Ερευνητές ανακάλυψαν μια άλλη ασθένεια που ταλαιπωρεί τους ελαιώνες στην Απουλία

Νέα έρευνα επιβεβαίωσε ότι μια άλλη ασθένεια εξαπλώνεται ανάμεσα στα ελαιόδεντρα Puglia, μαζί με το σύνδρομο ταχείας πτώσης της ελιάς (OQDS) που προκαλείται από Xylella fastidiosa pauca.

Οι επιστήμονες είπαν ότι η απομόνωση του Neofusicoccum mediterraneum, ένας μύκητας που εξαπλώνεται γρήγορα και βλάπτει την ελιά, έχει νόημα. Ο μύκητας μπορεί επίσης να επιτεθεί σε δέντρα που έχουν ήδη μολυνθεί από την Xylella fastidiosa.

Σύμφωνα με το ​"Το Neofusicoccum mediterraneum εμπλέκεται σε ένα κλαδί και κλαδί ελιάς που παρατηρήθηκε στο Salento» μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Pathogens, οι ερευνητές έχουν αναπτύξει νέες ιδέες για το πώς να περιορίσουν καλύτερα την ασθένεια της ξήρανσης. Ωστόσο, πολλά ερωτήματα μένουν να απαντηθούν.

Ο Massimo Pilotti, ο αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης, από το Κέντρο Ερευνών για την Προστασία και Πιστοποίηση Φυτών (CREA-DC) στη Ρώμη, δήλωσε ότι η έρευνα ​"προκλήθηκε από το γεγονός ότι ένα φαινόμενο μαρασμού, που χαρακτηρίζεται από άγνωστα μέχρι τώρα συμπτωματολογικά χαρακτηριστικά, εμφανιζόταν στους ελαιώνες από το 2019».

Τόνισε πώς ​"Η εύρεση ενός νέου συνδρόμου μαρασμού στην Απουλία προσθέτει περαιτέρω πολυπλοκότητα στη φυτοϋγειονομική κατάσταση της ελαιοκαλλιέργειας στην περιοχή αυτή».

"Εκφράζονται αρκετές ανησυχίες», πρόσθεσε ο Πιλότι. ​"Ποιος είναι ο αντίκτυπος του Branch and Twig Dieback (BTD) στην ελαιοκαλλιέργεια στην Απουλία; Πόσες επαρχίες επηρεάζονται πραγματικά; Η BTD εξαπλώνεται ενεργά; Αλληλεπικαλύπτονται οι BTD και OQDS στους ίδιους ελαιώνες; Και μπορούν να μπερδευτούν μεταξύ τους;»

"Μέχρι σήμερα, σχεδόν όλα αυτά τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, αλλά διεξάγουμε εις βάθος έρευνες για να ρίξουμε πλήρες φως στο θέμα», συνέχισε.

Ο Πιλότι σημείωσε πώς ​"ο συναισθηματικός αντίκτυπος του OQDS στην ελαιοκαλλιέργεια στην Απουλία, καθώς και η ιστορική γνώση του βερτισίλλιο μαρασμό, μια άλλη πολύ γνωστή ασθένεια μαρασμού της ελιάς, μπορεί να κάνει την BTD να περάσει απαρατήρητη. Επομένως, είναι απαραίτητο να αποκαλυφθεί η φύση της νόσου.»

Ο ερευνητής επιβεβαίωσε ότι η σωστή διάκριση της έναρξης BTD και OQDS μπορεί να είναι δύσκολη.

"Τα συμπτώματα του BTD είναι παρόμοια με το OQDS με την πρώτη ματιά ή εάν ο μαρασμός εμφανίστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα», είπε ο Pilotti. ​"Πραγματικά, όταν εμφανίζονται συμπτώματα, το BTD και το OQDS διακρίνονται από τα τυπικά κόκκινα-χάλκινα νεκρωτικά μπαλώματα του BTD που εμφανίζονται στις λεπίδες των φύλλων ακολουθούμενα από τα φύλλα που κυρτώνουν προς τα κάτω».

"Σίγουρα, μια σωστή και οριστική διάγνωση βασίζεται μόνο στην απομόνωση παθογόνου ή στην ανίχνευση μοριακών παθογόνων», πρόσθεσε.

Ο ρόλος του Neofusicoccum mediterraneum στο BTD μένει να αξιολογηθεί.

"Ας μην κάνουμε το βασικό λάθος να σκεφτούμε Neofusicoccum mediterraneum ως ο μοναδικός πράκτορας της BTD», είπε ο Pilotti. ​"Αυτό πρέπει ακόμα να αποδειχθεί πλήρως, αν και ο μύκητας αντέδρασε πολύ επιθετικά στις δοκιμές παθογένειας μας».

Οι ερευνητές πρόσθεσαν πώς βρέθηκε ο μύκητας στην πρώτη έρευνα, ​"και σίγουρα η παρουσία του είναι ένα σχετικό εύρημα καθώς είναι γνωστό σε άλλες χώρες (Ισπανία, Ηνωμένες Πολιτείες) ως ο κύριος παράγοντας του BTD».

"Ωστόσο, σε αυτές τις χώρες, έχουν βρεθεί επιπλέον είδη μυκήτων που σχετίζονται με την BTD και αποδείχθηκε ότι συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου», είπε ο Pilotti. ​"Έτσι, θα πρέπει να εξετάσουμε μεγάλο αριθμό δειγμάτων από τις διάφορες περιοχές όπου εμφανίστηκε η BTD για να ξεκαθαρίσουμε οριστικά την αιτιολογία της νόσου και τη σχετική μυκοβίωση». Όλοι οι μύκητες που υπάρχουν σε ένα συγκεκριμένο βιότοπο αποτελούν τη μυκοβίωση.

Οι ερευνητές σημείωσαν επίσης πώς Neofusicoccum mediterraneum είχε αναφερθεί στους ελαιώνες της Απουλίας από άλλους ερευνητές πριν από 13 χρόνια. Ωστόσο, οι ερευνητές βρήκαν τον μύκητα μόνο στα φρούτα και μόνο με ελάχιστη συχνότητα.

Ο Pilotti υπέθεσε ότι ο μύκητας ​"άλλαξε τη σχέση του με τον ξενιστή λόγω της φυσικής επιλογής νέων παθογόνων στελεχών ή απλώς άλλαξε την επιθετικότητά του ως συνέπεια των αλλαγών στην οικολογική θέση των ελαιώνων».

Ο ερευνητής του CREA-DC εξήγησε επίσης πώς ο μύκητας και άλλα Botryospaeriaceae Οι μύκητες μπορούν να μολύνουν και να βλάψουν πολλά πολυετή γεωργικά και φυσικά είδη στα οποία μια λανθάνουσα φάση εναλλάσσεται με πλήρη μολυσματικότητα ανάλογα με το βαθμό στρες που υφίσταται ο ξενιστής.

"Σημαντικά είδη καλλιεργειών που είναι ευπαθή σε Botryospaeriaceae είδη μυκήτων είναι: αμπέλια, αμύγδαλο, φιστίκι, καρυδιά και εσπεριδοειδή», είπε ο Pilotti.

Οι επιστήμονες εξήγησαν επίσης πώς αναπτύσσεται η BTD στην περιοχή πρέπει ακόμη να αξιολογηθεί.

"Γενικά, Botryospaeriaceae Τα είδη μυκήτων μολύνουν το φυτό ξενιστή εισχωρώντας μέσα από τις πληγές που προκαλούνται από τα εργαλεία κλαδέματος και τα μηχανικά εργαλεία συγκομιδής που έρχονται σε επαφή με τον θόλο, τα οποία διευκολύνουν επίσης την εξάπλωση του εμβολίου εντός και μεταξύ των οπωρώνων», είπε ο Pilotti.

"Η εμφάνιση παγετού και χαλαζόπτωσης είναι ένας άλλος πιθανός μηχανισμός μόλυνσης που συνδέεται με πληγές», πρόσθεσε. ​"Επιπλέον, παρουσία τραυμάτων, η βροχή ή οποιοδήποτε πιτσίλισμα του νερού παίζει ρόλο στην εξάπλωση του μυκητιακού εμβολίου και στη διευκόλυνση της πρόσβασης στα σημεία εισόδου.»

Δεδομένης της συνεχιζόμενης προόδου στις έρευνες, οι ερευνητές σημείωσαν πώς ​"Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την παρουσία αυτής της ασθένειας για να μην τη συγχέουμε με το OQDS ή τη βερτισίλλια».

"Καταγράψαμε υπερ-λοιμώξεις με τους παράγοντες τόσο του OQDS όσο και του BTD», είπε ο Pilotti. ​"Έτσι, αναρωτιόμαστε αν η παρουσία της ασθένειας ρυθμίζει την πρόοδο και τη σοβαρότητα του άλλου είναι δίκαιη».

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι πολύ σημαντικό να γίνεται διάκριση μεταξύ του μύκητα και των λοιμώξεων Xylella fastidiosa.

"Για παράδειγμα, στις δοκιμές αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των στρατηγικών ελέγχου OQDS, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι τα φυτά που έχουν υποστεί επεξεργασία δεν επηρεάζονται επίσης από το BTD», είπε ο Pilotti. ​"Εάν τα φαινόμενα μαρασμού που αποδίδονται λανθασμένα στο Xylella fastidiosa συνεχίσουν να συμβαίνουν σε δέντρα που έλαβαν θεραπεία για περιορισμό της OQDS, αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια παρερμηνεία της πραγματικής αποτελεσματικότητας των παρεμβάσεων ελέγχου».

"Επιπλέον, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι μια στρατηγική ελέγχου αποτελεσματική κατά της μιας ασθένειας είναι τόσο ακόμη και κατά της άλλης», πρόσθεσε.

Μεταξύ των επειγόντων στόχων της τρέχουσας έρευνας είναι ο καθορισμός πιθανών μέτρων περιορισμού για τον μύκητα, καθώς είναι πιθανό να εξαπλωθεί και να φτάσει σε άλλες περιοχές.

"Τώρα βρισκόμαστε στην πρώτη φάση της μελέτης και πρέπει να ρίξει ένα πλήρες φως σε αυτό το φυτοϋγειονομικό πρόβλημα», είπε ο Pilotti. ​"Στη συνέχεια, με βάση τις γνώσεις που αποκτήθηκαν, θα καθοριστεί ο τρόπος διαχείρισης της νόσου».

"Σημαντικό είναι ότι μέχρι σήμερα παρατηρήσαμε ότι οι ελαιώνες που δεν κλαδεύτηκαν πρόσφατα δεν επηρεάζονται από τη συμπτωματολογία», συνέχισε. ​"Αυτό φαίνεται να είναι σημαντικό για την κατανόηση των τρόπων διάχυσης της νόσου και κατά συνέπεια, εάν επιβεβαιωθεί, για τη θέσπιση αποτελεσματικών μέτρων περιορισμού».

Οι ερευνητές ελπίζουν στη συνέχεια να επεκτείνουν τη δειγματοληψία σε όλες τις πληγείσες περιοχές, να εντοπίσουν τους σχετικούς μύκητες, να αξιολογήσουν την παθογένειά τους και να εντοπίσουν επιδημιολογικούς παράγοντες που διευκολύνουν την εξάπλωση της νόσου.

• Παθογόνα