`Οι ερευνητές εντοπίζουν την προέλευση της Μεσογειακής Διατροφής στην Αρχαία Ελληνική Ιατρική - Olive Oil Times

Οι ερευνητές εντοπίζουν την προέλευση της Μεσογειακής Διατροφής στην Αρχαία Ελληνική Ιατρική

Της Leah Dearborn
15 Ιανουαρίου 2015 19:45 UTC

Μια νέα μελέτη των αρχαίων ελληνικών κειμένων αποκαλύπτει ότι το Μεσογειακή διατροφής μπορεί να έχει συλληφθεί από τους πρώτους γιατρούς ως μορφή ιατρικής θεραπείας.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Εφημερίδα της Εθνοφαρμακολογίας στις 6 Ιανουαρίου, συγγραφεί από τον καθηγητή John Wilkins του Πανεπιστημίου Exeter, ειδικός στην ιστορία των τροφίμων και της ιατρικής στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό.

Ο καθηγητής Wilkins περιγράφει τις πρακτικές του Γαλέν της Περγάμου που αντικατοπτρίζουν πιστά αυτά των σύγχρονων υπερασπιστών της Μεσογείου.

Γεννημένος το 129 μ.Χ., ο Γκάλεν βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην προληπτική ιατρική ως μέθοδο θεραπείας. Ο προσωπικός γιατρός σε πολλούς αυτοκράτορες, θεώρησε ότι η διατροφή είναι ίση με τη φαρμακολογία στη διατήρηση της καλής υγείας κατά τη διάρκεια ζωής ενός ατόμου.

Αντί να αποδίδουν ασθένεια σε μια υπερφυσική δύναμη ή θεότητα, οι Ιπποκράτες Έλληνες γιατροί όπως ο Γκάλεν τόνισαν την ανάγκη για απλή, γευστική τροφή στους ασθενείς τους. Αυτό προήλθε από την ιδέα ότι οι εξωτερικές ιδιότητες ενός τροφίμου υπογράμμισαν την επίδρασή τους στο ανθρώπινο σώμα.
Δείτε επίσης:Άρθρα σχετικά με τη μεσογειακή διατροφή
Εάν ένα φρούτο ή λαχανικό είναι ιδιαίτερα ισχυρό, για παράδειγμα, η ισχυρή γεύση θα μπορούσε να θεωρηθεί αντανάκλαση της θρεπτικής αξίας. Επομένως, η κακή γεύση δεν ήταν απλώς ένα μαγειρικό ζήτημα, αλλά και ένα φάρμακο. Ως αποτέλεσμα, η πρόσθετη αρωματική ουσία έγινε βασικό συστατικό της πρώιμης ελληνικής διατροφής, με έμφαση στη χρήση ελαιολάδου και σάλτσας ψαριού για τη βελτίωση της δραστικότητας των τροφίμων.

Σύμφωνα με τον Wilkins, ο Γαληνός ήταν γνωστός για να καθοδηγήσει τους ασθενείς να εποπτεύουν τα γεύματά τους με μπαχαρικά όπως το τζίντζερ ή το πιπέρι όταν μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά.

Ο χιούμορ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον τρόπο επιλογής των θρεπτικών τροφίμων. Η ιδέα ήταν ότι η ισορροπία των σωματικών υγρών που ήταν γνωστά ως χιούμορ ήταν απαραίτητη προκειμένου ένας ασθενής να επιτύχει υγεία. Η χειραγώγηση της διατροφής ήταν μια πρωταρχική τακτική για την επαναφορά των δυσανάλογων χυμών σε συμμετρικό επίπεδο. τα κρεμμύδια ή το σκόρδο, για παράδειγμα, μπορεί να συνταγογραφούνται ως αραιωτικά σε κάποιον του οποίου τα χιούμορ ήταν πολύ παχιά.

Αν και ορισμένα αναγνωρίσιμα στοιχεία της σημερινής μεσογειακής κουζίνας δεν έχουν ακόμη εισαχθεί στην Ελλάδα, (όπως η ντομάτα της Νότιας Αμερικής) ο Γκάλεν και άλλοι Ιπποκράτες γιατροί έθεσαν μεγάλο μέρος των δομικών βάσεων για το πώς η διατροφή εφαρμόζεται ακόμη σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα. Γλυκά και λιπαρά τρόφιμα σε μεγάλες ποσότητες αποθαρρύνθηκαν τότε όπως είναι σήμερα. Το κρέας δεν ήταν πάντα άμεσα διαθέσιμο, γεγονός που οδήγησε σε μια κίνηση προς περισσότερα φυτικά γεύματα.



Διαφήμιση
Διαφήμιση

Σχετικά άρθρα