Τα αρχαία δέντρα είναι το κλειδί για υγιή δάση, λένε οι επιστήμονες

Τα δάση του πλανήτη βασίζονται σε μια μικρή ομάδα αρχαίων δέντρων για να επιβιώσουν και να αντέξουν τις περιβαλλοντικές αλλαγές και άλλους κινδύνους, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Ωστόσο, αυτά τα μακρόβια δέντρα μπορούν να αναπαραχθούν μόνο σε αρχέγονα δάση και είναι επί του παρόντος απειλείται από την κλιματική αλλαγή και αποψίλωση των δασών.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, το Πανεπιστήμιο Tuscia στην Ιταλία και το Morton Arboretum στις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο μαθηματικών πιθανοτήτων για να εκτιμήσουν τον αριθμό των δέντρων που υπερβαίνουν τη μέση ηλικία άλλων δέντρων σε ένα δάσος.

Ανέλυσαν επίσης δεδομένα από προηγούμενες μελέτες για να κατανοήσουν πώς αυτά τα αρχαία δέντρα επηρεάζουν την υπόλοιπη χλωρίδα του οικοσυστήματος.

Στο δικό τους μελέτη, δημοσιευτηκε σε φύση Φυτά, οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα αρχαία δέντρα αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το ένα τοις εκατό του πληθυσμού των δέντρων σε ένα δάσος και μπορούν να φτάσουν 10 ή και 20 φορές μεγαλύτερη από την ηλικία των άλλων δέντρων στο δάσος.

Παρά τη σπανιότητά τους, ωστόσο, οι βετεράνοι του δάσους είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας και της βιοποικιλότητας των δασικών οικοσυστημάτων.

Οι πιθανότητες είναι ότι τα δέντρα που επιτυγχάνουν εξαιρετική μακροζωία μπορεί να μεταδώσουν τη γενετική τους ανθεκτικότητα σε νέες γενιές δέντρων που βρίσκονται κοντά τους, επιτρέποντάς τους να αντιμετωπίσουν το μεταβαλλόμενο περιβάλλον τους και να επιδιώξουν τη συνέχιση.

"Εξετάσαμε τα δημογραφικά μοτίβα που προκύπτουν από παλιά δάση για χιλιάδες χρόνια και ένα πολύ μικρό ποσοστό δέντρων αναδύεται ως ιστορία ζωής ​»νικητές λαχειοφόρων αγορών που φτάνουν σε πολύ μεγαλύτερες ηλικίες που γεφυρώνουν περιβαλλοντικούς κύκλους που εκτείνονται σε αιώνες», δήλωσε ο Chuck Cannon, διευθυντής του κέντρου για την επιστήμη των δέντρων στο Morton Arboretum και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.

"Στα μοντέλα μας, αυτά τα σπάνια, αρχαία δέντρα αποδεικνύονται ζωτικής σημασίας για τη μακροπρόθεσμη προσαρμοστική ικανότητα ενός δάσους, διευρύνοντας ουσιαστικά το χρονικό εύρος της συνολικής γενετικής ποικιλότητας του πληθυσμού», πρόσθεσε.

Οι επιστήμονες πρόσθεσαν ότι τα πλεονεκτήματα της εκατονταετίας και χιλιετή δέντρα δεν περιορίζονται στην πρόληψη της φθοράς της γήρανσης. Επίσης, ξεπερνούν τα τυπικά ώριμα δέντρα απορροφώντας διοξείδιο του άνθρακα και παρέχουν α μοναδικό ενδιαίτημα για είδη υπό εξαφάνιση.

Οι ερευνητές είπαν επίσης ότι τα αρχαία δέντρα δεν ακολουθούν έναν φυσικό κύκλο ζωής παρόμοιο με άλλα είδη φυτών ή ακόμα και με τον άνθρωπο. Αντίθετα, η ύπαρξή τους οφείλεται κυρίως σε τυχαία γεγονότα όπως ασθένεια ή πυρκαγιά.

"Τα ώριμα, καλά εδραιωμένα δέντρα δεν είναι προγραμματισμένα να γερνούν σε συγκεκριμένο μέγεθος ή ηλικία», έγραψαν. «[Πεθαίνουν] ως συνέπεια σοβαρών ζημιών που οφείλονται σε εξωτερικούς βιοτικούς και αβιοτικούς παράγοντες, όπως παράσιτα και ασθένειες, πυρκαγιές, άνεμος και καταιγίδες πάγου ή συνεχιζόμενες κακές περιβαλλοντικές συνθήκες».

Ωστόσο, η ύπαρξη γηραιόδεντρων είναι απειλείται από την κλιματική αλλαγή και την αποψίλωση των δασών και δεν υπάρχει φυσικός μηχανισμός που να αντικαθιστά την απώλεια της γονικής παρουσίας τους στο δάσος.

"Καθώς το κλίμα αλλάζει, είναι πιθανό τα ποσοστά θνησιμότητας στα δέντρα να αυξηθούν και θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τα αρχαία δέντρα να αναδύονται στα δάση», είπε ο Κάνον. ​"Μόλις κόψετε παλιά και αρχαία δέντρα, χάνουμε για πάντα τη γενετική και φυσιολογική κληρονομιά που περιέχουν, καθώς και τον μοναδικό βιότοπο για τη διατήρηση της φύσης».

Οι ερευνητές σημείωσαν τέλος ότι, ενώ η αποκατάσταση των δασών είναι ένα ουσιαστικό εργαλείο για τη διατήρηση των οικοσυστημάτων, είναι επίσης σημαντικό να προστατεύονται οι πρεσβύτεροι του δάσους και να διατηρηθεί η εξελικτική ιστορία που είναι γραμμένη σε αυτά.

"Τα αρχαία δέντρα είναι γνωστό ότι είναι μοναδικοί κόμβοι βιοποικιλότητας που παρέχουν βασικές ή μοναδικές λειτουργίες οικοσυστήματος απαράμιλλες από τα διαχειριζόμενα δάση», είπαν.

"Η απώλεια αυτών των δέντρων μοιάζει με εξαφάνιση ειδών, καθώς χάνεται ένας αναντικατάστατος γενετικός πόρος», κατέληξαν οι ερευνητές. ​"Για όλους αυτούς τους λόγους, τα παλαιά δάση με το μοναδικό τους απόθεμα αιωνόβιων δέντρων γίνονται ολοένα και πιο σημαντικό να προστατευθούν».

• φύση Φυτά
• Το Morton Arboretum