Xylella-Resilient Groves είναι το μέλλον του ελαιολάδου της Απουλίας

Κατά τη διάρκεια μιας διήμερης εκδήλωσης στο Λέτσε και το Μπάρι, ειδικοί και ερευνητές εξέτασαν επιστημονικά ευρήματα και συζήτησαν το μέλλον της παραγωγής ελαιολάδου στην Xylella fastidiosa-πληγωμένη περιοχή της Απουλίας.

Οι εντατικοί ελαιώνες ανθεκτικών ποικιλιών με βιώσιμη διαχείριση, με έμφαση στην παραγωγή υψηλής ποιότητας, προέκυψαν ως στόχος για τους αγρότες και τους μυλωνάδες στην περιοχή της νότιας Ιταλίας, όπου υπάρχει μια αυξανόμενη συναίνεση ότι το θανατηφόρο βακτήριο δεν μπορεί να εξαλειφθεί.

"Αυτή η επίσκεψη είναι σημαντική, καθώς παρουσιάζει ένα σπάνιο παράδειγμα ενάρετης συνεργασίας μεταξύ ερευνητών και ενδιαφερομένων που συμβάλλουν ενεργά στα προγράμματά μας», δήλωσε ο Donato Boscia, κορυφαίος φυτοϊολόγος στο Ινστιτούτο Αειφόρου Προστασίας Φυτών του Ιταλικού Εθνικού Ερευνητικού Συμβουλίου (CNR). ), προς την Olive Oil Times.

"Σε αυτή την εγκατάσταση, υπάρχει ένα μικρό πεδίο διατήρησης βλαστικού πλάσματος ελιάς, μέρος ενός συνεχιζόμενου προγράμματος γενετικής βελτίωσης», πρόσθεσε. ​"Επιπλέον, υπάρχει ένα θερμοκήπιο που χρηματοδοτείται από δωρεές από τους αναγνώστες του περιοδικού Merum, ένας κλιματικός θάλαμος που παρέχεται από την Unaprol και ένας νέος χώρος οθόνης που χρηματοδοτείται από την οργάνωση Save the Olives. με την υποστήριξη της Helen Mirren. "

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η νέα συντονισμένη πρωτοβουλία προσφέρει ελπίδα για τη διαφύλαξη των υπαρχόντων ελαιώνες και τον περιορισμό της περαιτέρω εξάπλωσης του υποείδους pauca της Xylella fastidiosa σε μη επηρεασμένες περιοχές.

Δέκα χρόνια μετά το εμφάνιση της Ξυλέλλας Η επιδημία fastidiosa, η οποία πιστεύεται ευρέως ότι πυροδότησε το σύνδρομο γρήγορης παρακμής της ελιάς και σκότωσε εκατομμύρια δέντρα, η Απουλία παραμένει η πιο σημαντική περιοχή παραγωγής ελαιολάδου στην Ιταλία.

"Η παρουσία του Xylella στην επικράτεια της Απουλίας έχει φτάσει σε ακραία επίπεδα πολυπλοκότητας», δήλωσε ο Boscia. ​"Νέα ευρήματα στο κέντρο της Απουλίας έχουν εντόπισε άλλα Xylella υποείδη, όπως το Xylella multiplex, το οποίο είναι δυνητικά επικίνδυνο για την αμπελοκαλλιέργεια, αλλά δεν αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για τις ελιές».

"Ωστόσο, αυτή η πολυπλοκότητα απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση στις προσπάθειες περιορισμού και εξάλειψης», πρόσθεσε.

Γεωργικές οργανώσεις και οργανώσεις παραγωγών όπως οι Coldiretti, Unaprol και Cai Consorzi Agrari d'Italia έχουν ξεκινήσει ένα έργο για να βοηθήσουν τους ελαιοκαλλιεργητές στην αναφύτευση ποικιλιών ανθεκτικών στην Xylella.

Ο στόχος είναι να φυτευτούν περίπου τρία εκατομμύρια νέα ελαιόδεντρα, ένα κλάσμα από τα 21 εκατομμύρια που χάθηκαν από το Xylella. Αυτή η πρωτοβουλία περιλαμβάνει την παροχή πιστοποιημένων ανθεκτικών φυτών υψηλής ποιότητας, τεχνική υποστήριξη για την προετοιμασία γης και εξειδικευμένες γεωπονικές και φυτοπαθολογικές συμβουλές.

"Η εξάπλωση της Ξυλέλλας έχει φτάσει σε σημείο όπου η εκρίζωση δεν είναι πλέον δυνατή. Πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε με αυτό», δήλωσε ο Ντέιβιντ Γκρανιέρι, πρόεδρος της Unaprol.

Η Boscia τόνισε πόσο εκτεταμένες λειτουργίες παρακολούθησης Xylella έχουν δώσει στους ερευνητές και τους ενδιαφερόμενους σημαντικές γνώσεις σχετικά με τα βακτήρια.

"Αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός προγράμματος επιτήρησης που διεξήγαγε η περιοχή της Απουλίας, η οποία είναι μοναδική παγκοσμίως, με περισσότερες από 250,000 αναλύσεις ετησίως και 250 σταθμούς παρακολούθησης αφιερωμένους στην παρακολούθηση των φορέων», είπε, αναφερόμενος στον πληθυσμό εντόμων, όπως οι πίκλινοι, υπεύθυνοι για εξάπλωση των βακτηρίων.

"Αυτή η δραστηριότητα είναι μη βιώσιμη μακροπρόθεσμα και ενδεχομένως ακόμη και μεσοπρόθεσμα. Δεν είναι εξαγώγιμο γιατί δεν μπορείτε να ζητήσετε από άλλες περιοχές ή χώρες να το αναπαράγουν με τον ίδιο όγκο πόρων», πρόσθεσε ο Boscia, αναφερόμενος στον αυξανόμενο αριθμό διαφορετικών στελεχών Xylella που βρίσκονται σε όλη τη Μεσόγειο.

"Ωστόσο, αυτές οι επιχειρήσεις έχουν παράσχει σημαντικά δεδομένα σε σύγκριση με όσα ήταν γνωστά πριν από μια δεκαετία», σημείωσε.

Ο έλεγχος των πληθυσμών εντόμων-φορέων συμβαδίζει με γεωργικές πρακτικές και διαδικασίες που προσφέρουν ελπίδα για την επιβίωση των ελαιόδεντρων στις πληγείσες περιοχές.

"Πολλές γηγενείς ελιές έχουν σκοτωθεί, αλλά κάποιες έχουν επιβιώσει. Εάν δεν επηρεαστούν σοβαρά, πρέπει να προσπαθήσουμε να τους κρατήσουμε ζωντανούς έως ότου η έρευνα επιτρέψει την ανάρρωσή τους», δήλωσε ο Τζουζέπε Λίμα, φυτοπαθολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μολίζε.

Ένας βετεράνος ερευνητής φυτοπαθολογίας, ο Lima συντονίζει τώρα τη διεπιστημονική ερευνητική πρωτοβουλία Integroliv, η οποία στοχεύει να εξουδετερώσει τις επιπτώσεις της Xylella στην ελαιοκαλλιέργεια στις πληγείσες περιοχές με βιώσιμο τρόπο.

"Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση ενός τέτοιου ύπουλου εχθρού, οι συγκεκριμένες, μεμονωμένες επεμβάσεις στην περιοχή είναι ανεπαρκείς», είπε. ​"Ο συνδυασμός διαφορετικών προσεγγίσεων σε πολύπλοκα πρωτόκολλα είναι ζωτικής σημασίας για τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητάς τους».

"Το νέο μοντέλο συνεργασίας είναι ανοιχτό σε όλους», πρόσθεσε η Λίμα. ​"Η προσέγγισή μας στοχεύει να είναι ένα μοντέλο έρευνας και εργασίας, καθώς δεν μπορούμε να περιμένουμε από ένα μεμονωμένο έργο να περιλαμβάνει όλες τις πιθανές ικανότητες και λύσεις».

"Αυτή η προσέγγιση διασφαλίζει ότι οι νέες γνώσεις και τεχνικές μπορούν να ενσωματωθούν σε συνεχείς προσπάθειες για την καταπολέμηση του Xylella καθώς εμφανίζονται», συνέχισε.

Αρκετά εθνικά χρηματοδοτούμενα ερευνητικά έργα, όπως τα έργα Reach-Xy και Omibreed, στοχεύουν να αποκαλύψουν τι κρύβεται πίσω από τη γενετική ανθεκτικότητα του Xylella, να ενισχύσουν τις υποδομές βιοασφάλειας, να ελέγξουν φορείς και να προωθήσουν τη βιώσιμη χρήση νερού στους ελαιώνες.

Άλλες συνεισφορές στην εκδήλωση περιελάμβαναν το έργο 1LiveXylella, το οποίο αναπτύσσει καινοτόμες τεχνολογίες για τη διάγνωση Xylella, και το έργο SOS, το οποίο επικεντρώθηκε στη μείωση του πληθυσμού των εντόμων φορέων.

"Αυτή η εκδήλωση είναι απόδειξη του πνεύματος συνεργασίας της επιστημονικής κοινότητας και των τοπικών φορέων στην Απουλία», δήλωσε η Λίμα. ​"Συγκεντρώνει εμπειρογνωμοσύνη από όλη την Ευρώπη για να αντιμετωπίσει μια κοινή πρόκληση».

Πρόσθεσε ότι τα νέα ελαιόδεντρα στις πληγείσες από την Ξυλέλλα περιοχές, που σήμερα αντιπροσωπεύονται από μη γηγενείς ποικιλίες, πρέπει να ακολουθούν σύγχρονα, ορθολογικά μοντέλα αγρονομικής διαχείρισης για να διασφαλιστεί η επιτυχία τους.

Αυτά τα μοντέλα θα βασίζονται σε τέσσερις ποικιλίες ελιάς που παρουσιάζουν υψηλή αντοχή στην Xylella fastidiosa: Leccino, Lecciana, FS17 και Leccio del Corno.

"Αυτές οι ποικιλίες είναι ανθεκτικές και ανεκτικές αλλά όχι άνοσες», είπε η Λίμα. ​"Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να παραπλανηθούμε και να σκεφτούμε ότι, όπως στο παρελθόν, μπορούμε απλώς να φυτέψουμε ελιές και να βασιστούμε στην καλή τύχη».

Η συνεχής διαχείριση και παρακολούθηση του χωραφιού θα διατηρήσει σε καλή υγεία και παραγωγικότητα νέες ημιεντατικές και εντατικές φυτείες ελιάς.

"Σε αυτές τις νέες μορφές εντατικής και ημιεντατικής ελαιοκαλλιέργειας, τα φυτοϋγειονομικά προβλήματα θα αυξηθούν, απαιτώντας περισσότερα λιπάσματα και φυτοφάρμακα από τις παραδοσιακές μεθόδους», προειδοποίησε η Λίμα.

"Τα πρωτόκολλα [που αναπτύσσονται] στοχεύουν στην εξουδετέρωση της Xylella και άλλων παθογόνων παραγόντων για να διατηρήσουν τα δέντρα τόσο των γηγενών όσο και των νέων ποικιλιών σε καλή υγεία και παραγωγικότητα», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τη Λίμα, η καταστροφή που προκάλεσε η Xylella έχει βλάψει το τοπίο και την ταυτότητα της Απουλίας. Ωστόσο, ένα νέο μέλλον μπορεί να προκύψει από αυτήν την αντιξοότητα, που χαρακτηρίζεται από ελαιόλαδο υψηλότερης ποιότητας από ό,τι στο παρελθόν.

"Στην περιοχή του Σαλέντο, οι ελιές από αυτά τα τεράστια, υπέροχα δέντρα συχνά συλλέγονταν παραδοσιακά από το έδαφος, με αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα οξύτητας στο λάδι λαμπάντε», είπε η Λίμα.

"Αύριο, με τη σύγχρονη ελαιοκαλλιέργεια και τη φύτευση ορθολογικών, ημιεντατικών οπωρώνων, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν», πρόσθεσε.

Κατά την άποψή του, οι νέοι ελαιώνες θα μπορούν να λάβουν υπόψη τις κοινωνικοοικονομικές πτυχές της σύγχρονης ελαιοκαλλιέργειας, όπου το εργατικό δυναμικό μπορεί να είναι δύσκολο να βρεθεί και η ποιότητα των προϊόντων γίνεται απαραίτητη προϋπόθεση.

"Μια τέτοια σύγχρονη ελαιοκαλλιέργεια σίγουρα θα οδηγήσει στην παραγωγή λαδιού καλύτερης ποιότητας», είπε η Λίμα. ​"Οδεύουμε προς νέες μορφές ελαιοκαλλιέργειας, οι οποίες θα μπορούσαν να αποφέρουν περισσότερα έσοδα στις εταιρείες ελαιολάδου, συμβάλλοντας παράλληλα στην αποκατάσταση της ελαιοκαλλιέργειας και του περιβάλλοντος στις περιοχές που πλήττονται από το Xylella».