Παλιά τρόποι να αντέξουν στο βραβευμένο αγρόκτημα στη Σλοβενία

Ο Timotej Zupan οδηγεί το φορτηγό του μέσω στενών δρόμων πάνω και κάτω στους λόφους στο δρόμο προς το αγρόκτημα του στην Σλοβενική Ίστρια όπου παράγει και Orjiana Hrvasti παράγει Το ελαιόλαδο του Τιμόρ.

Τα μικρά μπαλώματα των ελαιώνων εναλλάσσονται με δέντρα βελανιδιάς και οξιές, ακόμα χωρίς φύλλα νωρίς την άνοιξη, διακεκομμένα με λευκά ανθισμένα αμύγδαλα και δέντρα με δαμάσκηνα.

Αυτό το ευχάριστο τοπίο με κυματιστούς λόφους και βαθιές κοιλάδες που συναντούν τη θάλασσα είναι το σπίτι μιας παράδοσης αιώνων παραγωγής ελαιολάδου και ορισμένα σλοβενικά λάδια κατατάσσονται μεταξύ το καλύτερο στον κόσμο.

Η Σλοβενία ​​έχει ετήσια παραγωγή ελαιολάδου μόλις 400 τόνους, σύμφωνα με το Διεθνές Συμβούλιο Ελιάς. Αυτό είναι μικρό σε σύγκριση με τη γειτονική Κροατία, η οποία παράγει περίπου 4,000 τόνους κάθε χρόνο, την Ιταλία, με περισσότερους από 185,000 τόνους ή την Ισπανία, τον μεγαλύτερο παραγωγό παγκοσμίως, με περισσότερους από 1.5 εκατομμύριο τόνους.

​"Γιατί το Τιμόρ; », ρωτώ τον Τιμότει και την Οργιάνα, υποθέτοντας ότι μπορεί να σημαίνει κάτι στα Σλοβενικά ή ότι ίσως σχετίζονται κατά κάποιο τρόπο με το Τιμόρ, το νησί της Νοτιοανατολικής Ασίας.

"Είναι απλούστερο από αυτό, "λέει ο Orjana. ​"Είναι ένας συνδυασμός των ονομάτων μας. Timotej και Orjiana. Από εκεί προέρχεται το Τιμόρ. "

Τα περισσότερα από τα ελαιόδεντρα κατά μήκος της παράτασης των 47 χιλιομέτρων της σλοβενικής ακτής αναπτύσσονται σε στενές ταράτσες ανασκαμμένες στις απόκρημνες πλαγιές των λόφων.

Οι έξι ελαιώνες του Τιμόρ είναι μικροί και διάσπαρτοι, με το καθένα να περιέχει μόνο μερικές δεκάδες ελαιόδεντρα. Ενώ μερικά από τα οικόπεδα είναι δίπλα στην ακτή, άλλα είναι λίγα χιλιόμετρα στην ενδοχώρα.

Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο σε αυτό το μέρος της Σλοβενίας - όπως επισημαίνει η Ορνιάνα - όπου τα μεγάλα κτήματα είναι σχεδόν ανύπαρκτα μετά από γενιές διαίρεσης των ιδιοκτησιών μεταξύ των μελών της οικογένειας έτσι ώστε να μπορούν να κληρονομηθούν.

Αυτός ο κατακερματισμός σε συνδυασμό με το τραχύ έδαφος καθιστά δύσκολη την πρόσβαση των μηχανημάτων στους ελαιώνες. Έτσι, παραμένουν οι παλιοί τρόποι εκμετάλλευσης.

Καθώς ο Timotej παρκάρει σε έναν από τους ελαιώνες τους, η Orjana υποστηρίζει ότι αυτό το προφανές μειονέκτημα είναι το κλειδί για την κατανόηση της υψηλής ποιότητας του προϊόντος τους.

"Ο Timotej φροντίζει τη γη και στη συνέχεια όλη η οικογένεια συλλέγει τις ελιές με το χέρι. Αυτό βελτιώνει την ποιότητα του πετρελαίου γιατί οι ελιές δεν υποφέρουν από κακό. Φτάνουν στο μύλο σχεδόν ανέγγιχτο ", λέει.

"Επίσης, η κατοχή τέτοιων μικρών ελαιώνων μας επιτρέπει να συγκομίζουμε το ένα μετά το άλλο. Εάν ένας ελαιώνας βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας, τότε οι ελιές έχουν ωριμάσει πρώτα. Αυτά που είναι χερσαία ώριμα αργότερα. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να συγκομψούμε καθένα από αυτά στη σωστή στιγμή ", προσθέτει.

Ο ελαιώνας του Τιμόρ, ένας συνδυασμός μικρών και μεγάλων δέντρων, περιβάλλεται από ξύλα και μερικές ομάδες βιολέτας πασπαλίζουν το γρασίδι. Καθώς περπατάμε στις βεράντες, φαίνεται μεγαλύτερο από το αναμενόμενο.
​"Το μισό από αυτά ανήκει στον ξάδελφό μας ", διευκρινίζει ο Orjana ενώ εξηγεί ότι το οικόπεδο είναι νοτιοδυτικά προσανατολισμένο.

"Αυτός είναι ο πιο κοινός προσανατολισμός σε αυτήν την περιοχή. Είναι ένας τρόπος προστασίας των ελαιόδεντρων από χαμηλές θερμοκρασίες και παγετό », λέει η Orjana.

Οι ακτές της Σλοβενίας στη Βόρεια Αδριατική είναι μια από τις βορειότερες περιοχές παραγωγής ελαιολάδου στη Μεσόγειο.

Εδώ, τα ελαιόδεντρα δεν μπορούν να αναπτυχθούν μακριά από την ακτή. Μόνο λίγα χιλιόμετρα στην ενδοχώρα είναι πολύ κρύο για αυτούς.

"Τα περισσότερα από τα ελαιόδεντρα μας είναι Istrian belica, μια τυπική ποικιλία από αυτήν την περιοχή. Είναι ανθεκτικό στον παγετό και παράγει πολύ λάδι. Έχει επίσης πολλές πολυφαινόλες που είναι πολύ υγιείς. "

Σε μια από τις βεράντες, ανάμεσα στις ελιές, υπάρχει μια μικρή καλύβα.

"Εδώ βρίσκεται το πετρέλαιο μας ", λέει η Ορνιάνα.

Στο εσωτερικό, υπάρχει ένα άνετο μέρος με πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα και τζάκι που μοιάζει περισσότερο με εξοχικό σπίτι από το εργοστάσιο αποθήκευσης, εμφιάλωσης και σήμανσης ενός βραβευμένου ελαίου. Ωστόσο, είναι και τα δύο πράγματα ταυτόχρονα.

Στην κουζίνα, υπάρχει ένα γκαράζ δωμάτιο όπου αποθηκεύεται η ετήσια παραγωγή του Τιμόρ περίπου 1,000 λίτρων.

Ο Timotej χειρίζεται με εξειδικευμένα χέρια μια αντλία μεγέθους βραστήρα που χρησιμοποιεί για να γεμίσει τα μπουκάλια με λάδι. Στη συνέχεια, δείχνει πώς εφαρμόζει χειροκίνητα τις ετικέτες της μάρκας του Τιμόρ, χρησιμοποιώντας ένα ειδικά σχεδιασμένο γραφείο για να διατηρεί τη φιάλη σταθερή.

"Έτσι, μπορώ να κάνω περίπου 100 μπουκάλια την ώρα », γελάει.

Το να ζείτε μόνο από το ελαιόλαδο είναι ασυνήθιστο στη Σλοβενία ​​και για πολλούς παραγωγούς. Είναι μάλλον συμπλήρωμα για τους ​"κύριες θέσεις εργασίας. " Για άλλους, είναι απλώς θέμα αυτοκατανάλωσης. ​"Το ελαιόλαδο είναι το πάθος μας, αλλά δεν είναι το επάγγελμά μας. Είναι δικηγόρος και είμαι γενικός ιατρός », λέει η Orjana.

Ωστόσο, η οικογένειά της έχει παραγάγει ελαιόλαδο για γενιές. Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαν το δικό τους μύλο, αλλά εγκαταλείφθηκε καθώς πολλοί μέλη της οικογένειας μετακόμισαν σε πόλεις της Σλοβενίας και της Ιταλίας. Στη συνέχεια, στα μέσα της δεκαετίας του '80, ο πατέρας της άρχισε να φυτεύει νέα ελαιόδεντρα και να ανακτά τα παλιά.

Είναι μια δουλειά που ο Timotej συνέχισε όταν αποσύρθηκε και επέστρεψε στην πατρίδα του και όταν, όπως το έθεσε, ερωτεύτηκε την καλλιέργεια ελαιόδεντρων.

Σήμερα, το Τιμόρ έχει γύρω από τα ελαιόδεντρα 800. Στο 2018, αυτοί κέρδισε ένα χρυσό βραβείο για το μίγμα οργανικών μέσων τους στο NYIOOC World Olive Oil Competition.

"Όλα έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Πριν τη συγκομιδή το Νοέμβριο ή αργότερα. Τώρα, ακολουθούμε τις συμβουλές του Ινστιτούτου Ελαιοκαλλιέργειας στο Koper (μια κοντινή πόλη) και συγκομίζουμε νωρίτερα. Φυσικά, η ποιότητα του λαδιού είναι τώρα καλύτερη », εξηγεί η Orjana.