Η απουσία των πλούσιων εθνών στο COP16 εμποδίζει τη χρηματοδότηση της βιοποικιλότητας

Περίληψη

Η Διάσκεψη των Μερών για τη Βιοποικιλότητα των Ηνωμένων Εθνών (COP16) στη Ρώμη οριστικοποίησε μια στρατηγική για παγκόσμια κονδύλια για την καταπολέμηση της απώλειας βιοποικιλότητας, εγκρίνοντας μηχανισμούς για την εφαρμογή του Παγκόσμιου Πλαισίου Βιοποικιλότητας Κουνμίνγκ-Μόντρεαλ (GBF) και δημιουργώντας το Ταμείο Cali για δίκαιη κατανομή των οφελών από γενετικούς πόρους. Η συμφωνία, που χαιρετίστηκε ως ιστορική από την πρόεδρο της COP16 Susana Muhammad και την Επίτροπο της ΕΕ Jessika Roswall, στοχεύει να κλείσει το χρηματοδοτικό χάσμα βιοποικιλότητας, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις όσον αφορά την εξασφάλιση χρηματοδότησης από μεγάλες οικονομίες και τη διασφάλιση της τήρησης των οικονομικών δεσμεύσεων για την εφαρμογή του GBF.

Ένας σημαντικός αριθμός διεθνών αντιπροσώπων συνήλθε στη Ρώμη, δεσμευόμενοι να εντείνουν τη δέσμευσή τους για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας παγκοσμίως.

Σε μια απόφαση της τελευταίας στιγμής, η Διάσκεψη των Μερών για τη Βιοποικιλότητα των Ηνωμένων Εθνών (COP16) οριστικοποίησε μια πολυαναμενόμενη στρατηγική για την κινητοποίηση και τη διάθεση παγκόσμιων πόρων για την καταπολέμηση της απώλειας βιοποικιλότητας.

Επιπλέον, η COP16 ενέκρινε ενισχυμένους μηχανισμούς για τον σχεδιασμό, την παρακολούθηση, την υποβολή εκθέσεων και την αναθεώρηση της εφαρμογής του Παγκόσμιου Πλαισίου Βιοποικιλότητας Κούνμινγκ-Μόντρεαλ (GBF), που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της COP15.

Το GBF θεωρείται ως βασικό πλαίσιο που προσδίδει δομή και αντίκτυπο στις παγκόσμιες προσπάθειες διατήρησης της βιοποικιλότητας.

Πρωταρχικός στόχος του είναι να περιορίσει την απώλεια βιοποικιλότητας προστατεύοντας τουλάχιστον το 30 τοις εκατό των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών του κόσμου μέχρι το 2030.

Το GBF στοχεύει να επεκτείνει τα φυσικά οικοσυστήματα έως το 2050, να αναγνωρίσει σωστά τον κρίσιμο ρόλο της βιοποικιλότητας στη βιώσιμη ανάπτυξη, να διευκολύνει την ανταλλαγή γενετικών πόρων και τη γνώση για την ενίσχυση της βιοποικιλότητας και την αύξηση της χρηματοδότησης για τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, μετατρέποντας τη διατήρηση της βιοποικιλότητας σε βασική αναπτυξιακή ευκαιρία.

Ταυτόχρονα, η COP16 ενέκρινε τη δημιουργία του Ταμείου Cali, που έχει σχεδιαστεί για να εγγυάται τη δίκαιη και δίκαιη κατανομή των οφελών που προέρχονται από πληροφορίες ψηφιακής ακολουθίας για γενετικούς πόρους.

Το ταμείο πήρε το όνομά του από το Κάλι της Κολομβίας, όπου πραγματοποιήθηκε η εναρκτήρια συνεδρίαση της COP16 τον Νοέμβριο.

Η διάσκεψη της Ρώμης παραχώρησε επίσης μόνιμες έδρες στους αυτόχθονες πληθυσμούς, επιτρέποντάς τους να εκφράσουν τις προοπτικές τους απευθείας για τα μελλοντικά COP για τη βιοποικιλότητα.

Η υπουργός Περιβάλλοντος της Κολομβίας και πρόεδρος της COP16 Susana Muhammad χαιρέτισε τη συμφωνία ως ​"ιστορική», τονίζοντας ότι ​"Έχουμε δώσει πόδια, χέρια και μυς στο Πλαίσιο Βιοποικιλότητας Κουνμίνγκ-Μόντρεαλ».

Η Jessika Roswall, Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το περιβάλλον, την ανθεκτικότητα στο νερό και μια ανταγωνιστική κυκλική οικονομία, δήλωσε ότι η συμφωνία ​"εξασφάλισε έναν παγκόσμιο οδικό χάρτη για τη στήριξη της χρηματοδότησης της βιοποικιλότητας μετά το 2030».

"Τα αποτελέσματα αυτής της συνάντησης καταδεικνύουν ότι η πολυμέρεια λειτουργεί και χρησιμεύει ως το όχημα για τη σφυρηλάτηση των εταιρικών σχέσεων που απαιτούνται για την προστασία της βιοποικιλότητας και την προώθηση της ειρήνης με τη φύση», πρόσθεσε η Astrid Schomaker, εκτελεστική γραμματέας της COP16.

Σημείωσε επίσης ότι ο κόσμος βρίσκεται στα πρόθυρα να εξοπλιστεί ​"τα μέσα για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό χάσμα στη βιοποικιλότητα».

Η ενεργός συμμετοχή των πλουσιότερων χωρών στις παγκόσμιες προσπάθειες βιοποικιλότητας παραμένει κρίσιμη πρόκληση για την COP16. Η πρώτη συνεδρία του συνεδρίου στο Κάλι ολοκληρώθηκε χωρίς συμφωνία.

Αν και επετεύχθη συμφωνία στη Ρώμη, το ζήτημα της χρηματοδότησης παραμένει άλυτο. Μεγάλες οικονομίες όπως η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν συμμετείχαν.

Επιπλέον, καμία από τις οικονομικές δεσμεύσεις που συζητήθηκαν στη διάσκεψη δεν είναι νομικά δεσμευτική. Ωστόσο, η συμφωνία περιγράφει ένα ταμείο $200 (183) δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη στήριξη των παγκόσμιων προσπαθειών βιοποικιλότητας, που χρηματοδοτούνται από κυβερνήσεις και ιδιωτικούς φορείς.

"Περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ζήτημα, η επιτυχής εφαρμογή του Παγκόσμιου Πλαισίου Βιοποικιλότητας θα εξαρτηθεί από το εάν ο κόσμος θα επιτύχει τους χρηματοδοτικούς του στόχους», δήλωσε ο Brian O'Donnell, διευθυντής της ομάδας υπεράσπισης Campaign for Nature.

Το GBFF, το ταμείο που έχει οριστεί για την υποστήριξη της εφαρμογής του GBF, κατέχει επί του παρόντος 382 εκατομμύρια δολάρια (350 ευρώ), πολύ λιγότερο από τα δισεκατομμύρια που υποσχέθηκαν στη Διάσκεψη.

Μόνο λίγες χώρες συνεισφέρουν στο GBFF, συμπεριλαμβανομένων του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, της Δανίας, της Ισπανίας, της Νορβηγίας, της Ιαπωνίας, της Νέας Ζηλανδίας, του Καναδά, της Γαλλίας, της Αυστρίας και του Λουξεμβούργου.

Ο Βολιβιανός εκπρόσωπος Juan Carlos Alurralde Tejada είπε στον Guardian ότι η αβεβαιότητα σχετικά με το ποιος είναι διατεθειμένος να πληρώσει και πώς θα διανεμηθούν τα κεφάλαια εξαντλεί την παγκόσμια προσπάθεια.

"Η βιοποικιλότητα δεν μπορεί να περιμένει μια γραφειοκρατική διαδικασία που διαρκεί για πάντα, ενώ η περιβαλλοντική κρίση συνεχίζει να επιδεινώνεται», είπε. ​"Τα δάση καίγονται, τα ποτάμια είναι σε αγωνία και τα ζώα εξαφανίζονται».

• Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα
• The Guardian