Ασαφής επίδραση ζεστού καιρού στις ελιές

Αναμφίβολα, το κλίμα της γης γίνεται όλο και πιο ζεστό. Είναι λόγω της φυσικής ροής του καιρού στο σύνολό του, ή λόγω των εκπομπών CO2 ή ενός συνδυασμού των δύο. Η Νότια Ευρώπη είχε διαδοχικές περιόδους πολύ ζεστού καιρού αυτό το καλοκαίρι και στις Ηνωμένες Πολιτείες ο Ιούλιος ήταν ο πιο καυτός από το 1895, σύμφωνα με το NOAA.

Αυτό είναι και μια ευλογία και κατάρα για τις ελιές. Ο πολύ ζεστός καιρός μπορεί να καταστρέψει τη μύγα των φρούτων της ελιάς, αλλά όταν ο ελαιώνας δεν αρδεύεται, θα καταστήσει τον καρπό της ελιάς πολύ ξηρό με αποτέλεσμα πολύ χαμηλότερες αποδόσεις.

Η θηλυκή μύγα ελιάς βάζει τα αυγά της στην ελιά και η νεογέννητη κάμπια αρχίζει να καταβροχθίζει τη σάρκα προκαλώντας βαριά βλάβη. Οι μύγες ελιάς, οι οποίες είναι κοινές στη λεκάνη της Μεσογείου και έχουν εντοπιστεί στην Καλιφόρνια από το 1998, είναι ενεργές όταν η θερμοκρασία είναι κάτω από τους 30 βαθμούς Κελσίου (86 στην κλίμακα Φαρενάιτ). Για θερμότερες συνθήκες, η ωοτοκία αναστέλλεται και εάν η θερμοκρασία υπερβεί τους 35 βαθμούς (95 Fahrenheit) το σφάλμα γίνεται εντελώς ανενεργό.

Από την άλλη πλευρά, οι ξηρές καιρικές συνθήκες δεν παρέχουν καύσιμο για το ελαιόδενδρο και τα drupes είναι πολύ αφυδατωμένα για να δημιουργήσουν οποιοδήποτε λάδι εσωτερικά. Η λύση έγκειται στις βροχοπτώσεις του φθινοπώρου (εάν εμφανίζονται αρκετά νωρίς) ή στην άρδευση, κάτι που δεν είναι εφικτό για πολλές ελαιοκαλλιέργειες στη Μεσόγειο λόγω έλλειψης νερού ή της ευρέως χρησιμοποιούμενης μεθόδου καλλιέργειας ​"xerophytic "(μη αρδευόμενα) δέντρα για καλύτερη ποιότητα ελαιόλαδου.

Έτσι, οι μέσες καιρικές συνθήκες είναι καλές παραγωγή ελαιολάδου και οι εκστρατείες φυτοφαρμάκων για να απαλλαγούμε από τα σφάλματα, και οι θερμότερες καιρικές συνθήκες δεν σημαίνουν φυτοφάρμακα αλλά προβλέψιμα λιγότερο ελαιόλαδο.

• "Το ελαιόλαδο ", στα ελληνικά


• "Οι πληθυσμοί των μύλων φρούτων ελιάς μετρήθηκαν στην Κεντρική και Νότια Καλιφόρνια "