Πώς το ιβηρικό μυρμήγκι μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των παρασίτων στους ελαιώνες

Ερευνητές από το Εθνικό Μουσείο Φυσικών Επιστημών της Μαδρίτης και τον Βιολογικό Σταθμό της Doñana, αμφότεροι που συνδέονται με το Ισπανικό Εθνικό Ερευνητικό Συμβούλιο και το Πανεπιστήμιο της Γρανάδας, δημοσίευσαν μια κοινή μελέτη για την αποτελεσματικότητα του ιβηρικού μυρμηγκιού, Tapinoma ibericum, ως μέσο καταπολέμησης των παρασίτων του ελαιώνα όπως ο σκόρος της ελιάς.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Applied Entomology, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το είδος είναι ιδανικός υποψήφιος.

Tapinoma nigerrimum προηγουμένως θεωρούνταν ως ένα μεμονωμένο είδος μυρμηγκιού επιβλαβές για την ευρωπαϊκή γεωργία. Ωστόσο, μια μελέτη του 2017 καθόρισε ότι η Τ. nigerrimum Το σύμπλεγμα περιλαμβάνει τέσσερα διαφορετικά είδη που μπορούν να αναγνωριστούν μόνο με μεθόδους αλφα-ταξονομίας βασισμένες σε αριθμητική μορφολογία υψηλής ανάλυσης. Ένα από αυτά τα είδη είναι το ιβηρικό μυρμήγκι Tapinoma ibericum.

Για να προσδιορίσει σωστά τα είδη που συμμετείχαν στη μελέτη τους, η ομάδα έστειλε δείγματα από ελαιόκηπους και φυσικούς οικοτόπους σε όλη την περιοχή της έρευνας στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Senckenberg στο Görlitz της Γερμανίας, για να αναγνωριστούν χρησιμοποιώντας την τεχνική αλφα-ταξονομίας που βασίζεται στην αριθμητική μορφολογία.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι Τ. nigerrimum τείνει να κατοικεί σε περισσότερα φυσικά οικοσυστήματα από ό Τ. ibericum, το οποίο βρέθηκε να κατοικεί σε ελαιώνες στην περιοχή μελέτης.

Όχι επιζήμια για τη γεωργία, η μελέτη έδειξε ότι το αντίθετο ισχύει για τα είδη της Ιβηρικής, τα οποία τρέφονται με τον ίδιο τύπο τροφής ανεξάρτητα από τη γεωργική διαχείριση που εφαρμόζεται στους διαφορετικούς ελαιώνες.

Αυτό είναι σημαντικό επειδή ένας θηρευτής που δεν επηρεάζεται από τη διαχείριση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση του σχεδιασμού και των στρατηγικών τοπικού βιολογικού ελέγχου.

"Αναμφίβολα, αυτή η μελέτη μπορεί να βοηθήσει όσους εργάζονται με γεωργικά οικοσυστήματα, όπως αγρότες και τεχνικούς, να εφαρμόσουν βιολογικό έλεγχο παρασίτων τόσο στην ελαιοκαλλιέργεια όσο και σε άλλες φυτείες», δήλωσε ο Rubén Martínez-Blázquez, ερευνητής στο Βιολογικό Σταθμό της Doñana.

Για τον προσδιορισμό του ρόλου του Tapinoma ibericum στους ελαιώνες της Ιβηρικής, οι ερευνητές εφάρμοσαν ανάλυση σταθερών ισοτόπων. Αυτή η νέα προσέγγιση αναλύει την ποσότητα και την αναλογία σταθερών ισοτόπων στους ιστούς των οργανισμών.

Σταθερά ισότοπα είναι άτομα με τον ίδιο αριθμό πρωτονίων αλλά διαφορετικό αριθμό νετρονίων και δεν είναι ραδιενεργά. Διαφορετικά ισότοπα συσσωρεύονται στον ζωντανό ιστό με διαφορετικούς ρυθμούς ανάλογα με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Η ανάλυση των ισοτόπων αζώτου-15 και άνθρακα-13 καθιστά δυνατή την παρακολούθηση της ροής ενέργειας ή μάζας μέσω των οικοσυστημάτων και τη διάκριση πολύπλοκων τροφικών αλληλεπιδράσεων μέσα σε έναν τροφικό ιστό.

Αυτό συμβαίνει επειδή ο άνθρακας-13 αποβάλλεται μέσω της αναπνοής και το άζωτο-15 μέσω της απέκκρισης των ούρων, επιτρέποντας σε κάποιον να εκτιμήσει τόσο τις πηγές άνθρακα στη διατροφή ενός οργανισμού όσο και τη θέση του εν λόγω είδους μέσα σε έναν τροφικό ιστό.

Ωστόσο, αυτό απαιτεί ένα σύνολο προηγούμενων δεδομένων, όπως ο χρόνος που απαιτείται για τη συσσώρευση των ισοτόπων στους ιστούς του εν λόγω οργανισμού και πώς το ισότοπο δακτυλικό αποτύπωμα αλλάζει ή διατηρείται με την πάροδο του χρόνου σύμφωνα με τη διατροφή.

Η ερευνητική ομάδα απέκτησε αυτό το βασικό σύνολο δεδομένων εκτρέφοντας μυρμήγκια σε εργαστηριακό περιβάλλον, ταΐζοντάς τα με μία από τις τέσσερις δίαιτες: μείγμα μελιού και μαγιάς, αφίδες που καταναλώνουν φυτά καλύμματος, προνύμφες σκόρου ελιάς ή σαρκοφάγο έντομο Χρυσόπερλα καρνέα (green lacewing) που είναι άλλος ένας σημαντικός θηρευτής του σκόρου της ελιάς.

Η τελική ανάλυση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Tapinoma ibericum λεηλατεί εύκολα Προσεύχεται oleae σε κρίσιμα στάδια του κύκλου ζωής του παρασίτου, καθιστώντας το αναπόσπαστο μέρος του βιολογικού ελέγχου του είδους.

Επιπλέον, η συμπερίληψη του πράσινου κορδονιού στο αρχικό εργαστηριακό στάδιο επέτρεψε στους ερευνητές να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι τα μυρμήγκια δεν αναλαμβάνουν τον ρόλο του υπερ-αρπακτικού, καταναλώνοντας άλλα είδη που είναι ευεργετικά για τον φυσικό έλεγχο του σκόρου της ελιάς.

"Τα μυρμήγκια είναι ευκαιριακά και αν υπάρχουν παράσιτα, όπως ο σκόρος της ελιάς (Προσεύχεται oleae), τα μυρμήγκια τρέφονται με αυτά», είπε η συν-συγγραφέας Francisca Ruano. ​"Έχοντας επίσης αποδείξει ότι δεν γίνονται υπερ-αρπακτικά, κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει πρόβλημα για άλλα είδη που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της υγείας του εδάφους και της ίδιας της ελιάς, [είναι] ιδανικοί υποψήφιοι για να δράσουν στον έλεγχο αυτού του τύπου παρασίτων. .»

Στην Ανδαλουσία, τη μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγική περιοχή στον κόσμο, ο σκόρος της ελιάς είναι ένα από τα πιο κοινά παράσιτα της ελιάς.

Προσεύχεται oleae παράγει τρεις γενιές ετησίως: τη φυλοφάγο γενιά, η οποία τρέφεται με φύλλα ελιάς από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο και διαχειμάζει στο θόλο. η ανθοφάγος γενιά, η οποία τρέφεται με ανθικούς οφθαλμούς από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο. και η καρποφάγος γενιά όταν οι προνύμφες διεισδύουν στον καρπό και τρέφονται με το κουκούτσι από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.

Και οι τρεις γενιές μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στους ελαιώνες και η επιτυχία ή η αποτυχία κάθε γενιάς καθορίζει το μέγεθος της επόμενης γενιάς.

Σε όλη τη μελέτη, οι ερευνητές σημειώνουν ότι η βιοποικιλότητα είναι κρίσιμη για τον έλεγχο των ειδών παρασίτων από φυσικούς θηρευτές. Αυτό αποδεικνύεται από την αυξημένη αφθονία μυρμηγκιών σε περιοχές με πιο σύνθετους ημιφυσικούς οικοτόπους και μειωμένη χρήση φυτοφαρμάκων.

Βρήκαν, για παράδειγμα, ότι τα μυρμήγκια που ζουν δίπλα και μέσα σε βιολογικούς ελαιόκηπους τείνουν να μετακινούνται από τη φυσική γειτονική βλάστηση στα ελαιόδεντρα, κυρίως όταν το κάλυμμα του εδάφους αρχίζει να μαραίνεται, που αντιστοιχεί στο χρόνο που ο σκόρος της ελιάς γεννά τα αυγά του σε νεαρά καρπούς ελιάς. Η θήρευση σε αυτό το στάδιο μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στις επόμενες γενιές.

• Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας της Ισπανίας
• AntWiki