Η Δόμηση και Ανάληψη των Γαλλικών Καλλιεργειών

"Η Γαλλία δεν είναι απαραιτήτως γνωστή ως χώρα παραγωγής ελαιολάδου, επομένως έχουμε μεγάλη δουλειά μπροστά και αυτό είναι το έργο στο οποίο κάνουμε Γαλλία Ελιά. Ανακοινώνουμε σχετικά με αυτή την ποικιλία γεύσεων και ιδιαιτεροτήτων της γαλλικής παραγωγής ", δήλωσε ο Laurent Bélorgey, πρόεδρος της Γαλλίας Olive, της διεπαγγελματικής σύνδεσης του ελαιοκομικού τομέα στη Γαλλία.

Προηγουμένως γνωστό ως Afidol, ο οργανισμός πρόσφατα άλλαξε το όνομά της για να επισημάνει τα 20 του^th επέτειο και επίσης ως τρόπος να ​"δώστε του ένα σαφέστερο όνομα για να αντιμετωπίσετε μελλοντικές προκλήσεις. "

Olive Oil Times συναντήθηκε με τον Bélorgey στο κτήμα του, Λα Λεφεάντε, στο Vallée des Baux de Provence, στο νότο της Γαλλίας.

"Η κατάσταση της παραγωγής ελαιολάδου στη Γαλλία είναι τώρα αρκετά καλή. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι έχουμε κάνει πολύ δρόμο για αυτό. Είχαμε κάποιες πολύ κακές συγκομιδές που θέτουν σε κίνδυνο την παραγωγή. Αλλά τα τελευταία δύο χρόνια είχαμε πολύ καλές συγκομιδές και τώρα έχουμε ένα ικανοποιητικό επίπεδο παραγωγής », εξήγησε.

​"Είχαμε παραγωγή περίπου 6,000 τόνων πέρυσι και φέτος πετύχαμε το επίπεδο των 5,500 τόνων », πρόσθεσε.
Δείτε επίσης:Τα καλύτερα ελαιόλαδα από τη Γαλλία
Η Γαλλία είναι ο έκτος μεγαλύτερος παραγωγός ελαιολάδου στην Ευρώπη, μετά την Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Κύπρο, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε η Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου.

Σύμφωνα με το παράδειγμα που έθεσε ο αμπελοοινικός τομέας, παραγωγή ελαιολάδου στη Γαλλία ενέκρινε το σύστημα της προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης - ή Ονομασία Προέλευσης Protegée (AOP), από τα μέσα 90.

Έκτοτε δημιουργήθηκαν οκτώ ονομασίες προέλευσης, οι οποίες καλύπτουν σχεδόν κάθε περιοχή κατά μήκος της γαλλικής μεσογειακής ακτής.

Το μέγεθος αυτών των προστατευόμενων περιοχών ποικίλλει από τα χωριά 16 που περιλαμβάνονται στα όρια του Vallée des Baux - μία από τις μικρότερες προστατευόμενες περιοχές - στο 434 που ανήκει στο πιστοποιητικό AOC της Προβηγκίας.

"Συχνά λέμε ότι υπάρχουν περίπου 20,000 ελαιοπαραγωγοί στη Γαλλία. Παρ 'όλα αυτά, ο αριθμός κυμαίνεται από τον μικρό παραγωγό που έχει λίγα ελαιόδεντρα στον κήπο του και που μεταφέρει τις ελιές του στον τοπικό συνεταιρισμό, έως τον επαγγελματία που καλλιεργεί 20 ή 30 εκτάρια. Ωστόσο, οι περισσότεροι από τους παραγωγούς διαθέτουν μικρές ιδιότητες. Υπάρχουν λίγοι παραγωγοί με περισσότερα από 50 εκτάρια. Η πλειοψηφία έχει κατά μέσο όρο 10 », μας είπε ο Bélorgey.

Η προσφορά της Γαλλίας για τις AOPs της αποδείχθηκε ότι αποτελεί ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα του ελαιολάδου - καθώς βοήθησε τη χώρα να διατηρήσει τις ιδιαιτερότητες των ποικιλιών της.

Ωστόσο, το σύστημα αυτό έφερε επίσης μερικές από τις βασικές προκλήσεις του τομέα.

"Υπάρχουν πάνω από 20 προστατευμένες τοπικές ποικιλίες στη Γαλλία. Αλλά αυτές οι ποικιλίες δεν είναι απαραιτήτως οι πιο παραγωγικές », εξήγησε ο Bélorgey.

"Η κύρια πρόκληση για έναν παραγωγό ελαιολάδου στη Γαλλία είναι να κάνει αυτές τις τοπικές ποικιλίες αρκετά παραγωγικές. Πρέπει να αξιοποιήσουμε τα μέγιστα από αυτά, ώστε οι παραγωγοί να μπορούν να ζουν από την παραγωγή τους».

Η Bélorgey πιστεύει ότι είναι δυνατό να διπλασιαστεί η τρέχουσα μέση παραγωγή 250 λίτρων πετρελαίου ανά εκτάριο στη Γαλλία.

"Δεν πρόκειται για την επίτευξη επιπέδων βιομηχανικής παραγωγής. Είναι απλώς να συνοδεύουμε καλύτερα τους παραγωγούς όσον αφορά την εκπαίδευση σχετικά με το κλάδεμα, το πότισμα, τη γονιμοποίηση και επίσης τη χρηματοδότηση της έρευνας », είπε.

Η παραγωγή ελαιολάδου της Γαλλίας υπέστη σοβαρή οπισθοδρόμηση το 1956 όταν ένας τεράστιος παγετός σκότωσε τα περισσότερα από τα ελαιόδεντρα της χώρας.

Εκτός από την εξήγηση του γιατί είναι δύσκολο να βρεθούν παλιά ελαιόδεντρα στα περισσότερα μέρη της χώρας, ο μεγάλος παγετός ανάγκασε τη Γαλλία, όπως το έθεσε η Bélorgey, να ​"για επανεκκίνηση από το μηδέν. "

Μετά από μια μακρά περίοδο, η κυβέρνηση εφάρμοσε ένα σχέδιο επανέναρξης στο ​»Η δεκαετία του '90 είχε ως στόχο την ανάκτηση της παραγωγής ελαιολάδου. Περίπου 10,000 εκτάρια φυτεύτηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, επιτρέποντας στον τομέα να δει ένα λαμπρότερο μέλλον.

"Σήμερα, όλα τα δέντρα που φυτεύτηκαν στο πλαίσιο του σχεδίου εκ νέου ώθησης θα πρέπει να αναπτυχθούν πλήρως και να αυξηθεί η παραγωγή ", δήλωσε ο Bélorgey.

Όταν ρωτήθηκε για την προσωπική του εμπειρία ως παραγωγός ελαιολάδου, ο Bélorgey έκανε σαφή διάκριση μεταξύ του ρόλου του ως προέδρου της France Olive και του ρόλου του ως ιδιοκτήτη και διευθυντή της La Lieutenante.

Το κτήμα των 48 εκταρίων ελαιόδεντρων βρίσκεται στις πλαγιές, νότια του φυσικού πάρκου Les Alpilles, στο Vallée des Baux, στην καρδιά της Προβηγκίας.

Τα ελαιόδεντρα του 13,000 παράγουν πετρέλαιο που κέρδισε ένα Χρυσό Βραβείο στο NYIOOC World Olive Oil Competition σε 2019 και 2017.

"Το κτήμα μου είναι αρκετά μέσο στη γαλλική παραγωγή. Έχουμε ένα μεγάλο ποικιλία των ποικιλιών και αυτό μας επιτρέπει να συνδυάσουμε όλες αυτές τις ποικιλίες και να πάρουμε τη γεύση που αγαπάμε ", είπε.

Ο Bélorgey επέστρεψε στην Προβηγκία - και στην παραγωγή ελαιολάδου - μετά τον θάνατο του πατέρα του το 2001.

"Πριν εργαζόμουν στη χρηματοδότηση σε τράπεζα στο Λουξεμβούργο. Τότε, αποφάσισα να αναλάβω το οικογενειακό κτήμα », είπε.

"Αυτό που είναι πραγματικά φανταστικό για την ελιά είναι ότι πραγματικά δεν το γνωρίζουμε. Έτσι κάθε χρόνο είναι μια έκπληξη γιατί δεν ξέρουμε τι είδους συγκομιδή θα έχουμε. Είναι πραγματικά ένα μυστηριώδες δέντρο. Αυτό του δίνει τη γοητεία και μερικές φορές το κάνει ερεθιστικό. "