Μελέτη: Η κλιματική αλλαγή κάνει τις ξηρασίες πιο συχνές και σοβαρές

Οι εκτεταμένες ξηρασίες που συμβαίνουν ταυτόχρονα σε διαφορετικές περιοχές του πλανήτη μπορεί να αποτελούν μέρος μιας επιδεινούμενης τάσης που θα επιδεινώνουν την ανασφάλεια στο νερό και έβλαψε τη γεωργία, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Climate Change κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ακραία, επαναλαμβανόμενα συνυπάρχοντα (επίσης γνωστά ως σύνθετα) γεγονότα ξηρασίας αποτελούν σημαντική απειλή για όλο και περισσότερο διασυνδεδεμένες κοινωνικοοικονομικά συστήματα.

Ενα δεύτερο μελέτη που δημοσιεύτηκε στο ίδιο περιοδικό τόνισε πώς είναι οι δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες βιώνοντας μια μεγάλη ξηρασία, παρόμοιο του οποίου δεν έχουμε δει τα τελευταία 1,200 χρόνια.

Εξετάζοντας δέντρα και άλλα υπολείμματα που διατηρούνται σε αρχαιολογικούς χώρους ιθαγενών της Αμερικής, οι ερευνητές συνέκριναν την τρέχουσα ξηρή περίοδο των 22 ετών με αυτό που πιστεύουν ότι συνέβη το 800 μ.Χ. Ακόμη και ένα ακραίο πολυετές γεγονός που καταγράφηκε το 1500 δεν ταιριάζει με την τρέχουσα κατάσταση.

Και οι δύο μελέτες διαπίστωσαν ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες και η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα είναι σημαντικές αιτίες της πιθανότητας και της σοβαρότητας της ξηρασίας.

Στο πιο πρόσφατο Olive Oil Times επισκόπηση, σχεδόν το ένα τρίτο των παραγωγών είπε ότι η ξηρασία επηρέασε την περίοδο συγκομιδής τους το 2021.

Σύμφωνα με τη μελέτη των δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία μέτρησε επίσης την προοδευτική απώλεια υγρασίας του εδάφους κατά τη διάρκεια των χειρότερων ιστορικών παρατεταμένων ξηρασιών, η ανθρώπινη συνεισφορά ευθύνεται για το 72 τοις εκατό της πιθανότητας και της σοβαρότητας της μεγάλης ξηρασίας.

Σε σύγκριση με τα 20^th αιώνα, οι περιπτώσεις ξηρασιών που συνυπάρχουν στον 21ο^st αιώνα αυξήθηκε επίσης σημαντικά.

"Η ανάλυσή μας δείχνει αυξημένη πιθανότητα να εμφανιστούν ταυτόχρονες ξηρασίες σε πολλές περιοχές από τα μέσα και τα τέλη του 21^st αιώνα σε σχέση με τα τέλη του 20ού^th αιώνα, με συνεχή εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα», είπαν οι Jitendra Singh και Deepti Singh, περιβαλλοντικοί ερευνητές στο Washington State University. Olive Oil Times.

"Ο κίνδυνος ταυτόχρονης ξηρασίας αναμένεται να αυξηθεί κατά περίπου 40 τοις εκατό και 60 τοις εκατό μέχρι τα μέσα και τα τέλη του 21ου^st αιώνα, αντίστοιχα», συμπλήρωσαν.

Η μελέτη επικεντρώθηκε στις συνδέσεις μεταξύ της συνεχιζόμενης εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, αυξανόμενες παγκόσμιες θερμοκρασίες, Ελ Νίνιο και Φαινόμενα La Niña (γνωστό και ως ENSO) και ξηρασίες.

Το σενάριο είναι γνωστό ως RCP 8.5 ("business as usual") και αντιπροσωπεύει μια αύξηση στις μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες άνω των 4.5 ºC μέχρι το τέλος του 21ου^st αιώνας.

"Όπως φαίνεται στη μελέτη μας, μια ισχυρή αύξηση της ταυτόχρονης ξηρασίας υπό ένα σενάριο υψηλών εκπομπών μπορεί να αποτελέσει σοβαρή απειλή για παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια και διαθεσιμότητα νερού σε ένα μελλοντικό θερμότερο κλίμα», δήλωσαν οι Singh και Singh.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα τρέχοντα ταυτόχρονα συμβάντα ξηρασίας οφείλονται σε γεγονότα ENSO σε σχεδόν δύο περιπτώσεις από τις τρεις. Προειδοποίησαν ότι η τρέχουσα τάση για μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να ενισχύσει τον αντίκτυπο των γεγονότων ENSO σε τέτοιες ξηρασίες.

"Με βάση τις προσομοιώσεις που χρησιμοποιούμε, η πιθανότητα συμβάντων El Niño και La Niña προβλέπεται να αυξηθεί επίσης», δήλωσαν οι Singh και Singh. ​"Έτσι είναι πιθανό να εμφανίζονται πιο συχνά, συμβάλλοντας στη μεγάλη αύξηση του κινδύνου ταυτόχρονης ξηρασίας».

Κεντρική Βόρεια Αμερική, Κεντρική Αμερική και ο Αμαζόνιος είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν ξηρασία στο μέλλον σε σύγκριση με την Ανατολική και Νότια Ασία, σημείωσαν οι ερευνητές.

"Τέτοιες περιφερειακές αλλαγές στις συνθήκες ξηρασίας συνδέονται με αλλαγές στα χαρακτηριστικά βροχόπτωσης και εξατμισοδιαπνοής», δήλωσαν οι Singh και Singh.

Αυτά δεν είναι καλά νέα για τους αγρότες ή το κοινό σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη. Σε αυτό το σενάριο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αυξημένη πιθανότητα και η σοβαρότητα της συνυπάρχουσας ξηρασίας προκαλεί πολλαπλάσια αύξηση στις γεωργικές εκτάσεις και στους ανθρώπους που επηρεάζονται.

Το έγγραφο επικεντρώνεται στο παγκόσμιο δίκτυο τροφίμων και την πολυπλοκότητά του, υπονοώντας πώς οι συνυπάρχουσες ξηρασίες σε λίγες μόνο σχετικές περιοχές παραγωγής τροφίμων θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές συνέπειες για την ασφάλεια των τροφίμων και τις τιμές, ειδικά σε κοινωνικοοικονομικά ευάλωτες περιοχές.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου 700,000 τετραγωνικά χιλιόμετρα - μια περιοχή μεγαλύτερη από το Αφγανιστάν - αναμένεται να αντιμετωπίζουν ξηρασία κάθε χρόνο, που αντιπροσωπεύει μια 10πλάσια αύξηση στα τέλη του 20^th αιώνας.

Πρόσφατα γεγονότα ξηρασίας που εξέτασαν οι ερευνητές περιλαμβάνουν αυτά από το 2005 έως το 2007 σε πολλές περιοχές.

Οι ερευνητές είπαν αυτά τα παραδείγματα ​"προκάλεσε μείωση της συνολικής παραγωγής σιτηρών κατά 40 εκατομμύρια μετρικούς τόνους [κάτω από] την απαίτηση, γεγονός που συνέβαλε στις υψηλές τιμές του καλαμποκιού το 2008».

"Ομοίως, η παραγωγή σιτηρών μειώθηκε σημαντικά λόγω της εκτεταμένης ξηρασίας σε ολόκληρη την Αφρική και τη Νότια Ασία το 1982 έως το 1984, η οποία κηρύχθηκε λιμός στην Αιθιοπία καθώς έπληξε περισσότερους από επτά εκατομμύρια ανθρώπους», πρόσθεσαν.

Η μελέτη δεν επικεντρώθηκε συγκεκριμένα στη λεκάνη της Μεσογείου. Ωστόσο, μια πολυετής ξηρασία επιδεινώνεται σε αρκετές χώρες της περιοχής, η οποία ευθύνεται για περισσότερο από το 95 τοις εκατό της παγκόσμιας παραγωγή ελαιολάδου.

Οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι η μείωση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα και η εστίαση στη βιωσιμότητα μπορεί να βοηθήσει στον μετριασμό των επιπτώσεων κλιματική αλλαγή και υποστηρίζουν την προσαρμογή.

"Τα καλά νέα είναι ότι η τροχιά RCP 8.5 γίνεται λιγότερο πιθανή από ό,τι φανταζόμασταν προηγουμένως καθώς προχωράμε προς τη μετάβαση σε καθαρότερες πηγές ενέργειας», δήλωσαν οι ερευνητές.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένας άλλος δρόμος για την προσαρμογή είναι η ανάπτυξη συστημάτων πρόβλεψης που προσφέρουν έγκαιρες προειδοποιήσεις για σύνθετα συμβάντα ξηρασίας και τις επιπτώσεις τους στη γεωργία και τον πληθυσμό.

Αυτές οι προβλέψεις ​"μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία να αναπτύξει σχέδια και προσπάθειες για την ελαχιστοποίηση των οικονομικών απωλειών και τη μείωση του ανθρώπινου πόνου από τέτοιες κλιματικές καταστροφές», δήλωσαν οι ερευνητές.

"Επιπλέον, η αποδοτική για το νερό τεχνολογία άρδευσης, η ασφάλιση των καλλιεργειών, η ισόρροπη διαχείριση της γης και των υδάτινων πόρων, η στροφή προς τα κλιματικά ανθεκτικά γεωργικά συστήματα και η δημιουργία θεσμικών ικανοτήτων σε όλες τις χώρες και τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να βοηθήσουν στην ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της ταυτόχρονης ξηρασίας», πρόσθεσαν. .

Το επόμενο βήμα στην έρευνα θα είναι να κατανοήσουμε πώς μια τέτοια μεγάλης κλίμακας ξηρασία μπορεί να επηρεάσει την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια (π.χ. γεωργικές παραγωγές) και το δίκτυο εμπορίου τροφίμων.

"Επίσης, στοχεύουμε να κατανοήσουμε πώς τα παγκόσμια αποθέματα τροφίμων έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις μελλοντικών μεγάλης κλίμακας ξηρασίες», κατέληξαν οι ερευνητές.