Masía El Altet: Το χρυσό πρότυπο της Βαλένθια

Για αιώνες, το Sierra de Mariola θεωρείται ως ένα είδος φυσικού βοτανικού κήπου στην καρδιά της κοινότητας της Βαλένθια, στην Ανατολική Ισπανία.

Πάνω από τα είδη φυτών 1,200, πολλά από τα οποία είναι ενδημικά, αναπτύσσονται στις πλαγιές τους και τα αρωματικά και φαρμακευτικά βότανα είναι η βάση herber (έννοια ​"φτιαγμένο από βότανα ») - ένα τοπικό ποτό που είναι πιθανώς ένα από τα πιο γνωστά προϊόντα της περιοχής.

Δεν είναι περίεργο ο Jorge Petit και ο πατέρας του, που ονομάζεται επίσης Jorge, δίνουν το πεύκο, το δεντρολίβανο και το θυμάρι για τη γεύση του ελαιόλαδου.

"Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί οι ελιές, που είναι λιποδιαλυτές, τρέφονται και απορροφούν ό, τι υπάρχει γύρω τους. Αν υπήρχε ένα εργοστάσιο εδώ, θα απορροφούσαν τον καπνό. Αλλά έχουμε αρωματικά φυτά », είπε ο Petit στο κτήμα του στο Masía El Altet, όπου αυτός και ο πατέρας του συναντήθηκαν με έναν δημοσιογράφο και βιντεογράφο για ανάθεση Olive Oil Times.

Το κισσό τους καλύπτεται 17^th- το αρχοντικό του αιώνα βρίσκεται στη μέση ενός ελαιώνα 14,500 ελαιόδεντρων. Τα ψηλά κυπαρίσσια γύρω από το σπίτι και η ανοιχτό πορτοκαλί πρόσοψη του δίνουν μια Τοσκάνη.

"Γεννήθηκα στην ύπαιθρο. Μεγάλωσα εδώ. Και έχω δει πραγματικά αυτά τα ελαιόδεντρα να μεγαλώνουν σαν να ήταν αδέρφια μου », επεσήμανε ο Petit.

Αυτή η φυτεία 73 στρεμμάτων βρίσκεται σε μια μικρή κοιλάδα περίπου 10 χιλιόμετρα από το Alcoi, την κύρια πόλη της περιοχής, και μοιράζεται από δύο φυσικά πάρκα.

Στα βόρεια, η Σιέρα ντε Μαρώλα. Στον Νότο, το Φυσικό Πάρκο Font Roja, ένα από τα κυριότερα αποθέματα δασικών βελανιδιών στην περιοχή της Βαλένθια.

"Ξεκινήσαμε την καλλιέργεια ελαιώνων το 1992. Πριν από αυτό, οι ηλιόσποροι και το σιτάρι ήταν οι κύριες καλλιέργειες εδώ. Προσπαθούσαμε να καλλιεργούμε οπωροφόρα δέντρα, αλλά υπέφεραν πάρα πολύ από τον παγετό.

Τότε παρατηρήσαμε ότι τα ερείπια των ελαιόδεντρων μας εδώ και εκατοντάχρονα ήταν πολύ καλά. Και αποφασίσαμε να φυτέψουμε περισσότερα ελαιόδεντρα. Πριν από αυτό, όλο το λάδι που παρήγαγε ήταν για δική μας κατανάλωση », εξηγεί ο Petit, καθώς περπατούσε με τον πατέρα του μέσα από τα δέντρα.

Το να βρίσκεστε σε προστατευμένη φυσική περιοχή έχει ορισμένα πλεονεκτήματα, αλλά φέρνει επίσης ορισμένους περιορισμούς. Για παράδειγμα, το ελαιοτριβείο έπρεπε να χτιστεί λίγα χιλιόμετρα μακριά, έξω από τα πάρκα.

Το 2003, άρχισαν να πωλούν το δικό τους λάδι. Μόλις έξι χρόνια αργότερα, ο διάσημος Γάλλος σεφ Joël Robuchon - ο οποίος είχε περάσει τις διακοπές του σε μια κοντινή πόλη - άρχισε να το χρησιμοποιεί στα εστιατόρια του.

"Αυξήσαμε αργά, αλλά από το 2009 και μετά, η ανάπτυξή μας ήταν εκθετική. Νομίζω ότι ο Ρομποτσόν ερωτεύτηκε το λάδι μας λόγω της πολυπλοκότητας που έχει. Και αυτό χάρη στο κλίμα του τόπου που καλλιεργούμε τις ελιές μας », είπε ο Petit.

Τα βουνά του Αλικάντε παράγουν παραδοσιακά ελαιόλαδο, όπως σχεδόν κάθε περιοχή γύρω από τη Μεσόγειο. Αλλά αυτή η περιοχή απέχει πολύ από τις κύριες περιοχές παραγωγής της Ισπανίας, όπως η Jaén ή η Κόρδοβα.

Στην πραγματικότητα, η Masía El Altet ήταν ο μοναδικός βραβευμένος παραγωγός της κοινότητας της Βαλένθια στο 2018 NYIOOC World Olive Oil Competition, όπου κέρδισε τρία Χρυσά Βραβεία. Αυτή η απόσταση από την Ανδαλουσία μπορεί να συμβάλει στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ελαίων του Petit.

Αυτή είναι μια χώρα αντιθέσεων. Μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από την ακτή, η οροσειρά - η οποία φτάνει σχεδόν (περίπου 4,593 πόδια) σε υψόμετρο - καλύπτεται από χιόνι κάθε χειμώνα.

Στα 850 μέτρα (2,788 πόδια) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, το όριο του ύψους όπου μπορούν να αναπτυχθούν ελαιόδεντρα στην περιοχή, το Masía El Altet βρίσκεται στο σημείο καμπής όπου το μεσογειακό κλίμα αρχίζει να δέχεται ηπειρωτικές επιρροές. Και οι θερμικές διαφορές μπορεί να είναι απότομες.

"Έχουμε 22 ° C (72 ° F) τώρα. Χθες το βράδυ είχαμε περίπου 13 ° C (55 ° F) και το μεσημέρι θα είμαστε πάνω από 30 ° C (86 ° F) ", δήλωσε ο Petit.

"Αυτή η μεγάλη θερμική αντίθεση, οι ξαφνικές αλλαγές ημέρας-νύχτας είναι πραγματικά σημαντικές για την τελική ποιότητα της ελιάς ", πρόσθεσε.

Εκτός από το κλίμα, ο Petit περιγράφει τη χρήση τοπικών ποικιλιών ως Masía El Altet's ​"διακριτικό γνώρισμα. "

Οι περισσότερες από τις πρόσφατα φυτευμένες ελιές της περιουσίας είναι ποικιλίας Picual. Ωστόσο, τα εκατονταετηρίδα δέντρα που επιβιώνουν στα τετραγωνισμένα πεδία ανήκουν σε τέσσερις τοπικές ποικιλίες: Alfafarenca, Genovesa, Blanqueta και Changlot Real.

"Παράγουν λάδια που είναι λίγο ξινά και πικάντικα. Έτσι τα ανακατεύουμε, φτιάχνουμε ένα ανάμειξη, στην αναζήτηση ενός πιο ισορροπημένου λαδιού », είπε.