Η σκληρή δουλειά αποδίδει ποιότητα παγκόσμιας κλάσης στη Βραζιλία

Estância das Oliveiras έκανε νέο ρεκόρ το 2023 NYIOOC World Olive Oil Competition, έγινε ο πρώτος Βραζιλιάνος παραγωγός που κέρδισε επτά Χρυσά Βραβεία σε μία μόνο έκδοση του μεγαλύτερου διαγωνισμού ποιότητας ελαιολάδου στον κόσμο.

"Ο στόχος μας όταν αρχίσαμε να συμμετέχουμε σε παγκόσμιους διαγωνισμούς δεν ήταν ποτέ να συγκεντρώνουμε βραβεία, αλλά μάλλον να τα βάζουμε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο που παράγουμε με τόση φροντίδα, αφοσίωση και πάθος στη δοκιμή», είπε ο Rafael Goelzer, διευθυντής σχέσεων αγοράς της εταιρείας. Olive Oil Times.

«[Η κατάκτηση αυτών των βραβείων] καταδεικνύει και πιστοποιεί την παγκόσμιας κλάσης ποιότητα των ελαιόλαδων μας, καθώς και ότι είμαστε στο σωστό δρόμο», πρόσθεσε.

Η εταιρεία συμμετέχει σε έναν διεθνή διαγωνισμό ποιότητας ελαιολάδου που διεξάγεται σε κάθε ήπειρο ετησίως για να δει πώς ανταποκρίνεται στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

"Ως αποτέλεσμα, η προβολή μέσω των μέσων ενημέρωσης αυξάνεται εκθετικά και η εμπορική ζήτηση ακολουθεί τον ίδιο ρυθμό, προσθέτοντας εξαιρετικά επώνυμα και εμπορικά αποτελέσματα», είπε ο Goelzer.

Το Estância das Oliveiras βρίσκεται στο Rio Grande do Sol, την πολιτεία της νότιας Βραζιλίας που φιλοξενεί τη συντριπτική πλειονότητα της παραγωγής ελαιολάδου της χώρας, και είναι μια οικογενειακή επιχείρηση.

Οι γονείς του Goelzer, Lucidio και Sonia, συνίδρυσαν την εταιρεία. Εν τω μεταξύ, ο αδερφός του, André, είναι ο κύριος μυλωνάς και ο άλλος αδελφός του, ο Lucas, είναι ο οικονομικός διευθυντής της εταιρείας.

Ο Goelzer είπε ότι η Estância das Oliveiras παράγει έξτρα παρθένο ελαιόλαδο εμπορικά τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η εταιρεία γεννήθηκε από το όνειρο του πατέρα του να παράγει εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο για την κατανάλωση της οικογένειάς του.

Το 2004, άρχισε να μελετά την ελαιοκαλλιέργεια και να ερευνά τις δυνατότητες του Viamão, ενός δήμου στο ανατολικό Rio Grande do Sul, κοντά στην ακτογραμμή του Ατλαντικού.

Τότε, η περιοχή κρίθηκε ακατάλληλη για ελαιοκαλλιέργεια, αλλά η έρευνά του και τα αποτελέσματα της αρχικής του ελαιοκαλλιέργειας απέδειξαν το αντίθετο. ​"Η περιοχή σύντομα ξεχώρισε για την πολυπλοκότητα των ελαίων της», είπε ο Goelzer.

Από την πρώτη φύτευση το 2004, η Estância das Oliveiras αύξησε σταθερά τις ετήσιες αποδόσεις ελαιολάδου, εμπνέοντας την οικογένεια να μεταπηδήσει από χόμπι καλλιεργητές σε εμπορικούς παραγωγούς.

"Δεν ήταν καθόλου εύκολο», είπε ο Goelzer. ​"Ήμασταν ένα από τα πρώτα θέρετρα παραγωγής ελαιολάδου στη Βραζιλία».

Σε εκείνο το στάδιο, δεν υπήρχε διαθέσιμη έρευνα για τη συντήρηση, το κλάδεμα ή πολλά άλλα σχετικά με το ελαιόλαδο στη Βραζιλία. ​"Έπρεπε να τα ανακαλύψουμε όλα αυτά με πολλή μελέτη, έρευνα και δοκιμή και λάθος», είπε ο Goelzer.

"Η πρώτη μας συγκομιδή ήταν 11 χρόνια μετά την πρώτη φύτευση», είπε. ​"Συγκομίσαμε 35 κιλά και βγάλαμε 3.5 λίτρα ελαιόλαδο. Είναι δουλειά που απαιτεί πολλή αντοχή, καινοτομία, μάθηση και, πάνω από όλα, πάθος».

Ο Goelzer απέδωσε τη φετινή εξαιρετική επιτυχία στο NYIOOC στο πάθος της οικογένειάς του και όλων των άλλων ανθρώπων που εργάζονται στα άλση και στον μύλο.

Πιστεύει ότι το κλειδί για τη βελτίωση του τομέα είναι να ανάψει αυτό το πάθος στους Βραζιλιάνους καταναλωτές, των οποίων Η όρεξη για εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο αυξάνεται αλλά μπορεί να μην συνειδητοποιήσει ότι παράγεται τοπικά.

"Συνειδητοποιήσαμε ότι ο Βραζιλιάνος καταναλωτής είχε λίγες πληροφορίες σχετικά με την επιλογή του καλύτερου ελαιολάδου», είπε ο Goelzer. ​"Έτσι, σχεδόν πριν από τρία χρόνια, ανοίξαμε την estância για ελαιοτουρισμό, εστιάζοντας στην εκπαίδευση των καταναλωτών σχετικά με την επιλογή ελαιολάδου».

"Αυτή τη στιγμή δεχόμαστε χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, αφήνοντας μια κληρονομιά εκπαίδευσης για τη συνειδητή κατανάλωση ελαιολάδου», πρόσθεσε.

Μαζί με την εκπαίδευση των καταναλωτών, ο Goelzer είπε ότι οι Βραζιλιάνοι παραγωγοί αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις, πολλές από τις οποίες προέρχονται από το υψηλό κόστος παραγωγής έξτρα παρθένου ελαιολάδου.

"Όταν μιλάμε για ελαιόλαδα παγκόσμιας κλάσης, δεν μπορούμε να τα παράγουμε χωρίς υψηλές επενδύσεις και πρακτικά βιοτεχνική εργασία δέντρο-δέντρο», είπε. ​"Αυτό αυξάνει σημαντικά το κόστος παραγωγής».

"Οι υψηλοί φόροι στη Βραζιλία έχουν επίσης αποφασιστικό αντίκτυπο στην πίεση αυτών των δαπανών», πρόσθεσε ο Goelzer. ​"Η κυβέρνηση θα μπορούσε να δώσει την προσοχή που της αξίζει σε αυτό το νέο οικονομικό τμήμα και, με κίνητρα, να ενισχύσει την επέκτασή του».

Για να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις, ο Goelzer είπε ότι η Βραζιλία πρέπει να παράγει περισσότερο ελαιόλαδο στην εγχώρια αγορά και να συνεργαστεί με τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα για να καταπολέμηση της απάτης.

"Έχουμε την επέκταση της εθνικής παραγωγής. Σήμερα, τα βραζιλιάνικα ελαιόλαδα καλύπτουν λιγότερο από το 5 τοις εκατό της εθνικής ζήτησης», είπε. ​"Μακροπρόθεσμα, η πρόκληση είναι να διατηρηθεί η ποιότητα του εθνικού προϊόντος».

Παρά τις προκλήσεις, ο Goelzer είπε ότι το Rio Grande do Sul έχει πολλά πλεονεκτήματα για τους παραγωγούς. ​"Έχουμε ένα μοναδικό terroir που φέρνει πολυπλοκότητα στα λάδια μας», είπε.

Ο Goelzer πρόσθεσε ότι ο συνδυασμός της σκληρής δουλειάς της ομάδας και του πλήρους ελέγχου της παραγωγικής διαδικασίας έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στην επιτυχία τους.

Αυτή η σκληρή δουλειά ξεκινά με την προετοιμασία του εδάφους πριν από τη φύτευση οποιωνδήποτε δέντρων. Όταν έρθει η ώρα, η συγκομιδή γίνεται με το χέρι για να μην καταστραφεί ο καρπός. ​"Ο χρόνος μεταξύ της συγκομιδής και της επεξεργασίας είναι μόνο δύο έως τρεις ώρες, φέρνοντας απαράμιλλη φρεσκάδα σε όλα μας τα έλαια», είπε ο Goelzer.

Πρόσθεσε ότι όλη η οικογένεια έχει εμμονή με το ελαιόλαδο. Ο πατέρας και ο αδερφός του ερευνούν συνεχώς νέες πρακτικές φρεζαρίσματος και γεωργίας, εφαρμόζοντας ό,τι μαθαίνουν στα άλση και στο μύλο.

"Χωρίς μια ομάδα ανθρώπων που αγαπούν αυτό που κάνουν και είναι αφοσιωμένοι στο να κάνουν το καλύτερο δυνατό, δεν θα είχαμε ποτέ επιτύχει τόσο θεαματικά αποτελέσματα», είπε ο Goelzer. ​"Όλα αυτά επιτρέπουν στο Estância das Oliveiras να επιτύχει τόση αναγνώριση και να παράγει ένα από τα καλύτερα ελαιόλαδα στον κόσμο».