Μελέτη: Οι πολυετείς ξηρασίες θα επηρεάσουν σημαντικά την ευρωπαϊκή γεωργία αυτόν τον αιώνα 

Η τελευταία πολυετής ξηρασία στην Ευρώπη (από το 2018 έως το 2020) ήταν το χειρότερο τέτοιο γεγονός από το 1766, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Earth's Future, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτές οι ξηρασίες έχουν βαθιές επιπτώσεις στη γεωργία, το περιβάλλον και τους τοπικούς πληθυσμούς.

Οι ερευνητές είπαν επίσης ότι οι ξηρασίες αυξάνονται σε μήκος, συχνά εκτείνονται για αρκετά συνεχόμενα χρόνια και γίνονται πιο έντονες.

Ερευνητές από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας UFZ-Helmholtz στη Λειψία της Γερμανίας και το University of Life Sciences στην Πράγα, προσδιόρισαν την ξηρασία από το 2018 έως το 2020 ως νέο σημείο αναφοράς για την Ευρώπη.

Είπαν ότι έδειξε ​"μια άνευ προηγουμένου ένταση που διατηρήθηκε για περισσότερα από δύο χρόνια, παρουσιάζοντας μέση κάλυψη περιοχής 35.6 τοις εκατό και μέση διάρκεια 12.2 μήνες».

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η τελευταία ευρωπαϊκή πολυετής ξηρασία είναι πιο σχετική από προηγούμενα γεγονότα λόγω του υψηλές θερμοκρασίες επιφανειακού αέρα αναφέρθηκε κατά την εμφάνισή του. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τέτοιες θερμοκρασίες προσθέτουν στην απόδειξη ότι Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει τα φαινόμενα ξηρασίας.

Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά ενός πολυετούς γεγονότος ξηρασίας είναι η επίδρασή του στη βλάστηση.

"Μερικές φορές, οι ξηρασίες ενός έτους μπορούν να διατηρηθούν από το οικοσύστημα, όπως ένα δάσος», είπε ο Oldrich Rakovec, ερευνητής στο UFZ-Helmholtz Center. Olive Oil Times. ​"Αλλά όταν υπάρχει ακραίο στρες, καθώς το οικοσύστημα εκτίθεται στην πολυετή ξηρασία, οι επιπτώσεις μπορεί να είναι σοβαρή για τη βλάστηση και τα δάση και τη δυναμική τους»,

Η ανάλυση των επιστημόνων ​"βασίζεται στον χαρακτηρισμό ανώμαλων συνθηκών υγρασίας του εδάφους της ριζικής ζώνης που αντανακλούν τις προηγούμενες και σύγχρονες υδρομετεωρολογικές συνθήκες και αποτελούν την κύρια πηγή νερού για την ανάπτυξη των φυτών».

Ενώ έχουν συγκεντρωθεί πολλά δεδομένα για μονοετή και συγκεκριμένα φαινόμενα ξηρασίας σε ολόκληρη την Ευρώπη, η νέα έρευνα ανέφερε πόσο λιγότερες σημαντικές μελέτες είχαν διεξαχθεί σχετικά με τις επιπτώσεις και τη δυναμική των πολυετών ξηρασιών.

Οι ερευνητές ερεύνησαν τις επιπτώσεις της ξηρασίας από το 2018 έως το 2020 στη γεωργία, διαπιστώνοντας σημαντικές μειώσεις στις αποδόσεις των βασικών δημητριακών σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο: απώλειες έως και 17.5 τοις εκατό για το σιτάρι στη Γερμανία, 20 έως 40 τοις εκατό απώλεια καλαμποκιού στη Δυτική Ευρώπη. και περίπου 10 τοις εκατό απώλειες για το κριθάρι στις περισσότερες χώρες.

Οι πολυετείς ξηρασίες είναι επίσης κρίσιμες για την κατανόηση της κλιματικής εξέλιξης σε ένα παγκόσμιο σενάριο που χαρακτηρίζεται από αυξανόμενων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και η αυξανόμενη εμφάνιση ακραία καιρικά φαινόμενα.

"Το 1766 ως ημερομηνία έναρξης για τη μελέτη μας είναι πολύ πρακτικό, καθώς αυτό είναι το έτος που οι Ελβετοί συνάδελφοί μας άρχισαν να συλλέγουν κλιματικά δεδομένα με βάση τη θερμοκρασία και τις βροχοπτώσεις», είπε ο Rakovec. ​"Αυτό μας επέτρεψε να δημιουργήσουμε ένα υδρομετεωρολογικό μοντέλο για να κοιτάξουμε τις τάσεις του παρελθόντος και του μέλλοντος».

Οι ερευνητές ανέφεραν επίσης την τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία εκτιμά τη νομισματική απώλεια λόγω ξηρασίας σε 9 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το σημαντικότερο μέρος αυτών των απωλειών σχετίζεται με τη γεωργία και ακολουθούν ο ενεργειακός τομέας και η δημόσια συστήματα ύδρευσης.

"Εκτός από τις άμεσες οικονομικές απώλειες, η φυσική καθαρή πρόσληψη άνθρακα από το οικοσύστημα μπορεί να μειωθεί περαιτέρω σημαντικά από τις συνθήκες ξηρασίας», έγραψαν οι ερευνητές.

"Αυτό που πρέπει να περιμένουμε στο μέλλον είναι πολυετείς ξηρασίες της ίδιας έντασης με το γεγονός του 2018 έως το 2020, αλλά που θα διαρκέσουν πολύ περισσότερο», πρόσθεσε ο Rakovec. ​"Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς θα εξελιχθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη».

Δεδομένης της τρέχουσας αβεβαιότητας σχετικά με το μελλοντικό σενάριο των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι ερευνητές στήριξαν τις εκτιμήσεις τους στα δύο σενάρια που χρησιμοποιούνται ως κοινή πλατφόρμα για κλιματικά μοντέλα, το RCP 4.5 και το RCP 8.5.

Το πρώτο θεωρείται σενάριο σταθεροποίησης που θα οδηγήσει σε μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και στις παγκόσμιες θερμοκρασίες να αυξάνονται κατά περίπου 2.4 ºC σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή έως το 2100. Το δεύτερο είναι το χειρότερο σενάριο όπου δεν λαμβάνονται ειδικά μέτρα για τον περιορισμό του θερμοκηπίου εκπομπές αερίων και μέχρι το 2100 η θερμοκρασία θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 4.3 ºC.

Χρησιμοποιώντας το σενάριο RCP 4.5, οι πιο ακραίες ξηρασίες του τρέχοντος αιώνα ενδέχεται να διαρκέσουν έως και 100 μήνες, αρκετές φορές περισσότερο από την ξηρασία αναφοράς 2018-2020. Στο σενάριο RCP 8.5, η ξηρασία μπορεί να διαρκέσει έως και 300 μήνες.

"Ενώ το μέτριο σενάριο εκπομπών RCP 4.5 προβλέπει τις πιο σημαντικές συστάδες ξηρασίας για να καλύψει έως και το 50 τοις εκατό ολόκληρης της περιοχής [Ευρωπαϊκή ήπειρο], αυτή η έκταση φθάνει έως και το 65 τοις εκατό με βάση τα σενάρια υψηλών εκπομπών», έγραψαν οι ερευνητές.

"Το αντικείμενο της έρευνάς μας ήταν να συγκεντρώσουμε και να αναλύσουμε δεδομένα σχετικά με ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, όχι να δώσουμε προτάσεις για παγκόσμιες στρατηγικές μετριασμού», πρόσθεσε ο Ράκοβετς. ​"Αλλά, φυσικά, σε προσωπικό επίπεδο, θα τονίσω τη συνάφεια των σοφότερων συστημάτων διαχείρισης του νερού και του γεωργία ακριβείας να στοχεύσετε πραγματικά το φυτό όταν χρησιμοποιείτε νερό για άρδευση».

"Σε παγκόσμια κλίμακα, η πιο σχετική ενέργεια που μπορώ να σκεφτώ είναι η μείωση των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου», είπε.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το γεγονός της ξηρασίας από το 2018 έως το 2020 θα πρέπει να θεωρηθεί ως σήμα αφύπνισης για τις γεωργικές πολιτικές στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο.

"Οι πολυετείς ξηρασίες είναι παγκόσμιο πρόβλημα», είπε ο Ράκοβετς. ​"Για παράδειγμα, δείτε το Ξηρασία στην Καλιφόρνια, μια πολυετής διοργάνωση που εκτείνεται πάνω από 10 χρόνια. Και αυτό επηρεάζει τη γεωργία και τη διαθεσιμότητα νερού εκεί».

• Το μέλλον της Γης
• UFZ-Helmholtz Center for Environmental Research