Οι ελιές φέρνουν τη βιώσιμη ανάπτυξη στο Πακιστάν

Για πάνω από μια δεκαετία, το Πακιστάν και η Ιταλία εργάστηκαν για να δημιουργήσουν έναν βιώσιμο τομέα ελαιολάδου στις αγροτικές επαρχίες του Πακιστάν.

Στα τέλη Νοεμβρίου, εκπρόσωποι και των δύο χωρών συναντήθηκαν στο Εθνικό Γκαλά PakOlive στο Ισλαμαμπάντ για να ενισχύσουν τη συνεργασία.

"Η Ιταλία και το Πακιστάν έχουν μια πολύ καλή ιστορία και σχέσεις», είπε ο Muhammad Ramzan Anser, γεωπόνος και αναπληρωτής διευθυντής έργου στο Κέντρο Αριστείας για την Έρευνα και την Εκπαίδευση Ελιάς (Cefort). Olive Oil Times.

"Υπάρχει μια μεγάλη γέφυρα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών», πρόσθεσε. ​"Στην πραγματικότητα, η Ιταλία άνοιξε ένα εμπορικό γραφείο στο Πακιστάν αυτόν τον Νοέμβριο κατά τη διάρκεια του Εθνικού Φεστιβάλ PakOlive».

Ο Anser περιγράφει την ανάπτυξη του τομέα του ελαιολάδου του Πακιστάν ως α ​"ελπίδα» για τη χώρα. Δεδομένου ότι το ποσοστό ανεργίας του Πακιστάν είναι 8.5 τοις εκατό, περίπου 15.51 εκατομμύρια άτομα το 2023, ο τομέας του ελαιολάδου υπόσχεται να ωφελήσει πολλούς ενώ θα τονώσει την οικονομία της χώρας.

"Η σχέση είναι αμοιβαία επωφελής», είπε ο Muhammad Tariq, ο εθνικός διευθυντής του έργου για την Προώθηση της Καλλιέργειας Ελιάς στο Πακιστάν. Olive Oil Times. Σημείωσε ότι εκατοντάδες χιλιάδες ελαιόδεντρα φυτεύτηκαν σε συνεργασία με την Ιταλία σε μια δεκαετία.

"Πάνω από 5.6 εκατομμύρια φυτά έχουν ήδη φυτευτεί», είπε. ​"Στο Πακιστάν, υπάρχει μεγάλης κλίμακας καλλιέργεια ελαιόδεντρων για ελαιόλαδο. Περίπου 500,000 με 800,000 φυτώρια ελαιολάδου φυτεύονται κάθε χρόνο».

"Μέχρι αυτό το σημείο, το οκτώ τοις εκατό αυτών των φυτών βρίσκονται στο στάδιο της καρποφορίας, ενώ άλλα βρίσκονται σε μέση ωριμότητα επειδή φυτεύτηκαν σε διάφορα στάδια», πρόσθεσε ο Tariq.

Καθώς ο τομέας έχει αναπτυχθεί, το Πακιστάν διπλασίασε τις προσπάθειές του να μειώσει την εξάρτησή του από ξένα φυτώρια για να γίνει ένας σημαντικός ανεξάρτητος παίκτης στον κόσμο του ελαιολάδου.

"Προηγουμένως, αυτά τα φυτώρια εισήχθησαν, αλλά όλα αυτά άλλαξαν με το έργο της πακιστανικής κυβέρνησης», είπε ο Tariq. ​"Εκατομμύρια εγχώρια φυτώρια έχουν φυτευτεί μέχρι στιγμής και αυτά τα φυτά φυτεύτηκαν σταδιακά στις διάφορες επαρχίες».

"Το Πακιστάν διαθέτει πλέον τεχνογνωσία στη διαχείριση, την ανάπτυξη και τις τεχνικές φυτωρίων και μπορεί να παρέχει επαρκώς πιστοποιημένα εγχώρια φυτά απαλλαγμένα από ασθένειες για να καλύψει τη ζήτηση των αγροτών», πρόσθεσε.

Ο Anser πιστεύει ότι αυτές οι εξελίξεις και άλλες σημαίνουν ότι ο τομέας του ελαιολάδου του Πακιστάν κινείται σε μια βιώσιμη πορεία. Πρώτον, φυτρώνουν τα περισσότερα ελαιόδεντρα κάποτε άγονες περιοχές.

"Οι ακμάζοντες πλέον ελαιώνες του Πακιστάν καλλιεργούνταν σε γη με μηδενική οικονομική δραστηριότητα. Είπε ότι η καλλιέργεια ελιών σε αυτές τις περιθωριακές εκτάσεις έχει δημιουργήσει ευκαιρίες για επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας για τους φτωχούς της υπαίθρου», είπε.

"Ήταν σίγουρα μια γεωλογική αποστολή, η οποία έλαβε χώρα χωρίς να αντικαταστήσει καμία καλλιέργεια στο Πακιστάν», πρόσθεσε ο Anser. ​"Αντίθετα, μετατρέπουμε τις χέρσες εκτάσεις σε ελαιώνες μεγιστοποιώντας παράλληλα τις δυνατότητες της γεωργίας στη χώρα. Επιπλέον, δυνητικά τέσσερα εκατομμύρια εκτάρια τέτοιας γης είναι διαθέσιμα για μελλοντική καλλιέργεια».

Έχει αποδειχθεί ότι η μετατροπή εκατοντάδων εκταρίων άγονης γης όχι μόνο θα ωφελήσει οικονομικά τους ιδιοκτήτες γης και τους αγρότες, αλλά θα μπορούσε επίσης να έχει θετικό αντίκτυπο στην άγρια ​​ζωή και τη χλωρίδα επιβραδύνοντας παράλληλα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

"Οι ελαιώνες έχουν ανακηρυχθεί ως ένας από τους τα καλύτερα όπλα κατά της κλιματικής αλλαγής», είπε ο Anser. ​"Σε αντίθεση με άλλες πρωτοβουλίες για την κλιματική αλλαγή, η φύτευση ελαιόδεντρων δημιουργεί μια πράσινη πρωτοβουλία και προωθεί μια βιώσιμη επιχείρηση, όπου οι φτωχοί αγρότες μπορούν να αποκτήσουν εισόδημα».

Η ικανότητα της ελαιοκαλλιέργειας να ανακουφίσει την αγροτική φτώχεια και να μετριάσει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής επεκτείνεται και στα υποπροϊόντα της διαδικασίας παραγωγής ελαιολάδου.

Η βιομηχανία ελαιολάδου παράγει τεράστια υποπροϊόντα, όπως φύλλα, υπολείμματα πυρηνελαίου και λύματα, από τα οποία μπορούν να εξαχθούν συστατικά για την παρασκευή καλλυντικών, όπως σαπούνια και κρέμες, τρόφιμα, υλικά συσκευασίας και φαρμακευτικά προϊόντα.

Ο Tariq είπε ότι το Πακιστάν επωφελείται από αυτά τα υποπροϊόντα και, ως αποτέλεσμα, είναι παραγωγός πολλών τελικών προϊόντων που σχετίζονται με το ελαιόλαδο, υποστηρίζοντας εργαζόμενους με διαφορετικές δεξιότητες.

"Αυτό είναι το πρώτο εμπόρευμα στο οποίο παρέχουμε βοήθεια σε όλη την αλυσίδα αξίας από το φυτώριο μέχρι τα τελικά προϊόντα», είπε. ​"Από τα 45,000 στρέμματα (18,000 εκτάρια) που έχουν ήδη καλλιεργηθεί, ένα ισοδύναμο περίπου 110 τόνων [ελιές] συγκομίστηκαν πέρυσι, 40 έως 50 τόνοι αυτής της ποσότητας πήγαν σε προϊόντα προστιθέμενης αξίας».

A άρθρο αναθεώρησης που δημοσιεύτηκε στο Comprehensive Reviews in Food Science and Food Safety σημειώνεται, ​"Τα υποπροϊόντα ελαιολάδου θεωρούνται ως φθηνές και άφθονες πρώτες ύλες, πλούσιες σε βιοδραστικές ενώσεις με υψηλές και ποικίλες δραστηριότητες που σχετίζονται με την υγεία».

Αυτά τα υποπροϊόντα ενισχύουν τη βιωσιμότητα της αλυσίδας του ελαιολάδου και προάγουν την κυκλική οικονομία.

Σύμφωνα με τον Tariq, ​"Χρησιμοποιούνται 34 μονάδες ψυχρής έκθλιψης για την εξαγωγή και επεξεργασία έως και 30 έως 50 κιλών ελαιολάδου την ώρα, που διατίθεται στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα».

"Αγοράστηκαν από την Ιταλία από την κυβέρνηση», πρόσθεσε. ​"Μη κυβερνητικές οργανώσεις και ιδιώτες αγρότες αγόρασαν επίσης μερικά. Κατά συνέπεια, υπάρχουν πολλά

Παρά τα τεράστια άλματα προς τα εμπρός, υπάρχουν προκλήσεις. ​"Δεν υπάρχουν αρκετοί πιστοποιημένοι τεχνικοί για να λειτουργούν προσαρμοσμένα μηχανήματα και ανταλλακτικά, καθώς αυτά τα μηχανήματα είναι από την Ιταλία», είπε ο Tariq.

"Η δεύτερη πρόκληση είναι ότι πρέπει να συζητήσουμε πώς να διατηρήσουμε την ποιότητα του ελαιολάδου από τη γη μέχρι τα ελαιοτριβεία και να διδάσκουμε και να εκπαιδεύουμε συνεχώς τους αγρότες να διατηρούν τα υψηλότερα πρότυπα ποιότητας», πρόσθεσε.

Ένα άλλο ζήτημα, σύμφωνα με τον Tariq, είναι το κόστος παραγωγής στην εγχώρια αγορά. ​"Δεν υπάρχει επεξεργασία χρωματιστών μπουκαλιών στο Πακιστάν. Ως εκ τούτου, αυτά τα μπουκάλια ελαιολάδου πρέπει να εισάγονται από την Κίνα και αλλού. Και αυτό προσθέτει το κόστος του ελαιολάδου».

Αυτό το ζήτημα επιβεβαιώνεται από τον Anser, ο οποίος σημείωσε ότι αν και υπάρχει ήδη τοπική ζήτηση για το παραγόμενο ελαιόλαδο, κοστίζει από 10 έως 15 $ (9 έως 13.50 €) ανά λίτρο, κάτι που μόνο ένα τμήμα της αγοράς μπορεί να αντέξει οικονομικά.

Τα περισσότερα σπίτια του Πακιστάν παραδοσιακά μαγειρεύουν με τηγάνισμα. Σαν άποτέλεσμα, ​"η κυβέρνηση εργάζεται δίπλα-δίπλα για να βελτιώσει το φθηνότερο λάδι canola», είπε ο Anser.

"Απώτερος στόχος είναι οι εξαγωγές», πρόσθεσε. ​"Στόχος μας είναι να εξάγουμε περίπου το 80 με 90 τοις εκατό του ελαιολάδου. Ωστόσο, συνεχίζουμε να βλέπουμε ότι ένα τμήμα της κοινωνίας γνωρίζει όλο και περισσότερο το φαρμακευτικό και οφέλη για την υγεία του ελαιολάδου και είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένοι για την υγεία».

"Υπάρχει μια αυξανόμενη αποδοχή του ελαιολάδου σε τοπικό επίπεδο και φέτος, η τοπική επωνυμία PakOlive κυκλοφόρησε σε κυβερνητικό επίπεδο», συνέχισε ο Anser. ​"Υπάρχει μια μικρή ποσότητα διαθέσιμη στο ράφι, αλλά κυρίως το ελαιόλαδο μπορεί να βρεθεί στο διαδίκτυο. Οι καταναλωτές μπορούν επίσης να επισκεφτούν αυτές τις μονάδες ψυχρής έκθλιψης για να αγοράσουν απευθείας παρθένο ελαιόλαδο.»

Ο Ταρίκ πρόσθεσε ότι ενώ οι Πακιστανοί συγκομίζουν και αλέθουν τις ελιές, μεγάλο μέρος της τεχνικής τεχνογνωσίας προέρχεται από Ιταλούς.

"Πρόσφατα, η Ιταλία και το Πακιστάν καθιέρωσαν την πρωτοβουλία OliveCulture», είπε. ​"Αυτό το έργο παρέχει στους αγρότες δεξιότητες κλαδέματος και άλλα είδη τεχνικών, οι οποίες προσφέρονται από επισκέπτες Ιταλούς ειδικούς».

"Σίγουρα υπάρχει δυνατότητα εξαγωγής ελαιόλαδου υψηλής ποιότητας στην Ιταλία», πρόσθεσε ο Tariq. ​"Επί του παρόντος, το Πακιστάν και η Ιταλία απολαμβάνουν ετήσιο εμπόριο 2 δισεκατομμυρίων ευρώ».

• Βήμα