παρήγαγαν τα καλύτερα φέτος», είπε ο Vlatković. ​"Μελετώντας τις ποικιλίες ελιάς, συνειδητοποίησα ότι οι αφρικανικές ποικιλίες αναπτύσσονται σε πιο ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες για καλύτερη διαφοροποίηση των οφθαλμών, που σημαίνει καλύτερη γονιμότητα».

Πρόσθεσε ότι τα δέντρα Chemlali και Maroccan Picholine είχαν δείξει ​"εξαιρετική, ομοιόμορφη γονιμότητα λόγω της απουσίας εναλλακτικού κύκλου ρουλεμάν σε αυτές τις ποικιλίες.

Ο Vlatković επαίνεσε επίσης την ανθεκτικότητα των δέντρων Chemlali του. Αφού οι δυνατοί άνεμοι κατέστρεψαν τα βόρεια κλαδιά ορισμένων από τα δέντρα του, ο Βλάτκοβιτς ήταν ακόμα σε θέση να μαζέψει μια μέτρια σοδειά από τα κλαδιά των ίδιων δέντρων που βλέπονταν στο νότο.

Μαζί με την ανθεκτικότητά τους, το πιστεύει και ο Βλάτκοβιτς κλιματική αλλαγή έχει κάνει τις ποικιλίες Chemlali και Maroccan Picholinhe ιδιαίτερα κατάλληλες για τη Δαλματία.

Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες συνέχισαν να αυξάνονται κάθε χρόνο και τώρα μοιάζουν με αυτές που χαρακτηρίζουν τη Βόρεια Αφρική το καλοκαίρι. Οι περίοδοι ξηρού ανοιξιάτικου καιρού έχουν επίσης μετατραπεί σε πιο εκτεταμένες περιόδους ξηρασίας κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Ωστόσο, τα ελαιόδεντρα μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό το άνυδρο κλίμα στη Βόρεια Αφρική λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια των ημερών και των νυχτών. Σημαντικά ψυχρότερες νυχτερινές θερμοκρασίες οδήγησαν στο σχηματισμό δρόσου, παρέχοντας το τόσο απαραίτητο νερό στα δέντρα.

Σε αντίθεση με τη Βόρεια Αφρική, οι θερμοκρασίες παραμένουν σταθερές καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας στην ηπειρωτική χώρα της Δαλματίας και τα παράκτια νησιά της. Ως αποτέλεσμα, ο Vlatković εγκατέστησε άρδευση για να αντικαταστήσει την απουσία δροσιάς κάθε πρωί.

"Δεν ποτίζω τις ελιές. Τα ψεκάζω», είπε. ​"Με αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιείται 10 φορές λιγότερο νερό και τα αποτελέσματα είναι καλύτερα. Η ελιά είναι μια καλλιέργεια ξηρού, ξηρού κλίματος και απαιτεί υγρασία την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή το καλοκαίρι».

"Έχει αναπτύξει την ικανότητα να απορροφά γρήγορα την υγρασία μέσα από τα φύλλα», πρόσθεσε ο Vlatković. ​"Με αυτόν τον τρόπο, αυτές οι ελιές ζουν και καρποφορούν χωρίς βροχή».

Μαζί με την ανθεκτικότητά τους στο ολοένα και πιο ξηρό κλίμα της Dalatia, ο Vlatković είπε ότι το ελαιόλαδο που προκύπτει έχει επίσης μια ξεχωριστή γεύση. ​"Το λάδι Chemlali έχει έντονη πικάντικη και ευχάριστη πικράδα», είπε.

Ο Vlatković έλαβε τα πρώτα του σπορόφυτα Chemlali από το Ινστιτούτο Πολιτισμού της Αδριατικής κοντά στο Σπλιτ, όπου ένας κάτοικος μηχανικός του χάρισε σπορόφυτα από το μητρικό δέντρο.

Σύμφωνα με τον Vlatković, το μητρικό δέντρο Chemlali μεταφέρθηκε στην Κροατία –τότε μέρος της Γιουγκοσλαβίας– αφού ο πρώην πρόεδρος Josip Broz Tito επισκέφτηκε μια συλλογή ελαιόδεντρων στο Μαρόκο και αποφάσισε να φέρει μερικά δείγματα μαζί του.

"Διαβάζοντας για την αξία αυτών των νέων ελιών, συνειδητοποίησα ότι είναι οι πιο άφθονες στις χώρες του Μαγκρέμπ και ότι είναι καλοί ελαιούχοι σπόροι», είπε ο Vlatković. ​"Πιθανότατα πηγαίνουν πίσω στο μακρινό παρελθόν της φοινικικής διαδρομής της εξάπλωσης της ελιάς σε όλη τη Μεσόγειο».

Μαζί με τις βορειοαφρικανικές ποικιλίες, είναι επίσης αισιόδοξος ότι η σπάνια ισραηλινή ποικιλία, Barnea, θα ευδοκιμήσει στη Δαλματία. Πρώτα του δόθηκε ένα δέντρο Barnea από έναν Κροάτη συνάδελφο που ζει στη Γαλλία και φύτεψε το δέντρο στο άλσος του για να τιμήσει τον Ισραηλινό επιστήμονα. Σιμόν Λάιβε.

Ενώ η Κροατία απέχει πολύ από την παραγωγή ελαιολάδου από ποικιλίες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής σε εμπορική κλίμακα, ο Vlatković έχει στρέψει την προσοχή του στην επερχόμενη συγκομιδή.

Πιστεύει ότι θα είναι καρποφόρο αν βρέξει μέχρι το τέλος αυτού του μήνα. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τους περισσότερους ελαιώνες της Κροατίας που αρδεύτηκαν κατά την προηγούμενη ξηρή περίοδο. Τα κουκούτσια έχουν γίνει καφέ και τώρα το λάδι συσσωρεύεται στους καρπούς.

"Εάν πέσουν οι βροχές, όλα θα σωθούν και θα είναι μια άνω του μέσου όρου καλή ελαιοκομική χρονιά», κατέληξε ο Vlatković. ​"Αν η ξηρασία διαρκέσει μέχρι τον Σεπτέμβριο, δεν θα είναι καλό για την απόδοση ή την ποιότητα του λαδιού».