Από τη σαμπάνια στο EVOO: Ένας βραβευμένος Ιταλός παραγωγός αγκαλιάζει τη γαλλική του κληρονομιά

Κρυμμένα στους εύφορους λόφους της Τοσκάνης, διάσπαρτους από ελιές και κυπαρίσσια, βρίσκονται τα υποβλητικά απομεινάρια της αξέχαστης ιστορίας, που υποδέχονται τον επισκέπτη που περιπλανιέται στην περιοχή αυτού του Ιταλού παραγωγού με γαλλική καρδιά.

Νικητής Χρυσού Βραβείου για δεύτερη συνεχή χρονιά το 2021 NYIOOC World Olive Oil Competition, Vazart & Sons Το ελαιοκομείο βρίσκεται ανάμεσα στην ιστορική πόλη της Φλωρεντίας και την πόλη Vinci.

Η γη της οικογένειας εκτείνεται από Η πατρίδα του Λεονάρντο στην περιοχή Chianti, μια περιοχή γνωστή για την ομορφιά των λόφων της και τις μοναδικές γεύσεις των κρασιών και των ελαιόλαδων της.

Ο Alexandre Vazart και η οικογένειά του υποδέχονται τους επισκέπτες στο μεγάλο εξοχικό του σπίτι που περιβάλλεται από χιλιάδες ελαιόδεντρα και αρχαίους τοίχους από ξερολιθιά που χαράσσουν το λοφώδες και ανώμαλο έδαφος.

"Ήρθαμε εδώ μόλις πριν από λίγα χρόνια», είπε ο Vazart Olive Oil Times. ​"Μας συνέλαβε αυτό το μαγευτικό μέρος και η επιθυμία να φροντίσουμε έναν ελαιώνα που τόσα χρόνια είχε παραμεληθεί.

Ο Βαζάρ και η οικογένειά του δεν ήταν νέοι στη γεωργία. Ο πατέρας και ο παππούς του παρήγαγαν σαμπάνια, ακολουθώντας μια παράδοση που ξεκίνησε στις αρχές του 19ου αιώνα^th αιώνας. Οι απόγονοί τους, όμως, είχαν διαφορετικούς στόχους.

"Η γυναίκα μου και εγώ θέλαμε να δουλέψουμε με τις ελιές και τελικά βρήκαμε αυτήν την τοποθεσία όπου μπορούσαμε να εφαρμόσουμε μια εντελώς βιολογική προσέγγιση στην ελαιοκαλλιέργεια», είπε ο Vazart. ​"Η φάβα χρησιμοποιούνται ως λιπάσματα και το ήπιο όργωμα του εδάφους έχει σχεδιαστεί για να κάνει τη γη να αναπνέει. Εκτρέφουμε επίσης μέλισσες, ένας λόγος παραπάνω για να έχουμε έναν εντελώς βιολογικό οπωρώνα».

Περπατώντας γύρω από το περιβόλι, τα τέλεια κλαδευμένα ελαιόδεντρα Frantoio και Moraiolo σκαρφαλώνουν ήσυχα στο λόφο. Τα περισσότερα από αυτά είναι σχετικά νεαρά δέντρα των οποίων η ιστορία εκτείνεται μόνο μερικές δεκαετίες.

"Δεν είμαι από αυτούς που έχουν εμμονή με τα παλιά δέντρα, ακόμα κι αν είναι όμορφα», είπε ο Βαζάρ. ​"Δεν χρειάζεστε ένα αιωνόβιο δέντρο για να αποκτήσετε ένα ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας. Μου αρέσει πραγματικά η ιδέα της φύτευσης νέων ελαιόδεντρων και της επέκτασης των ιδεών μας για τη γεωργία σε περισσότερους ελαιώνες».

"Αυτές είναι οι ποικιλίες μας», πρόσθεσε. ​"Κυρίως ο Φραντόιο και ο Μοραϊόλο και λίγος Λετσίνο».

Ο Vazart υπαινίσσεται το συνάφεια των ποικιλιών ελιάς, που αντιπροσωπεύουν την αρχαία παράδοση της Τοσκάνης έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.

Τα δέντρα Φραντόιο έχουν συνήθως μεγάλη κόμη και είναι μεσαίου μεγέθους ζωηρά δέντρα γνωστά για τις σχετικά υψηλές αποδόσεις και τις ζωηρές γεύσεις αγκινάρας και γρασιδιού του ελαιολάδου τους.

Εν τω μεταξύ, η Moraiolo είναι μια ιδιαίτερα προσαρμόσιμη ποικιλία, ανθεκτική στο κρύο και την ξηρασία, της οποίας οι σταθερές αποδόσεις τείνουν να ελαχιστοποιούν τις επιπτώσεις των εναλλασσόμενων εποχών ωφέλειας που είναι τυπικές για τις περισσότερες ποικιλίες ελιάς.

Η οικογένεια Vazart άρχισε να καλλιεργεί ελιές στην περιοχή το 2017. Η επιτυχία της οικογένειας προήλθε από την ανάμειξη του ελαιολάδου για τη δημιουργία ενός υψηλής ποιότητας μείγματος Τοσκάνης, του οποίου οι γευστικές αισθήσεις περιλαμβάνουν αγκινάρα, ρόκα και φύλλο ελιάς.

Σχεδόν όλο το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο Vazart & Sons πωλείται διεθνώς.

"Ξεκινήσαμε με τους φίλους μας να ζητούν τα λάδια μας από ευρωπαϊκές χώρες, τον Καναδά και άλλα», είπε ο Vazart. ​"Αλλά επειδή η μάρκα τα πήγε τόσο καλά στη διεθνή σκηνή, λαμβάνουμε παραγγελίες από περισσότερες χώρες. Ένα από τα μεγαλύτερα τοποθετήθηκε πρόσφατα από εταιρεία της Σαουδικής Αραβίας.»

Ο Vazart διερευνά επίσης την ευκαιρία να επεκτείνει τη λειτουργία του φυτεύοντας ένα νέο άλσος στην οικογενειακή γη στο Strada del Chianti, που βρίσκεται στην περιοχή Chianti Classico ΠΟΠ. Η περιοχή μπορεί να υπερηφανεύεται για μια παράδοση παραγωγής πετρελαίου που χρονολογείται από το 1200.

Πιστοποιημένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση Προστατευόμενη ονομασία προέλευσης είναι μόνο για ντόπιους ελαιοκαλλιεργητές που καλλιεργούν ελιές Frantoio, Moraiolo, Leccino και Correggiolo.

Σύμφωνα με τον Vazart, το να είσαι μικρός παραγωγός αποτελεί πλεονέκτημα όταν ο στόχος είναι η παραγωγή υψηλής ποιότητας.

"Χάρη στις μικρές μας διαστάσεις –έχουμε μόνο 2,000 δέντρα– μπορούμε να φροντίσουμε το καθένα από αυτά», είπε ο Vazart. ​"Μπορούμε να τα κλαδέψουμε χωρίς να τους αφιερώσουμε μόνο λίγα λεπτά, όπως μπορεί να δει κανείς αλλού».

Ωστόσο, η τρέχουσα περίοδο συγκομιδής έχει έρθει με πολλές προκλήσεις. Η κακοκαιρία έχει επηρεάσει πολλούς ελαιοκαλλιεργητές της Τοσκάνης.

"Φέτος, καταφέραμε να παράγουμε μόνο 1,500 λίτρα. Ας ελπίσουμε ότι ο καιρός θα είναι πιο ευγενικός στο μέλλον», είπε ο Vazart.

Η επέκταση του αγροκτήματος Chianti στοχεύει να έχει ελαιώνες που βρίσκονται σε μια ελαφρώς πιο υπερυψωμένη περιοχή.

"Τα νέα άλση θα είναι σε περιοχές που είναι και λίγο πιο δροσερές και όχι εκτεθειμένες στο νότο, πράγμα που σημαίνει επίσης αποφυγή των θερμότερων ηλιοφάνειας το καλοκαίρι», είπε ο Vazart σχετικά με τους καύσωνες που είναι γίνεται όλο και πιο συχνή πέρα από τη λεκάνη της Μεσογείου.

Ο Vazart απέδωσε επίσης την επιτυχία του να παράγει βραβευμένα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα στην εγγύτητα των ελαίων του σε ένα υψηλής τεχνολογίας μύλο, το οποίο αρχίζει να επεξεργάζεται τις ελιές της οικογένειας λίγες μόνο ώρες μετά τη συγκομιδή τους.

"Αυτό περιορίζει την έκθεσή τους στους εχθρούς του ελαιολάδου – το φως και τη θερμότητα», είπε. ​"Στη συνέχεια, το ελαιοτριβείο αποθηκεύει το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο σε χαλύβδινα δοχεία σφραγισμένα σε ατμόσφαιρα αζώτου.»

"Τα καλύτερα αποτελέσματα προέρχονται από την προσθήκη σύγχρονης τεχνολογίας σε παραδοσιακά μέσα, όπως η χειροκίνητη συγκομιδή και το προσεκτικό κλάδεμα των ελαιόδεντρων», πρόσθεσε ο Vazart.

Αυτά τα ατσάλινα δοχεία συνήθως αποθηκεύουν τα πρόσφατα επεξεργασμένα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα για τους πρώτους δύο μήνες.

"Μετά από αυτό, προχωράμε σε μια ενδελεχή και ήπια λειτουργία φιλτραρίσματος που φέρνει το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο μας στα δοχεία του τελικού προορισμού του», είπε ο Vazart. ​"Εκεί μένει, μέσα βέλτιστες συνθήκες αποθήκευσης, με μπουκάλια και άλλα δοχεία γεμάτα μόνο όταν οι πελάτες μας κάνουν παραγγελία.»

Ο γαλλοτοσκανός ελαιοκαλλιεργητής πιστεύει Το φιλτράρισμα του νέου ελαιολάδου είναι απαραίτητο να δώσει στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο του την ικανότητα να αντέχει στο χρόνο αφού αυτή η επέμβαση αφαιρεί όλα τα υπόλοιπα σωματίδια και το νερό από το φρέσκο ​​λάδι. Εάν αφεθεί αφιλτράριστο, το νερό μπορεί να επιταχύνει την οξείδωση.

"Το φιλτράρισμα είναι κρίσιμο. Έχω δείγματα από όλες τις σοδειές που έχουμε κάνει αυτά τα χρόνια και μπορώ να πω ότι έχω δείγματα ελαιολάδου του 2017 που εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα υψηλής ποιότητας», κατέληξε ο Vazart.