Η διαρκής πίεση στους ισραηλινούς ελαιοκαλλιεργητές Έξι μήνες μετά την καταστροφική επίθεση

"Δεν υπάρχει κανονική ζωή εδώ από τις 7 Οκτωβρίου^th», δήλωσε ο Ido Tamir, ιδιοκτήτης της Ptora.

Η συγκομιδή της ελιάς μόλις ξεκινούσε στο νότιο Ισραήλ όταν μαχητές της Χαμάς πέρασαν από τη Γάζα με την ανατολή του ηλίου, σκοτώνοντας 1,139 ανθρώπους και κρατώντας επιπλέον 250 ομήρους.

Η επίθεση ήταν η πιο θανατηφόρα στην ιστορία του Ισραήλ, με πολλούς να συγκρίνουν τον αντίκτυπό της στην κοινωνία με εκείνη της επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το Tamir έχει έναν ελαιώνα 40 εκταρίων που βρίσκεται 25 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Γάζας. Θυμάται πέντε ρουκέτες που έπεσαν στο moshava του – έναν αγροτικό οικισμό – και την αίσθηση του φόβου.

"Έπρεπε να ξεκινήσουμε τη συγκομιδή στις 8 Οκτωβρίου^th, έτσι για εμάς, [η επίθεση] ήταν την πρώτη μέρα της νέας συγκομιδής», είπε ο Tamir.

Αντίθετα, οι ελιές παρέμειναν στα δέντρα καθώς ο Ταμίρ και η υπόλοιπη χώρα προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν την προσωπική και εθνική τραγωδία που εκτυλίσσονταν γύρω τους.

Ένας από τους φίλους του Tamir είναι μεταξύ εκείνων που οδηγήθηκαν πίσω στη Γάζα και κρατήθηκαν όμηροι. Ο Tamir δεν ξέρει ακόμα τι του έχει συμβεί.

Ο διευθυντής της φάρμας του αντιμετωπίζει επίσης το τραύμα των επιθέσεων. Ζει στο Sedot, τη σκηνή της σφοδρότερης μάχης κατά τη διάρκεια της επίθεσης, και κρύφτηκε μέσα στο σπίτι του. Την ίδια στιγμή, μαχητές της Χαμάς πολέμησαν τις τοπικές αρχές και απωθήθηκαν μόνο την επόμενη μέρα μετά την άφιξη των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων.

Τουλάχιστον 70 Ισραηλινοί αστυνομικοί και πολίτες σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της μάχης για τον έλεγχο της πόλης.

"Ήμασταν σε σοκ και φοβόμασταν για μια εβδομάδα», είπε ο Tamir. Μετά αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πώς να διαχειριστούμε τη συγκομιδή».

Κανονικά, προσλαμβάνει Παλαιστίνιους από τη Δυτική Όχθη για να βοηθήσουν στη συγκομιδή. Ωστόσο, τα σύνορα μεταξύ Ισραήλ και Δυτικής Όχθης έκλεισαν αμέσως μετά την είδηση ​​της επίθεσης και παραμένουν κλειστά.

Πολλοί Ισραηλινοί εργάτες δεν ήρθαν ούτε, καθώς 350,000 Ισραηλινοί όλων των ηλικιών κλήθηκαν στην ενεργό υπηρεσία από την Ισραηλινή Αμυντική Δύναμη.

Επιπλέον, πολλοί Ταϊλανδοί φιλοξενούμενοι εργαζόμενοι, που αποτελούν βασικό στοιχείο της ισραηλινής κοινωνίας από τη δεκαετία του 1970, εκκένωσαν τη χώρα μετά την επίθεση και μόλις τώρα αρχίζουν να επιστρέφουν.

Δεδομένης της σοβαρής κατάστασης, ο Ταμίρ είπε ότι ήταν ίσως τυχερό που περίμενε μια σημαντικά μειωμένη σοδειά -μείωση 60 έως 65 τοις εκατό από πέρυσι- δεδομένης της έλλειψης εργαζομένων που διατίθενται για να μαζέψουν τις ελιές και να τις μεταφέρουν σε ένα τοπικό ελαιοτριβείο.

"Μας βοήθησε να τα καταφέρουμε γιατί αν ήταν μια κανονική χρονιά, είμαι σίγουρος ότι δεν θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε την κατάσταση», είπε.

"Πολλοί Ισραηλινοί εθελοντές ήρθαν από όλη τη χώρα για να μας βοηθήσουν», πρόσθεσε. ​"Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη συγκομιδή».

Εθελοντές, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν κάνει ποτέ καμία γεωργική εργασία, συμμετείχαν στη χειροκίνητη συγκομιδή παρά τις σειρήνες αεροπορικής επιδρομής που έδειχναν ότι είχαν εκτοξευθεί περισσότεροι πύραυλοι από τη Γάζα.

Όποτε δεν μάζευε ελιές ή στο μύλο, ο Ταμίρ παρευρέθηκε στις κηδείες φίλων και γειτόνων.

"Όλοι στο Ισραήλ ήταν πολύ σοκαρισμένοι, οπότε ήταν ένας χαλαρωτικός τρόπος για να ξεφύγουν από τα νέα», είπε.

Ο Ofer Armoni, ο ιδιοκτήτης του Levant Olive Oil, ήταν μεταξύ των εθελοντών που κατευθύνθηκαν νότια για να βοηθήσουν στη συγκομιδή.

Αφού ολοκλήρωσε τη μηχανοποιημένη συγκομιδή του ελαιώνα του 19 εκταρίων έξω από το Τελ Αβίβ, ο Armoni ταξίδεψε στο νότο της χώρας για να βοηθήσει άλλους ελαιοκαλλιεργητές με τη συγκομιδή τους, συμπεριλαμβανομένου ενός τραυματισμένου από ρουκέτες από τη Γάζα στην αρχή της σύγκρουσης. ​"Βοηθάμε ο ένας τον άλλον και αυτή είναι η δύναμή μας», είπε.

Ο Αρμόνι είπε ότι ένα σημαντικό μέρος των πωλήσεών του είναι για εστιατόρια και τον τομέα των υπηρεσιών εστίασης. Ενώ έχουν αρχίσει να επιστρέφουν σε κανονικά επίπεδα, είπε ότι οι πωλήσεις σταμάτησαν εντελώς αμέσως μετά την επίθεση.

Τώρα, πιστεύει ότι η κατάσταση μεταβαίνει σιγά σιγά στο επόμενο φυσιολογικό. ​"Τίποτα δεν θα είναι όπως πριν από την επίθεση, αλλά η κατάσταση γίνεται πιο ήσυχη», είπε ο Αρμόνι. ​"Όλοι προσευχόμαστε κάθε μέρα να επιστρέψουν οι όμηροι και ελπίζουμε ότι σύντομα θα υπάρξει ειρήνη. Θέλω μόνο να καλλιεργώ ελιές και να φτιάχνω ελαιόλαδο».

Έξι μήνες μετά την επίθεση, ο Ταμίρ είπε ότι δεν υπάρχει ακόμα αίσθηση ομαλότητας στο Ισραήλ. ​"Τίποτα δεν θα είναι όπως πριν», είπε. ​"Όλοι είναι λυπημένοι. μπορείτε να νιώσετε τη θλίψη σε όλη τη χώρα. Αλλά πρέπει να συνεχίσω. Η γη και τα δέντρα δεν περιμένουν».

Ο Ταμίρ είπε ότι υπήρχε μια ανείπωτη εμπιστοσύνη μεταξύ των Ισραηλινών πολιτών και του στρατού, ειδικά εκείνων που ζουν κοντά στη Γάζα. Σε αντάλλαγμα για 2.5 χρόνια υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας μετά τα 18, ο στρατός θα τους κρατούσε ασφαλείς και θα τους επέτρεπε να ζήσουν ​"μια κανονική ζωή."

"Ήταν απογοητευτικό για τον Ισραηλινό λαό γιατί ο στρατός δεν ήταν εκεί», είπε ο Tamir. Πιστεύει επίσης ότι η ταραχώδης πολιτική κατάσταση της χώρας αφήνει το Ισραήλ όλο και πιο απομονωμένο και στρέφει τη διεθνή κοινή γνώμη ενάντια στα τραύματα που βιώνουν οι Ισραηλινοί πολίτες.

Από τότε που το Ισραήλ ξεκίνησε την αεροπορική του εκστρατεία και την χερσαία εισβολή στη Γάζα, το υπουργείο Υγείας που διευθύνει η Χαμάς εκτιμά ότι περισσότεροι από 34,000 έχουν σκοτωθεί και 77,000 τραυματίστηκαν, περίπου το -% του πληθυσμού της Γάζας.

Οι διεθνείς παρατηρητές πιστεύουν ότι αυτά τα στοιχεία θα είναι πολύ υψηλότερα μόλις καθαριστούν τα ερείπια και καταγραφούν οι αγνοούμενοι. Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι το 35 τοις εκατό των κτιρίων της Γάζας έχουν υποστεί ζημιές ή καταστραφεί.

Από την άλλη πλευρά του Ισραήλ, η ομάδα πίσω Sindyanna της Γαλιλαίας, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που διευθύνεται από γυναίκες και εργάζεται για την προώθηση της ειρήνης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, συμβιβάζεται επίσης με αυτό που συνέβη πριν από έξι μήνες.

"Ο ισραηλινός πληθυσμός στο σύνολό του βρίσκεται σε κατάσταση τραύματος, παλεύοντας με την περίπλοκη δυναμική του πολέμου στη Γάζα», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Hadas Lahav.

"Από τη μία πλευρά, υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι δεν μπορεί να επιτραπεί σε μια τρομοκρατική οργάνωση να διατηρήσει τον έλεγχο στη Γάζα», πρόσθεσε. ​"Ταυτόχρονα, επικρατεί επίσης ένα αίσθημα δυσπιστίας απέναντι στην ικανότητα της κυβέρνησης να διαχειριστεί αποτελεσματικά τη σύγκρουση».

Για τη Nadya Giol, μια Παλαιστίνια πολίτη του Ισραήλ και επικεφαλής της ομάδας συντονισμού στη Sindyanna της Γαλιλαίας, η 7η Οκτωβρίου^th επίθεση εξαπέλυσε έναν χείμαρρο αντικρουόμενων συναισθημάτων.

"Έλαβα ένα τηλεφώνημα στις 6:30 από μια συγγενή, μια νεαρή γυναίκα που ζει στο νότιο Ισραήλ, που έκλαιγε υστερικά και έλεγε ότι δεν ξέρει τι να κάνει μόνη της στο κτίριο», είπε.

Η Γκιόλ προσπάθησε να ηρεμήσει τη συγγενή της, λέγοντάς της ότι αυτό ήταν ένα ακόμη ξέσπασμα εχθροπραξιών μεταξύ Ισραήλ και Γάζας –από το 2001, οι Παλαιστίνιοι μαχητές έχουν εκτοξεύσει δεκάδες χιλιάδες ρουκέτες από τη Γάζα στο Ισραήλ– και όλα θα επέστρεφαν στο φυσιολογικό αρκετά σύντομα.

"Οι ώρες πέρασαν και η εικόνα άρχισε να γίνεται πιο καθαρή», είπε. ​"Δεν αναγνώριζα τα συναισθήματά μου… Ήταν δύσκολο για μένα να αναγνωρίσω ότι μέρος του λαού μου θα έκανε μια τόσο φρικτή και τραγική πράξη εναντίον αμάχων, ειδικά εκείνων που ξέρουν πώς είναι να ζεις στη συνέχεια της Νάκμπα και της κατοχής για περισσότερα από 70 χρόνια».

"Ένιωσα θυμό, πόνο και απογοήτευση», πρόσθεσε ο Giol. ​"Αφενός, απέναντι στη Χαμάς λόγω του εγκλήματος που διαπράχθηκε και αφετέρου για το Ισραήλ επειδή η κατάσταση στην οποία φτάσαμε οφείλεται στη συνεχιζόμενη σύγκρουση».

Τον θυμό, τον πόνο και την απογοήτευση της Γκιόλ μοιράστηκαν οι συνάδελφοί της στο Sindyanna. Όπως πολλοί Ισραηλινοί, αντιμετωπίζουν τις καταστροφικές συναισθηματικές και οικονομικές συνέπειες του πολέμου.

"Η ομάδα και το διοικητικό συμβούλιο μας είχαν σοβαρές συζητήσεις για την ανάγκη μείωσης των εξόδων μας», είπε ο Lahav. ​"Έπρεπε να κλείσουμε το κέντρο επισκεπτών μας [το οποίο δέχεται περίπου 10,000 άτομα κάθε χρόνο] για άγνωστη χρονική περίοδο».

Επιπλέον, η Sindyanna απέλυσε τρία μέλη του προσωπικού πλήρους απασχόλησης και μείωσε τα έξοδα μάρκετινγκ.

Σύμφωνα με τον Adi Naali, επικεφαλής του Ισραηλινού Οργανισμού Ελιάς, η έλλειψη εργαζομένων έχει τον σημαντικότερο οικονομικό αντίκτυπο στους παραγωγούς. Εκτίμησε ότι το 85 τοις εκατό των απαραίτητων εργαζομένων έλειπαν.

Λόγω του πολέμου, των κλιματικών και αγρονομικών παραγόντων, το Ισραήλ παρήγαγε 11,000 τόνους ελαιόλαδου το καλλιεργητικό έτος 2023/24, κάτω από τους 13,500 τόνους που αναμενόταν από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου στην εκτίμησή του πριν από τη συγκομιδή που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο.

Ο Tamir είπε ότι πολλοί παραγωγοί μικρής κλίμακας άφησαν τα ελαιόδεντρά τους ασύλληπτα. Σύμφωνα με το Ισραηλινό Συμβούλιο Ελαιών, οι ελαιώνες στα Υψίπεδα του Γκολάν και κοντά στα σύνορα της Γάζας παραμένουν ασυλλόγιστοι μετά τις υποχρεωτικές εκκενώσεις.

"Δεν μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε τη συλλογή μέχρι τον Ιανουάριο του 2024, μια τεράστια καθυστέρηση», είπε ο Lahav. ​"Με λύπη λέω ότι το ελαιόλαδο που παρήχθη εκείνη την εποχή ήταν λιγότερο ποιοτικό από ό,τι παλαιότερα».

Παρά τις προκλήσεις τους, ο Lahav και η ομάδα της Sindyanna αναγνώρισαν ότι η κατάσταση στη Δυτική Όχθη έχει γίνει επίσης απίστευτα δύσκολη –για να μην αναφέρουμε τη συνεχιζόμενη ανθρωπιστική κρίση που εκτυλίσσεται στη Γάζα– λόγω του πολέμου.

Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός αύξησε τις αγορές του παλαιστινιακού ελαιολάδου για να υποστηρίξει την κοινότητα με την οποία συνεργάστηκε τόσο στενά όλα αυτά τα χρόνια.

"Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο φόβος και η καχυποψία έχουν βαθύνει μεταξύ Εβραίων και Αράβων», είπε ο Λάχαβ.

Ωστόσο, ​"η εμπιστοσύνη που έχουμε χτίσει [μεταξύ αυτών των δύο κοινοτήτων] όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδειχθεί ανθεκτική ακόμη και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς», κατέληξε. ​"Το κοινό μας όραμα για μια ζωή που χαρακτηρίζεται από αμοιβαίο σεβασμό και ελευθερία συνεχίζει να μας δένει και πιστεύουμε ότι θα επικρατήσει».

• Reuters
• The Guardian