Το Συμβούλιο Ελαιολάδου πραγματοποιεί συνάντηση για τις γεωγραφικές ενδείξεις

Το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου πραγματοποίησε συνάντηση στο Reggio Calabria στις 21 Οκτωβρίου 2010 για να συζητήσει τις γεωγραφικές ενδείξεις (GI) για το ελαιόλαδο και τις επιτραπέζιες ελιές. Έγγραφα και παρουσιάσεις από τη συνάντηση δημοσιεύθηκαν στις 4 Νοεμβρίου. Ο Mohammed Ouhmad Sbitri, Εκτελεστικός Διευθυντής της ΔΟΕ, σε εισαγωγικές παρατηρήσεις είπε, ​"Αυτά τα δύο προϊόντα της ελιάς είναι βασικά στοιχεία της μεσογειακής διατροφής και διακινούνται εκτενώς στη διεθνή αγορά. Αυτό καθιστά απαραίτητη την προστασία και την παρουσίαση των χαρακτηριστικών τους και οι γεωγραφικές ενδείξεις είναι ακριβώς τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για να το κάνουν αυτό. "Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να δοθούν οι γεωγραφικές ενδείξεις. Τα προβλήματα βρίσκονται σε ποια είναι τα κριτήρια
πρέπει να είναι? ο οποίος παρέχει την ειδική ονομασία · και μόλις το ελαιόλαδο ή η επιτραπέζια ελιά έχει την ονομασία, ο οποίος την προστατεύει και την πολιτικοποιεί.

Για να λάβουν ειδική ονομασία, οι καλλιεργητές πρέπει να περιγράφουν πώς το προϊόν τους είναι διαφορετικό και ανώτερο. Η ξεχωριστή γεύση είναι πρωτίστως. Η έννοια του terroir είναι μια σημαντική πτυχή. Οι περιφέρειες με μακρά ιστορία της ελαιοκαλλιέργειας μπορούν να δείχνουν ιστορικά έγγραφα που αναφέρονται στα παραδοσιακά προϊόντα της ελιάς. Μπορούν να ισχυριστούν ότι οι ελιές τους είναι μοναδικές στην περιοχή τους, και ίσως ακόμη και αυτοχθόνια. Μπορούν να περιγράψουν τις παραδοσιακές μεθόδους για το πώς παράγονται τα λάδια τους. Οι αναγνώστες είναι εξοικειωμένοι με τις ονομασίες AOC (Ονομασία ετικέτας "Origine Contrôlée") και DOP (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης). Η Γαλλία είναι ο παγκόσμιος ηγέτης στην AOC τροφίμων και ποτών με προϊόντα 508. Για τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα, η Ιταλία οδηγεί με τις περιοχές 40 GI. Σε ολόκληρη την ΕΕ υπάρχουν ορισμένοι γεωγραφικοί δείκτες ελαιολάδου 101.

Οι καλλιεργητές με λιγότερο ανεπτυγμένες αγορές και οι νεότεροι ελαιοκαλλιεργητές μπορεί να αισθάνονται μειονεκτούν σε σύγκριση με τους πιο καθιερωμένους παραγωγούς. Μέρος του σκοπού της συνάντησης ήταν να προτείνει περιοχές που έχουν τη δυνατότητα να προστατευθούν και οι περισσότερες από αυτές προέρχονται από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Η ΔΟΕ, με τη βοήθεια της Insight Consulting, συνέταξε μια λίστα με περισσότερες από 100 περιοχές που θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι περιοχές ΓΕ τόσο για πετρέλαιο όσο και για επιτραπέζιες ελιές. Μεταξύ των χωρών της ΔΟΕ, η Τυνησία κατέκτησε τη λίστα με 21 υποψηφίους πετρελαίου, το Μαρόκο ακολουθούσε με 11, η Ισπανία είχε 9 και η Κροατία είχε 8. Σε χώρες εκτός ΔΟΕ, η Παλαιστίνη είχε 6/7. ενώ το Περού, η Χιλή και οι ΗΠΑ είχαν 4 υποψηφίους η καθεμία.

Οι συμμετέχοντες στο συνέδριο άκουσαν από εμπειρογνώμονες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και του Παγκόσμιου Οργανισμού Διανοητικής Ιδιοκτησίας Οι διεθνείς οργανισμοί έχουν αντιμετωπίσει τη δόλια παραπλάνηση από τις 19^th αιώνας. Η Σύμβαση των Παρισίων του 1883 επεδίωκε την αντιμετώπιση του ​"λανθασμένη ένδειξη της πηγής αγαθών. " Η Συμφωνία της Λισαβόνας του 1958 επέτρεψε στις περιφέρειες να λαμβάνουν το καθεστώς Προσφυγές προέλευσης και δημιούργησαν ένα σύστημα εγγραφής. Υπάρχουν επίπεδα νομοθεσίας και συνθηκών. Οι ΗΠΑ ήταν κατά κύριο λόγο εναντίον της γεωγραφικής ένδειξης και δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι τόσο μεγάλος καταναλωτής εισαγόμενων αγαθών, αυτό δημιουργεί εντάσεις. Η συμπερίληψη 4 πιθανών περιοχών στις ΗΠΑ μοιάζει με μια προσπάθεια να ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να ακολουθήσουν το πρόγραμμα. Ωστόσο, η οργάνωση-μέλος στις ΗΠΑ, η Βόρεια Αμερικανική Ένωση Ελαιόλαδου, αποτελείται από χονδρικούς εισαγωγείς που εξυπηρετούν τη μαζική αγορά, με πιθανώς μικρό ενδιαφέρον για τις φανταχτερές καταγωγές.

Η Μαρία Testu, ομιλητής από τη Γαλλία, ανέφερε ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με την ελκυστικότητα προέλευσης / προέλευσης στους καταναλωτές. Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από μια μελέτη έρευνας αγοράς του 2005 από την GfK, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες έρευνας αγοράς. Σε αυτό, οι καταναλωτές δήλωσαν ότι η γεύση ήταν ο πιο σημαντικός παράγοντας στην επιλογή του λαδιού, με την προέλευση / προέλευση να πέφτει στο κέντρο. Οι εννέα παράγοντες που παρουσιάζονται στους καταναλωτές, και η συνάφεια τους σε ποσοστά, ακολουθούν: Γεύση (85%), Εξαιρετική παρθένα (70%), Ψυχρή εξαγωγή (60%), Τιμή (52%), Προέλευση / Προέλευση (48%), Καθαρή Μπουκάλι για καλύτερη εμφάνιση Χρώμα λαδιού (45%), Κίτρινο / Πράσινο χρώμα (43%), Γνωστή μάρκα (30%), Φιάλη οπτικής ευχαρίστησης (15%).

Οι γεωγραφικές ενδείξεις έχουν οριστική εμπορική αξία, αλλά ίσως όχι τόσο μεγάλη όσο θα σκεφτόταν κάποιος. Η Gabriela Catalani από το Υπουργείο Γεωργίας της Αργεντινής, έθεσε το ερώτημα σχετικά με το υψηλό κόστος των παραγωγών και των κυβερνήσεων, και αυτό ​"Δημιουργεί ψευδείς ελπίδες σε μικρούς παραγωγούς. " Για καλλιεργητές σε εξαιρετικά γνωστές περιοχές, όπως η Τοσκάνη, το GI παρέχει ένα σίγουρο πλεονέκτημα. Σύμφωνα με τον Παύλο Δημητρίου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο οποίος ανέφερε στοιχεία από μια εταιρεία της Τοσκάνης, ένα μπουκάλι GI έχει πριμοδότηση 30% έναντι του συμβατικού εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου της ίδιας εταιρείας. Το να πείσουμε τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ να αποθηκεύσουν λιπαντικά GI, με τις premium τιμές τους, είναι ένα άλλο εμπόδιο.