NYIOOC Ο νικητής απονεμήθηκε για το Olio Nuovo στη Δαλματία

Από τότε που μάζεψαν και μεταμόρφωσαν τις ελιές τους τους τελευταίους δύο μήνες, οι Κροάτες καλλιεργητές απολαμβάνουν τις ελιές τους Olio Nuovo.

Πολυάριθμοι τοπικοί διαγωνισμοί διεξάγονται στην Ίστρια και τη Δαλματία, τις δύο μεγαλύτερες ελαιοκαλλιεργητικές περιοχές της χώρας.

Εξέχουσα θέση ανάμεσά τους είναι τα 14^th Olio Nuovo και εκδήλωση γευσιγνωσίας κρασιού πρώιμης συγκομιδής στο Nadin της Δαλματίας. Παραγωγοί από όλη τη χώρα υπέβαλαν 98 δείγματα στην εκδήλωση.

Η αναγνώριση για την παραγωγή του καλύτερου Olio Nuovo από τις αυτόχθονες ποικιλίες της Κροατίας είναι θέμα κύρους και στόχος για ορισμένους παραγωγούς.

"Ήταν για μένα», είπε Ντένις Πλάστικ, 44, ελαιοπαραγωγός και οινοποιός από το Nadin, που καλλιεργεί ελιές και αμπέλια σε 300 εκτάρια.

Ο Πλάστιτς δεν έκρυψε την ικανοποίησή του για την απονομή του καλύτερου αυτόχθονου έξτρα παρθένο ελαιόλαδο για την Oblica του, που έλαβε βαθμολογία 104 από 110 βαθμούς.

"Οι γηγενείς ποικιλίες με στόχο την ανάδειξή τους σε αυτόν τον διαγωνισμό αξιολογούνται ιδιαίτερα», δήλωσε ο Tomislav Glavić, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής.

Μαζί με το μονοποικιλιακό του, ο Plastić έλαβε ένα δεύτερο βραβείο για το μείγμα Oblica, Coratina και Lecin, το οποίο έλαβε 102.5 βαθμούς.

Η επιτυχία του είναι ακόμη πιο αξιοσημείωτη δεδομένης της προκλήσεις που δημιουργούνται από τα ακραία κλίματα κατά το τρέχον έτος.

Η ξηρασία, η ζέστη και οι συχνές καταιγίδες στέγνωσαν το έδαφος κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Οι επιπτώσεις της ξηρασίας ήταν τόσο ακραίες που φαινόταν ότι δεν θα υπήρχαν ελιές για συγκομιδή μέχρι τις πρώτες βροχές του Σεπτεμβρίου.

Η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα έντονη στα ρηχά αργιλώδη εδάφη και στη βελτιωμένη καρστική τοπογραφία πάνω από το Kraljevac, όπου η Plastić μίσθωσε 20 εκτάρια εγκαταλελειμμένης κρατικής γης πριν από 10 χρόνια και φύτεψε 4,800 ελαιόδεντρα εγχώριων και εισαγόμενων ποικιλιών.

"Πότισα τα δέντρα όλο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο», είπε ο Πλάστικ απαντώντας στο πώς ξεπέρασε την ξηρασία.

Με τη βοήθεια φίλων, έφερε νερό από το υδραγωγείο Benkovac με βυτιοφόρα πολλές φορές, κάτι που του κόστισε περίπου 25,000 κορώνες (3,300 ευρώ). Το υπόλοιπο των 3,000 κυβικών μέτρων ελήφθη από την κρατική δεξαμενή Vlačina.

"Δεν έχω σύστημα άρδευσης, το οποίο ήταν ένα επιπλέον πρόβλημα με το πότισμα», είπε ο Plastić. ​"Το άλσος ποτίστηκε με κλασικό τρόπο με μάνικες γύρω από κάθε ελιά».

Με τη βοήθεια των γονιών, της συζύγου και του γιου του, ο Πλάστικ ολοκλήρωσε έγκαιρα όλες τις απαραίτητες εργασίες στα άλση. συγκομιδή.

"Μαζέψαμε τις ελιές στις 10 Οκτωβρίου», είπε. ​"Αποδείχθηκε ότι ήταν ο βέλτιστος χρόνος για την ποικιλία. Την ίδια μέρα μεταμορφώσαμε και αποθηκεύσαμε σωστά το λάδι».

Ενώ ο ζεστός και ξηρός καιρός παρουσίαζε πολλές προκλήσεις, ο Plastić είπε ότι ένα από τα λίγα οφέλη ήταν η έλλειψη ασθένειας που τον συνοδεύει.

"Όταν δεν έχουμε το μάτι του παγωνιού (Spilocaea oleagina), το οποίο είναι μεγάλο πρόβλημα αλλού», είπε. Φέτος επίσης δεν υπήρχαν παράσιτα, ούτε καν το ελιά καρπού, άρα όλοι οι καρποί ήταν υγιείς την ώρα της συγκομιδής.

Το Plastić και άλλοι ελαιοκαλλιεργητές της περιοχής σπάνια ψεκάζουν ελιές και όταν το κάνουν, χρησιμοποιούν μόνο τα προϊόντα που επιτρέπονται στη βιολογική γεωργία.

Από την αρχή, η παραγωγή του βασίστηκε στις αρχές του παρθένου εδάφους, των αυτόχθων ποικιλιών και της βιολογικής γεωργίας.

Η συγκομιδή γίνεται με το χέρι και οι καρποί επεξεργάζονται με την πιο σύγχρονη τεχνολογία ψυχρής εκχύλισης από την πολυβραβευμένη Nadin Oil Company, που ανήκει στον Željko Vrsaljko.

Το λάδι αποθηκεύεται σε ανοξείδωτες δεξαμενές πριν συσκευαστεί για πώληση σε σκούρα κεραμικά μπουκάλια μισού λίτρου.

"Το πιο σημαντικό είναι ότι το προϊόν είναι εντάξει», είπε ο Plastić. ​"Έχουμε σχόλια και κανένας από τους πελάτες δεν έχει αρνητικές παρατηρήσεις».

Μαζί με τον τοπικό ανταγωνισμό, ο Plastić έχει γνωρίσει πολλές διεθνείς επιτυχίες. Τα λάδια του βραβεύτηκαν στο Τόκιο και το 2022 NYIOOC World Olive Oil Competition, τον μεγαλύτερο διαγωνισμό ποιότητας ελαιολάδου στον κόσμο.

"Το να είσαι ο καλύτερος στον μεγαλύτερο και πιο διάσημο διαγωνισμό ελαιολάδου στον κόσμο είναι το όνειρο κάθε ελαιοπαραγωγού», είπε ο Plastić. Η επωνυμία του 2Storije βραβεύτηκε με Χρυσό και στα δύο 2021 και 2022 εκδόσεις του NYIOOC.

Μαζί με την ευσυνείδητη εργασία, ο Plastić είναι επίσης γνωστό ότι πειραματίζεται. Είναι ο πρώτος γνωστός παραγωγός που θαλάσσια ηλικία τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα του σε μια υποβρύχια κάβα κοντά στο νησί Παγ. Σκοπεύει να επαναλάβει τη διαδικασία φέτος, τροποποιώντας ελαφρώς τη συσκευασία για να έχει ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα.

Ο Plastić είπε ότι η γήρανση της θάλασσας τα ελαιόλαδα αύξησαν τη γήρανσή τους διάρκεια ζωής, επιτρέποντας στα προϊόντα να διατηρούν το δικό τους οφέλη για την υγεία για περισσότερο από το συνηθισμένο.

Φέτος, ο Plastić παρήγαγε 1,500 λίτρα ελαιόλαδο από τα δέντρα του, τα οποία δεν έχουν εισέλθει όλα στην ωρίμανση. Τα άλση του εξακολουθούν να αναρρώνουν από μια πυρκαγιά πριν από δύο χρόνια, η οποία κατέστρεψε 1,200 δέντρα και για την οποία εξακολουθεί να περιμένει αποζημίωση από τις αρχές.

Αν καταφέρει να πουλήσει κάθε μπουκάλι για 100 κορώνες (13.26 ευρώ), τα έσοδα από τα 250 λίτρα θα καλύψουν μόνο τα έξοδα ποτίσματος, καυσίμων, φρεζαρίσματος, λιπασμάτων και συσκευασίας.

Ωστόσο, ο Plastić και η οικογένειά του δεν μπορούσαν να φανταστούν να κάνουν κάτι άλλο εκτός από την καλλιέργεια ελιών. Ωστόσο, σχεδιάζουν να ενσωματώσουν περισσότερο το προϊόν τους με τον τοπικό τουρισμό.

Σχεδιάζει επίσης να χτίσει μια αίθουσα μίνι γευσιγνωσίας και αποκαθιστά τον πέτρινο τοίχο μήκους 1,200 μέτρων που περιβάλλει τον ελαιώνα μπορεί επίσης να αποδειχθεί αξιοθέατο.

Επί του παρόντος, η Plastić ανακατασκευάζει τον τοίχο χρησιμοποιώντας παραδοσιακές μεθόδους με πόρους από το ταμείο αγροτικής ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όταν τελειώσει το έργο, θα λάβει 700,000 κορώνες (93,000 €), που θα καλύψει τα έξοδα επισκευής του τοίχου αποκλειστικά από φυσική πέτρα χωρίς δεσμευτικό υλικό.

Η μέθοδος κατασκευής χαρακτηρίστηκε ως μέρος της άυλης παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 2018, με αυτόν τον τύπο τοίχου να κατασκευάζεται κυρίως στην Ισπανία, την Κύπρο, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Κροατία, τη Σλοβενία, τη Γαλλία και την Ελβετία.

"Ποιος τολμά — κερδίζει», κατέληξε ο Πλάστικ, αναφέροντας το σύνθημα της SAS, ενός κλάδου των Βρετανικών Ειδικών Δυνάμεων.

Είναι επίσης πεπεισμένος ότι με τον καιρό θα μπορέσει να λύσει το αρδευτικό του πρόβλημα, χωρίς το οποίο δεν υπάρχει σοβαρή ελαιοκαλλιέργεια.