Οι φυσικές ποικιλίες ελιάς της Ανδαλουσίας θα μπορούσαν να καταστραφούν μέχρι το 2100, προειδοποιούν οι ερευνητές

Η έκταση που είναι κατάλληλη για ελαιοκαλλιέργεια θα μειωθεί σταθερά στην Ανδαλουσία τα επόμενα 80 χρόνια, σύμφωνα με ένα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Κόρδοβα, το Κέντρο Έρευνας στις Γεω-Διαστημικές Επιστήμες (CICGE) και το Πανεπιστήμιο του Πόρτο.

Ενώ η ποικιλία Picual - που χρησιμοποιείται για την παραγωγή σχεδόν το ένα τρίτο του παγκόσμιου ελαιολάδου - και εντατικά αγροκτήματα θα επηρεαστούν οι λιγότερο παραδοσιακοί παραγωγοί που αναπτύσσουν στενά διανεμημένες ποικιλίες ελιάς που συνδέονται με προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης (ΠΓΕ και ΠΟΠ) θα μπορούσαν να εξαλειφθούν.

Χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο γνωστό ως μοντελοποίηση κατανομής ειδών (SDM) για την πρόβλεψη περιοχών κατάλληλων για ορισμένα είδη να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν βάσει περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η Ανδαλουσία όλο και περισσότερο ζεστό και ξηρό κλίμα οδηγεί τη μείωση.

"Η μελέτη αποκαλύπτει ότι θα υπάρξει μείωση της διαθέσιμης έκτασης για καλλιέργεια των περισσότερων από τις ποικιλίες ελιάς που μελετήθηκαν », δήλωσε ο Salvador Arenas-Castro, ερευνητής του CIGCE. ​"Θα οφείλεται κυρίως στη μείωση των βροχοπτώσεων και στην απώλεια υγρασίας του εδάφους. "

Ο Arenas-Castro και οι συνεργάτες του δημιούργησαν μοντέλα για επτά ποικιλίες ελιάς και άγρια ​​ελιές, χρησιμοποιώντας οκτώ προγνωστικές μεταβλητές. Διαπίστωσαν ότι έξι από τις ποικιλίες μαζί με τις άγριες ελιές θα είχαν ουσιαστικά λιγότερη γη κατάλληλη για την καλλιέργειά τους μέχρι το τέλος του αιώνα.

"Εκτός από το Picual, για το οποίο υπήρξε αύξηση σε μια κατάλληλη περιοχή για τα μελλοντικά σενάρια, οι μελλοντικές κατάλληλες περιοχές που προβλέπονταν για κάθε ποικιλία ήταν σημαντικά μικρότερες από τις τρέχουσες », έγραψαν οι ερευνητές. Η γη κατάλληλη για καλλιέργεια Picual, από την άλλη πλευρά, αναμένεται να αυξηθεί κατά 25 τοις εκατό κατά 2100.

"Αυτή η κατάσταση θέτει σε κίνδυνο τις παραδοσιακές ποικιλίες, μια πηγή γενετικής ποικιλομορφίας που μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη σε νέα και απρόβλεπτα σενάρια κλιματική αλλαγή, ασθένειες ή παράσιτα ή να αποκτήσουν νέες ποικιλίες ελαιόδεντρων προσαρμοσμένες στις νέες και καινοτόμες τεχνικές καλλιέργειας ", πρόσθεσαν οι ερευνητές.

Οι ποικιλίες Lechín, Manzanilla, Nevadillo, Hojiblanco και Picudo αναμένεται να έχουν 100% μείωση στην κατάλληλη έκταση καλλιέργειας έως το 2100. Οι ποικιλίες Acebuche και Verdial αναμένεται να παρουσιάσουν μείωση 72% και 22%, αντίστοιχα, έναντι του ίδιου χρονικό διάστημα.

Η Arenas-Castro προειδοποίησε ότι η πιθανή απώλεια ποικιλιών ελιάς θα έχει μια σειρά επιπτώσεων τόσο για τη γη όσο και για τους ανθρώπους που την καλλιεργούν.

"Οι περισσότερες από αυτές τις ενδημικές ποικιλίες ομαδοποιούνται στο πλαίσιο του τύπου ελαιοκαλλιέργειας που ονομάζεται ​»παραδοσιακός«που σχετίζονται περισσότερο με απομακρυσμένες περιοχές ή με ορεινές περιοχές με δυσκολία πρόσβασης, οι οποίες με τη σειρά τους είναι λιγότερο παραγωγικές», είπε στους Olive Oil Times.

"Αυτός ο τύπος καλλιέργειας, μπροστά από την εντατική ή υπερ-εντατική, φιλοξενεί όχι μόνο ενδιαφέρον από την αγροοικολογική άποψη (για τη σχετική βιοποικιλότητα που φιλοξενεί), αλλά και από το κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο και σε μια πιο τοπική κλίμακα δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει τη διατροφή του οικονομία περιφερειών που δεν θα είχαν πρόσβαση σε άλλους τύπους διαχείρισης γης », πρόσθεσε ο Arenas-Castro.

Σχεδόν κάθε επαρχία ελαιοκαλλιέργειας στην Ανδαλουσία θα επηρεαστεί με σημαντικές μειώσεις που προβλέπονται στο Κάντιθ, την Κόρδοβα, την Ουέλβα, τη Μάλαγα και τη Σεβίλλη. Το Jaén αναμένεται να μην επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό, ενώ οι ορεινές περιοχές της Γρανάδας και της Αλμερίας θα γίνουν όλο και πιο κατοικήσιμες για τις ελιές Picual.

Το μεταβαλλόμενο κλίμα της Ανδαλουσίας είναι επίσης πιθανό να οδηγήσει σε α μείωση της συνολικής ποσότητας αρόσιμης γης στην αυτόνομη κοινότητα. Καθώς η κατανομή των καλλιεργειών μεταβάλλεται σταθερά κατά τη διάρκεια του αιώνα, εκείνες που δεν έχουν επικαλύψει παραδοσιακά μπορεί να αρχίσουν να το κάνουν, γεγονός που θα μπορούσε να φέρει τους αγρότες σε σύγκρουση.

"Οι αλλαγές στις περιβαλλοντικές περιοχές αυτής της καλλιέργειας θα επηρέαζαν την αναδιανομή της σε άλλες περιοχές και ενδέχεται να έρχονται σε σύγκρουση με άλλους τύπους καλλιεργειών που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος, όπως τα δημητριακά και, ως εκ τούτου, να προκαλέσουν πιθανές συγκρούσεις », δήλωσε ο Arenas-Castro.

"Υπό αυτή την έννοια, γνωρίζοντας τις πιθανές αλλαγές που μπορεί να εμφανιστούν στο εγγύς μέλλον εξαιτίας της απώλειας δυνητικά αρόσιμου περιβαλλοντικού χώρου ή της ανακατανομής της καλλιέργειας και κατά συνέπεια της αλληλεπικάλυψης με άλλες καλλιέργειες, επιτρέπει αυτή τη δυναμική να προβλεφθεί κατά τη λήψη αποφάσεων " πρόσθεσε.

Η Arenas-Castro ελπίζει ότι τα μοντέλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τις τοπικές κυβερνήσεις για να αρχίσουν να σχεδιάζουν το μέλλον. Πιστεύει ότι θα πρέπει να αναληφθούν πρόσθετες μελέτες για τον εντοπισμό ποικιλιών ελιάς με παρόμοια χαρακτηριστικά με το Picual που μπορεί να είναι σε θέση να ευδοκιμήσουν στην Ανδαλουσία στο μέλλον.

"Αυτό το πλαίσιο μοντελοποίησης μας επιτρέπει να προβλέψουμε πιθανές αλλαγές στη μετεγκατάσταση περιβαλλοντικών περιοχών για τις ποικιλίες ελιάς, γεγονός που με τη σειρά του σημαίνει ότι αυτό ​»σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης »είναι πολύ χρήσιμο για την άμβλυνση των επιπτώσεων αυτών των αλλαγών», ανέφερε. ​"Επομένως, δεδομένου ότι οι προβλέψεις γίνονται μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα, νομίζω ότι οι ελαιοκαλλιεργητές, αλλά πολύ περισσότερο οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, έχουν αρκετό χρόνο για να αναλάβουν δράση. "