Οι αρχές στην Ιταλία οραματίζονται μια Post-Xylella Puglia

Είναι ένας αγώνας με τον χρόνο Puglia να περιορίσει την εξάπλωση των ειδών εντόμων που θεωρείται ο κύριος ένοχος για την εξάπλωση της Xylella fastidiosa στην περιοχή της Νότιας Ιταλίας.

Έχουν αναπτυχθεί ευρείες προληπτικές δράσεις και θεωρούνται ζωτικής σημασίας για την προστασία των υφιστάμενων ελαιώνων στην Η πιο σημαντική περιοχή παραγωγής ελαιολάδου της Ιταλίας.

Οι ελαιοκαλλιεργητές, οι αγρότες και οι ιδιοκτήτες γης στις περιοχές του Μπάρι έχουν προθεσμία έως τις 15 Μαΐου για να εκτελέσουν το υποχρεωτικό κλάδεμα των δέντρων και το όργωμα. Δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς θα φροντίσουν επίσης για το κούρεμα χόρτου σε ακαλλιέργητες περιοχές, όχθες δρόμων, αποχετευτικά κανάλια και άλλους χώρους.

Ο στόχος είναι να περιοριστεί η ανάπτυξη του πεταλούδας του λιβαδιού, του οποίου οι προνύμφες ωριμάζουν αυτές τις εβδομάδες.

Ωστόσο, περιορίζοντας την εξάπλωση του Xylella fastidiosa Το έντομο φορέα είναι μόνο μία από τις δράσεις που προβλέπονται στην Απουλία για να φέρουν εισόδημα και ευκαιρίες πίσω στους ντόπιους αγρότες.

"Ο στόχος των τρεχόντων έργων είναι να επαναφέρουν τη γεωργία και το εισόδημα σε περιοχές που έχουν πληγεί σοβαρά από το Xylella», είπε ο Pantaleo Piccinno, πρόεδρος της Περιφέρειας Ποιότητας Γεωργίας Salento-Jonic (DAJS). Olive Oil Times. ​"Εργαζόμαστε με μια νέα προσέγγιση, για να αντικαταστήσουμε τους κατεστραμμένους ελαιώνες με νέες καλλιέργειες, να αναδιαμορφώσουμε την επικράτειά μας και να δώσουμε δύναμη στις αγροτικές υπερέχειες της».

Η DAJS άρχισε να επανασυνδέει υπάρχουσες αγροτικές επιχειρήσεις, παρόχους τεχνολογίας, ερευνητές και τοπικούς φορείς το 2017, δουλεύοντας, σύμφωνα με τα λόγια του Piccinno, για να οραματιστεί μια ​"κόσμος μετά την Ξυλέλλα».

Το Salento είναι η πιο νότια περιοχή της Απουλίας και υπήρξε η καρδιά της παραγωγή ελαιολάδου στην Ιταλία τα τελευταία 300 χρόνια.

Πιστεύεται ότι το Xylella fastidiosa pauca, το υποείδος που μολύνει και τελικά σκοτώνει τα ελαιόδεντρα, άρχισε να εξαπλώνεται το 2008 όταν ένα μόνο μολύνθηκε φυτό καφέ από την Κόστα Ρίκα εισήχθη στην Ιταλία.

Το θανατηφόρο παθογόνο της ελιάς ήταν εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Απουλία το 2013 και έκτοτε έχει σκοτώσει περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια ελαιόδεντρα. Το 2021, η ιταλική εθνική ένωση Confagricoltura υπολόγισε ότι περισσότερα από 150,000 εκτάρια των ελαιώνων είχαν πληγεί από το σύνδρομο ταχείας παρακμής του ελαιόδεντρου (QODS), την ασθένεια που προκαλείται από την Xylella fastidiosa.

"Η χιλιετείς ελιές που ήταν κάποτε δεν υπάρχουν πια», είπε ο Πιτσίνο. ​"Αν μπορούσαμε να ξαναφυτέψουμε ελαιόδεντρα που είναι χιλιετής και χωρίς ξυέλλα, θα το κάναμε, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα από αυτά έχουν φύγει τώρα».

"Πρέπει να χτίσουμε το μέλλον μας», πρόσθεσε. ​"Περίπου 50 ερευνητές από πολλές διαφορετικές τοπικές οντότητες, όπως το Πανεπιστήμιο του Μπάρι ή το Εθνικό Ερευνητικό Συμβούλιο, μας βοηθούν να δουλέψουμε σε στρατηγικές που φαίνονται σε 20, 40 ή ακόμα και σε 100 χρόνια από τώρα».

Οι πρώτες ιδέες περιελάμβαναν την επέκταση των παραδοσιακών αμπελώνων, οι οποίοι έχουν ανοσία στην Xylella fastidiosa pauca. Άλλα έργα αφιερώθηκαν στη φύτευση οπωροφόρων δέντρων και ανανέωση της βιοποικιλότητας σε όλη την περιοχή.

Οι ιδέες περιστράφηκαν γύρω από μια προσέγγιση βιώσιμης αναγέννησης με τη συμμετοχή τοπικών αγροτών και εταιρειών παραγωγής τροφίμων στις υπάρχουσες αλυσίδες προϊόντων.

Για το σκοπό αυτό, το ιταλικό Υπουργείο Γεωργίας διέθεσε 50 εκατομμύρια ευρώ στο έργο Virtuous Roots. ​"Είναι ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει ολόκληρη την παραδοσιακή γεωργία της περιοχής Jonico-Salento, όπως η καλλιέργεια δημητριακών, η κτηνοτροφία, οι αμπελώνες, τα φρούτα και τα λαχανικά», είπε ο Piccinno.

Το έργο θα εξετάσει επίσης τη βιωσιμότητα, την άρδευση και την ανάγκη να σταματήσει η ερημοποίηση στο Σαλέντο και στην υπόλοιπη λεκάνη της Μεσογείου. Το φαινόμενο έχει επιταχυνθεί ως αποτέλεσμα της Xylella fastidiosa.

"Δεν έχουμε πια σκιά στην περιοχή», είπε ο Piccinno, αναφερόμενος στους τεράστιους θόλους ελιών που έχουν εξαφανιστεί εδώ και πολύ καιρό.

"Η θερμοκρασία της επιφάνειας έχει αυξηθεί σημαντικά», πρόσθεσε. ​"Αυτό σημαίνει ότι αυτές οι διαδικασίες ερημοποίησης προχωρούν γρήγορα. Πρέπει να εστιάσουμε στη βιοποικιλότητα ως προστατευτικό εργαλείο για την περιοχή και να σταματήσουμε την υποβάθμιση του εδάφους».

Οι αρχές έχουν επίσης διαθέσει 5 εκατομμύρια ευρώ από τα πιο πρόσφατα κονδύλια για την επανέναρξη της τοπικής παραγωγής ελαιολάδου και τροφίμων και την προώθηση του Salento σε εθνικές και διεθνείς εκστρατείες μέσων ενημέρωσης.

"Η στοργή για το Σαλέντο παραμένει έντονη στην καρδιά όλων και του τουρίστα, αλλά κοιτάζοντας αυτά τα φασματικά πανοράματα που προκαλεί η Xylella βαραίνει πολύ την καρδιά όλων», είπε ο Piccinno. ​"Είναι καιρός να διαφοροποιήσουμε τη γεωργία και να επαναφέρουμε την ομορφιά».

Οι αμπελώνες θα διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια, εν μέρει λόγω της δημοτικότητας της παραδοσιακής παραγωγής κρασιού και της φυσικής ανοσίας των αμπελιών στην Xylella fastidiosa.

"Αυτό που έχουμε εδώ είναι αμπελώνες που είναι προς το παρόν η μόνη καλλιέργεια που αποτελεί μέρος της παράδοσής μας και είναι εντελώς απαλλαγμένοι από Xylella», είπε ο Piccinno.

Τα σχετικά μέρη είναι πρόθυμα να συμμετάσχουν στη νέα στρατηγική. Ένα τρίτο βήμα της τοπικής ανάκαμψης περιλαμβάνει ιδιωτικές εταιρείες που επενδύουν σε νέα παραγωγή τροφίμων.

"Παρουσιάζουν έργα για την έναρξη της καλλιέργειας ροδιού, αβοκάντο και μάνγκο σε θερμοκήπια και φαρμακευτικά φυτά, ενώ παράλληλα αναπτύσσουν τη μελισσοκομία, η οποία είναι χρήσιμη για το μέλι και πολύτιμος δείκτης ευημερίας και βιολογικής γεωργίας», είπε ο Piccinno.

Ενώ η διαφοροποίηση είναι το κλειδί για την αποκατάσταση της περιοχής, το ελαιόλαδο θα συνεχίσει να παίζει σημαντικό ρόλο στο Salento. Τα τελευταία σχέδια επικεντρώνονται σε φύτευση ποικιλιών ανθεκτικών σε Xylella, όπως το Leccino και το FS17, τα οποία παρουσιάζουν ισχυρή αντίσταση στα βακτήρια.

"Το Xylella εξακολουθεί να επηρεάζει αυτά τα ελαιόδεντρα, αλλά μέχρι τώρα, φαίνεται να μην έχει σχετικές επιπτώσεις στην υγεία τους», είπε ο Piccinno. ​"Δεν γνωρίζουμε ακόμη πολλά για αυτό, αλλά είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι τρία χρόνια μετά την πρώτη φύτευση τέτοιων ελαίων, οι καλλιεργητές είναι ήδη έτοιμοι για τη συγκομιδή. Αν και συμβολικό, είναι ενθαρρυντικό».

"Στο [Σαλέντο], όπως και στην επαρχία Λέτσε, από τα 100,000 προϋπάρχοντα εκτάρια [ελαιοκαλλιέργειας], υπολογίζουμε ότι περίπου το ένα τρίτο θα αποκατασταθεί», πρόσθεσε. ​"Αυτό θα συμβεί γιατί η νέα παραγωγική ικανότητα που θα κατασκευαστεί θα είναι ίση με ό,τι έχει χαθεί».

Ο Piccinno υπαινίχθηκε επίσης μια αλλαγή παραδείγματος στα άλση, με τα παραδοσιακά άλση που χτυπήθηκαν από την Xylella fastidiosa να αντικατασταθούν από νέους ελαιώνες υψηλής πυκνότητας. Οι παραδοσιακοί ελαιώνες έχουν μόνο μερικές δεκάδες ελαιόδεντρα ανά στρέμμα, ενώ οι νέοι οπωρώνες θα έχουν από 280 έως 900 ελαιόδεντρα ανά στρέμμα.

Τα ελαιόδεντρα που προηγουμένως φύτρωναν στα πιο άνυδρα και βραχώδη μέρη της επαρχίας δεν θα αντικατασταθούν από νέα.

"Αυτό που εργαζόμαστε είναι πρωτοβουλίες αναδάσωσης σε περιθωριακές εκτάσεις, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στον περιορισμό των φαινομένων εξάντλησης του εδάφους, προσθέτοντας επίσης στην ύπαιθρο και την ομορφιά», είπε ο Piccinno.

Τελικά φιλοδοξεί προς μια Απουλία που θα παραμείνει η καρδιά της ιταλικής παραγωγής ελαιολάδου και θα επωφεληθεί από την αποκατεστημένη βιοποικιλότητα που άλλες καλλιέργειες και φυτική κάλυψη θα φέρουν στην περιοχή στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

• Το Gazzetta del Mezzogiorno