Ο Ελ Νίνιο αποδεκατίζει την περουβιανή συγκομιδή ελιάς

Οι αξιωματούχοι στο Περού προβλέπουν μείωση 90% στην παραγωγή ελαιολάδου πριν από τη συγκομιδή του 2024, αναφέροντας ακραία κλίματα που αποδίδονται στο Ελ Νίνιο.

Οι τοπικοί παραγωγοί εκτιμούν ότι η χώρα θα παράγει μεταξύ 700 και 1,000 τόνους ελαιόλαδο το 2024, από 7,000 τόνους που παρήχθησαν το 2023. Το Περού παράγει λιγότερους από 10,000 τόνους ελαιόλαδο σε ένα μέσο καλλιεργητικό έτος.

Με την ανάπτυξη του El Niño, το Περού τείνει να έχει υψηλότερες ετήσιες μέσες θερμοκρασίες. Κατά τη διάρκεια αυτού του κύκλου, πολλά ελαιόδεντρα δεν είχαν τις απαραίτητες ώρες ψύξης για να καρποφορήσουν. Οι έντονες βροχοπτώσεις κατά την περίοδο της ανθοφορίας στους ελαιώνες, κυρίως στο άνυδρο νοτιοδυτικό Περού, έχασαν τα άνθη τους και δεν θα δώσουν καρπούς.

"Περισσότερο από τη βροχή, το πρόβλημα ήταν η ανάγκη για αρκετές ώρες ψύχους», είπε ο Manuel Morales Ordóñez, πρόεδρος της Ένωσης Παραγωγών και Εξαγωγέων Επιτραπέζιας Ελιάς και Ελαιόλαδου του Περού (Pro Olivo). Olive Oil Times.

"Η ελιά Criolla [η οποία αντιπροσωπεύει το 85 έως 90 τοις εκατό της παραγωγής επιτραπέζιας ελιάς και ελαιολάδου] έχει ιδιαίτερα μεγάλη ανάγκη για αρκετές ώρες ψύξης και φέτος με το El Niño είχαμε πολύ υψηλές θερμοκρασίες χειμώνα», πρόσθεσε.

Η συγκομιδή της ελιάς ξεκινά τη δεύτερη εβδομάδα του Φεβρουαρίου, με τη συγκομιδή της επιτραπέζιας ελιάς να ξεκινά τον Μάρτιο και να συνεχίζεται μέχρι τον Ιούνιο.

Το Περού έχει μια ασυνήθιστη τοποθεσία για μια χώρα παραγωγής ελαιολάδου, με τους περισσότερους ελαιώνες του να βρίσκονται μεταξύ 16 και 18 μοιρών νότια, φέρνοντας την περιοχή πιο κοντά στον ισημερινό από οποιαδήποτε άλλη χώρα παραγωγής ελαιολάδου.

Τα ελαιόδεντρα έχουν επιβιώσει στο νοτιοδυτικό Περού λόγω της θέσης τους μεταξύ των βουνών των Άνδεων και της ακτής, μαζί με την παρουσία του ρεύματος Humboldt, που φέρνει τα νερά της Ανταρκτικής στις ακτές του Περού και μειώνει τη θερμοκρασία.

Σύμφωνα με τον Gianfranco Vargas, έναν Περουβιανό παραγωγό ελαιολάδου και πρόεδρο της πολιτιστικής ένωσης Sudoliva, η περιοδική επανάληψη του El Niño φέρνει ένα πιο τροπικό κλίμα στο Περού, χαρακτηριστικό άλλων χωρών στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος.

Μαζί με προώθηση των ιστορικών ελαιόδεντρων της Νότιας Αμερικής, ο Βάργκας θερίζει τα δικά του δέντρα Criolla της εκατονταετηρίδας στην κοιλάδα Sama, στη νοτιοδυτική γωνία του Περού. ​"Η παραγωγή μου δεν θα φτάσει καν το 12 ή 13 τοις εκατό από αυτό που θα ήταν συνήθως», είπε Olive Oil Times.

Πιο βορειοδυτικά στο Πίσκο, περίπου 500 χιλιόμετρα από την κύρια ελαιοπαραγωγική περιοχή της χώρας, ο μεγαλύτερος παραγωγός ελαιολάδου του Περού αναμένει επίσης μια κακή συγκομιδή.

"Το Περού είναι ένα ενδιαφέρον μέρος για την καλλιέργεια ελιών καθώς καλλιεργούμε σε μια τροπική ζώνη αρκετά διαφορετική από το τυπικό μεσογειακό ελαιοκαλλιεργητικό κλίμα, αλλά λειτουργεί τα περισσότερα χρόνια», δήλωσε ο John Symington, ιδιοκτήτης της Oasis Olives, η οποία παράγει επίσης ελαιόλαδο στην Αυστραλία. είπε Olive Oil Times.

"Ωστόσο, φέτος, λόγω του πολύ ισχυρού αντίκτυπου των συνθηκών του Ελ Νίνιο, θα υπάρξει μια πολύ κακή καλλιέργεια ελιάς», πρόσθεσε. ​"Η δική μας σοδειά είναι φτωχή και υπάρχουν άλλοι καλλιεργητές που έχουν μικρή σοδειά, αλλά πολλοί παραγωγοί θα έχουν σχεδόν μηδενικά φρούτα φέτος. Η μικρή σοδειά οφείλεται επίσης εν μέρει σε κανονικές εναλλαγές, καθώς πέρυσι υπήρχε μια καλή καλλιέργεια στο Περού».

Ο Μοράλες και ο Βάργκας πιστεύουν ότι οι Περουβιανοί ελαιοκαλλιεργητές πρέπει να διαφοροποιηθούν, καλλιεργώντας περισσότερες ελιές Arbequina, Coratina, Frantoio, Manzanilla και Sevillano. ​"Άλλες ποικιλίες, όπως η Manzanilla, έχουν αποδειχθεί ότι ανέχονται υψηλότερες θερμοκρασίες χειμώνα από την ποικιλία Criolla», είπε ο Morales.

Ωστόσο, η πρόκληση της απομάκρυνσης από την ποικιλία Criolla έγκειται στον πολιτισμό της ελιάς της χώρας, ο οποίος επικεντρώνεται πολύ περισσότερο στις επιτραπέζιες ελιές. Το 2022, μια χρονιά που ήταν μια χρονιά, το Περού συγκέντρωσε περίπου 140,000 τόνους ελιές, αλλά παρήγαγε λιγότερους από 10,000 τόνους ελαιόλαδου.

"Κανονικά, οι ελιές που δεν θεωρούνται επαρκείς για την επεξεργασία της επιτραπέζιας ελιάς αποστέλλονται στο ελαιοτριβείο για να μετατραπούν σε ελαιόλαδο», είπε ο Μοράλες. ​"Αυτές είναι συνήθως πράσινες ελιές, ελιές που αλλάζουν από πράσινες σε μαύρες και μικρές ελιές».

Ως αποτέλεσμα, το Περού υπέφερε από καιρό από τη φήμη ότι παράγει ελαιόλαδο χαμηλής ποιότητας, αλλά ο Μοράλες είπε ότι αυτό αλλάζει.

Σύμφωνα με τον Βάργκας, περίπου το 50 τοις εκατό του ελαιολάδου που παράγεται στο Περού είναι λαμπάντε και εξάγεται στην Ισπανία για να εξευγενιστεί και να αναμειχθεί με παρθένο ή έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.

Περίπου το 30 τοις εκατό της ετήσιας παραγωγής είναι εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που εξάγεται στην Αυστραλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Χιλής και της Βραζιλίας.

Ωστόσο, με τις τιμές του ελαιολάδου lampante να εκτινάσσονται σε νέα ύψη στην Ισπανία, ο Vargas βλέπει ελάχιστα κίνητρα για τους παραγωγούς να επικεντρωθούν σε ανώτερες ποιότητες ελαιολάδου.

Ωστόσο, ο Μοράλες είπε ότι η Pro Olivo συνεργάζεται με τους παραγωγούς για να μαζέψουν τις ελιές τους νωρίτερα για να δημιουργήσουν εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο πιο πλούσιο σε πολυφαινόλες. Ο οργανισμός διοργανώνει επίσης εργαστήρια για να βελτιώσει τις τεχνικές άλεσης και να βοηθήσει τους παραγωγούς να μειώσουν το κόστος βελτιστοποιώντας τη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων.

Ένας άλλος από τους στόχους του οργανισμού είναι να προωθήσει την τοπική κατανάλωση ελαιολάδου στο Περού, η οποία παραμένει πολύ χαμηλή. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους η οργάνωση σχεδιάζει να το κάνει αυτό είναι προσθέτοντας εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο σε περουβιανές συνταγές.

Ωστόσο, ο Βάργκας είπε ότι οι υψηλές τιμές του ελαιολάδου βλάπτουν την τοπική κατανάλωση και ωθούν τους παραγωγούς ελαιολάδου της χώρας να στρέψουν την εστίασή τους μακριά από την εγχώρια αγορά. Το 2023, το Περού εξήγαγε 3,000 τόνους ελαιόλαδου, το 42% αυτού που παρήγαγε.

"Ένα μπουκάλι ελαιόλαδο ενός λίτρου στο σούπερ μάρκετ πωλούνταν για 10 δολάρια», είπε ο Βάργκας. ​"Τώρα, το ίδιο μπουκάλι πωλείται για 20 δολάρια, αφήνοντας πολλούς Περουβιανούς να μην μπορούν να αγοράσουν το ελαιόλαδο. Συνεχίζει να είναι ένα προϊόν που σχετίζεται με την ελίτ».

Η αύξηση των τιμών σημαίνει επίσης ότι περισσότερα περουβιανά εστιατόρια αντικαθιστούν το ελαιόλαδο με άλλα βρώσιμα έλαια. Ο Βάργκας είπε ότι οι συνέπειες της αύξησης των τιμών αποθαρρύνουν περαιτέρω τους παραγωγούς από το να επικεντρωθούν στην παραγωγή λαδιών υψηλότερης ποιότητας.

Ο Μοράλες βλέπει το μέλλον του Περού ως περιφερειακού εξαγωγέα ελαιολάδου, εστιάζοντας σε μικρότερες αγορές της Κολομβίας, του Ισημερινού και της Κεντρικής Αμερικής μαζί με τη Χιλή και τη Βραζιλία. Ωστόσο, ο απώτερος στόχος του κλάδου είναι να συνεχίσει να αυξάνει τις εξαγωγές στην επικερδή αγορά των ΗΠΑ.

Εν τω μεταξύ, ο Βάργκας τόνισε τον ρόλο της ανάπτυξης του ελαιοτουρισμού στο νότιο Περού, εστιάζοντας στην ιστορία και τον πολιτισμό των εκατονταετών ελιών του. Είπε ότι αυτό θα διαφοροποιήσει τις εισοδηματικές ροές για τους παραγωγούς, δίνοντάς τους ένα αποθεματικό για να αντιμετωπίσουν την κακή σοδειά που προκαλεί το Ελ Νίνιο.

Με πολλούς στο Περού να ετοιμάζονται να διαγράψουν τη συγκομιδή του 2024, ο Μοράλες κοιτάζει το 2025 με μετρημένη αισιοδοξία.

Ο Μοράλες είπε ότι ορισμένοι μετεωρολογικοί δείκτες τον έχουν κάνει αισιόδοξο ότι ο κύκλος του Ελ Νίνιο θα τελειώσει σύντομα με την πιθανότητα να αυξηθεί ένα αντισταθμιστικό συμβάν La Niña.

Συνήθως, η La Niña αυξάνει την πιθανότητα ότι το Περού έχει ξηρότερο καιρό. Το τελευταίο Triple-dip La Niña βύθισε τη χώρα στην ξηρασία, η οποία είπε ο Μοράλες δεν είναι σημαντικός παράγοντας για τους περισσότερους ελαιώνες της χώρας, οι οποίοι αρδεύονται σε περιοχές με άφθονο υδροφόρο ορίζοντα.

"Οι κλιματικές προβλέψεις προβλέπουν ότι θα έχουμε έναν πολύ πιο φυσιολογικό χειμώνα», είπε. ​"Αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί σε μια συγκομιδή ρεκόρ το 2025.»

Ο Μοράλες είπε ότι οι παραγωγοί θα μπορούσαν να παράγουν 10,000 τόνους ελαιόλαδου το 2025 με βάση την εγκατεστημένη ικανότητα άλεσης. Αν και, έσπευσε να προειδοποιήσει ότι αυτό ήταν το σενάριο της καλύτερης περίπτωσης και κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει με ακρίβεια το τελικό αποτέλεσμα της επερχόμενης συγκομιδής του 2024, πόσο μάλλον το εξής.

Ο Βάργκας συμφώνησε με τον Μοράλες και είπε ότι αν έρθει η Λα Νίνια, το Περού θα έχει σημαντικά μεγαλύτερη σοδειά το 2025, με πολλά δέντρα να ξεκουράζονται καλά μετά από δύο συνεχόμενες χαμηλές συγκομιδές.

Πρόσθεσε ότι η ανάπτυξη ενός αντικυκλώνα στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό έδειξε ότι το Ελ Νίνιο μπορεί σύντομα να μεταφερθεί στη Λα Νίνια.