Καταξιωμένος παραγωγός από την Καλαβρία μοιράζεται πληροφορίες σχετικά με την ανάμειξη, τη βιολογική γεωργία και τον ελαιοτουρισμό

Pietro Pollizzi, ο ιδιοκτήτης του Enotre, πιστεύει ακράδαντα ότι τα μείγματα μεταφέρουν τα καλύτερα χαρακτηριστικά του έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.

Ο Καλαβριανός παραγωγός υποστηρίχθηκε στις πεποιθήσεις του μετά την επωνυμία του Deciso, ένα βιολογικό μείγμα μέσης έντασης, κέρδισε ένα Χρυσό Βραβείο Στο 2023 NYIOOC World Olive Oil Competition.

"Ένα καλό μείγμα θα είναι πάντα πιο πλούσιο από ένα μονοκαλλιέργεια έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, καθώς είναι φορέας ενός πλουσιότερου οργανοληπτικού προφίλ», είπε. Olive Oil Times.

Στην έκδοση του 2023 του μεγαλύτερου διαγωνισμού ποιότητας ελαιολάδου στον κόσμο, τα μείγματα πήραν το επίκεντρο, κερδίζοντας περισσότερα από 300 από τα 747 συνολικά βραβεία του διαγωνισμού.

"Είναι όλο και πιο δύσκολο να παραχθούν μείγματα απευθείας από το χωράφι», είπε ο Pollizzi σχετικά με την πρακτική συγκομιδής και μετατροπής ελιών από διαφορετικές ποικιλίες ταυτόχρονα.

"Είναι δύσκολο να εξηγηθεί στους πελάτες ότι η φύση αλλάζει χρόνο με το χρόνο, επομένως ένα μείγμα σε μια εποχή μπορεί να έχει κάποια διαφορετικά χαρακτηριστικά από το μείγμα που παρήχθη την προηγούμενη σεζόν», είπε.

"Η αγορά ζητά όλο και περισσότερο να χωρίσει τις ποικιλίες. φτάνει στο σημείο να ζητά να διαχωριστούν οι αποδόσεις των μεμονωμένων δέντρων», πρόσθεσε ο Pollizzi. ​"Τα περισσότερα μείγματα γίνονται έτσι, ξεκινώντας από τα διαχωρισμένα ελαιόλαδα που λαμβάνονται από τις διαφορετικές ποικιλίες».

Αυτή η πρακτική διευκολύνει την εξισορρόπηση του μείγματος και την απόκτηση παρόμοιων προϊόντων σε όλες τις εποχές. ​"Σε ένα βιομηχανικό περιβάλλον, ο διαχωρισμός των ποικιλιών μπορεί να έχει νόημα. Παρεμπιπτόντως, η απόκτηση του ίδιου προϊόντος χρόνο με το χρόνο απαιτεί σημαντικές δεξιότητες», είπε.

Οι γεύσεις του Deciso προέρχονται από τις ελιές Carolea και Ottobratica, παραδοσιακές ποικιλίες ελιάς Καλαβρίας. Στο μπουκέτο τους προστίθεται η ελιά Nocellara Messinese, που προέρχεται από την κοντινή Σικελία.

"Αυτή είναι η κληρονομιά μας. Ωστόσο, αυτές είναι μόνο μερικές από τις πολλές ποικιλίες που φροντίζουμε στους λόφους μας», είπε ο Pollizzi.

Οι ελαιώνες του Pollizzi βρίσκονται στην καρδιά της Καλαβρίας, το νοτιοδυτικότερο τμήμα της ιταλικής χερσονήσου και τη δεύτερη μεγαλύτερη περιοχή παραγωγής ελαιολάδου της χώρας. Τα άλση βρίσκονται στους πρόποδες ανάμεσα στο La Sila, ένα ορεινό οροπέδιο, και το Ιόνιο Πέλαγος.

Τα ελαιόδεντρα επωφελούνται από το μεσογειακό αεράκι και το ευνοϊκό έδαφος, το οποίο φιλοξενεί ελιές για σχεδόν τρεις χιλιετίες. Και εκεί, ο Pollizzi πειραματίζεται με πολλές διαφορετικές ποικιλίες.

Τα τελευταία οκτώ χρόνια ανέλαβε τα περιβόλια που ανήκαν στην οικογένειά του και ξεκίνησε το σημερινό του εγχείρημα. Το αγρόκτημα πήρε το όνομά του από τους αρχαίους Ενοτρίους, πληθυσμό που πιστεύεται ότι προερχόταν από την Ελλάδα. Εγκαταστάθηκαν στην περιοχή το 13^th αιώνα π.Χ. και άκμασε εκεί για τουλάχιστον έξι αιώνες.

"Από τότε που ξεκινήσαμε αυτή τη νέα περιπέτεια, αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε για να εντοπίσουμε τις ποικιλίες που θα μπορούσαν να ωφεληθούν περισσότερο από αυτή τη μοναδική τοποθεσία», είπε ο Pollizzi.

Ανάμεσα στα σχεδόν 800 ελαιόδεντρα του, ο Pollizzi καλλιεργεί πολλές γνωστές ιταλικές ποικιλίες, όπως Leccio del Corno, Nostrana di Brisighella, Nocellara del Belice και Grignano, μια κοινή ποικιλία στη βόρεια Ιταλία.

"Άρχισα επίσης να πειραματίζομαι με το Itrana», είπε ο Pollizzi, αναφερόμενος σε μια ποικιλία που προέρχεται από την κεντρική Ιταλία, της οποίας η δημοτικότητα μεταξύ των ελαιοκαλλιεργητών έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

"Τα δέντρα Itrana προσαρμόζονται στην περιοχή μας θαυμάσια και μεταφέρουν αυτή την ιδιαίτερη γεύση ντομάτας, είτε είναι το φύλλο της πράσινης ντομάτας είτε η ώριμη γεύση της ώριμης ντομάτας», πρόσθεσε.

"Είμαι πολύ παθιασμένος με το να ανακαλύψω πώς αυτές οι ποικιλίες μπορούν να εγκατασταθούν στην Καλαβρία. Φυσικά, εστιάζω και σε ποικιλίες που είναι πιο κοινές τοπικά, όπως η Ottobratica, η Cassanese, η Carolea και η Coratina», συνέχισε.

Αρκετές προπονήσεις και νέες εμπειρίες επέτρεψαν στον Pollizzi να εξελίξει την παράδοση του ελαιολάδου των προγόνων του. ​"Το πρώτο μάθημα που πήρα είναι ότι η ποιότητα δεν έρχεται από τη μια μέρα στην άλλη», είπε. ​"Θέλει αφοσίωση, γνώση και μεράκι. Απαιτεί επίσης εξοπλισμό, χρόνο και κούραση».

Για να διατηρήσει καλύτερα το έδαφος στην Καλαβρία, ο Pollizzi εισήγαγε ταράτσες με πλαγιές που συνήθως συνδέονται με την παράδοση της Τοσκάνης.

"Εμείς τα φτιάξαμε Κυκλώπεια τείχη," αυτός είπε. ​"Δεν είναι μόνο όμορφα, αλλά ασκούν και αποστραγγιστικό αποτέλεσμα, καθώς διατηρούν σταθερό το χώμα της βεράντας και επιτρέπουν στο νερό να ρέει προς τα κάτω χωρίς να προκαλούν ζημιές».

Το πάθος του Pollizzi για την ελαιοκαλλιέργεια άνθισε πριν από μερικές δεκαετίες αφού άρχισε να φροντίζει περισσότερα από 600 δέντρα στο απέναντι άκρο της Ιταλίας, στη βόρεια περιοχή Βένετο.

"Μερικές φορές, οι ιδιοκτήτες αυτών των οπωρώνων δεν έχουν τον χρόνο ή τα μέσα να τα φροντίσουν. Και δεν με πειράζει η δουλειά», είπε.

"Σε αυτούς τους ελαιώνες, μπορείτε να βρείτε την τοπική ποικιλία Marzemino και άλλες, όπως Lecce del Corno, Frantoio, Leccino, Pendolino ακόμα και Coratina. Παράγουν εντελώς διαφορετικά είδη μειγμάτων», παρατήρησε.

Ολόκληρη η παραγωγή της Enotre στην Καλαβρία είναι βιολογικά πιστοποιημένη. ​"Στο Βένετο, δεν είμαστε πιστοποιημένοι αυτή τη στιγμή, αλλά εφαρμόζουμε την ίδια προσέγγιση», είπε.

Ο Pollizzi εξήγησε πώς μπορεί να σημαίνει βιολογική ελαιοκαλλιέργεια υψηλότερο κόστος παραγωγής από τη συμβατική γεωργία. Ωστόσο, μια τέτοια επιλογή αντιστοιχεί στην προσέγγιση του αγρότη στη φύση.

"Κάποιοι πιστεύουν πραγματικά ότι το να έχεις ένα βιολογικό περιβόλι σημαίνει να μην κάνεις τίποτα στο άλσος», είπε. ​"Αντίθετα, σημαίνει να εφαρμόζονται πρακτικές που είναι συμβατές με τη φύση και το περιβάλλον και τα δέντρα».

Ενώ τα δέντρα στην Καλαβρία απολαμβάνουν ήπιους ανέμους και ξηρές συνθήκες δυσμενείς για παράσιτα όπως η μύγα της ελιάς, στο Βένετο οι συνθήκες είναι αρκετά διαφορετικές.

"Μπορώ να πω ότι η βιολογική προσέγγιση είναι ευκολότερη στην Καλαβρία, καθώς στο Βένετο, οι θερμοκρασίες είναι διαφορετικές, και ακόμη κι αν τα δέντρα κάθονται στους λόφους, εξακολουθούν να αισθάνονται την υγρασία της κοιλάδας του Πάδου», είπε ο Pollizzi. ​"Αυτό σημαίνει ότι η μύγα της ελιάς και οι μολύνσεις από μύκητες τείνουν να είναι πιο παρόντες».

Ακόμη και στην Καλαβρία, όμως, οι προκλήσεις είναι πολλές. ​"Με όλες τις βροχοπτώσεις που είχαμε, δεν μπορείτε να αποφύγετε να βοηθήσετε τα δέντρα με βιολογικές θεραπείες, όπως θεραπείες με βάση τον χαλκό ή το bacillus thuringensis [ένα κοινό βακτήριο που χρησιμοποιείται στη βιολογική γεωργία παγκοσμίως]», είπε ο Pollizzi.

"Στην περιοχή μας, μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι ασθένειες όπως η κηλίδα παγωνιού θα είναι συχνές», πρόσθεσε. ​"Θα δείτε σκώρους ελιάς, σκαθάρια ή ωτιόρυγχους».

Ακολουθώντας τις τελευταίες τάσεις και στηρίζοντας το ιστορικό της πλαίσιο, η Enotre ανοίγεται επίσης ελαιοτουρισμός, με γευσιγνωσίες ανάμεσα στα ελαιόδεντρα και περιπάτους στη φύση.

"Οι ελαιώνες μας αποτελούν μέρος ενός από τους περιπάτους στο καταφύγιο του ποταμού Vergari, μια όμορφη τοποθεσία που προσελκύει έως και 30,000 τουρίστες το χρόνο», δήλωσε ο Pollizzi.

"Ήμουν ένας από τους υποστηρικτές αυτού του έργου από την αρχή», πρόσθεσε. ​"Οι τουρίστες περνούν από τα περιβόλια του Enotre, περπατώντας ανάμεσα στα ελαιόδεντρα και φτάνουν σε ένα κοντινό μοναστήρι. Το αποθεματικό είναι μέρος του Cammino Basiliano», είπε ο Pollizzi, αναφερόμενος στο δίκτυο ιστορικών και φυσικών μονοπατιών μήκους 1,500 χιλιομέτρων, εμπνευσμένα από τη ζωή του Αγίου Βασιλείου.

"Ο περίπατος είναι πλέον γνωστός ως περίπατος Ενοτρί», κατέληξε. ​"Οι τουρίστες τον Οκτώβριο θα μπορούν να πειραματιστούν με τη συγκομιδή της ελιάς και να επισκεφθούν πολύ σχετικές τοποθεσίες στις γύρω περιοχές, όπως το Tropea. Θα είναι μια πρακτική εμπειρία φαγητού και ένας τρόπος να έρθετε σε επαφή με την τοπική κουλτούρα».