Η Ιταλία αναμένει απότομη πτώση στην παραγωγή ελιάς

Περίληψη

Ο ιταλικός ελαιοκομικός τομέας αντιμετωπίζει πτώση της παραγωγής κατά 30% για το καλλιεργητικό έτος 2022/23 λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της ξηρασίας στις κύριες νότιες περιοχές, απειλώντας την επόμενη σοδειά. Ο εκσυγχρονισμός των δεξαμενών νερού, η διαχείριση του εδάφους και οι τεχνικές άρδευσης είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της ελαιοκαλλιέργειας στην Ιταλία, η οποία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός στον κόσμο μετά την Ισπανία.

Όπως συνέβη σε ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου, ο ιταλικός ελαιοκομικός τομέας γνώρισε μια σειρά οπισθοδρομήσεων φέτος, με υψηλές θερμοκρασίες και ξηρασία απειλώντας τώρα να θέσει σε κίνδυνο την επόμενη σοδειά.

Οι αρχικές εκτιμήσεις από την Cia-Agricoltori Italiani, μια ένωση αγροτών, αφορούν α Πτώση 30 τοις εκατό για το καλλιεργητικό έτος 2022/23 σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο στις κύριες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της νότιας Ιταλίας Puglia, Καλαβρία, Σικελία και Καμπανία.

Παρόλο που τα ελαιόδεντρα είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στην ξηρασία, το νερό παίζει καθοριστικό ρόλο σε ορισμένα στάδια του κύκλου ζωής του φυτού.

Η ανώμαλη ζέστη κατά την περίοδο ανθοφορίας τον Μάιο και το έλλειμμα νερού κατά τη φάση ανάπτυξης τον Ιούλιο συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν μια πολύ δυσμενή χρονιά για την παραγωγή ελιάς.

Ως αποτέλεσμα, το δέντρο αναγκάζεται να θυσιάσει στοιχεία των τυπικών βιολογικών διεργασιών του για να επιβιώσει, εξοικονομώντας έτσι διαθέσιμους πόρους.

Σε ένα ανησυχητικό πρώιμο σημάδι, ορισμένα άλση αναφέρουν ήδη την εμφάνιση ξηρών και συρρικνωμένων καρπών. Ακόμη και όταν οι ελιές φαίνεται να αναπτύσσονται κανονικά, το στρες του νερού αφυδατώνει τον πολτό και θέτει σε κίνδυνο την ανάπτυξή του, μειώνοντας έτσι τον σχηματισμό ελαίου.

Στα κλιματικά προβλήματα προστίθεται η διαφαινόμενη απειλή του ελιά καρπού. Στο στάδιο προ της συγκομιδής το φθινόπωρο, το έντομο θα μπορούσε να βλάψει περαιτέρω την ποσότητα και την ποιότητα της παραγωγής.

Σύμφωνα με τη Cia, ενόψει της αυξανόμενης κλιματικής ανισορροπίας, ο εκσυγχρονισμός των ταμιευτήρων νερού και των σχετικών υποδομών είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της ελαιοκαλλιέργειας, καθώς και η καλύτερη διαχείριση του εδάφους και οι τεχνικές άρδευσης με στόχο τον περιορισμό της απώλειας νερού.

Ο ιταλικός τομέας της ελιάς είναι σήμερα ένας από τους σημαντικότερους παγκοσμίως, με την παραγωγή να αντιπροσωπεύει το 15% της παγκόσμιας παραγωγής, δεύτερος μόνο μετά την Ισπανία.

• Cia-Italian Farmers