Η Εξαιρετική Έκθεση της Ελιάς

Ο Φεβρουάριος ήταν ένας από τους θερμότερους που έχουν καταγραφεί στο Όρεγκον, κατάλληλος για το τέλος ενός ασυνήθιστα ξηρού, γλυκού χειμώνα. Παντού οι αγροτικές καλλιέργειες της κοιλάδας Willamette άρχισαν να ξεφυτρώνουν, έτοιμες τις επόμενες δύο εβδομάδες να ξεσπάσουν με τα πλήρη ρεγάλια της άνοιξης.

Όσοι συγκεντρώθηκαν στο συνέδριο 2015 Pacific Northwest Cool Climate Extra Virgin Olive Oil αντιπροσώπευαν έναν νέο κλάδο μιας αναπτυσσόμενης βιομηχανίας. Οι επιστήμονες έτριψαν τους αγκώνες με χομπίστες, γνωστούς συγγραφείς τροφίμων και τοπικούς εστιάτορες.

Μεταξύ της ομάδας ήταν ένα ζευγάρι επιχειρηματιών από τη Νότια Φλόριντα που ενδιαφέρεται να ανοίξει έναν εμπορικό μύλο. Αποτελούν μέρος μιας αυξανόμενης κουλτούρας ενθουσιωδών που θέλουν να σκεφτούν έξω από το κουτί για το από πού προέρχεται το ελαιόλαδο και πού τελικά πηγαίνει.

Οικοδεσπότης Ελαιουργείο Όρεγκον χώρισαν τη διάσκεψή τους σε δύο ημέρες. Η εστίαση του Σαββάτου ήταν σε τεχνικά και γεωργικά θέματα, ενώ οι συνομιλίες της Κυριακής έριξαν μια ματιά στις καταναλωτικές και εμπορικές πτυχές της επιχείρησης.

Ο οικοδεσπότης του συνεδρίου, Paul Durant, συνεργάστηκε με τον Tom Vail of Calamity Hill (με έδρα στο κοντινό Amity, Όρεγκον) για να διευθύνει μια συζήτηση με επίκεντρο την κατάσταση των ελαιόδεντρων τους μετά τον πολύ πιο κρύο χειμώνα του 2013 – 14 και την παραγωγή λαδιού που προέκυψε ως αποτέλεσμα.

Σε αντίθεση με αυτήν την άποψη σχετικά με τους κινδύνους της εργασίας με νέες ελιές, η συγγραφέας και ειδικός στα τρόφιμα, Nancy Harmon Jenkins (συγγραφέας του βιβλίου, Virgin Territory: Exploring the World of Olive Oil) παρουσίασε μια ανησυχητική παρουσίαση, με τίτλο Falling Giants, η οποία εξέταζε τις ασθένειες που σκοτώνουν τα χιλιετή δέντρα στην Απουλία και τις προοπτικές για άλλα αξιοσέβαστα άλση στην Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία και τη Γαλλία.

Σε συνδυασμό, οι παρουσιάσεις υπενθύμισαν ότι ανεξάρτητα από το κλίμα και την κληρονομιά, οι ελαιώνες και το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο εξακολουθούν να είναι προϊόντα μιας λεπτής γεωργικής ισορροπίας.

Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες, ο Michael Pierce, ιδρυτής του Κοινοπραξία Saturna Olive, ακολούθησε το μεσημεριανό γεύμα με μια εμπνευσμένη ματιά στις πρωτοποριακές προσπάθειές του να σπρώξει τα όρια της ελιάς ακόμα πιο βόρεια από τον σαράντα πέμπτο παράλληλο με τα βροχερά νησιά του κόλπου της νότιας Βρετανικής Κολομβίας.

Οι συζητήσεις επικεντρώθηκαν στην ευαισθητοποίηση των καταναλωτών, προσπαθώντας να απαντήσουν στο πολύ δύσκολο ερώτημα πώς να προωθηθεί η κατανόηση της κουλτούρας του ελαιολάδου. Ο γιατρός του Πόρτλαντ Miles Hassell MD, συν-συγγραφέας του Καλό φαγητό, υπέροχο φάρμακο, ένας οδηγός για καλύτερη ζωή μέσω της διατροφής, μίλησε για το πού πιστεύει ο ίδιος (και η επιστήμη γενικά) ότι το ελαιόλαδο ταιριάζει στο φάσμα της βέλτιστης υγείας και του συλλογικού μας στόχου για μακροζωία.

Από τη διαφάνεια και την επισήμανση μέχρι τον άπιαστο στόχο της αυθεντικότητας του προϊόντος, ήταν ξεκάθαρο ότι οι συγκεντρωμένοι συμμετέχοντες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή οποιουδήποτε επόμενου μεγάλου άλματος στο δροσερό ελαιόλαδο μπορεί να πραγματοποιήσει σε αυτή τη νέα, πιο συνειδητοποιημένη γενιά προϊόντων.

Καθώς ο Libby Clow, πρέσβης του προγράμματος Oregon Olive Mill, ηγήθηκε μιας ομαδικής γευσιγνωσίας μερικών εξαιρετικών και σπάνιων ιταλικών ποικιλιών (πολλές δεν είναι καν διαθέσιμες για αγορά στις Ηνωμένες Πολιτείες), η συναίνεση μεταξύ των δελεασμένων ουρανίσκων φαινόταν πολύ ξεκάθαρη. Το κρίσιμο σημείο εκκίνησης για την επόμενη εξέλιξη θα ήταν το ίδιο με αυτό που ενέπνευσε την ιδέα της φύτευσης νέων ελαιώνων σε αντισυμβατικές τοποθεσίες: πάθος συγχωνευμένο με ακούραστο, πρωτοποριακό ενθουσιασμό.