Ο ρόλος των γλάρων στη διάδοση σπόρων ελιάς στις Βαλεαρίδες Νήσους

Οι γλάροι συνέβαλαν στην εξάπλωση των τοπικών σπόρων ελιάς σε μεγάλες αποστάσεις, διευκολύνοντας τον αποικισμό και την επέκταση της ποικιλίας

Από τον Paolo DeAndreis
13 Φεβρουαρίου 2024 23:54 UTC
358

Η εξάπλωση της ελιάς σε όλες τις Βαλεαρίδες Νήσους συνδέεται πιο στενά με τον ακμάζοντα τοπικό πληθυσμό γλάρων από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. μελέτη υποδηλώνει.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτά τα πουλιά συμβάλλουν σημαντικά στη διασπορά των σπόρων ελιάς, που βρίσκονται μέσα στο λάκκο, σε όλο το μεσογειακό αρχιπέλαγος, με ορισμένους σπόρους να διανύουν σημαντικές αποστάσεις.

Τα πτηνά που τρέφονται κυρίως με φρούτα, γνωστά ως φρουτοφάγα, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην κατανομή και τη βλάστηση πολλών ειδών φυτών. Ωστόσο, αυτά τα πουλιά είναι σχετικά σπάνια στα ισπανικά νησιά.

Δείτε επίσης:Η χαρά και η θυσία της βιολογικής παραγωγής ελαιολάδου στη Μαγιόρκα

Παραδοσιακά δεν θεωρούνται καρποφάγοι, οι γλάροι τρώνε συνήθως έντομα, ψάρια, θαλάσσια ασπόνδυλα και μικρά θηλαστικά.

Ωστόσο, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων που διερεύνησε τον ρόλο των γλάρων στη διασπορά των σπόρων διαπίστωσε ότι τα πουλιά συνέβαλαν στην εξάπλωση των τοπικών σπόρων ελιάς σε μεγάλες αποστάσεις, διευκολύνοντας ενδεχομένως τον αποικισμό και την επέκταση της ποικιλίας.

Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Biogeography, οι ερευνητές εξέτασαν τη συμπεριφορά του γλάρου με κίτρινα πόδια (Larus michahellis) και δύο είδη ελιών: η εγχώρια Olea europaea και το άγριο Olea europaea sylvestris.

"Οι δύο σαρκώδεις οικότυποι φρούτων παρουσιάζουν διαφορετικά μεγέθη φρούτων και χωρικές κατανομές», έγραψαν οι ερευνητές. "Τα μεγάλα οικόσιτα ελαιόδεντρα βρίσκονται κυρίως στα ελαιόδεντρα των κατοικούμενων περιοχών, ενώ η μικρότερη αγριελιά, κυρίαρχο είδος στη λεκάνη της Μεσογείου, είναι ευρέως διαδεδομένη στις άγριες περιοχές (maquis) των Βαλεαρίδων Νήσων».

Η ομάδα ερεύνησε και τα τέσσερα μεγάλα νησιά του αρχιπελάγους και επισκέφθηκε τις γύρω μικρές νησίδες.

Δημιούργησαν νέα μοντέλα χωρικών δεδομένων που συνδυάζουν δεδομένα παρακολούθησης GPS, χρόνο διέλευσης του εντέρου και βιωσιμότητα σπόρων. Αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη μοντέλων για τη διασπορά των σπόρων.

Οι επιτηρούμενοι γλάροι κατάποσαν ελιές σε ένα νησί, μετά μετακόμισαν σε άλλη τοποθεσία και απέκκρισαν τους σπόρους εκεί.

Μέσω της παρακολούθησης της συμπεριφοράς των γλάρων, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι σπόροι οικόσιτης ελιάς διασκορπίστηκαν σε μέγιστη απόσταση 12.57 χιλιομέτρων, ενώ οι άγριοι σπόροι έφτασαν τα 7.67 χιλιόμετρα. Μερικοί σπόροι ελιάς έπεσαν στη θάλασσα.

Οι γλάροι έτειναν να μεταφέρουν σπόρους οικόσιτης ελιάς από μεγαλύτερα σε μικρότερα νησιά, όπου κατοικούν αποικίες γλάρων, ενώ οι αγριελιές ήταν διασκορπισμένες σε πιο ποικίλες κατευθύνσεις.

Οι Βαλεαρίδες Νήσοι φιλοξενούν πολλές ποικιλίες ελιάς και η ελαιοκαλλιέργεια έχει μακρόχρονη παράδοση στο αρχιπέλαγος, πιθανώς χρονολογείται από τη ρωμαϊκή κυριαρχία στο 2οnd αιώνα π.Χ. Ελιές χιλιετιών μπορούν να βρεθούν σε πολλές τοποθεσίες, κυρίως στη Μαγιόρκα.

Οι ερευνητές τόνισαν ότι τα θαλάσσια πτηνά είναι ζωτικής σημασίας συστατικά των νησιωτικών οικοσυστημάτων και οι καθημερινές μετακινήσεις τους μπορούν να επηρεάσουν τις φυτικές κοινότητες αυξάνοντας τη διαθεσιμότητα αζώτου στο έδαφος μέσω μεταφοράς τροφής ή γκουάνο θαλάσσιων πτηνών.

Ενώ οι διατροφικές συνήθειες των γλάρων εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την κατανομή των πόρων, δεν υπήρχαν προηγουμένως δεδομένα για την αποτελεσματικότητά τους ή τις αποστάσεις που καλύπτουν ως παράγοντες διασποράς των σπόρων.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία των γλάρων ως φορέων για τη διασπορά των ελιών και άλλων φρούτων χωρίς κουκούτσι σε μεγάλες αποστάσεις στα νησιωτικά οικοσυστήματα, όπου απουσιάζουν εξειδικευμένα μεγάλα φρουτοφάγα.


Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σχετικά άρθρα