Οι καλύτερες ποικιλίες ελιάς για χόμπι καλλιεργητές στη Βόρεια Καλιφόρνια

Περίληψη

Τα ελαιόδεντρα είναι όλο και πιο δημοφιλή στην Καλιφόρνια τόσο για εμπορική καλλιέργεια όσο και για οικιακή κηπουρική, ιδιαίτερα στη Βόρεια Καλιφόρνια όπου το κλίμα είναι ιδανικό. Διαφορετικές ποικιλίες ελιάς, όπως η Mission, η Arbequina και η Manzanillo, προσφέρουν μοναδικές γεύσεις και προσαρμοστικότητα για τους κηπουρούς στο σπίτι, αλλά απαιτούν πλήρη ήλιο, σωστό πότισμα και φροντίδα για την παραγωγή καρπών. Η συγκομιδή ελιών για επιτραπέζιες ελιές ή λάδι είναι εντατική, αλλά δυνατή με τα κατάλληλα εργαλεία και γνώσεις.

Τα ελαιόδεντρα γίνονται όλο και πιο εμπορική καλλιέργεια στην Καλιφόρνια. Ωστόσο, είναι επίσης μια εξαιρετική επιλογή για τους κηπουρούς στο σπίτι.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη Βόρεια Καλιφόρνια, όπου το κλίμα και οι εδαφικές συνθήκες ταιριάζουν απόλυτα στην καλλιέργεια της ελιάς.

"Είναι πολύ εύκολο να αναπτυχθούν στην περιοχή μας, καθώς μπορεί κάλλιστα να βρισκόμαστε στη Μεσόγειο εδώ στην κομητεία Sonoma», είπε η Lindsay Beem της Urban Tree Farm στο Fulton. Olive Oil Times.

Ο Beem σημείωσε ότι κάθε ποικιλία έχει μια μοναδική απήχηση στους οικιακούς κηπουρούς.

Οι ελιές Mission είναι μια κλασική ποικιλία που παράγει ζουμερές παχουλές ελιές, ιδανικές για επιτραπέζιες ελιές ή λάδι. Οι λάτρεις της ελιάς τείνουν να ενθουσιάζονται με την έντονη γεύση και τη στιβαρή ουσία τους.

"Οι ελιές Mission μεγαλώνουν καλά και παράγουν πολλά φρούτα», είπε ο Andrew Kimes, συνιδρυτής του Jungle Bamboo and Palm Nursery στο Cotati. Olive Oil Times.

Μερικές φορές αποκαλούμενες ως αποστολή της Καλιφόρνια, οι ελιές από αυτό το δέντρο έχουν μια τολμηρή γεύση που μπορεί να έχει πιπεράτες νότες.

Για τους κηπουρούς που αναζητούν μια μικρότερη ποικιλία, το Arbequina είναι τέλειο. Τα ανθεκτικά δέντρα είναι ευπροσάρμοστα και αναπτύσσονται σε διάφορες συνθήκες, καθιστώντας τα κατάλληλα για τα σκαμπανεβάσματα του κλίματος της Καλιφόρνια.

Το PlantNative περιγράφει αυτό το δέντρο ως εξαιρετικά προσαρμόσιμο και ικανό να επιβιώσει σε θερμοκρασίες έως και -7 ºC. Μπορεί να καλλιεργηθεί τόσο σε εξωτερικούς όσο και σε εσωτερικούς χώρους. Η Arbequina είναι παραγωγική, είναι γνωστό ότι παράγει έως και 10 κιλά ελιές ανά δέντρο.

Οι ελιές Arbequina συχνά περιγράφονται ως ​»καρύδι και βουτυρώδη» και συχνά συγκρίνεται με τις γεύσεις των αμυγδάλων ή των φουντουκιών.

Το δέντρο Φραντόιο λέγεται ότι είναι ιδιαίτερα παραγωγικό και οι μεσαίου μεγέθους ελιές είναι γνωστές για το ευχάριστο άρωμά τους. Σύμφωνα με το PlantNative, αυτές οι ελιές είναι γεμάτες με 80 τοις εκατό πολτό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για σκλήρυνση ή ελαιόλαδο.

Οι ελιές Φραντόιο προσφέρουν ευχάριστη σκίαση και άνεση για υπαίθριο καθιστικό, τραπεζαρία και κηπουρική. Η φύτευση περισσότερων του ενός δέντρων Φραντόιο είναι ένας τρόπος για να ενθαρρύνετε τα δέντρα να παράγουν ακόμη περισσότερα.

Αυτή είναι μια μικρότερη ποικιλία που προτιμούν πολλοί κηπουροί. Οι ελιές τείνουν να είναι γευστικές και μικρές.

Σύμφωνα με το PlantNative, τα λουλούδια και οι σιλουέτες Manzanillo φέρνουν τη Μεσόγειο στην αυλή σας.

Ένα ιδιαίτερο μπόνους της ελιάς Manzanillo είναι το φρούτο. Είναι γνωστό για την κρεατική σάρκα της ελιάς και τον πολτό του 85%, καθιστώντας αυτή την ποικιλία ιδανική επιλογή για τους κηπουρούς του σπιτιού.

"Το Manzanillo είναι ίσως το πιο συνηθισμένο για τις επιτραπέζιες ελιές, καθώς ο καρπός είναι τεράστιος και κρεατώδης, και είναι αυτό που συνήθως βρίσκετε να χρησιμοποιείται για κονσέρβες ελιών», είπε ο Beem.

"Το Manzanillo αναπτύσσεται καλά και παράγει πολλά φρούτα», πρόσθεσε ο Kimes.

Το PlantNative περιγράφει την ελιά Maurino ως κατάλληλη για στενές περιοχές και συνθήκες ανέμου. Αυτή η ποικιλία είναι γνωστή για την υψηλή της απόδοση σε ελιές. Χρειάζονται επικονιαστές για την παραγωγή, καθιστώντας το ιδανικό για φύτευση με άλλα δέντρα όπως το Φραντόιο.

Εν τω μεταξύ, οι ελιές Κορωνέικης είναι αυτογονιμοποιούμενες και συχνά μετατρέπονται σε ελαιόλαδο. Το κομψό κλασικό δέντρο έχει γυαλιστερά φύλλα και αποδίδει καρπούς σε σχήμα οβάλ.

Ειδικά για τους νέους κηπουρούς, ο ήλιος, το χώμα και οι συμβουλές ποτίσματος συμβάλλουν στην επιτυχημένη ανάπτυξη μιας ελιάς.

"Οι ελιές χρειάζονται πλήρη ήλιο για να αναπτυχθούν όσο το δυνατόν καλύτερα και ειδικά για να παράγουν πραγματικά καλές σοδειές φρούτων», είπε ο Beem. ​"Δεν είναι ποτέ καλή ιδέα να φυτέψετε ελιές σε οποιοδήποτε είδος σκιάς».

"Το λίπασμα είναι απαραίτητο κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου», πρόσθεσε. ​"Για τους νέους κηπουρούς, η τροποποίηση του αργιλώδους εδάφους είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς οι ελιές εκτιμούν την καλή στράγγιση».

"Οι ελιές θεωρούνται ανεκτικές στην ξηρασία μόλις καθιερωθούν, αλλά ​»όταν καθιερωθεί» σημαίνει μετά από τρία έως πέντε έτη. Άρα χρειάζονται ακόμα κανονικό νερό για να εγκατασταθούν», συνέχισε ο Beem. ​"Εάν καλλιεργείτε τα δέντρα για να παράγουν καρπούς, είναι καλύτερο να τους δίνετε τουλάχιστον μέτριο νερό σε όλη τους τη ζωή, αν όχι τόσο τακτικό όσο κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Το δέντρο είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, αλλά κάνει μια χαρά με επιπλέον νερό.»

Σύμφωνα με τον Beem, πολλοί καλλιεργητές χόμπι δεν συνειδητοποιούν ότι η διαφορά μεταξύ πράσινων και μαύρων ελιών είναι το στάδιο ωρίμανσης στο δέντρο.

"Αν θέλετε πράσινες ελιές - μαζέψτε τις νωρίς», είπε. ​"Αν θέλετε μαύρες ελιές – αφήστε τις να σκουρύνουν στο δέντρο. Δεν προέρχονται από διαφορετικά δέντρα. το θέμα είναι πόσο θα μείνουν στο δέντρο».

"Οι μαύρες ελιές που παίρνετε στο κουτί είναι γενικά βαμμένες – τόσο φυσικές ​»Οι μαύρες ελιές είναι πιο σκούρες μωβ», πρόσθεσε ο Beem. ​"Δεν προέρχονται από διαφορετικά δέντρα. Το θέμα είναι πόσο θα μείνουν στο δέντρο».

Η παρασκευή επιτραπέζιων ελιών είναι δυνατή, ειδικά για τους φιλόδοξους λάτρεις του φαγητού.

Η συγκομιδή των ελιών πρέπει να γίνεται την κατάλληλη στιγμή, η οποία συνήθως είναι το φθινόπωρο και το χειμώνα. Μετά τη συγκομιδή, τα φύλλα και τα υπολείμματα πρέπει να αφαιρεθούν για να προετοιμαστούν σωστά οι ελιές.

Οι ωμές ελιές πρέπει να παρασκευάζονται σε άλμη, διάλυμα νερού και αλατιού. Αυτή η διαδικασία απαιτεί μούλιασμα των ελιών για αρκετές εβδομάδες. Brining αφαιρεί την πίκρα και ενισχύει τη γεύση των ελιών. Μετά την άλμη, πολλοί οικιακούς καλλιεργητές απολαμβάνουν να προσθέτουν άλλες γεύσεις όπως σκόρδο, βότανα και λεμόνι.

Ενώ η συγκομιδή, ο καθαρισμός, το αλατισμό και η αποθήκευση μπορεί να μην ακούγονται πολύ τρομακτικά, απαιτούν ένταση εργασίας. Για να πετύχετε, οργανώστε όλα τα συστατικά, συγκεντρώστε τα απαραίτητα εργαλεία και αφήστε άφθονο χρόνο για την εργασία που απαιτείται.

Σύμφωνα με τον Beem, είναι επίσης δυνατό να παρασκευαστεί ελαιόλαδο από δέντρα πίσω αυλής. Ωστόσο, η διαδικασία είναι επίσης αρκετά έντασης εργασίας.

Για να φτιάξετε ελαιόλαδο στο σπίτι, πρέπει να μαζέψετε ώριμες ελιές, να αφαιρέσετε όλα τα κουκούτσια και να τις συνθλίψετε. Μερικοί κηπουροί στο σπίτι χρησιμοποιούν γουδί και γουδοχέρι για να συνθλίψουν μικρές παρτίδες ελιών σε πάστα. Η πάστα συμπιέζεται σε λάδι χρησιμοποιώντας χειροκίνητο στρόφαλο ή υδραυλική πρέσα.

"Είναι καλό να εξετάσετε τον ιστότοπό σας και να κάνετε την έρευνά σας», είπε ο Beem. ​"Η ποσότητα των ελιών εξαρτάται από το μέγεθος των δέντρων και την ποσότητα του καρπού που παράγεται».

• Εγγενές φυτό