Το «El Olivo» απεικονίζει το δεσμό μεταξύ μιας ισπανικής οικογένειας και της ελιάς

Το πρώτο πράγμα που μπορεί να σας πει ένας παραγωγός ελιάς είναι ο αριθμός των γενεών που η οικογένειά του έχει καλλιεργήσει το κτήμα τους και η ηλικία του παλαιότερου δέντρου τους. Οι περισσότεροι παραγωγοί παραδέχονται επίσης ότι συμμετέχουν στην επιχείρηση για λόγους πιο σημαντικούς από το να κερδίζουν χρήματα. Για πολλούς Ισπανούς, μια ελιά δεν αντιπροσωπεύει μόνο φρούτα, λάδι και ξύλο. είναι οι ρίζες τους, η κληρονομιά τους και μέρος της ψυχής τους. Είναι επίσης πάνω από 2,000 χρόνια ιστορίας που πολλοί αγωνίζονται να συνεχίσουν.

Ωστόσο, όταν τα πολυτελή τοπία και οι μεγάλες εταιρείες προσφέρουν 12,000, 15,000 ή ακόμη και 30,000 ευρώ για ένα δέντρο χιλιάδων ετών, μπορεί να είναι δύσκολο να αρνηθείτε. Υπάρχουν στόματα για τροφή και λογαριασμοί για πληρωμή.

Ο σεναριογράφος, ο Paul Leverty και ο σκηνοθέτης, Icíar Bollaín, χτυπούν σε αυτό το σύγχρονο δίλημμα ​"El Olivo ", που θα κυκλοφορήσει στις ισπανικές αίθουσες στις 6 Μαΐου^th.

Η ταινία μοιράζεται τη συναισθηματική ιστορία μιας οικογένειας από το Castellón που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες και αποφασίζει να εγκαταλείψει την επιχείρηση ελαιολάδου για να ξεκινήσει μια φάρμα πουλερικών. Όταν η οικογένεια επιλέγει να πουλήσει επίσης την ελιά της 2,000 ετών σε μια γερμανική εταιρεία ενέργειας, ο παππούς απαντά ότι η ελιά είναι η ζωή του. Το ξερίζωμα του δέντρου μοιάζει με να αφαιρέσει τη ζωή του. Παρά την έκκλησή του, το δέντρο αποστέλλεται στο Ντίσελντορφ και ο παππούς σταματά να μιλάει και να τρώει.

Δώδεκα χρόνια αργότερα, η 20χρονη εγγονή του Alma (η οποία μεταφράζεται σε ​"soul "στα ισπανικά), αποφασίζει ότι πρέπει να πάρει το δέντρο πίσω για να σώσει τον παππού της. Χρειάζεται η αποφασιστικότητα της μαζί με τη βοήθεια του θείου της, του συνεργάτη, των φίλων και ολόκληρου του ισπανικού χωριού για να βρει το δέντρο.

Σε μια συνέντευξη στο RTVE (Ισπανική Εταιρεία Ραδιοφώνου και Τηλεόρασης), ο σκηνοθέτης, Icíar Bollaín, συζήτησε την ταινία. Παραδέχθηκε ότι το να πετύχεις τον τέλειο ελαιοκαλλιεργητή δεν ήταν εύκολο. Δεν υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί που έχουν τα χέρια και το πρόσωπο ενός άνδρα που έχει εργαστεί σε ελαιώνες ολόκληρη τη ζωή του. Ωστόσο, μόλις διαπίστωσε τον ελαιοκαλλιεργητή, τον Μανουέλ Κουτσάλα, να βγει από το τρακτέρ του μια μέρα, είπε, ​"Αυτός είναι ο ίδιος ». Η Cuccala είχε μικρή ενεργειακή εμπειρία. Ωστόσο, ο Bollain σημείωσε, ​"Δεν είχε κανένα πρόβλημα να ταυτιστεί με τον χαρακτήρα. Υπάρχει μια σκηνή όπου λένε ότι πρέπει να πουλήσουν την ελιά και παίρνει πολύ συναισθηματική γιατί έχει πραγματικά ένα δέντρο με το οποίο δεν μπορούσε ποτέ να χωρίσει. "

Στη συνέντευξη, ο σκηνοθέτης εξηγεί επίσης ότι δεν ήταν εύκολο να δημιουργηθεί η σκηνή όπου το δέντρο ξεριζώνεται. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να ξεριζώσουν ένα πραγματικό δέντρο, καθώς θα ήταν αντίθετο με αυτό που σήμαινε η ταινία. Η μόνη λύση ήταν να κατασκευαστεί ένα αντίγραφο του δέντρου, μια διαδικασία που διήρκεσε έξι μήνες.

Ο Bollain επισημαίνει ότι η ιδέα της ταινίας μπορεί να παραταθεί σε πολλές σημερινές καταστάσεις στην Ισπανία. Συνέχισε να λέει ότι οι Ισπανοί πρέπει να φροντίζουν και να εκτιμούν τις κοινότητές τους, την κληρονομιά και τα τοπία. Αυτά τα τρία πράγματα, στο τέλος, είναι ο ισπανικός λαός. Στη φροντίδα τους φροντίζουμε τους εαυτούς μας.

Η Καταλονία και η Βαλένθια έχουν ήδη ξεκινήσει διάφορες πρωτοβουλίες, τόσο της βάσης όσο και της νομικής, που εργάζονται για τη διάσωση παλαιών ελαιόδεντρων. Υπάρχει μια αυξανόμενη προσπάθεια σε όλη την Ισπανία, ειδικά στην Ανδαλουσία, για να γιορτάσουμε την κληρονομιά και την ιστορία της κουλτούρας της ελιάς.

Με την κυκλοφορία του ​"El Olivo, "στις 6 Μαΐου, το ισπανικό καθώς και το διεθνές κοινό θα μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν περισσότερο την ανεκτίμητη κληρονομιά που φυτεύτηκε από Ρωμαϊκά χέρια και παραμένει βαθιά ριζωμένη στο ισπανικό έδαφος.

• RTVE-ισπανική ραδιοτηλεοπτική εταιρεία


• Blog του RTVE