Συχνά βρίσκουμε έναν όρο σαν "θρύλος "ή "Τιτάνας »γινόταν μπαγιάτικο από υπερβολική χρήση. Αυτό δεν θα συνέβαινε, ωστόσο, με τον Nan Tucker McEvoy, του οποίου η μοναδική ζωή έδωσε μια τιτανική σκιά σε πολλές πτυχές του πολιτισμού μας.
Η McEvoy, η οποία σύμφωνα με τον γιο της Nion, πέθανε στις 26 Μαρτίουth από επιπλοκές εγκεφαλικού επεισοδίου, ήταν κληρονόμος των μέσων ενημέρωσης που κάποτε στάθηκε ως μια από τις πλουσιότερες γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο παππούς της, Michael De Young ίδρυσε το San Francisco Chronicle το 1865, όπου αργότερα εργάστηκε ως σπάνια, θηλυκή ρεπόρτερ.
Ναν Τάκερ ΜακΕβόι
Η κυρία McEvoy ήρθε να κατέχει και να εκμεταλλεύεται τη μητρική εταιρεία της εφημερίδας της οικογένειάς της για πολλά χρόνια, παραχωρώντας τον έλεγχο μόνο όταν ένας εκπρόσωπος της έδιωξε στα 74. Ήταν ενεργός συνεισφέρων στο πολιτικό παιχνίδι, εργαζόμενος για την UNESCO, την υποψήφια Δημοκρατική προεδρική Adlai Stevenson και Ο ιδρυτής της Peace Corps, R. Sargent Shriver.
Ως προστάτης και φιλάνθρωπος, υπηρέτησε ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Αμερικανικού Μουσείου Τέχνης του Smithsonian μεταξύ άλλων οργανισμών. Και αργότερα έγινε οργανική φιγούρα στην παραγωγή μερικών από τα καλύτερα εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο της Καλιφόρνιας.
Μετά από μια έντονη καριέρα στην επιχείρηση, τη δημοσιογραφία και την πολιτική, η McEvoy αναζήτησε μια εντελώς νέα περιπέτεια, την οποία εκείνη την εποχή αναφέρεται ως "ένα υπέροχο μέρος στη χώρα. " Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, στη δεκαετία του '550, αγόρασε ένα αγρόκτημα γαλακτοπαραγωγής - στρεμμάτων στην αγροτική κομητεία Marin, ένα ειδυλλιακό σκηνικό που σχεδιάστηκε για πρώτη φορά ως το προσωπικό της καταφύγιο.
Πάντα ο ελεύθερος επιχειρηματίας σκέψης, ο McEvoy είδε κάτι περισσότερο στο πλούσιο τοπίο και πρώτα σκέφτηκε να το χρησιμοποιήσει για να συνεχίσει να ανεβαίνει τα βοοειδή, αλλά αυτά φαινόταν πολύ έντονο για εργασία. εξέτασε επίσης την καλλιέργεια σταφυλιών αμπελώνων στην πλαγιά του λόφου, αλλά επέλεξε να σπάσει με τη συμβατική σκέψη. Ο McEvoy, ενεργώντας πάντα ως εικονοστάτης, αποφάσισε ότι θα φυτέψει έναν ελαιώνα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Κανείς δεν πίστευε ότι η επιχείρησή της θα λειτουργούσε, τουλάχιστον όχι στην αρχή. Η McEvoy απέδειξε για άλλη μια φορά ότι το στοίχημα ενάντια στην επιτυχία της ήταν ανόητο. Αφού εξέτασε προσεκτικά το τοπικό μικροκλίμα και το έδαφος γύρω από την κομητεία Marin, και συμβουλεύτηκε με μια σειρά από ειδικούς της Τοσκάνης, έκανε σημαντικά χίλια φυτά Τοσκάνης και από αυτό το ίδρυμα, άνοιξε αυτό που έγινε το McEvoy Ranch.
Τις τρεις δεκαετίες από την ίδρυση του ράντσο, το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που παράγεται από το McEvoy Ranch έχει βραβευτεί με αμέτρητα μετάλλια και έχει λάβει βιομηχανικές διακρίσεις σε όλο τον κόσμο. Όχι μόνο η εταιρεία κατασκεύασε μερικά από τα πιο ξεχωριστά βιοτεχνικά έξτρα παρθένα έλαια στην αγορά, αλλά διακλαδίστηκαν σε προϊόντα ελαιολάδου και συνέβαλαν καθοριστικά στην τοποθέτηση της Καλιφόρνια στον ελαιοπαραγωγικό χάρτη.
Ο ελαιώνας του Nan McEvoy παραμένει στον χώρο που φυτεύτηκε για πρώτη φορά. Αυτά τα φυτά έχουν ωριμάσει σε υγιή, δυνατά δέντρα, που στέκονται ως όμορφες υπενθυμίσεις των λεηλασιών μιας επίμονης όρασης. Όταν κάποιος είπε στον Nan Tucker McEvoy ότι κάτι θα ήταν δύσκολο, ή απλά δεν θα μπορούσε να γίνει, είχε την ικανότητα να βγαίνει και να τους αποδείξει λάθος.