Οι ελαιοκαλλιεργητές στο Πακιστάν αναζητούν κυβερνητική βοήθεια για την κλιμάκωση της παραγωγής

Οι ελαιοκαλλιεργητές στο Πακιστάν εκτιμούν τους καρπούς τους ως α ​"cash crop» αλλά να περιμένουμε περισσότερη υποστήριξη από την κυβέρνηση για να τους βοηθήσει να αυξήσουν τις δικές τους παραγωγή ελαιολάδου σε εμπορική κλίμακα.

Ως μέρος της παραγωγής της ελαιοκαλλιεργητική πρωτοβουλία, το Πακιστάν σχεδιάζει να φυτέψει 10 εκατομμύρια ελαιόδεντρα σε όλη τη χώρα για να γίνει αυτάρκης στην παραγωγή ελαιολάδου.

Ο Basit Shakeel Hashmi, ένας πρωτοπόρος ελαιοκαλλιεργητής από τη μεγαλύτερη αγροτική επαρχία της χώρας, το Punjab, είναι ανιδιοτελής για το μέλλον των ελιών στη χώρα της Νότιας Ασίας.

Πριν από έξι χρόνια, μεταπήδησε από την καλλιέργεια σιταριού και καλαμποκιού, παραδοσιακές καλλιέργειες στην περιοχή, στη φύτευση ελιών.

Είπε Olive Oil Times ότι αποφάσισε να καλλιεργήσει ελιές επειδή κέρδιζε λιγότερα από τις παραδοσιακές καλλιέργειες λόγω του ανώμαλου εδάφους. Άρχισε να καλλιεργεί ελιές όταν η επαρχιακή κυβέρνηση του Το Παντζάμπ ξεκίνησε την ελαιοκαλλιέργεια του πρόγραμμα.

Στην περιοχή καταγωγής του, το Chakwal, ο Hashmi φύτεψε 18,000 ελαιόδεντρα σε 100 εκτάρια γης, συμπεριλαμβανομένων άγονων και ανώμαλων εκτάσεων. Τώρα, το 90 τοις εκατό των δέντρων του καρποφορούν και ο Χάσμι πουλά τα δικά του έξτρα παρθένο ελαιόλαδο με 18€ το λίτρο στην τοπική αγορά.

"Η γη μου έγινε χρυσός από τότε που την γύρισα σε ελαιοτροφεία», είπε. ​"Μόλις 5,000 ελαιόδεντρα οδηγούν σε αρκετή παραγωγή λαδιού που βοηθά έναν αγρότη να κερδίζει περισσότερα από 18,000 ευρώ ετησίως, που είναι ένα όμορφο ποσό για έναν γεωπόνο».

Ο Χασμί πρόσθεσε ότι δεν ήταν εύκολο έργο γι 'αυτόν λόγω των ανισόπεδων εκτάσεων στη γη όπου έπρεπε να εγκαταστήσει ένα σύστημα άρδευσης με σταγόνες, ακολουθώντας τις συμβουλές των ειδικών της κυβέρνησης για την ελαιοκαλλιέργεια.

Αργότερα, αποφάσισε να δοκιμάσει κάτι λίγο διαφορετικό και έσκαψε την περιοχή για να ισοπεδώσει τη γη και φύτεψε περισσότερες ελιές.

Ο Χάσμι είχε καλλιεργήσει τα φυτά ελιάς που εισήγαγε από την Ισπανία και τα αγόρασε με τη βοήθεια κρατικών επιδοτήσεων. Τώρα καλλιεργεί έξι ποικιλίες, μεταξύ αυτών Arbequina και Koroneiki.

Δεκάδες άλλοι αγρότες της περιοχής ακολουθούν επίσης τα βήματά του και φυτεύουν ελιές.

Στελέχη του εθνικού προγράμματος για την προώθηση της ελιάς και αγρότες είναι πεπεισμένοι ότι η μαζική προώθηση της ελαιοκαλλιέργειας σε άγονη γη θα τερματίσει την εξάρτηση της χώρας από το εισαγόμενο ελαιόλαδο.

Τα στοιχεία από την TrendEconomy, μια εμπορική βάση δεδομένων, δείχνουν ότι το Πακιστάν εισήγαγε περισσότερα από 10 εκατομμύρια ευρώ ελαιόλαδο το 2020, το τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.

Ο Muhammad Ramzan Ansar, γεωπόνος στο Barani Agriculture Research Institute (BARI), είπε Olive Oil Times ότι το ινστιτούτο βοήθησε τους αγρότες να φυτέψουν 1.3 εκατομμύρια δέντρα από το 2016 έως το 2021.

Ο ίδιος και άλλοι αξιωματούχοι του κλάδου λένε ότι το δυναμικό παραγωγής των σημερινών φυτειών είναι περίπου 1,400 τόνοι ετησίως και αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται καθώς φυτεύονται περισσότερα δέντρα.

Ο Ραμζάν είπε ότι το πρώτο κέντρο έρευνας και εκπαίδευσης ελιάς ιδρύεται στο BARI Chakwal για να συμβουλεύει τους ελαιοκαλλιεργητές και τους παραγωγούς ελαιολάδου.

Ο Ραμζάν πρόσθεσε ότι η ποιότητα του ελαιολάδου που παράγεται στην περιοχή βελτιώνεται και προσελκύει πελάτες.

Ωστόσο, ο Hashmi προειδοποίησε ότι η φροντίδα των δέντρων για τα δύο πρώτα χρόνια, προτού εισέλθουν στην παραγωγικότητα, είναι πολύ δαπανηρή για τους αγρότες και, ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να συντηρηθούν.

Αν και η κυβέρνηση ενθαρρύνει την ελαιοκαλλιέργεια στη χώρα, πολλοί εξακολουθούν να χρειάζονται περισσότερη υποστήριξη για να εγκαταστήσουν συστήματα στάγδην άρδευσης και άλλες υποδομές για την κερδοφόρα καλλιέργεια της ελιάς.

Μόλις ο Χάσμι μαζέψει τις ελιές του, τις πηγαίνει σε ένα κυβερνητικό μύλο στο ΜΠΑΡΙ. Είπε ότι οι περισσότεροι αγρότες εξαρτώνται από τα ελαιοτριβεία της κυβέρνησης για την παραγωγή του ελαιολάδου τους.

Λίγοι αγρότες έχουν το κεφάλαιο ή τη γνώση για να φτιάξουν τους δικούς τους μύλους, κάτι που οι παραγωγοί παγκοσμίως έχουν αποδώσει στην παραγωγή υψηλότερης ποιότητας.

Ωστόσο, ο Hashmi πιστεύει ότι το Πακιστάν σύντομα θα είναι σε θέση να καλύψει τις καταναλωτικές του ανάγκες χωρίς να βασίζεται στις εισαγωγές, εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες πολιτικές.

Ο Muhammad Tariq, διευθυντής εθνικού έργου στο Υπουργείο Εθνικής Επισιτιστικής Ασφάλειας και Έρευνας, είπε ότι υπάρχουν 26 μύλοι στη χώρα. Μπορούν να παράγουν κατά μέσο όρο 600 κιλά ελαιόλαδο την ώρα.

Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση καλύπτει το 67% των δαπανών για την αγορά νέων ελαιόδεντρων και βοηθά τους αγρότες να εγκαταστήσουν συστήματα στάγδην άρδευσης.

"Ας ελπίσουμε ότι, σε δύο με τρία χρόνια, το Πακιστάν θα αντικαταστήσει την εισαγωγή του ελαιολάδου με την τοπική παραγωγή του με αυτή τη μαζική καλλιέργεια ελιάς και την παραγωγή λαδιού του στη χώρα», κατέληξε.