Η Goya Spain GM λέει ότι το δυναμικό του παγκόσμιου κλάδου ελαιολάδου ανήκει στους νέους καταναλωτές

Από τότε που η εταιρεία ιδρύθηκε από Ισπανούς μετανάστες στη Νέα Υόρκη πριν από σχεδόν εννέα δεκαετίες, Goya Foods έχει ειδικευτεί στο διεθνές εμπόριο ελαιολάδου.

Ο ιδρυτής Prudencio Unanue μετακόμισε από το Μπούργκος, στην αυτόνομη κοινότητα της Καστίλλης και Λεόν, στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1921 και ίδρυσε ένα παντοπωλείο που πουλούσε ισπανικά προϊόντα στην αμερικανική αγορά το 1936.

"Ξεκίνησε με ελαιόλαδο, ελιές και κονσέρβες», είπε ο Antonio Carrasco, γενικός διευθυντής της Goya en España. Olive Oil Times. ​"Στην αρχή εισήγαγε το ελαιόλαδο από ντόπιους παραγωγούς και συσκευαστές. Αργότερα δημιούργησε τη δική του γραμμή εμφιάλωσης στο Μπρούκλιν και εισήγαγε το ελαιόλαδο χύμα από την Ισπανία».

Τώρα, η εταιρεία εξάγει έξτρα παρθένο ελαιόλαδο παράγεται αποκλειστικά στην Ανδαλουσία και εμφιαλώνεται στη Σεβίλλη σε 20 διαφορετικές χώρες. Ωστόσο, η Goya συνεχίζει να επικεντρώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον μεγαλύτερο εισαγωγέα ελαιολάδου στον κόσμο.

Ενώ τόνισε τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου ελαιολάδου, ο Carrasco είπε ότι υπάρχει αρκετό μερίδιο αγοράς διαθέσιμο στους παραγωγούς ελαιολάδου, αλλά η εστίασή τους πρέπει να είναι στη γεύση, την υγεία και την ποιότητα έναντι της τιμής.

"Οι δυνατότητες ανάπτυξης της αγοράς ελαιολάδου παγκοσμίως είναι μεγάλες», είπε. ​"Επί του παρόντος, το ελαιόλαδο αποτελεί λιγότερο από το δύο τοις εκατό της συνολικής κατανάλωσης φυτικών λιπαρών. Με άλλα λόγια, έχουμε σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης».

Ο Carrasco είπε ότι το ελαιόλαδο είναι ένα μοναδικό προϊόν που πρέπει να τοποθετηθεί ανάμεσα στον κόσμο του κρασιού και των φυτικών ελαίων.

Όπως και το κρασί, η αύξηση του μεριδίου αγοράς του ελαιολάδου εξαρτάται από την εκτίμηση των καταναλωτών για το προϊόν για τις οργανοληπτικές του ιδιότητες.

Ωστόσο, ο Carrasco επισημαίνει ότι οι καταναλωτές πίνουν κρασί μόνοι τους και, βάσει της τιμής, του σχεδιασμού και της γεύσης του μπουκαλιού και της ετικέτας, αποφασίζουν αν τους αρέσει ή όχι η μάρκα.

Αντίθετα, οι καταναλωτές είναι λιγότερο πιθανό να δοκιμάσουν το ελαιόλαδο από μόνο του. Αντίθετα, το ελαιόλαδο αναμειγνύεται με άλλα συστατικά και θερμαίνεται ή καταναλώνεται ωμό μεταξύ του μείγματος.

Εδώ το ελαιόλαδο αλληλεπιδρά με τον κόσμο των ελαιούχων και φυτικών ελαίων. Ωστόσο, ξεχωρίζει, έχοντας ένα πιο υγιεινό προφίλ όσον αφορά την περιεκτικότητα σε λιπαρά και φαινολικές ενώσεις, αλλά η τιμή του παραμένει πιο κοντά σε αυτή του κρασιού από το κραμβέλαιο ή το ηλιέλαιο.

"Η τιμή είναι ένα στοιχείο που έρχεται πάντα σε αντίθεση με το ελαιόλαδο», είπε ο Carrasco. ​"Είναι πάντα το πιο ακριβό λίπος. Υπάρχει επίσης έλλειψη συνήθειας σε πολλές χώρες. Δηλαδή, στις μεσογειακές χώρες, το ελαιόλαδο είναι βασικό προϊόν. Δεν θεωρείται γκουρμέ ή εξειδικευμένο προϊόν όπως στον υπόλοιπο κόσμο. Ωστόσο, αυτό αλλάζει σιγά σιγά».

Ο Carrasco θεωρεί τους νέους στη Βόρεια Αμερική, τη Λατινική Αμερική και την Ασία ως το βασικό δημογραφικό στοιχείο για την αλλαγή του προηγούμενου παραδείγματος κατανάλωσης ελαιολάδου.

"Οι νέοι μαθαίνουν περισσότερα για τα οφέλη μιας υγιεινής διατροφής για την υγεία, α Μεσογειακή διατροφής," αυτός είπε. ​"Πρέπει να αναπτύξουμε το προϊόν μεταξύ των νέων, οι οποίοι είναι αυτοί που θα απαιτήσουν αυτό το είδος προϊόντος στο μέλλον. ένα προϊόν υγιεινό και βιώσιμο».

Ως αποτέλεσμα, ο Carrasco είπε ότι η Goya Foods συνεργάζεται με σεφ και influencers και άλλες μορφές μάρκετινγκ μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να συναντήσει νέους ανθρώπους όπου βρίσκονται και να κάνει λόγο για το ελαιόλαδο.

Ο Καράσκο είπε το ο πολιτισμός του ελαιολάδου της Κίνας παραμένει εμπόδιο για την επέκταση της μάρκας εκεί. Ενώ η όρεξη για ελαιόλαδο έχει αυξηθεί στην Κίνα τα τελευταία χρόνια, ο Carrasco είπε ότι οι Κινέζοι καταναλωτές εξακολουθούν να βλέπουν το ελαιόλαδο ως μια ειδική τροφή και ως νέο δώρο, όχι ως βασικό προϊόν της κουζίνας.

"Δεν είχαμε αυτή την επιτυχία στην Κίνα γιατί είναι μια αγορά στην οποία το ελαιόλαδο θεωρείται δώρο», είπε, σημειώνοντας ότι το 80% των πωλήσεων ελαιολάδου στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου είναι για δώρα στην εμπειρία του Γκόγια.

"Επομένως, πρέπει να έχετε μια διανομή για να φτάσετε σε αυτήν την αγορά δώρων», πρόσθεσε ο Carrasco. ​"Όμως, η ανάπτυξη είναι πολύ δύσκολη και πολύ αργή από άποψη κατανάλωσης και υγείας. Είναι μια αύξηση των δώρων σε μια συγκεκριμένη στιγμή, όπως η κινεζική Πρωτοχρονιά».

Ο Carrasco είπε ότι οι εταιρείες πρέπει να έχουν εξαιρετικές αλυσίδες εφοδιασμού και σχέσεις στην Κίνα για να εκμεταλλευτούν αυτές τις στιγμές στην αγορά. Εάν οι εταιρείες χάσουν τη βασική περίοδο των διακοπών, οι πωλήσεις θα είναι πιο αργές.

Εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες τόνισε ότι παραμένουν η αγορά προτεραιότητας της εταιρείας, ο Carrasco είπε ότι η Goya Foods εστιάζει στην Ιαπωνία, όπου υπάρχει αναδυόμενη καλλιέργεια ελαιολάδου, Νότια Κορέα, Καναδάς, Μεξικό και χώρες της Βόρειας Ευρώπης.

Λόγω των βαθιών ριζών της στη χώρα, ειδικά μεταξύ της τεράστιας ισπανόφωνης κοινότητας των Ηνωμένων Πολιτειών, η Goya Foods θα επικεντρώνεται πάντα στις ΗΠΑ, παρόλο που έχει γίνει μια ολοένα και πιο επικίνδυνη αγορά για τους Ισπανούς παραγωγούς ελαιολάδου.

Σε αντίθεση με άλλους, η Carrasco είπε ότι η Goya Foods αρνήθηκε να αλλάξει το επιχειρηματικό της μοντέλο όταν α Επιβλήθηκε δασμός 25 τοις εκατό σχετικά με τις εισαγωγές συσκευασμένου ισπανικού ελαιολάδου στις ΗΠΑ λόγω εμπορικής διαμάχης μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης σχετικά με τις επιδοτήσεις για κατασκευαστές αεροπλάνων.

"Όταν είχαμε δασμούς 25 τοις εκατό λόγω των Ηνωμένων Πολιτειών που επέβαλαν αυτούς τους δασμούς, εμείς, όπως κάθε άλλη μάρκα, είχαμε μια επιλογή», ​​είπε ο Carrasco. ​"Ο Γκόγια είχε την επιλογή να αγοράσει το λάδι στην Πορτογαλία, το Μαρόκο ή την Τουρκία και να το εμφιαλώσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όλες αυτές οι επιλογές μας δόθηκαν για να αποφύγουμε το τιμολόγιο».

"Αλλά αποφασίσαμε να διατηρήσουμε την ισπανική μας καταγωγή παρά τον δασμό 25 τοις εκατό, και κατά τη διάρκεια αυτών των έξι έως οκτώ μηνών που διήρκεσε ο δασμός, ήταν ένα ανταγωνιστικό μειονέκτημα», πρόσθεσε.

Σε αντίθεση με ορισμένους από τους συνομηλίκους της στην Ισπανία, οι οποίοι προμηθεύονται ελιές και ελαιόλαδο από όλη τη Μεσόγειο, η Goya Foods αντιμετωπίζει επίσης ένα ανταγωνιστικό μειονέκτημα μετά από κακές συγκομιδές, όπως π.χ. αυτή που μόλις βίωσε η Ισπανία.

"Δεν έχουμε τη δυνατότητα να αγοράζουμε ελιές και ελαιόλαδο από άλλες χώρες», είπε ο Carrasco. ​"Αυτή τη σεζόν, είμαστε σε μειονεκτική θέση λόγω αυτής της θέσης».

"Αλλά πρέπει να φροντίσουμε το εμπορικό σήμα μας και την ισπανική καταγωγή μας», πρόσθεσε. ​"Έχουμε βασίσει την ανάπτυξη και το μάρκετινγκ της επωνυμίας μας στην ποιότητα και την ισπανική μας καταγωγή.»

Ενώ η χαμηλότερη σοδειά της Ισπανίας της περασμένης δεκαετίας μπορεί να διατάραξε την ικανότητα της εταιρείας να παράγει τόσο ελαιόλαδο όσο συνήθως, ο Carrasco πιστεύει ότι η ποιότητα είναι πιο σημαντική, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ως αποτέλεσμα, πιστεύει ότι οι εταιρείες πρέπει να διδάξουν στους καταναλωτές, τους δημοσιογράφους και τους παράγοντες επιρροής πώς να γεύονται το ελαιόλαδο και να κατανοούν τις οργανοληπτικές διαφορές μεταξύ έξτρα παρθένο και παρθένα ελαιόλαδα αντί να βασίζονται αποκλειστικά σε φυσικοχημικές μετρήσεις.

Ο Carrasco πρόσθεσε ότι η κοινή πεποίθηση ότι το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που παράγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, και συγκεκριμένα στην Καλιφόρνια, είναι εγγενώς ανώτερο από το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που παράγεται στον υπόλοιπο κόσμο είναι αντιπαραγωγικό.

"Οι Καλιφορνέζοι κάνουν τη δουλειά τους υπερασπιζόμενοι το λόμπι της Καλιφόρνια», είπε. ​"Είναι πολύ ισχυρό και, λοιπόν, κάνουν εκστρατεία κατά των εισαγόμενων λαδιών».

"Αλλά πραγματικά, δεν σημαίνει ότι το λάδι της Καλιφόρνια δεν είναι καλό και το εισαγόμενο πετρέλαιο είναι κακό», πρόσθεσε ο Carrasco. ​"Υπάρχουν λάδια Καλιφόρνια που είναι πολύ κακά, και υπάρχουν εισαγόμενα λάδια που είναι πολύ κακά, αλλά υπάρχουν και εισαγόμενα λάδια που είναι καλά».

Ο Carrasco είπε ότι οι προσπάθειες για τη δημιουργία αυτού του κόσμου μηδενικού αθροίσματος κάνουν κακό στους αμερικανούς καταναλωτές και επεσήμανε ότι η Καλιφόρνια δεν θα παράγει ποτέ αρκετό ελαιόλαδο για να καλύψει την εγχώρια ζήτηση, επομένως η ταξινόμηση όλων των εισαγόμενων ελαιολάδου ως χαμηλής ποιότητας και πιθανώς δόλιας αποτρέπει τους πιθανούς πελάτες σε οποιοδήποτε ελαιόλαδο αντί να αυξηθεί η καταναλωτική βάση.

"Πιστεύω ότι τελικά, αυτό που πρέπει να δώσουμε στους καταναλωτές είναι η ασφάλεια της επωνυμίας», είπε, αναφέροντας τον ρόλο των βραβείων – όπως το τρία χρυσά βραβεία κέρδισε ο Γκόγια το 2023 NYIOOC World Olive Oil Competition – σε αυτή τη διαδικασία.

"Με άλλα λόγια, όπως με κάθε άλλο προϊόν, ο καταναλωτής πρέπει να εμπιστεύεται τη μάρκα και η μάρκα πρέπει να δίνει εμπιστοσύνη στον καταναλωτή ότι αγοράζει ένα ποιοτικό προϊόν», κατέληξε ο Carrasco. ​"Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε στο Goya».