Οι παραγωγοί στην Αργεντινή αντιμετωπίζουν τον πληθωρισμό εν όψει της συγκομιδής του 2023

Με την έναρξη της συγκομιδής του 2023 λιγότερο από δύο μήνες μακριά, οι παραγωγοί σε όλη την Αργεντινή αντιμετωπίζουν το υψηλότερο ποσοστό πληθωρισμού τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

Σύμφωνα με στοιχεία της INDEC, της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας της Αργεντινής, ο ετήσιος πληθωρισμός το 2022 έφτασε σχεδόν το 95%. Αναλυτές με τους οποίους συμβουλεύτηκε η εθνική τράπεζα της χώρας προέβλεψαν ότι το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί σχεδόν στο 98% το 2023.

Μια παρατεταμένη οικονομική κρίση μαστίζει τον μεγαλύτερο παραγωγό ελαιολάδου της Νότιας Αμερικής λόγω του τεράστιου χρέους, των υπερβολικών ελλειμματικών δαπανών και της ανεξέλεγκτης υποτίμησης του τοπικού νομίσματος, του πέσο Αργεντινής.

Η συνεχιζόμενη κρίση έχει επηρεάσει κάθε οικονομικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ελαιολάδου. Ωστόσο, οι παραγωγοί έμαθαν να ζουν με αχαλίνωτο ετήσιο πληθωρισμό, ο οποίος έχει ξεπεράσει το 50 τοις εκατό τα τρία από τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

"Η ζωή σε μια χώρα με τόσο μεγάλο πληθωριστικό αντίκτυπο, όπως η Αργεντινή, κάνει τους ανθρώπους επιχειρηματίες και τις εταιρείες τους να αλλάζουν εντελώς τη στρατηγική αποταμίευσης και κεφαλαιοποίησης», είπε ο Gabriel Guardia, γενικός διευθυντής της Olivícola Laur με έδρα τη Μεντόζα. Olive Oil Times.

"Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το πέσο είναι ένα νόμισμα που δεν μπορεί να εμπιστευτεί ή να σωθεί», πρόσθεσε. ​"Επομένως, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να επενδύσετε, να το ξοδέψετε… ή να κάνετε οικονομία σε δολάρια. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική».

Ωστόσο, η κυβέρνηση της Αργεντινής έχει επιβάλει αυστηρά όρια στο ποσό των δολαρίων που μπορούν να αγοράσουν ιδιώτες και εταιρείες. Ως αποτέλεσμα, έχει προκύψει μια παράνομη παράλληλη αγορά, γνωστή ως μπλε δολάριο, η οποία είναι περίπου 50 τοις εκατό χαμηλότερη από την επίσημη συναλλαγματική ισοτιμία.

Οι παράλληλες συναλλαγματικές ισοτιμίες έχουν επιδεινώσει τις επιπτώσεις του πληθωρισμού, ειδικά στις εισροές που προέρχονται από τοπικές πηγές.

"Το εσωτερικό κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, των λιπασμάτων, των φυτοϋγειονομικών προϊόντων και της μεταφοράς αυξάνεται μόνιμα κάθε ή δύο μήνες», δήλωσε ο Guardia.

Ο Julián Clusellas, πρόεδρος της εταιρείας ελαιολάδου Valle de La Puerta και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ελαιολάδου της Αργεντινής, είπε Olive Oil Times ότι το κόστος της εργασίας και των λιπασμάτων είχε διπλασιαστεί από την αρχή του περασμένου έτους.

Πρόσθεσε ότι το κόστος των φυτοϋγειονομικών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, που απαιτείται για την τροφοδοσία των ελαιοτριβείων και των συστημάτων άρδευσης στα οποία βασίζονται σχεδόν όλοι οι ελαιώνες της χώρας, έχει επίσης αυξηθεί σημαντικά.

Guillermo Kemp, ο εμπορικός διευθυντής της Solfrut, πρόσθεσε ότι ο πληθωρισμός και άλλοι εξωτερικοί παράγοντες έχουν κάνει την αγορά άλλων απαραίτητων εισροών, όπως μπουκάλια, καπάκια και ετικέτες, μια επιπλέον επιπλοκή.

"Αυτά τα προβλήματα περιπλέκουν τα σχέδια παραγωγής μας, τα οποία προσαρμόζονται συνεχώς για να ανταποκρίνονται σε όλες τις υποχρεώσεις πληρωμής που έχει η εταιρεία», είπε. Olive Oil Times.

Λόγω της αύξησης του κόστους παραγωγής, το ελαιόλαδο που πωλείται στην εγχώρια αγορά πρέπει επίσης να αυξάνεται σε τιμή κάθε δύο έως τρεις μήνες.

Σύμφωνα με τον Clusellas, αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλοί τοπικοί παραγωγοί να εγκαταλείψουν την εγχώρια αγορά και να εμμείνουν στις εξαγωγές, κυρίως προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και τη Βραζιλία.

"Αυτό που μας έχει σώσει φέτος είναι το διεθνής τιμή που είναι πολύ υψηλή, 40 τοις εκατό περισσότερο από πέρυσι», είπε.

Ωστόσο, ο συνδυασμός του πληθωρισμού και των παράλληλων αγορών συναλλάγματος σημαίνει ότι δεν είναι όλες οι εξαγωγές κερδοφόρες.

"Η μεγάλη μάχη είναι με τα εσωτερικά κόστη, καθώς οι εισροές αυξάνουν την αξία τους σε παράλληλα δολάρια», είπε ο Guardia.

Συχνά, οι παραγωγοί αγοράζουν αγαθά και υπηρεσίες για το μπλε δολάριο (περίπου 380 πέσος) ενώ μετατρέπουν τα έσοδά τους από τις εξαγωγές με την επίσημη ισοτιμία (περίπου 190 πέσος).

"Αυτό το χάσμα βλάπτει έντονα την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών», πρόσθεσε ο Guardia. ​"Οι εξαγωγικές μας αγορές έχουν ουσιαστικά καταρρεύσει κατά 90 τοις εκατό, καθώς δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τις πιο σταθερές χώρες παραγωγής, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία».

Ο Κλουσελάς συμφώνησε: ​"Η συναλλαγματική απόκλιση μας σκοτώνει όπως συμβαίνει με όλους τους παραγωγούς που εξάγουν».

Παρά τις προκλήσεις που θέτει ο πληθωρισμός και η νομισματική κρίση της Αργεντινής, οι παραγωγοί συνεχίζουν να βρίσκουν τρόπους για να διατηρήσουν τη ροή του ελαιολάδου.

Για παράδειγμα, η Solfrut συνεχίζει να δημιουργεί οικονομίες κλίμακας και να βελτιώνει την αποδοτικότητα για να μειώσει την τιμή ανά κιλό ελαιοκάρπου που καλλιεργείται και λίτρο παραγόμενου λαδιού.

"Η στρατηγική μας είναι να συνεχίσουμε να αυξάνουμε τα επίπεδα παραγωγής καθώς οι νέοι ελαιώνες ενσωματώνονται στο πρόγραμμα παραγωγής και, από την άλλη πλευρά, να βελτιώσουμε την παραγωγικότητα μέσω καλύτερης διαχείρισης του νερού (άρδευση) και κλαδέματος, καθώς και με την ενσωμάτωση νέας ανανεώσιμης ενέργειας στην άρδευση και συστήματα παραγωγής», είπε ο Kemp.

Ο Guardia πρόσθεσε ότι η συνεχής υποτίμηση του πέσο σημαίνει ότι το πιο οικονομικό πράγμα για τους παραγωγούς είναι να επανεπενδύουν συνεχώς.

"Οι εταιρείες γενικά καταλήγουν να επανεπενδύουν το κέρδος σε πάγια στοιχεία ενεργητικού», είπε. ​"Η Αργεντινή έχει το σύνθημα ότι αυτό που βλέπουμε σήμερα ως ακριβό είναι φθηνό αύριο».

"Γι' αυτό βλέπουμε συχνά ότι σε στιγμές κρίσης αυξάνονται οι επενδύσεις, αυξάνεται η αγορά μηχανημάτων, αυξάνεται η επέκταση των βιομηχανιών που βρήκαν απόδοση παρά τον πληθωρισμό», πρόσθεσε. Οι βιομηχανίες που δεν επενδύουν και δεν μπορούν να νικήσουν τον πληθωρισμό πεθαίνουν.

Όπως και σε άλλες χώρες, ο πληθωρισμός στην Αργεντινή κορυφώθηκε από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο και έκτοτε μειώθηκε τόσο ελαφρά. Αυτό προσφέρει μια μικρή αναβολή στους παραγωγούς, όπως και οι προβλέψεις για την επερχόμενη συγκομιδή, η οποία ξεκινά τον επόμενο μήνα.

Ο Κλουσελάς είπε ότι πιστεύει ότι η Αργεντινή θα παράγει περίπου 30,000 τόνους ελαιόλαδου φέτος, σύμφωνα με τον κυλιόμενο μέσο όρο πενταετίας των 33,200 τόνων. Βάσισε την πρόβλεψή του σε πολλούς παραγωγούς που μπήκαν σε ένα ​»επί του έτους» στον φυσικό κύκλο εναλλασσόμενης φέρειας της ελιάς.

Ο Kemp είπε ότι το Solfrut θα ξεκινήσει τη συγκομιδή του στα μέσα του επόμενου μήνα και προβλέπει ελαφρώς υψηλότερη απόδοση φέτος από ό,τι το 2022.

"Σε ορισμένες από τις φάρμες μας, όπως το Chilecito, θα έχουμε μια χρονιά υψηλής παραγωγής, υψηλότερη από το 2022», είπε. ​"Όσον αφορά τις φάρμες μας στο Σαν Χουάν, τα αναμενόμενα επίπεδα παραγωγής είναι παρόμοια με το 2022».

Εν τω μεταξύ, στη Μεντόζα, η Guardia περιμένει επίσης μια ισχυρή συγκομιδή.

"Τα δέντρα είναι καλά φορτωμένα με ελιές και μέχρι στιγμής είχαμε ένα αρκετά ξηρό κλίμα, το οποίο θα μπορούσε να ευνοήσει μια καλή λιπογένεση αν όλα παραμείνουν ίδια», είπε. ​"Ελπίζουμε να συνεχίσουμε τη χρονιά χωρίς κλιματικές ενοχλήσεις».

"Και αν συμβεί αυτό, η συγκομιδή θα είναι αρκετά καλή», κατέληξε ο Guardia. ​"Δεν είναι όλα άσχημα νέα».

• Μπουένος Άιρες Times
• Reuters