Έκθεση Τέχνης Ανάμεσα στις Ελιές στην Ούμπρια

Δραστηριότητες εκτός από τη γεωργία λαμβάνουν χώρα όλο και περισσότερο στους ελαιώνες της Ιταλίας.

Η αυξανόμενη ανάγκη για υπαίθριες ρυθμίσεις στον απόηχο της Πανδημία covid-19 ευνοεί τη χρήση χώρων που παρέχουν ένα ειρηνικό και υγιές περιβάλλον.

Αυτοί οι παράγοντες ώθησαν έναν Αυστραλό εικαστικό καλλιτέχνη, τη Βιρτζίνια Ράιαν, να φιλοξενήσει μια έκθεση στην ιδιοκτησία της στο Τρέβι, Umbria.

"Πριν φτάσουμε εδώ, ζούσαμε σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο και η τέχνη μου έχει επιρροές από όλα τα διαφορετικά μέρη όπου έμεινα », δήλωσε ο Ryan Olive Oil Times.

"Μεταξύ άλλων, έχω συνεργαστεί στενά με ανθρωπολόγους και έχω μια έντονη τάση να δημιουργώ μια σχέση με τον τόπο όπου βρίσκομαι », πρόσθεσε ο καλλιτέχνης, του οποίου το έργο περιλαμβάνει σχέδιο, ζωγραφική, φωτογραφία και εγκαταστάσεις.

Το 2016, μετακόμισε στην πόλη της Ούμπρια στην επαρχία Περούτζια με τον σύζυγό της και εγκαταστάθηκε σε ένα κτήμα που περιλαμβάνει έναν ελαιώνα και στεγάζει ένα ελαιοτριβείο μέχρι τη δεκαετία του 1950.

Λόγω της ιδιαίτερης αστικής του δομής, οι ελιές βρίσκονται ακριβώς στο ιστορικό κέντρο της Τρέβι, με θέα στην κοιλάδα από κάτω.

"Πέρυσι, μετά τα μέτρα περιορισμού του Covid-19 που όλοι έχουμε βιώσει, άρχισα να εργάζομαι στον οπωρώνα », είπε. ​"Έχω μεγάλη συγγένεια για όλα μου τα φυτά ».

Όταν ήρθε η ώρα για τον Ryan να κάνει κάποια συντήρηση ανάμεσα στα άλση, αποφάσισε να τα αναβιώσει.

"Μετά το κλείδωμα, [το περιβόλι] απέκτησε ένα νέο νόημα », είπε.

Σε συνεργασία με τις ενώσεις Trebisonda και Freemocco, ο Ryan συγκέντρωσε έως και 47 καλλιτέχνες για μια μονοήμερη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο θερινό ηλιοστάσιο. Τα έργα τέχνης, κυρίως εγκαταστάσεις, εκτέθηκαν μεταξύ των ελαιόδεντρων.

"Μου άρεσε πολύ η ιδέα της μαγείας του ηλιοστασίου και επίσης το γεγονός ότι εργάζομαι για μια πολύ άπιαστη στιγμή », είπε. ​"Είχαμε ήδη οργανώσει μια πρώτη εκδήλωση μιας νύχτας σε ένα μέρος του κήπου, με περίπου 30 καλλιτέχνες, το 2015 ».

"Στη συνέχεια, προς το τέλος του περασμένου έτους, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε ένα νέο γεγονός », πρόσθεσε ο Ryan. ​"Ελπίζαμε ότι για τις αρχές του καλοκαιριού, με τη χαλάρωση των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης, θα μπορούσαμε να είμαστε και πάλι φυσικά κοντά. Τελικά, ήταν δυνατό και σχεδιάσαμε την έκθεση που ονομάζεται ​»Πραγματοποίηση των τάσεων. ""

Αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1960 από τον Αμερικανό ψυχολόγο Carl Rogers, το πραγµατοποίηση της τάσης είναι μια έννοια που αναφέρεται σε μια ενεργό ώθηση προς τον οργανισμό να βελτιωθεί μέσω της καλύτερης οργάνωσης, της αξιοποίησης των δυνατοτήτων του και της ανάπτυξής του.

"Ο Rogers χρησιμοποίησε το παράδειγμα ενός φυτού πατάτας που είδε να μεγαλώνει σε ένα κελάρι στο Δουβλίνο », είπε ο Ryan. ​"Το μικρό βλαστάρι ανέβηκε στον τοίχο προς μια αδύναμη ακτίνα φωτός. Πίστευα ότι η ιδέα μιας ζωτικής ώθησης σε κάθε ζωντανό οργανισμό είναι μια πολύ θετική και καταφατική έννοια σε μια εποχή που πρέπει να κινηθούμε ξανά προς το φως, το άνοιγμα και την ανάπτυξη ».

Τις εβδομάδες πριν από την έκθεση, οι καλλιτέχνες κλήθηκαν να επισκεφτούν τον χώρο και να δουν τους χώρους που θα φιλοξενούσαν τα έργα τους, σχεδόν όλοι ήταν εγκαταστάσεις.

"Το στήσιμο στον ελαιώνα ήταν ιδανικό », δήλωσε ο καλλιτεχνικός επιμελητής Davide Silvioli, ο οποίος, μαζί με τη Mara Predicatori, έγραψαν τα κείμενα για τον κατάλογο της έκθεσης.

"Σκαρφαλωμένο σε βεράντες, το περιβόλι επέτρεψε στους επισκέπτες να ακολουθήσουν ένα μονοπάτι, ανάμεσα στα φυτά και τα αντίστοιχα έργα, τα οποία ξετυλίχτηκαν μέσα από τα στοιχεία του χώρου, δηλαδή τις ελιές, τη γη και το μεσαιωνικό τείχος γύρω από το άλσος », είπε ο Silvioli.

"Μετά τον ισχυρισμό της έκθεσης, που είναι η ζωτική ώθηση της φύσης που επιβεβαιώνεται πέρα ​​από κάθε ενδεχόμενο, οι καλλιτέχνες παροτρύνθηκαν να δημιουργήσουν έργα που να μεταφέρουν αυτή την ιδέα, μια διάσταση που όλοι εμείς ως άτομα βιώσαμε πρόσφατα », πρόσθεσε.

"Η εκδήλωση είχε επίσης ως στόχο την επανασύνδεση ενός καλλιτεχνικού δικτύου που είχε ξεφτίσει κάπως μετά από όλα αυτά που συνέβησαν », συνέχισε ο Silvioli. ​"Διήρκεσε μια μέρα για τη συμβολική σημασία του ηλιοστασίου ως κλιματικό, μετεωρολογικό, καθολικό πέρασμα και οι καλλιτέχνες έπρεπε να το παρακολουθήσουν για να ενισχύσουν αυτόν τον συμβολισμό και να μεταδώσουν αποτελεσματικά τη ζωτική ώθηση μέσω της τέχνης ».

Μερικά έργα έχουν εντοπιστεί στη βάση των ελαιόδεντρων. άλλες εγκαταστάσεις έχουν γίνει απαλά ακούμπησε στα κλαδιά - τα έργα τέχνης σχεδιάζονταν πάντα σε σχέση με τα φυτά.

Στη σκιά μιας ελιάς, η Τοσκάνη καλλιτέχνις Samantha Passaniti συνέλαβε και έστησε την εγκατάσταση ​»Αβέβαιος Όροφος, «ένα ανώμαλο πεζοδρόμιο κατασκευασμένο από χαλαρά πλακάκια, τα οποία είναι στην πραγματικότητα ξύλινες σανίδες ντυμένες με λευκή χρωστική από την οικογενειακή ξυλουργική επιχείρηση και τοποθετημένες στο έδαφος. Ο μίσχος ενός χυμώδους φυτού πηγάζει από ένα κενό στον πυρήνα του.

"Wantedθελα να μεταδώσω την ιδέα να περπατάω στα ερείπια ενός φουσκωμένου δαπέδου », είπε. ​"Η αίσθηση αβεβαιότητας που περάσαμε όλοι την τελευταία περίοδο που χαρακτηρίστηκε από την πανδημία ήταν αναστατωτική, αλλά για πολλούς από εμάς ήταν ζωτικής σημασίας να βρούμε νέα σταθερότητα, μια ανανεωμένη αίσθηση ελπίδας ».

"Το ένα αργό βήμα μετά το άλλο, ακολουθώ την ταλάντωση που προτείνει η ταλαντευόμενη υποστήριξη μέχρι να νιώσω σταθερότητα και τελικά μπορώ να κάνω άλλο ένα βήμα μπροστά », πρόσθεσε ο Πασσανίτι. ​"Η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια, η υπομονή, η ακρόαση και η εμπιστοσύνη είναι βασικά στοιχεία χωρίς τα οποία δεν υπάρχει κίνηση ».

"Σε αυτόν τον περίπλοκο χορό προς κάτι επιθυμητό και ίσως μόνο φανταστικό, ένα πράσινο φύτρο ανεβαίνει ανάμεσα στις ρωγμές αυτού του κατεδαφισμένου εδάφους για να δηλώσει ότι αυτό που ψάχναμε ήταν ήδη εδώ », συνέχισε.

Ο δήμαρχος του Trevi, Bernardino Sperandio, ήταν παρών στην εκδήλωση, στην οποία παραβρέθηκαν ντόπιοι, γνώστες της τέχνης και λάτρεις, συλλέκτες και καλλιτέχνες.

"Αυτή η εκδήλωση δεν προορίζεται να είναι ετήσια, αλλά περιστασιακή », είπε ο Ryan. ​"Εκείνη την εποχή, ήταν επίσης ένας τρόπος αποτίμησης φόρου τιμής στη γη που έχει τρέφεται και υποστηρίζεται μας σε αυτή τη δύσκολη στιγμή ».

"Συγκεντρώσαμε σώμα, πνεύμα, εκτίμηση, αγώνα και συγκινήθηκα τόσο από τη γενναιοδωρία όλων που μας επέτρεψε να τακτοποιήσουμε τα πάντα με μεγάλη αρμονία », κατέληξε. ​"Ταν ένα γεγονός τέχνης, κοινότητας, φύσης και ομορφιάς ».