Ο αρχιτέκτονας βλέπει μοναδική πρόκληση στα ελαιόδεντρα
Ο αρχιτέκτονας Daniele Del Grande δημιούργησε μια ζεστή πλατφόρμα για τα ελαιόδεντρα της La Madonnella Agricola, μιας βιοδυναμικής φάρμας στην ύπαιθρο της Ρώμης.
"Περνούσαμε ώρες και ώρες στα δέντρα, για την ευχαρίστηση να φτάσουμε όσο πιο ψηλά μπορούσαμε και να βρούμε μια καλή κούρνια για να κοιτάξουμε τον κόσμο από κάτω». Ακριβώς όπως το The Baron in the Trees του Italo Calvino, ο αρχιτέκτονας Daniele Del Grande μια μέρα αποφάσισε να σκαρφαλώσει στα δέντρα και να χτίσει σπίτια εκεί ψηλά.
Τα απλωμένα άκρα και τα ανοιχτά κλαδιά δεν μπορούν να υπερφορτωθούν, ωστόσο μπορεί να γίνει ένα ζωντανό συστατικό μιας ολοκληρωμένης δομής που σας ανυψώνει και σας φέρνει στην καρδιά του φυτού.
"Ξεκίνησε ως αστείο, όταν ένας φίλος μου ζήτησε να τον βοηθήσω να φτιάξει ένα δεντρόσπιτο για τα παιδιά του στο Capalbio, στην Τοσκάνη, δίπλα στη θάλασσα», είπε ο Del Grande. Olive Oil Times. "Από τότε, ο συνεργάτης μου Carlo Romagnoli και εγώ αρχίσαμε να σκεφτόμαστε την κατασκευή δομών σε δέντρα από αρχιτεκτονική άποψη και αναπτύξαμε ένα σύστημα που στοχεύει όχι μόνο στη διασφάλιση της σταθερότητας, της ασφάλειας και της ανθεκτικότητας, αλλά και στο διάλογο με το δέντρο .»
Συνειδητοποίησαν ότι κρεμώντας ιμάντες ανύψωσης σε συγκεκριμένα σημεία ενός δέντρου, μια ξύλινη κατασκευή μπορεί να κρεμαστεί χωρίς να στερεωθεί εντελώς, προκειμένου να ενθαρρύνει την κίνηση, την ανάπτυξη και τις προσαρμογές με την πάροδο του χρόνου.
"Ως εκ τούτου, ιδρύσαμε Abitalbero και τα τελευταία χρόνια χτίσαμε σπίτια που μπορώ να τα περιγράψω ως σχεδόν ευφάνταστα και ακατόρθωτα», εξήγησε ο Ντελ Γκράντε. "Είναι απαραίτητο να φτάσουμε σε ένα ορισμένο επίπεδο συμβίωσης με το δέντρο που είναι ένα ζωντανό πράγμα. Πρέπει να το επισημάνετε, να το φροντίσετε και να βεβαιωθείτε ότι η δομή δεν το καταστρέφει κατά την ανάπτυξη».
Απαιτείται μια βασική συντήρηση μακροπρόθεσμα καθώς το δέντρο, δηλαδή η φέρουσα δομή, αλλάζει με την πάροδο του χρόνου και επειδή το κατασκευαστικό στοιχείο του σπιτιού απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα, ανάλογα με τις επιλογές του ξύλου.
"Ανυπομονούσα να δουλέψω με την ελιά, που απαιτεί προσοχή λόγω της δομής της», είπε ο αρχιτέκτονας. "Τα απλωμένα άκρα και τα ανοιχτά κλαδιά δεν μπορούν να υπερφορτωθούν, ωστόσο μπορεί να γίνει ένα ζωντανό συστατικό μιας ολοκληρωμένης δομής που σας ανυψώνει και σας φέρνει στην καρδιά του φυτού».
Μόλις πρόσφατα, του ζητήθηκε να σχεδιάσει αυτού του είδους τη δομή στο La Madonnella Agricola, ένα αγρόκτημα με ξενώνα και εστιατόριο στο Cesano, στην πράσινη ζώνη της Ρώμης, που διευθύνεται από τον καλλιτέχνη Giulio Rigoni και την ιστορικό τέχνης Mariangela Ascatigno.
"Μετακομίσαμε στο Λονδίνο για μια περίοδο και εργάστηκα σε ένα κέντρο κήπου αφιερωμένο στις πωλήσεις και το σχεδιασμό», είπε ο Ascatigno. "Ήταν μια εμπλουτιστική εμπειρία και όταν επιστρέψαμε στην Ιταλία, συνεργαστήκαμε με ένα βιοδυναμικό αγρόκτημα, παρακολουθώντας εκπαίδευση γευσιγνωσίας ελαιολάδου, εξασκούμενοι στο κλάδεμα και μαθαίνοντας τα πάντα για την ελαιοκαλλιέργεια και αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα αστικό αγρόκτημα με έναν μικρό ελαιώνα».
Ο Frantoio, ο Leccino και ο Moraiolo καλλιεργούνται βιοδυναμικά σε αυτό το όμορφο κομμάτι της υπαίθρου στο βόρειο άκρο της πόλης, που προηγουμένως ανήκε σε έναν βαρόνο που, όπως ακριβώς ο χαρακτήρας του μυθιστορήματος του Calvino, είχε φτιάξει μια πλατφόρμα για να περνάει χρόνο σε μια ελιά. Ο Rigoni και ο Ascatigno αποφάσισαν να ξεκινήσουν ξανά από αυτό το έργο και να χτίσουν μια δομή που ενσωματώνει περισσότερα ελαιόδεντρα.
Ο φλοιός της ελιάς είναι πολύ ευαίσθητος στην πίεση, η οποία ενισχύει σημαντικά την ανάπτυξη στο σημείο όπου απαιτείται. Όπου χρειάζεται, το τμήμα επαφής μεταξύ των ιμάντων ανύψωσης και του φλοιού επεκτείνεται με δοκούς, οι οποίες βοηθούν στη στήριξη της δομής και μπορούν να αντικατασταθούν με την πάροδο του χρόνου.
"Οι καλεσμένοι μας θα απολαύσουν συνεδρίες γευσιγνωσίας λαδιού κυριολεκτικά στην καρδιά των ελαιόδεντρων και η πρώτη μας συγκομιδή θα είναι ιδιαίτερα άνετη», παρατήρησαν οι ιδιοκτήτες του La Madonnella Agricola.