Μεσογειακή δίαιτα και EVOO Μείωση συχνότητας διαβήτη κύησης

A μελέτη στην Ισπανία διαπίστωσε ότι η έγκαιρη παρέμβαση με μεσογειακή δίαιτα συμπληρωμένη με επιπλέον παρθένο ελαιόλαδο (EVOO) και φιστίκια μειώνει τη συχνότητα εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη κύησης (GDM) και βελτιώνει τα αποτελέσματα για τη μητέρα και το μωρό.

Σύμφωνα με το American Diabetes Association, Το GDM είναι ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, δημιουργώντας επιπλοκές στο 7% όλων των κυήσεων. Η επικράτηση της GDM αυξάνεται καθώς η παχυσαρκία, ο καθιστικός τρόπος ζωής και η μεγαλύτερη ηλικία κατά την εγκυμοσύνη γίνονται πιο συνηθισμένα.

Προηγούμενες μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι η τήρηση του Μεσογειακή διατροφής μειώνει τον κίνδυνο GDM, αλλά αυτή είναι η πρώτη τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη για το πώς μια συμπληρωματική μεσογειακή διατροφή επηρεάζει τα ποσοστά του GDM, καθώς και την πρόωρη γέννηση, την καισαρική τομή έκτακτης ανάγκης και το περινεϊκό τραύμα.

Για τη μελέτη αυτή, που διεξήχθη από το Κλινικό Νοσοκομείο San Carlos στη Μαδρίτη, 2,418 γυναίκες κλήθηκαν να συμμετάσχουν όταν ήρθαν για τον πρώτο υπερηχογράφημα εγκυμοσύνης τους, μεταξύ οκτώ και δώδεκα εβδομάδων. Από εκείνο τον αριθμό, 1,000 γνώρισαν τα αρχικά κριτήρια της μελέτης ηλικίας 18 ετών και άνω, χωρίς δυσανεξία στους καρπούς με κέλυφος ή το EVOO, και με την πρώτη τους εγκυμοσύνη. Οποιαδήποτε ιατρική κατάσταση ή φαρμακοθεραπεία που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητα της δοκιμαστικής δίαιτας εξαιρέθηκαν επίσης. Από τα 1,000, 874 παρέμειναν στη μελέτη και συμμετείχαν σε όλη τη διαδρομή με τη γέννηση των μωρών τους.

Οι συμμετέχοντες ανατέθηκαν τυχαία είτε στην ομάδα παρέμβασης (IG) είτε στην ομάδα ελέγχου (CG). Και στις δύο ομάδες δόθηκαν οι ίδιες βασικές οδηγίες της Μεσογείου, οι οποίες περιελάμβαναν δύο ή περισσότερες ημερήσιες μερίδες λαχανικών, τρεις ή περισσότερες μερίδες φρούτων (εξαιρουμένων των χυμών φρούτων), τρεις ημερήσιες μερίδες αποκορυφωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων και δημητριακά ολικής αλέσεως, δύο έως τρεις εβδομαδιαίες μερίδες όσπρια και μέτρια έως υψηλή κατανάλωση ψαριών.

Τους ζητήθηκε επίσης να καταναλώνουν χαμηλές ποσότητες κόκκινου και μεταποιημένων κρεάτων, και να αποφεύγουν τους εξευγενισμένους κόκκους, τα μεταποιημένα ψημένα προϊόντα, το προ-τεμαχισμένο ψωμί, τα αναψυκτικά, τους φρέσκους χυμούς, τα γρήγορα τρόφιμα και τα προ-μαγειρεμένα γεύματα. Επιπλέον, προτάθηκε να περπατούν τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα.

Εκτός από τις βασικές συστάσεις, οι 434 συμμετέχοντες στην ομάδα παρέμβασης έλαβαν καθοδήγηση από διαιτολόγους μία εβδομάδα πριν από την έναρξη της μελέτης. Συνιστούσαν να καταναλώνουν τουλάχιστον 40 mL EVOO και μια χούφτα (25 - 30 γραμμάρια) φιστίκια καθημερινά. Για να διασφαλιστεί ότι είχαν πρόσβαση στην ελάχιστη ποσότητα συνιστώμενου λαδιού και ξηρών καρπών, κάθε συμμετέχων IG έλαβε 10 λίτρα EOO και δύο κιλά ψημένα φιστίκια.

Αντίθετα, οι συμμετέχοντες στην ομάδα ελέγχου 440 ενημερώθηκαν από τις μαίες τους για να περιορίσουν τις καταναλώσεις διατροφικού λίπους, συμπεριλαμβανομένων των ξηρών καρπών και της EVOO.

Για τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, τόσο η IG όσο και η CG είχαν τις ίδιες εργαστηριακές αξιολογήσεις τυποποιημένων πρακτικών, στις 24-28 εβδομάδες κύησης, στις 36-38 εβδομάδες (τρίτο τρίμηνο) και κατά την παράδοση. Και για τις δύο ομάδες, η διατροφική καθοδήγηση ενισχύθηκε σε κάθε επίσκεψη. Μέχρι την παράδοση, εξετάστηκαν όλοι για διαβήτη κύησης, εγκυμοσύνη αύξηση του σωματικού βάρους, και επαγόμενη από εγκυμοσύνη υπέρταση. Ατομικές διατροφικές συστάσεις δόθηκαν σε περιπτώσεις όπου ο ασθενής μπορεί να καταναλώνει πάρα πολλές θερμίδες.

Με την ίδια συχνότητα καθοδήγησης, δοκιμών και παρέμβασης του παροχέα υπηρεσιών υγείας, οι εμπειρίες κύησης και γέννησης των ομάδων παρέμβασης και ελέγχου ήταν σημαντικά διαφορετικές.

Από τους 974 συμμετέχοντες στη μελέτη, 177 διαγνώστηκαν με διαβήτη κύησης. Εκείνοι με GDM στην ομάδα ελέγχου αριθμούσαν 103, ενώ εκείνοι στην ομάδα παρέμβασης - στην ομάδα της οποίας η διατροφή περιελάμβανε επιπλέον EVOO και φιστίκια - αριθμούσαν 74. Επιπλέον, εκείνοι στο IG με διαβήτη κύησης είχαν σημαντικά μειωμένους ρυθμούς GDM που έλαβαν ινσουλίνη. Και λιγότεροι από εκείνους που διαγνώστηκαν με GDM στην IG χρειάζονται ινσουλίνη από αυτούς που διαγνώστηκαν με GDM στο CG.

Εκτός από την εμφάνιση λιγότερων επιπτώσεων του GDM, η ομάδα παρέμβασης έφερε λιγότερα μωρά με χαμηλό βάρος γέννησης. Σύμφωνα με το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας, ​"Το χαμηλό βάρος γέννησης είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή μωρών που γεννιούνται με βάρος μικρότερο από 2,500 γραμμάρια (5 κιλά, 8 ουγκιές).

Αντίθετα, ο μέσος νεογνικός ζυγίζει περίπου 8 λίβρες. »Στην ομάδα ελέγχου, 17 βρέφη εκτιμήθηκαν ότι έχουν χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση, σε σύγκριση με μόνο πέντε βρέφη με χαμηλό βάρος στη γέννηση στην ομάδα παρέμβασης. Επιπλέον, τα είκοσι πέντε από τα μωρά της ομάδας ελέγχου θεωρήθηκαν μικρά για την ηλικία κύησης, σε σύγκριση με πέντε στην ομάδα παρέμβασης.

Επιπλέον, τη στιγμή της γέννησης, λιγότερες μητέρες στην ομάδα IG παρουσίασαν υπέρταση που προκλήθηκε από εγκυμοσύνη, τραύμα περινέων και λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Και, ενώ η διατροφική συμβουλευτική δόθηκε και στις δύο ομάδες, η αύξηση του σωματικού βάρους κατά τη διάρκεια της κύησης ήταν σημαντικά χαμηλότερη στις 24-28 εβδομάδες και στις 36-38 εβδομάδες για τους συμμετέχοντες στην ομάδα παρέμβασης.

Υπήρξαν προηγούμενες μελέτες διατροφικής παρέμβασης στον διαβήτη κύησης χρησιμοποιώντας μια ποικιλία διατροφικών κατευθυντήριων γραμμών, συμπεριλαμβανομένων εναλλακτικών μεσογειακών (aMED), διατροφικών προσεγγίσεων για τη διακοπή της υπέρτασης (DASH) και εναλλακτικών διατροφικών προτύπων Healthy Eating Index (aHEI).

Οι παρεμβάσεις που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτές ήταν διαφορετικές από την παρούσα μελέτη. Ορισμένες μελέτες βασίζουν τις συστάσεις τους στον περιορισμό των κορεσμένων λιπών και της κατανάλωσης υδατανθράκων με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Ενώ άλλες μελέτες παρείχαν συστάσεις όπως αυτή, αυτή είναι η πρώτη μελέτη για τη μέτρηση των αποτελεσμάτων της ειδικής αύξησης του EVOO και των ξηρών καρπών στη διατροφή των εγκύων γυναικών, καθώς και παροχή δωρεάν προμήθειας στους συμμετέχοντες.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, η αυξημένη κατανάλωση EVOO και φυστικιών ήταν σαφώς ευεργετική. Ως πλούσια πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, το EVOO είναι γνωστό ότι μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης μετά το φαγητό και μειώνει τη φλεγμονή.

Οι ερευνητές επίσης υποθέτουν ότι σε αυτόν τον πληθυσμό της μελέτης, η φιλελεύθερη χρήση του ελαιολάδου μπορεί να διευκόλυνε την αυξημένη πρόσληψη λαχανικών, τα οποία παραδοσιακά καταναλώνονται με ελαιόλαδο στην ισπανική κουζίνα.

• PLoS One


• American Diabetes Association


• Θρεπτικός