Η επαρχία του Μπουένος Άιρες βλέπει σημαντική ανάπτυξη στην παραγωγή ελαιολάδου

Η παραγωγή ελαιολάδου αυξάνεται αργά αλλά σταθερά στο επαρχία του Μπουένος Άιρες, που τροφοδοτείται από νέα ελαιόδεντρα που φυτεύτηκαν στην περιοχή Coronel Dorrego.

Οι ελιές φυτεύτηκαν για πρώτη φορά στο Coronel Dorrego πριν από περίπου 50 χρόνια, 525 χιλιόμετρα νότια της εθνικής πρωτεύουσας. Έκτοτε, έχουν επεκταθεί καλύπτοντας περίπου 2,500 εκτάρια και συνεισφέρουν περίπου το ήμισυ της ετήσιας παραγωγής ελαιολάδου της επαρχίας.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδίας Ελιάς της Αργεντινής (FOA), η επαρχία του Μπουένος Άιρες είναι υπεύθυνη για το 96% της εθνικής παραγωγής. Περίπου το - τοις εκατό της παραγωγής ελαιολάδου της Αργεντινής συμβαίνει στις δυτικές περιοχές του Σαν Χουάν, της Λα Ριόχα, της Καταμάρκα και της Μεντόζα.

Σε μια προσπάθεια επέκτασης της ελαιοκαλλιέργειας στην περιοχή, τοπικοί παραγωγοί συνεργάζονται με το Εθνικό Ινστιτούτο Αγροτικής Τεχνολογίας (INTA) για να βρουν τα καλύτερα μέρη στην περιοχή για να φυτέψουν περισσότερα δέντρα και να αναπτύξουν μια περιφερειακή επωνυμία.

Παρά το έντονα διαφορετικό κλίμα της από την πιο άνυδρη και ορεινή δυτική Αργεντινή, ο José Massigoge, ερευνητής στο INTA Barrow στο Μπουένος Άιρες, είπε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι οι εδαφικές και κλιματικές συνθήκες εξακολουθούν να επιδέχονται την ελαιοκαλλιέργεια.

"Για παράδειγμα, η περιοχή γύρω από το Dorrego, ιδιαίτερα κοντά στην ακτή, διαθέτει εξαιρετικά κατάλληλα εδάφη που χαρακτηρίζονται από αμμοπηλώδη που προσφέρουν εξαιρετική αποστράγγιση – μία από τις βασικές απαιτήσεις για την καλλιέργεια ελαιόδεντρων», είπε. ​"Ενώ η ελιά είναι ένα ανθεκτικό φυτό, χρειάζεται σωστή αποστράγγιση για τις ρίζες της, μια προϋπόθεση που ικανοποιείται επαρκώς σε αυτή την περιοχή».

Οι παραγωγοί είπαν ότι το θερμικό πλάτος προάγει τη σταδιακή ωρίμανση του καρπού, η οποία έχει ως αποτέλεσμα αυξημένα επίπεδα φαινολών και υψηλή αναλογία ελαϊκού οξέος.

Ο Massigoge το σημείωσε ​"οι ψυχρές θερμοκρασίες κατά την πρώιμη συγκομιδή συμβάλλουν στην παρουσία του πολυφαινόλες και άλλες βασικές ενώσεις, που προσδίδουν πικρία στο λάδι. Επιπλέον, αυτή η συνθήκη είναι πλεονεκτική για τη διατήρηση του λαδιού, εξασφαλίζοντας υψηλά επίπεδα αντοχής στο χρόνο».

Ο Federico Bottini, συνεργάτης της Agroliva, πρόσθεσε ότι η σημαντική αλλαγή μεταξύ της θερμοκρασίας της ημέρας και της νύχτας παράγει ελαιόλαδα με ενδιαφέρουσες οργανοληπτικές ιδιότητες.

"Μια άλλη αξιοσημείωτη διάκριση είναι η διαθεσιμότητα υδάτινων πόρων. η περιοχή δέχεται περίπου 600 χιλιοστά βροχόπτωσης ετησίως, που είναι σημαντικά υψηλότερη από αυτή των μεγαλύτερων φυτειών της χώρας», είπε. ​"Ενώ η άρδευση είναι απαραίτητη στην περιοχή μας, χρησιμεύει πρωτίστως ως συμπληρωματικό μέτρο. Επιπλέον, το ψυχρότερο κλίμα κατά την περίοδο της συγκομιδής επηρεάζει θετικά τους ποιοτικούς δείκτες της παραγωγής».

"Αν και δεν διαθέτω εξειδικευμένη τεχνογνωσία σε αυτόν τον τομέα, μπορώ να βεβαιώσω ότι τα λάδια μας αποδίδουν σταθερά εξαιρετικά αποτελέσματα τόσο σε φυσικοχημικές όσο και σε αισθητηριακές αξιολογήσεις», πρόσθεσε. ​"Ως εκ τούτου, έχουμε επιτύχει σταθερά ευνοϊκά αποτελέσματα σε διάφορους αγώνες».

Η Αργεντινή παραμένει σχετικά μέτρια έξτρα παρθένο ελαιόλαδο παραγωγός σε σύγκριση με τους μεγαλύτερους παραγωγούς στη λεκάνη της Μεσογείου. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου, η χώρα έχει κατά μέσο όρο αποδόσεις 31,800 τόνους ετησίως τα τελευταία πέντε χρόνια, καθιστώντας την τον μεγαλύτερο παραγωγό εκτός της Μεσογείου.

Ωστόσο, οι παραγωγοί προβλέπουν α μείωση της συγκομιδής φέτος λόγω της εισόδου πολλών αλσών σε μια ​»εκτός έτους» στον φυσικό κύκλο εναλλασσόμενου ρουλεμάν, έλλειψη ωρών ψύξης και ακραία καιρικά φαινόμενα.

Ωστόσο, οι αγρότες συνεχίζουν να φυτεύουν νέα ελαιόδεντρα σε όλη τη χώρα, ειδικά στο Σαν Χουάν και τη Λα Ριόχα, για να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση στις Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη.

Οι πρώτες φυτείες στο Μπουένος Άιρες ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Εκείνη την εποχή καλλιεργούνταν κυρίως δέντρα Picual και Arbequina και η παραγωγή γινόταν με παραδοσιακές μεθόδους.

Ωστόσο, οι σύγχρονες πρακτικές στην περιοχή έχουν εξελιχθεί ώστε να ενσωματώνουν δέντρα Arbosana και Koroneiki που φυτεύονται σε ελαιώνες υψηλής πυκνότητας, οι οποίοι διαθέτουν περισσότερα από 2,000 ελαιόδεντρα ανά εκτάριο.

Ο Federico Hollender, ιδιοκτήτης του Estilo Oliva στο Coronel Dorrego, θυμήθηκε ότι προσαρμόστηκε σε πιο σύγχρονη τεχνολογία.

"Αποφασίσαμε να μάθουμε, να υιοθετήσουμε τις πιο πρόσφατες τεχνολογίες σε αυτή τη δραστηριότητα και να επιλέξουμε το υπερ-εντατικό σύστημα», είπε. ​"Στη συνέχεια αρχίσαμε να φυτεύουμε περισσότερα εκτάρια με άλλες ποικιλίες ελαιόδεντρων και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε».

Οι παραγωγοί είναι αισιόδοξοι ότι η ελαιοκαλλιέργεια θα συνεχίσει να επεκτείνεται στην επαρχία του Μπουένος Άιρες και θα στηρίξει την έναρξη ενός διεθνούς διαγωνισμού ελαιολάδου στην πρωτεύουσα.

• Infobae
• La Voz del Pueblo