USITC Παρακολουθώντας τις ελιές

Η πρόσφατη ανακοίνωση ότι η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών (USITC) θα διεξαγάγει έρευνα για τις συνθήκες ανταγωνισμού που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί ελαιολάδου των ΗΠΑ θα πρέπει να προκαλέσει κάποια σοβαρή σκέψη. Οπως σημειώθηκε σε αυτόν τον ιστότοπο την περασμένη εβδομάδα, οι έρευνες αυτές δεν προέρχονται από το πουθενά και συχνά αναλαμβάνονται με την πρόθεση να χρησιμοποιήσουν τα συμπεράσματά τους για την έναρξη δασμών αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικών δασμών σε βάρος ξένων παραγωγών που υποτίθεται ότι λαμβάνουν παράνομες επιδοτήσεις.

Το ότι οι δυνάμεις πίεσης της εγχώριας βιομηχανίας ελαιολάδου έχουν ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια είναι σαφές από την προθυμία της USITC να πραγματοποιήσει μια τέτοια μελέτη. Η ώθηση πίσω από το αίτημα του κλάδου απεικονίζεται καλύτερα από ένα άρθρο στο Χρονικό του Σαν Φρανσίσκο πέρυσι:

Η μεγαλύτερη απειλή για την ιστορική ελαιοβιομηχανία της Καλιφόρνιας δεν είναι ο κακός καιρός, οι ασθένειες, τα απαγορευτικά κόστη συγκομιδής και ο έντονος ανταγωνισμός που έχουν ήδη επιπτώσεις, οι καλλιεργητές λένε: Είναι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποσχεθεί στο Μαρόκο - ένας από τους κύριους ανταγωνιστές της Καλιφόρνια - εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια για την τόνωση της γεωργίας στη χώρα αυτή ...

Πρώτα πρέπει να ειπωθεί ότι η Καλιφόρνια ​»Η ιστορική «ελαιοβιομηχανία ήταν πρωτίστως αφιερωμένη στην παραγωγή επεξεργασμένων μαύρων ελιών, αντί για ελαιόλαδο, η οποία άρχισε να παράγεται για την κορυφή της αγοράς τη δεκαετία του 1990. Θα ήταν δύσκολο να βρεθεί ένας παραγωγός οπουδήποτε στον κόσμο που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί πρόθυμα με τις μαύρες ελιές της Καλιφόρνια.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το 2004 οι Αυστραλοί παραγωγοί ελαιολάδου (που κατέχουν περίπου την ίδια θέση στην εθνική τους αγορά με τους παραγωγούς της Καλιφόρνια στη δική τους) απέτυχαν στον ισχυρισμό τους ενώπιον των Αυστραλιανών Τελωνείων να αποδείξουν ότι οι επιδοτήσεις της ΕΕ στους ελαιοκαλλιεργητές ήταν αντισταθμίσιμες, καθώς δεν ήταν δυνατό να αποδειχθεί ότι οι επιδοτήσεις αυτές ωφελούσαν τους παραγωγούς ελαιολάδου. Τα αυστραλιανά τελωνεία βασίστηκαν εν μέρει στη συμφωνία επιδοτήσεων του ΠΟΕ (και στη νομολογία) στην οποία είναι συμβαλλόμενο μέρος (όπως και οι ΗΠΑ). Το άρθρο 1 προβλέπει ότι όχι μόνο πρέπει να υπάρχει επιδότηση, αλλά και όφελος. Πρέπει επίσης να εντοπιστεί υλική βλάβη.

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, αν υπήρχε μια προσπάθεια να απαντηθούν οι κατηγορίες της ύπαρξης ​»η κυριότερη απειλή »για την ελαιουργική βιομηχανία με την ακύρωση μιας τέτοιας ενίσχυσης, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα διατρέχει τον κίνδυνο υπονόμευσης των σημερινών ολοένα και πιο σπάνιων αλλά σημαντικών πράξεων καλής θέλησης - προσφοράς γεωργικής εμπειρίας και προώθησης των εξαγωγών, αναπτυσσόμενες χώρες. Το Μαρόκο (του οποίου το πετρέλαιο δεν μπορεί ρεαλιστικά να θεωρηθεί ως ένας από τους κύριους ανταγωνιστές της Καλιφόρνιας) δεν είναι ο μοναδικός αποδέκτης βοήθειας των ΗΠΑ. Το Ιράκ, η Παλαιστίνη και η Αλβανία είναι επίσης μεταξύ των δικαιούχων και ενδέχεται να υποφέρουν από τις αυξανόμενες προσκλήσεις για τέτοιου είδους βραχυπρόθεσμα προστατευτικά μέτρα.

Η ΕΕ, με την επιχορήγηση της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) σε καλλιεργητές σε αυτό που είναι τώρα τα πιο απεγνωσμένα κράτη μέλη της, θα είναι σίγουρα και σταυροδρόμια της. Ενώ η ΚΓΠ όντως υπέστη σοβαρή οικονομική απάτη, συχνά σε σχέση με αυτές τις επιδοτήσεις, αυτό αντιμετωπίζεται επί του παρόντος από τις Βρυξέλλες, και στην πραγματικότητα μειώθηκε ουσιαστικά από αλλαγές σε τέτοιες επιδοτήσεις που εφαρμόστηκαν πριν από μια δεκαετία. Σε συνδυασμό με προηγμένες επιστημονικές μεθόδους για την ανίχνευση της απάτης σε προϊόντα (όσον αφορά την καταγωγή και τα πρότυπα ποιότητας / καθαρότητας, τα οποία έχουν επίσης αποτελέσει το αντικείμενο της νέας νομοθεσίας της ΕΕ), αυτά τα προβλήματα πιθανότατα θα επιλυθούν στο εγγύς μέλλον, δεδομένης ιδίως της συνειδητοποίησης της ΕΕ ότι πρέπει τώρα να ανταγωνιστεί τους παραγωγούς των ΗΠΑ για την αγορά των ΗΠΑ.

Ο περιορισμός της βοήθειας προς τους αγρότες που αγωνίζονται και τους παραγωγούς χαμηλού βαθμού για να κατευνάσουν τους αμερικανούς παραγωγούς υψηλού επιπέδου θα μπορούσε να αντισταθεί. Ο φονταμενταλισμός της αγοράς που επιχειρεί να εκτοξεύσει κάθε κρατική βοήθεια στους φτωχούς αγρότες και τις εμφανείς προστατευτικές πολιτικές όχι μόνο θα καταγγείλει την οξεία υποκρισία αλλά και θα ενθαρρύνει τις αμοιβαίες ενέργειες κατά των γεωργικών επιδοτήσεων που οι ΗΠΑ έχουν αρνηθεί να εγκαταλείψουν για πολιτικούς λόγους όπως το βαμβάκι και το καλαμπόκι.

Η έκθεση USITC που προγραμματίζεται να δημοσιευτεί τον Αύγουστο του 2013 θα είναι μια πολύ αναγκαία και αναμφίβολα υψηλής ποιότητας ανάλυση της παγκόσμιας αγοράς ελαιολάδου. Ας ελπίσουμε ότι θα χρησιμοποιηθεί με σύνεση για την υποστήριξη μακροπρόθεσμων διεθνών στόχων, όχι μόνο των βραχυπρόθεσμων συμφερόντων των Αμερικανών παραγωγών ελαιολάδου.