Οι ξηρασίες είναι πιο συχνές, διαρκούν περισσότερο και επιταχύνουν τις ελλείψεις νερού, λέει ο ΟΗΕ

Οι ξηρασίες συμβαίνουν συχνότερα και διαρκούν περισσότερο, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης (UNCCD).

Κυκλοφόρησε στις 15^th Διάσκεψη των Μερών (COP15) στο Αμπιτζάν, στην Ακτή Ελεφαντοστού, η Έκθεση Dought in Numbers διαπίστωσε επίσης ότι οι επιδείνωση των επιπτώσεων αυτών των ξηρασιών έχουν επιταχυνθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες.

Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, οι ξηρασίες που σημειώθηκαν μεταξύ 1970 και 2019 έχουν προκαλέσει περίπου 650,000 θανάτους και αντιπροσωπεύουν το 15 τοις εκατό των ακραία γεγονότα ταξινομείται ως ​"φυσικές καταστροφές» που αναφέρθηκαν εκείνα τα χρόνια.

Από το 1998 έως το 2017, η παγκόσμια οικονομία έχει χάσει 124 δισεκατομμύρια δολάρια (118 δισεκατομμύρια ευρώ) λόγω της ξηρασίας. Ο αντίκτυπός τους είναι τόσο μεγάλος στις αναπτυσσόμενες χώρες που οι ειδικοί πιστεύουν ότι 2.3 δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη μειωμένη διαθεσιμότητα νερού το 2022.

"Τον περασμένο αιώνα, περισσότεροι από 10 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν λόγω μεγάλων γεγονότων ξηρασίας, που προκάλεσαν επίσης πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε οικονομικές απώλειες παγκοσμίως. Και οι αριθμοί αυξάνονται», ανέφεραν τα Ηνωμένα Έθνη.

Οι επιστήμονες του UNCCD υπολόγισαν ότι 160 εκατομμύρια παιδιά εκτίθενται σε σοβαρές και παρατεταμένες ξηρασίες, οι οποίες ενισχύουν τη λειψυδρία τόσο για τους πληθυσμούς όσο και για τη γεωργία. Δεδομένης της τρέχουσας τάσης, η UNCCD εκτιμά ότι το 25 τοις εκατό των παιδιών θα ζουν σε περιοχές που υπόκεινται σε ακραίες ελλείψεις νερού μέχρι το 2040.

Επιπλέον, σημαντικοί ανθρώπινοι πληθυσμοί θα εγκαταλείψουν τα σπίτια τους τα επόμενα χρόνια, δεδομένης της φθίνουσας διαθεσιμότητας νερού. Μέχρι το 2030, υπολογίζεται ότι θα υπάρχουν 700 εκατομμύρια άνθρωποι που κινδυνεύουν να εκτοπιστούν λόγω της ξηρασίας.

Οι ερευνητές προειδοποίησαν ότι εάν επιβεβαιωθεί η τρέχουσα τάση, οι ξηρασίες θα επηρεάσουν έως και το 75% του ανθρώπινου πληθυσμού έως το 2050, με 4.8 έως 5.7 δισεκατομμύρια ανθρώπους να ζουν σε λειψυδρία για τουλάχιστον ένα μήνα κάθε χρόνο. Σήμερα, ο αριθμός αυτός παραμένει στα 3.6 δισεκατομμύρια άτομα.

Μέχρι τότε, το UNCCD προβλέπει ότι θα υπάρξει μεγαλύτερη μαζική μετανάστευση λόγω των επιπτώσεων της ξηρασίας σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες όπως η λειψυδρία, η μειωμένη απόδοση της γεωργίας, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και ο υπερπληθυσμός.

Οι επιπτώσεις της ξηρασίας στο περιβάλλον υπερβαίνουν επίσης τις άμεσες επιπτώσεις στην ανθρώπινη ζωή. Για παράδειγμα, οι ερευνητές αξιολόγησαν ότι τα τελευταία 40 χρόνια, 12 εκατομμύρια εκτάρια γης έχουν χαθεί λόγω ξηρασίας και ερημοποίηση.

Ενώ οι περισσότεροι από τους πληθυσμούς που επηρεάζονται άμεσα από την ξηρασία ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με την έκθεση UNCCD, καμία περιοχή δεν θεωρείται ασφαλής από την ξηρασία.

Η Αφρική γνώρισε το 44% των σημαντικών γεγονότων ξηρασίας τον περασμένο αιώνα. Ωστόσο, δεκάδες τέτοια γεγονότα έπληξαν την Ευρώπη την ίδια περίοδο, επηρεάζοντας το 15 τοις εκατό της γης και το 17 τοις εκατό του πληθυσμού της.

"Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι αποτυχίες των καλλιεργειών που προκαλούνται από την ξηρασία και άλλες οικονομικές απώλειες ανήλθαν συνολικά σε 249 δισεκατομμύρια δολάρια (236 δισεκατομμύρια ευρώ) μόνο από το 1980», ανέφερε ο ΟΗΕ. ​"Τον περασμένο αιώνα, η Ασία ήταν η ήπειρος με τον υψηλότερο συνολικό αριθμό ανθρώπων που επλήγησαν από την ξηρασία».

Το ο κίνδυνος ξηρασίας αυξάνεται σε πολλές περιοχές του κόσμου λόγω κλιματική αλλαγή, γεγονός που επιδεινώνει τις συνθήκες που συχνά οδηγούν σε ξηρασίες. Τις επόμενες δεκαετίες, 129 χώρες θα αντιμετωπίσουν αύξηση της διάρκειας και της σοβαρότητας της ξηρασίας.

Συμπτωματικά, ορισμένες περιοχές με τον υψηλότερο κίνδυνο ξηρασίας υφίστανται επίσης γρήγορη πληθυσμιακή επέκταση και η επισιτιστική ασφάλεια βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο.

Σύμφωνα με την έκθεση UNCCD, εάν οι επιφανειακές θερμοκρασίες του πλανήτη αυξηθούν κατά 3 ºC πάνω από τον μέσο όρο της προβιομηχανικής περιόδου, οι απώλειες λόγω ξηρασίας θα μπορούσαν να είναι πέντε φορές υψηλότερες από ό,τι είναι σήμερα, με τη σημαντικότερη αύξηση στις περιοχές της Μεσογείου και του Ατλαντικού της Ευρώπης.

Ο εκτελεστικός γραμματέας του UNCCD, Ibrahim Thiaw, δήλωσε ότι η νέα έκθεση φέρνει στο επίκεντρο το πλήρες εύρος των προκλήσεων που αντιμετωπίστηκαν τις επόμενες δεκαετίες, καθώς αυτό που συμβαίνει είναι ​"επηρεάζουν όχι μόνο τις ανθρώπινες κοινωνίες αλλά και τα οικολογικά συστήματα από τα οποία εξαρτάται η επιβίωση όλης της ζωής, συμπεριλαμβανομένης αυτής του είδους μας».

Ο Thiaw τόνισε πώς οι χώρες πρέπει να επικεντρωθούν σε ολοκληρωμένες λύσεις όπως π.χ ​"αποκατάσταση της γης, η οποία αντιμετωπίζει πολλούς από τους υποκείμενους παράγοντες των υποβαθμισμένων κύκλων του νερού και της απώλειας της γονιμότητας του εδάφους».

"Πρέπει να οικοδομήσουμε και να ξαναχτίσουμε καλύτερα τα τοπία μας, μιμούμενοι τη φύση όπου είναι δυνατόν και δημιουργώντας λειτουργικά οικολογικά συστήματα», πρόσθεσε.

Ο εκτελεστικός γραμματέας του UNCCD τόνισε επίσης πόσο πέρα ​​από την αποκατάσταση, ​"πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή παραδείγματος από ​»αντιδραστικό» και ​»προσεγγίσεις που βασίζονται στην κρίση ​»προορατική» και ​»Προσεγγίσεις διαχείρισης ξηρασίας με βάση τον κίνδυνο που περιλαμβάνουν συντονισμό, επικοινωνία και συνεργασία, με γνώμονα επαρκή χρηματοδότηση και πολιτική βούληση».

Οι ειδικοί του UNCCD τόνισαν επίσης πόσο σημαντικό είναι να το κάνουν οι άνθρωποι ​"αλλάξουν τη σχέση τους με τα τρόφιμα, τις ζωοτροφές και τις φυτικές ίνες» και κινούνται προς υιοθετώντας ​"φυτικές τροφές και πηγάζει το κατανάλωση ζώων. "

Έγραψαν ότι αυτό πρέπει να συμβεί ενώ εφαρμόζονται τεχνικές βιώσιμης και αποτελεσματικής γεωργικής διαχείρισης για την καλλιέργεια περισσότερων τροφίμων σε λιγότερη γη με λιγότερο νερό.

"Συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης που λειτουργούν πέρα ​​από τα σύνορα, νέες τεχνολογίες για την καθοδήγηση αποφάσεων με ακρίβεια και βιώσιμη χρηματοδότηση για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας στην ξηρασία σε τοπικό επίπεδο είναι επίσης βασικές ενέργειες», κατέληξαν.

• Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της απερήμωσης