Οι αρχές στην Απουλία επιβεβαιώνουν τον ένοχο στην καταστροφή του δέντρου της ελιάς

Οι αρχές στη νότια ιταλική περιοχή της Απουλίας δημοσίευσαν ολόκληρο το σύνολο δεδομένων που χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της εξάπλωσης της νόσου που προκαλείται από Xylella fastidiosa.

Η περιφερειακή διοίκηση είπε ότι τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα ότι η pauca Το υποείδος Xylella fastidiosa είναι η κύρια αιτία του συνδρόμου γρήγορης παρακμής της ελιάς (OQDS), το οποίο έχει σκοτώσει δεκάδες εκατομμύρια ελαιόδεντρα στην περιοχή.

Πριν από την άφιξη του Xylella fastidiosa, η Ιταλία παρήγαγε συνήθως περισσότερους από 500,000 τόνους ελαιόλαδου ετησίως. Τώρα, μια σοδειά πέρα ​​από 300,000 τόνους θεωρείται πλούσια καλλιέργεια.

Τα δεδομένα καλύπτουν τις πρώτες δραστηριότητες παρακολούθησης το 2013 έως το 2022 και η δημοσίευσή τους έρχεται λίγο μετά από μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Phytopathology υποδεικνύοντας ότι η Xylella fastidiosa ήταν υπεύθυνη μόνο για μια μειοψηφία περιπτώσεων OQDS.

Κατά την τελευταία δεκαετία, το Xylella fastidiosa pauca εξαπλώθηκε στη νότια Απουλία λόγω εντόμων-φορέων, όπως ο φούτερς, που μεταφέρει τα βακτήρια από τη μια ελιά στην άλλη.

Η επιδημία ώθησε τις ιταλικές και τις ευρωπαϊκές αρχές να καθορίζουν και να ενημερώνουν συνεχώς τα όρια των μολυσμένων και γειτονικών περιοχών, θεσπίζοντας πολυάριθμα μέτρα περιορισμού για την πρόληψη της εξάπλωσης του βακτηρίου.

Ως αποτέλεσμα, οι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι τα μέρη της Απουλίας που παρακολουθούνται περισσότερο ήταν κατά μήκος των συνόρων αυτών των ζωνών περιορισμού, όπου το ποσοστό των μολυσμένων με Xylella fastidiosa ελαιόδεντρων και άλλων φυτών αναμενόταν να είναι ελάχιστο.

Καθώς η Xylella fastidiosa pauca εξαπλώθηκε βόρεια από τη νοτιότερη χερσόνησο της Απουλίας, το ίδιο εξαπλώθηκε και τα σύνορα των μολυσμένων και των νεκρών περιοχών.

"Ο στόχος των εργασιών παρακολούθησης… δεν είναι η απογραφή των μολυσμένων φυτών, αλλά η πρόβλεψη του βακτηρίου και ο εντοπισμός και ο περιορισμός ή η εξάλειψη νέων εστιών εξαρχής για τη μείωση της πίεσης εμβολιασμού στην απαλλαγμένη από ασθένειες ζώνη και την επιβράδυνση της επέκτασης της μολυσμένης περιοχής όσο το δυνατόν περισσότερο», έγραψαν οι αρχές στο α σημείωμα που δημοσιεύτηκε σε έναν ειδικό ιστότοπο για την παρακολούθηση της εξάπλωσης του Xylella fastidiosa.

"Ως εκ τούτου, τα δεδομένα παρακολούθησης δεν μπορούν να παρέχουν ενδείξεις για τη συχνότητα του βακτηρίου στη μολυσμένη ζώνη, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του δεν υπόκειται πλέον σε επιτήρηση από το φυτοϋγειονομικό παρατηρητήριο», προσθέτουν.

Η δήλωση αμφισβητεί ρητά τα συμπεράσματα της μελέτης Journal of Phytopathology, η οποία διαπίστωσε ότι μόνο ένα κλάσμα των ελαιόδεντρων που επηρεάστηκαν από το OQDS είχαν μολυνθεί από το Xylella fastidiosa pauca.

Υποθέτοντας ότι το OQDS σκότωσε εκατομμύρια ελαιόδεντρα που δεν είχαν μολυνθεί με το Xylella fastidiosa pauca, οι συγγραφείς της έρευνας άφησαν να εννοηθεί ότι τα δύο ήταν σε μεγάλο βαθμό άσχετα μεταξύ τους.

Σύμφωνα με τις περιφερειακές αρχές και κορυφαίους εμπειρογνώμονες στον τομέα, αυτό το συμπέρασμα είναι εσφαλμένο.

"Η ανάγνωση των δεδομένων από τους συγγραφείς αυτής της έρευνας δεν είναι αξιόπιστη», είπε ο Donato Boscia, διευθυντής του Ινστιτούτου για την Αειφόρο Προστασία των Φυτών του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνών (CNR). Olive Oil Times.

"Αν πάμε και δοκιμάσουμε ελαιόδεντρα στη μολυσμένη περιοχή, θα βρίσκαμε Xylella fastidiosa pauca στο 90 έως 100 τοις εκατό των περιπτώσεων», πρόσθεσε.

Boscia, του οποίου το έργο κατέστησε δυνατό να προσδιορίσει την παρουσία του Xylella fastidiosa pauca το 2013, είπε ότι τα δεδομένα που αναλύθηκαν στη μελέτη για να επιβεβαιώσουν ότι η Xylella fastidiosa σπάνια υπάρχει σε ελαιόδεντρα που έχουν πληγεί από το OQDS απλά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καταλήξουμε σε ένα τέτοιο συμπέρασμα.

"Είναι αλήθεια ότι πάνω από δέκα χρόνια, αναλύθηκαν περίπου ένα εκατομμύριο φυτά», είπε ο Boscia. ​"Αλλά σχεδόν όλα βρίσκονταν εκεί που τα βακτήρια αναμενόταν λιγότερο, τη λεγόμενη ζώνη προστασίας και το άνω άκρο της μολυσμένης περιοχής. Είναι φυσιολογικό να βρίσκουμε πολύ χαμηλά ποσοστά φυτών μολυσμένων με Xylella fastidiosa pauca εκεί».

Σύμφωνα με τον Boscia, οι συγγραφείς αυτής της μελέτης ερμήνευσαν επίσης λανθασμένα συμπτώματα σε ελαιόδεντρα που παρακολουθήθηκαν ως απόδειξη της παρουσίας OQDS, το οποίο η δημοσίευσή τους συνέκρινε με την παρουσία του Xylella fastidiosa.

"Αν κοιτάξετε τη βάση δεδομένων, κάποια στιγμή, θα δείτε ότι για κάθε παρακολουθούμενη εγκατάσταση, υπάρχει ένας ορισμός του ​»συμπτώματα που υπάρχουν» ή ​»συμπτώματα απουσιάζουν», είπε. ​"Αυτό είναι απλώς μια ένδειξη για τους ερευνητές. Τα παρόντα συμπτώματα δεν είναι συνώνυμα με το σύνδρομο ταχείας πτώσης Olive, όπως έγραψαν οι συνάδελφοί μου στη μελέτη τους.»

Ο Boscia πρόσθεσε ότι η αμφιλεγόμενη μελέτη δεν έλαβε υπόψη τις διαφορετικές μεθόδους που εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών παρακολούθησης όλα αυτά τα χρόνια.

"Αν αναλογιστούμε στοιχεία του 2015, μιλάμε για μια περίοδο που έγιναν αναλύσεις και στις περιοχές όπου η αποξήρανση των ελαιόδεντρων ήταν ήδη εμφανής», είπε. ​"Αυτό σημαίνει ότι εκείνη τη χρονιά, το ποσοστό των φυτών με ​»Τα υπάρχοντα συμπτώματα θα μπορούσαν να φτάσουν το 70 τοις εκατό».

Τα δεδομένα μπορεί να παραμορφώθηκαν περαιτέρω από την ταχεία εξάπλωση της νόσου τα πρώτα χρόνια, οδηγώντας τις αρχές να μετακινήσουν τις ζώνες προστασίας και περιορισμού βορειότερα από περιοχές πυκνοκατοικημένες με ελαιόδεντρα σε αυτές που είναι λιγότερο.

Ως αποτέλεσμα, πολλά ελαιόδεντρα σε αυτήν την περιοχή που πέθαναν από OQDS δεν δοκιμάστηκαν ποτέ για Xylella fastidiosa. ​"Αυτά τα ποσοστά πέφτουν σε περίπου 20 τοις εκατό», είπε ο Boscia.

"Αν κοιτάξει κανείς τα δεδομένα του 2021, μπορεί να δει ότι αυτό το ποσοστό μειώνεται περαιτέρω. Ο λόγος είναι ότι το 2020 οι κανονισμοί της Ε.Ε μείωσε στο μισό την περιοχή περιορισμού να παρακολουθούνται. Αντί να παρακολουθεί τα τελευταία δέκα χιλιόμετρα της κόκκινης ζώνης, μειώθηκε σε χιλιόμετρα», πρόσθεσε ο Boscia.

"Αν κοιτάξετε ολόκληρη την εικόνα, τα συμπεράσματα πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτό που έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης», κατέληξε. ​"Εάν σήμερα, στις περιοχές που συνορεύουν με τη μολυσμένη ζώνη, έχουμε α πολύ χαμηλή επίπτωση του Xylella fastidiosa, αυτό σημαίνει ότι η στρατηγική περιορισμού που υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί».