Οι ελαιοκαλλιεργητές βρίσκουν δημιουργικούς τρόπους για να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού καθώς αρχίζει η συγκομιδή

Ένας δάσκαλος στην Ιταλία επιτρέπει στους μαθητές να χάσουν το μάθημα για να βοηθήσει στη συγκομιδή. Η ποινή φυλάκισης ενός έτους σε έναν Κροάτη καθυστέρησε για να τον αφήσει να τρυγήσει το οικογενειακό άλσος.
μαθητές από το Διεθνές Δημοτικό Σχολείο Matija Gubec στο Ζάγκρεμπ
Από τον Nedjeljko Jusup
11 Οκτωβρίου 2023 14:20 UTC

Καθώς η συγκομιδή της ελιάς ξεκινά σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, μια από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν συχνά οι αγρότες σε όλη την περιοχή είναι να βρουν αρκετούς εργάτες για να μαζέψουν τις ελιές.

Καθώς οι οικογενειακές μονάδες γίνονται μικρότερες – η γήρανση του πληθυσμού σημαίνει ότι πολλοί ηλικιωμένοι δεν μπορούν να αντέξουν τις σωματικές προκλήσεις της συγκομιδής των παραδοσιακών ελιών, ενώ ένας αυξανόμενος αριθμός νεότερων μελών της οικογένειας παραμένει στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο – πολλοί αγρότες μικρής κλίμακας αγωνίζονται να συγκομίσουν όλες τις ελιές τους εγκαίρως για την παραγωγή έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.

Ιστορικά, τα σχολεία θα διακόπηκαν σε περιοχές όπου οι ελιές αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της τοπικής οικονομίας για να επιτρέψουν στα παιδιά και τους εφήβους να βοηθήσουν τις οικογένειές τους με τη συγκομιδή.

Δείτε επίσης:Η Ιταλία ελαφρύνει μέρος του βάρους της πρόσληψης εποχιακών εργαζομένων

Ενώ αυτή η παράδοση έχει σε μεγάλο βαθμό εγκαταλειφθεί, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ένα παράδειγμα προέρχεται από το Ruvo di Puglia της Ιταλίας, όπου η δασκάλα του γυμνασίου Valeria Gargineli αποφάσισε να απαλλάξει τους μαθητές από τις εξετάσεις κατά τη διάρκεια της συγκομιδής για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους.

"Αν πήγατε να μαζέψετε ελιές την προηγούμενη μέρα, να είστε σίγουροι ότι δεν θα αμφισβητήσω την απουσία σας στην τάξη μου», είπε η δασκάλα σε όλους τους μαθητές ηλικίας 16 έως 17 ετών.

Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, αιτιολόγησε την απόφαση επειδή οι μαθητές που συμμετείχαν στη συγκομιδή της ελιάς θα ήταν πολύ κουρασμένοι για να μελετήσουν μετά από 12 ώρες μαζεύοντας ελιές και τις παραδίδουν σε ένα τοπικό ελαιοτριβείο.

Οι μαθητές που χάνουν το μάθημα πρέπει να προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία, συνήθως σε φωτογραφίες, για να αποδείξουν ότι συμμετείχαν στη συγκομιδή.

"Είναι σημαντικό να επιστρέψουμε στην παράδοση και στη σύνδεση με τη γη πηγαίνοντας στον τρύγο με τους παππούδες ή τους γονείς», είπε η Γαργινέλη.

Οι υποστηρικτές αυτών των εξαιρέσεων πιστεύουν ότι είναι απαραίτητες για να διατηρηθεί ζωντανή η τοπική ελαιοκαλλιέργεια και ο πολιτισμός, με έναν αυξανόμενο αριθμό νέων που εγκαταλείπουν τις αγροτικές περιοχές για να ακολουθήσουν άλλα επαγγέλματα στις πόλεις.

Στην Αδριατική Θάλασσα στην Κροατία, δάσκαλοι σε αστικά περιβάλλοντα προσπαθούν επίσης να δώσουν στους μικρούς μαθητές την εμπειρία της συγκομιδής ελιών.

Τον περασμένο Οκτώβριο, 80 μαθητές από το Διεθνές Δημοτικό Σχολείο Matija Gubec στο Ζάγκρεμπ επισκέφτηκαν τον ελαιώνα του OPG Uroda στη βόρεια Δαλματία για να συμμετέχουν στη συγκομιδή. Μετά το άλεσμα των ελιών, δόθηκε σε κάθε μαθητή ένα μικρό μπουκάλι ελαιόλαδο για να ανταμείψει τις προσπάθειές του.

Μαζί με τη στρατολόγηση μαθητών για να βοηθήσουν στη συγκομιδή, οι τοπικές κροατικές αρχές είναι γνωστό ότι αναβάλλουν τις ποινές φυλάκισης για να επιτρέψουν στους μελλοντικούς καταδίκους να τρυγήσουν.

Το 2020, ένα δικαστήριο στην πόλη Ζαντάρ, στη Δαλματία, ανέβαλε την ποινή φυλάκισης ενός έτους σε έναν 38χρονο για έναν μήνα για να μαζέψει τις ελιές του.

Ο άνδρας είπε στον δικαστή ότι η μητέρα του είχε την οικογενειακή φάρμα και δεν μπορούσε να βρει εργάτες για να προετοιμαστεί για τη συγκομιδή και να μαζέψει τις ελιές. Ο δικαστής αποδέχθηκε το αίτημα.

"Στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπάρχει νομική βάση και αναβλήθηκε η παραπομπή του καταδίκου στη φυλακή για ένα μήνα, διάστημα κατά το οποίο το δικαστήριο αναμένει από τον καταδικασθέντα να ολοκληρώσει τις οικογενειακές του υποθέσεις και να αρχίσει να εκτίει την ποινή του στη φυλακή του Ζαντάρ», έγραψε. .

Στην Αυστραλία, οι αγρότες όλων των τύπων καλλιεργειών, συμπεριλαμβανομένων των ελιών, βασίζονται σε μεγάλο βαθμό για νέους ξένους εργάτες. Υπολογίζεται ότι 150,000 ταξιδιώτες έρχονται στη χώρα ετησίως με προσωρινή βίζα συγκομιδής.

Πολλοί από αυτούς τους ταξιδιώτες μπαίνουν στη χώρα με βίζα διακοπών εργασίας, απαιτώντας από τον κάτοχο να εργαστεί τουλάχιστον 88 ημέρες στη γεωργία, τη φιλοξενία ή τον τουρισμό για διάστημα έξι μηνών.

Συχνά, οι κάτοχοι βίζας εργασίας για διακοπές πετούν στην Αυστραλία το καλοκαίρι για να απολαύσουν την παραλία και να ταξιδέψουν κατά μήκος της ακτής πριν συμμετάσχουν στη συγκομιδή κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και ολοκληρώσουν τη διαμονή τους με πιο ακριβές εκδρομές, συμπεριλαμβανομένων επισκέψεων στο Uluru ή στο Great Barrier Reef. χρηματοδοτείται από χρήματα που κερδίζονται κατά τη διάρκεια της συγκομιδής.



Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σχετικά άρθρα