Οι βιοκαλλιεργητές είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι

Πρόσφατες Ειδήσεις

Το 2014 ήταν το annus horribilis για τους Ιταλούς παραγωγούς της EVOO. Salento μαστίζεται από ένα ξέσπασμα του Xylella fastidiosa, και οι υπόλοιπες ιταλικές περιοχές δέχθηκαν επίθεση από τη μύγα των φρούτων της ελιάς, για να μην αναφέρουμε τη διάχυση του σημείου Peacock και του Verticillium - όλα υποβοηθούμενα από κλιματολογικούς παράγοντες. Το αποτέλεσμα ήταν στις περισσότερες περιπτώσεις μια συγκομιδή κατεστραμμένων ελιών, παραγωγή ελαίου με χαμηλή πολυφαινολικό περιεχόμενο και συχνά οξύτητα πέρα ​​από το νόμιμο όριο για τον εξαιρετικά παρθένο βαθμό.

Εν ολίγοις, ήταν μια συγκομιδή για να ξεχάσετε. Ωστόσο, έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι - χτυπήστε (ξύλο ελιάς) - η συγκομιδή 2015 θα είναι καλύτερη. Οι παραγωγοί είναι πιο προετοιμασμένοι να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά τις επιθέσεις μύγας (μπορούν ήδη να το περιμένουν λαμβάνοντας υπόψη έναν άλλο ήπιο χειμώνα) και μπορούν να βασίζονται σε ένα ευεργετικό αποτέλεσμα του φυσικού βιολογικού κύκλου που υποδηλώνει ότι μια καλύτερη συγκομιδή θα ακολουθήσει μια κακή.

Γνώρισα μερικούς παραγωγούς βιολογικών EVOO, καθώς ήταν οι πιο κατεστραμμένοι πέρυσι, για να κατανοήσω τις εντυπώσεις τους για την τελευταία συγκομιδή και την επόμενη. Ξεκίνησα από το νότο, στην Απουλία και έφτασα στη Λιγουρία, περνώντας από το Λάτσιο και την Ούμπρια.

Andrea Serrilli

Ο Andrea Serrilli επιβλέπει ένα οικογενειακό αγρόκτημα που έχει παράγει λάδι από το 1855 στο ακρωτήριο Gargano στην Απουλία: 30,000 δέντρα Ogliarola Garganica, Coratina και Leccino και, πιο πρόσφατα, εντατικές φυτεύσεις των ποικιλιών Arbequina, Koroneiki και Arbosana.

Οι ελιές συνθλίβονται σε έναν πρόσφατα χτισμένο ιδιωτικό μύλο. ​"Το κλειδί είναι η συνεχής παρακολούθηση. Τον περασμένο χρόνο, χάρη στις παγίδες, συνειδητοποιήσαμε αμέσως ότι η μύγα θα αποτελούσε πρόβλημα. Ξεκινήσαμε να χρησιμοποιούμε οργανικά εντομοκτόνα τον Ιούνιο και μετά τα χρησιμοποιήσαμε ξανά τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Παρόλο που υπέστησαν έκπλυση λόγω βροχών και το μεγαλύτερο μέρος του προϊόντος είχε χαθεί, εάν δεν είχαμε εφαρμόσει δράση εντομοκτόνου θα είχαμε χάσει ολόκληρη την παραγωγή », θεωρεί ο Andrea.

Ωστόσο, παρά την απώλεια 50 τοις εκατό της παραγωγής και χαμηλότερη πολυφαινολικό περιεχόμενο, Το προϊόν της Serilli ήταν αρκετά καλό για να κερδίσει διαγωνισμούς (Ercole Olivario και Biol). Η άνθηση της άνοιξης καθυστερεί ελαφρώς λόγω του ψυχρού κλίματος, αλλά η Αντρέα είναι αισιόδοξη. ​"Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και, αν ο Ιούνιος είναι πολύ ήπιος, το πρώτο μας καθήκον θα είναι να έχουμε επιθέσεις μύγας. Τώρα, οι συνθήκες των ελαιόδεντρων σε πλήρη άνθηση φαίνονται πολύ καλά ", καταλήγει.

Filippo Pompili

"Η τελευταία εκστρατεία για το πετρέλαιο ήταν η χειρότερη ποτέ, με μείωση της παραγωγής μεταξύ 40% και 60% σε όλη την κεντρική Ιταλία. Οι συνήθεις θεραπείες ήταν σχεδόν άχρηστες πέρυσι τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε το μέγεθος του προβλήματος », παραδέχεται ο Filippo Pompili. Διαχειρίζεται μια εταιρεία με την αδερφή του Καρολίνα στην Palombara Sabina, Latium. 5,000 φυτά ηλικίας 40 έως 60 ετών και μόνο χίλια δέντρα Carboncella, Rosciola, Frantoio, Leccino και Pendolino που έχουν επιλεγεί και αφιερωθεί στην παραγωγή πετρελαίου. Η διανομή τους δείχνει μια θέση στην αγορά: ιδιωτικές εταιρείες που δίνουν EVOO ως δώρα. Ο Πομπίλι στέλνει το ελαιόλαδο του σε όλο τον κόσμο.

Παρά την κακή συγκομιδή, κατάφεραν να επιτύχουν βραβεία σε εθνικό επίπεδο (δύο φύλλα Gambero Rosso). Αυτό δείχνει ότι οι δυσκολίες δεν έχουν αποθαρρύνει την προσπάθεια των παραγωγών να φτάσουν σε υψηλή ποιότητα. ​"Τον Ιούνιο θα αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε συνήθεις οργανικές θεραπείες. Τώρα, ελπίζοντας για καλές καιρικές συνθήκες, είμαστε αισιόδοξοι για την επόμενη συγκομιδή ", λέει ο Filippo, αποφασισμένος.

Raffaella Spada

Σε μια άλλη στάση στην Κεντρική Ιταλία, συναντώ τη Raffaella Spada, η οποία διευθύνει το οικογενειακό αγρόκτημα Le Vie Bianche με την αδερφή της Daniela, που παράγει λάδι από τη δεκαετία του 1960 σε ένα όμορφο κτήμα στην ύπαιθρο της Città della Pieve, στην Ούμπρια.

Ξεκίνησαν με 300 φυτά, τώρα φροντίζουν 1,400 ελαιόδεντρα, συμπεριλαμβανομένων των Frantoio, Leccino, Moraiolo και Dolce Agogia (μια γηγενής ποικιλία) που περιβάλλεται από δάση 400 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η Raffaella είναι ναύτης και φέρνει το EVOO της γύρω από τον ωκεανό, παραδίδοντάς την στους πελάτες απευθείας.

Για τον ελαιώνα της, χρησιμοποιεί φυσικά λιπάσματα και πράσινη κοπριά εναλλακτικά, αλλά πέρυσι κάθε προσπάθεια νικήθηκε από τη μύγα και η παραγωγή ήταν μηδενική. ​"Δεν είχα δει ποτέ μύγες πριν από πέρυσι, αφού ο ελαιώνας μας βρίσκεται σε στρατηγική θέση κλιματικά », λέει η Ραφαέλλα.

Έρχεται από μεγάλες παραγωγές: το 2011 και το 2013 το EVOO πέτυχε βραβεία σε εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς (Concours International des Huiles du Monde και Olio Capitale). Επί του παρόντος, η κατάσταση των φυτών της φαίνεται καλή και είναι πιο αποφασιστική από ποτέ να επαναλάβει προηγούμενες επιτυχίες: ​"Είμαι βέβαιος ότι το EVOO θα είναι και πάλι υπέροχο και δεν μπορεί να περιμένει να το φέρει στον ωκεανό. "

Franco Ferrarese

Η τελευταία μου στάση είναι στη Λιγουρία, στην επαρχία της Imperia, στο Tèra de Prie. Ένα πιστοποιημένο βιολογικό αγρόκτημα το οποίο διαχειρίζεται ο Franco Ferrarese και ο γιος του Nicola, με 3,500 ελαιόδεντρα Taggiasca τοποθετημένα σε χαρακτηριστικούς τοίχους από ξηρά πέτρα δίπλα στον οικογενειακό μύλο τους, 300 - 400 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Οι επιθέσεις πτήσης πέρυσι μείωσαν την παραγωγή κατά 70%. ​"Παρ 'όλα αυτά, η ποιότητα διατηρείται χάρη στη χρήση παραδοσιακών οργανικών τεχνικών για την καταπολέμηση της μύγας. Το κύριο όπλο ήταν καολίνη, που μας επέτρεψε να αποκτήσουμε ένα υψηλής ποιότητας EVOO », αποκαλύπτει η Nicola.

"Αυτές τις μέρες, τα φυτά παρουσιάζουν μεγάλο αριθμό λουλουδιών που αρχίζουν να ανθίζουν. Υπολογίζουμε σε κατάλληλες καιρικές συνθήκες για επικονίαση ».