Η έρευνα EVOO χτυπά ένα τείχος στην Ελλάδα

Αναφέρομαι εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο για τη διαμάχη σχετικά με την εφαρμογή του Κανονισμός ΕΕ για την επισήμανση 432/2012 στην Ελλάδα. Ήταν ένας Ηρακλειός στόχος που προσπαθούσε να ξεδιπλώσει αυτόν τον Γκόρντι κόμπο παραπληροφόρησης και επιστημονικής συσκοτίσεως.

Η έρευνά μου συνεχίστηκε και ξεπέρασε τα γεγονότα που ανέφερα σε προηγούμενα άρθρα. Έχω έρθει αντιμέτωποι με τα αντικρουόμενα συμφέροντα, τις πολιτικές παρεμβάσεις, την επαγγελματική ζήλια και τα πιθανά επιστημονικά παραπτώματα και απάτες στην επιστημονική κοινότητα της ΕΕ.

Όταν ξεκίνησα αυτό το ταξίδι, υπέθεσα ότι οι επιστήμονες αναζητούν την αλήθεια και την καινοτομία. Τουλάχιστον αυτή ήταν η εμπειρία μου μέχρι τότε. Στη σύγχρονη Ελλάδα, ωστόσο, ορισμένοι ακαδημαϊκοί που είναι καλά συνδεδεμένοι με οικογενειακές σχέσεις ή από πολιτικές σχέσεις, τυγχάνουν προτιμησιακής μεταχείρισης ακόμη και όταν η εργασία τους είναι κακή ή ακόμη και εντελώς απατηλή. Υπάρχουν πολλά χρήματα που δόθηκαν σε έναν μικρό αριθμό καλά συνδεδεμένων ακαδημαϊκών στην Ελλάδα. Πρόσφατα αναφέρθηκε ότι αποκτήθηκαν δόλια εκατομμύρια ευρώ σε επιχορηγήσεις για έρευνα στην ΕΕ. Τα ονόματα των εμπλεκόμενων ερευνητών δεν έχουν δημοσιευτεί.

Προσωπικές ακαδημαϊκές αντιπαλότητες αποκαλύφθηκαν όταν έστειλε επιστολή στον προηγούμενο πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου από τρεις εξέχοντες επιστήμονες Ο Δημήτριος Μπόσκου, η Μαρία Τσιμίδου και ο Αλέξιος-Λέανδρος Σκαλτσούνης στις 18 Ιουνίου 2014. Αντιτάχθηκαν στο ερώτημα που τέθηκε πέρυσι στον Υπουργό Γεωργίας Αθανάσιο Τσαφτάρη από ορισμένα μέλη του κοινοβουλίου σχετικά με τον κανονισμό περί επισήμανσης ισχυρισμού υγείας της ΕΕ 432/2012

Ακολουθεί ένα απόσπασμα:

"Προς έκπληξή μας, ανακαλύψαμε ότι ένας διεθνής ιστότοπος (oliveoiltimes.com) ανέφερε ότι μια ομάδα Ελλήνων εκλεγμένων αξιωματούχων υπέβαλε μια ερώτηση στο Κοινοβούλιο, η οποία σχετίζεται με την επιστημονική ανάλυση (NMR) για τον εντοπισμό δύο συγκεκριμένων ουσιών (oleocanthal και oleacein) στο παρθένο ελαιόλαδο και ζητά από τις αρμόδιες αρχές - συγκεκριμένα την EFET (Ελληνική Εθνική Ασφάλεια Τροφίμων) και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων - να εγκρίνουν μια επιστημονική ανάλυση (NMR) προκειμένου να δείξει την ανωτερότητα ορισμένων ελαίων που παράγονται στην Ελλάδα. Τέτοιες ενέργειες πιστεύουμε ότι είναι εξαιρετικά λανθασμένες, επιστημονικά ασαφείς, δημιουργώντας μεγάλη σύγχυση μεταξύ των παραγωγών και πολλές ερωτήσεις σχετικά με το κίνητρό τους. "

Αυτό που ώθησε αυτούς τους τρεις επιστήμονες να γράψουν μια επιστολή που αμφισβήτησε τα κίνητρα των εκλεγμένων αξιωματούχων χρειάστηκε λίγο χρόνο για να το καταλάβουν. Ωστόσο, αυτό που παρακίνησε τους εκλεγμένους αξιωματούχους είναι πιο προφανές.

Το ερώτημα που έθεσε μια ομάδα βουλευτών που ενεργούσαν για λογαριασμό των ελαιοκαλλιεργητών ζητούσε διευκρινίσεις σχετικά με το γιατί ο ΕΦΕΤ αρνήθηκε να εφαρμόσει τον κανονισμό που ο ίδιος ο Τσαφτάρης είχε αγκαλιάσει τόσο ενθουσιωδώς νωρίτερα. Το NMR θα ήταν το τέλειο εργαλείο για χρήση για το σκοπό αυτό. Χρειάστηκε όμως μια πολιτική απόφαση και υποστήριξη προκειμένου το NMR να είναι πιο προσιτό.

Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ενστερνίστηκε με ενθουσιασμό NMR για την ακριβή μέτρηση μεμονωμένων φαινολικών ενώσεων, αλλά στην Ελλάδα έχει αγνοηθεί. Γιατί; Επειδή διακυβεύεται μεγάλη χρηματοδότηση από την ΕΕ. Η ΕΕ χρηματοδοτεί γενναιόδωρα Έλληνες επιστήμονες για να βρουν νέες μεθόδους για τη μέτρηση των φαινολικών ενώσεων στο ελαιόλαδο με σκοπό την εφαρμογή του κανονισμού επισήμανσης της ΕΕ 432/2012, αλλά το NMR είχε ήδη επινοηθεί χωρίς καμία χρηματοδότηση από την ΕΕ.

Ο ακόλουθος ισχυρισμός υγείας επιτρέπεται στις ετικέτες: Πολυφαινόλες ελαιολάδου συμβάλλουν στην προστασία των λιπιδίων του αίματος από το οξειδωτικό στρες. Ο ισχυρισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για ελαιόλαδο που περιέχει τουλάχιστον 5 mg υδροξυτυροσόλης και τα παράγωγά του (π.χ. σύμπλεγμα ελαιοροπίνης και τυροσόλη) ανά 20 g ελαιολάδου. Για την ικανοποίηση της αξίωσης παρέχονται στον καταναλωτή πληροφορίες ότι το ευεργετικό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με ημερήσια πρόσληψη 20 gm ελαιόλαδου.

Σε αντίθεση με τον παραπάνω ισχυρισμό υγείας που επέτρεψε η ΕΕ, οι τρεις επιστήμονες που έγραψαν το γράμμα (Boskou, Tsimidou και Skaltsounis) ισχυρίστηκαν ότι δεν ήταν δυνατόν να ποσοτικοποιηθούν τα οφέλη για την υγεία των μεμονωμένων φαινολικών ενώσεων στο ελαιόλαδο:

"Το ζήτημα που τίθεται στο ελληνικό κοινοβούλιο είναι επιστημονικά περίπλοκο και ποια είναι η πιο αποτελεσματική, αξιόπιστη και οικονομική μέθοδος ανάλυσης ή ποιες ουσίες πρέπει να προσδιοριστούν, είναι κάτι που πρέπει να απαντηθεί από την επιστημονική κοινότητα παρά να απαντηθεί από μέλη του Κοινοβουλίου. Το ελαιόλαδο είναι πολύ πλούσιο σε βιοενεργά συστατικά, μια κατηγορία που είναι χημικά σχετιζόμενες βιοφαινόλες με υδροξυτυροσόλη και τυροσόλη και δεν είναι δυνατόν να ποσοτικοποιηθεί η συμβολή κάθε μεμονωμένης ένωσης στη συνολική ευεργετική επίδραση στην υγεία. "

Ωστόσο, η ΕΕ είχε ήδη ποσοτικοποιήσει τα οφέλη για την υγεία από την υδροξυτυροσόλη και τα παράγωγά της που βρέθηκαν στο ελαιόλαδο. Αυτή ήταν η βάση του ισχυρισμού υγείας που επιτρέπεται στην ετικέτα των υψηλών πολυφαινολών EVOO που πληρούν τις προϋποθέσεις. Στην πραγματικότητα ζητήθηκε ο Τσαφτάρης επειδή είχε εξουσία επί του ΕΦΕΤ εν μέσω καταγγελιών ότι ο ΕΦΕΤ δεν επέτρεπε την εφαρμογή της ρύθμισης της ΕΕ για τις υγειονομικές απαιτήσεις.

Αυτό που το κάνει ακόμα πιο παράξενο είναι ότι οι τρεις επιστήμονες που υπέγραψαν αυτήν την επιστολή διαμαρτυρίας είναι σεβαστοί στον τομέα της έρευνας για το ελαιόλαδο. Αυτό με έκανε πολύ περίεργο. Έτσι κοίταξα τις αλληλένδετες σχέσεις τους. Ο Τσαφτάρης ήταν επίσης καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου εδρεύουν οι Μπόσκο και Τσιμίδου. Θα μπορούσαν να έχουν επηρεάσει τον ΕΦΕΤ στο flip flop κατά την εφαρμογή του κανονισμού;

Με εκπλήσσει το όνομα του Σκαλτσούνη στην επιστολή. Ο Σκαλτσούνης είναι ο επικεφαλής του τμήματος Φαρμακογνωσίας του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου ο Προκόπιος Μαγιάτης ανακάλυψε τη μέθοδο NMR για την ακριβή μέτρηση των ατομικών φαινολικές ενώσεις στο ελαιόλαδο. Γιατί δεν θα ήθελε να χρησιμοποιηθεί το NMR για τη μέτρηση της υδροξυτυροσόλης και των παραγώγων της σε ελαιόλαδο προκειμένου να συμμορφωθεί με τον κανονισμό; Και γιατί οι τρεις αυτοί επιστήμονες έλαβαν μέρος στον Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ο οποίος δεν έχει καμία εξουσία ή γνώση σε τέτοια θέματα; Πιστεύουν ότι είχαν αυτή την πολύ μεγάλη πολιτική δύναμη;

Η έρευνά μου απέδωσε αρκετές παρατυπίες και φαύλους αντιπαλότητες που κρύβονται πίσω από αυτό το συγκεκριμένο γράμμα. Αλλά πρώτα μια ανακεφαλαίωση των γεγονότων που οδήγησαν σε αυτό και κάποιο πρόσθετο υπόβαθρο.

Μετά την πρώτη ερώτηση, ο Τσαφτάρης ζήτησε τη γνώμη του EFET και η απάντηση ήταν: ​"Η oleocanthal και η oleacein δεν μπορούν να μετρηθούν και να συμπεριληφθούν προκειμένου να πληρούν τις προϋποθέσεις για τον ισχυρισμό υγείας, επειδή δεν αναφέρονται συγκεκριμένα στον κανονισμό. " Αφού άκουσα τι πιστεύω ότι είναι μια λανθασμένη και μη επιστημονική απόφαση, κάλεσα αμέσως και έγραψα μια επιστολή στην ΕΕ και ζήτησα διευκρινίσεις σχετικά με τα συγκεκριμένα παράγωγα της υδροξυτυροσόλης που πρέπει να μετρηθούν προκειμένου να πληρούν τις προϋποθέσεις για τον ισχυρισμό υγείας. Έγραψα επίσης στον EFET εξηγώντας τον κανονισμό και κάνοντας μια υπόθεση για τη συμπερίληψη της ελαιοκανθάλης και της ελαϊκίνης. Ο κανονισμός αναφέρεται σε παράγωγα υδροξυτυροσόλης όπως, τυροσόλη κ.λπ. Ένας χημικός με γνώση του χημεία ελαιολάδου θα ήξεραν σε ποια άλλα παράγωγα αναφέρονται. Ακόμα κι αν δεν ήξεραν, το μόνο που έπρεπε να κάνουν είναι το google όπως έκανα.

Κατά συνέπεια, ο EFET αντέστρεψε την απόφασή τους και επιβεβαίωσε ότι όντως η ελαιοκανθάλη και η ελαϊκίνη θα πρέπει να μετρηθούν προκειμένου να πληρούν τις προϋποθέσεις για τον ισχυρισμό υγείας. Αφού το άκουσα αυτό, έστειλα αμέσως μια επιστολή στην ΕΕ που τους ενημέρωσε ότι ο ΕΦΕΤ είχε αποδεχτεί την ελαιοκανθάλη και την ελαϊκίνη, και ως εκ τούτου δεν χρειάστηκε πλέον η γνώμη τους. Πρόσθεσα επίσης: ​"Η κατανόησή μου είναι ότι ο ΕΦΕΤ ως αρχή για την ποιότητα και την ασφάλεια των τροφίμων στην Ελλάδα έχει δικαιοδοσία να ερμηνεύει τον τρόπο εφαρμογής των κανονισμών της ΕΕ. " Τους ζήτησα να επιβεβαιώσουν αυτό το γεγονός.

Η ειρωνεία αυτής της κατάστασης είναι ότι ένας δημοσιογράφος οπλισμένος με πάθος για ανάγνωση ερευνητικών εγγράφων και νομικών συνόλων χωρίς επίσημη χημεία ή νομικό υπόβαθρο, θα πρέπει να εξηγήσει τη χημεία πίσω από τους κανονισμούς της ΕΕ και τη νομική κατάσταση του ΕΦΕΤ σε σχέση με την ΕΕ. Λίγο μετά τη δημοσίευση της θετικής απόφασης, ο EFET ανέβηκε για άλλη μια φορά και ζήτησε από την ΕΕ διευκρινίσεις σχετικά με το εάν πρέπει να συμπεριληφθεί το oleocanthal.

Αυτή ήταν μια καταστροφική σειρά γεγονότων για Ελληνικό ελαιόλαδο, το οποίο περιέχει περισσότερη ελαιοκανθάλη από την ελαϊκίνη. Μια ευνοϊκή απόφαση του ΕΦΕΤ θα ήταν μια πολύ θετική εξέλιξη για μια βιομηχανία που έχει ανάγκη από καλά νέα.

Εν τω μεταξύ, έπρεπε να στείλω ξανά την επιστολή μου στην ΕΕ αρκετές φορές επειδή αναδιοργάνωσαν τα γραφεία και τις υπηρεσίες τους. Η ΕΕ απάντησε τελικά στην ερώτησή μου μετά από ένα χρόνο καθυστέρησης και με πληροφόρησε ότι πράγματι οι εθνικοί οργανισμοί για την ασφάλεια των τροφίμων στα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν την πλήρη εξουσία να ερμηνεύουν και να εφαρμόζουν κανονισμούς της ΕΕ. Η μόνη φορά που η ΕΕ εμπλέκεται όταν υπάρχει καταγγελία, οπότε προσπαθούν να μεσολαβήσουν, αλλά η τελική απόφαση καθορίζεται από το δικαστήριο της ΕΕ.

Μόλις έλαβα το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, έγραψα και ρώτησα εάν υπήρξε καταγγελία εναντίον του EFET από οποιαδήποτε άλλη χώρα ή άτομο. Μου έδωσαν έναν σύνδεσμο όπου καταχωρούνται όλα τα παράπονα. Επιβεβαίωσα ότι δεν έγιναν καταγγελίες εναντίον του ΕΦΕΤ σχετικά με αυτό, ή στην πραγματικότητα οποιοδήποτε άλλο ζήτημα.

Αυτό με οδήγησε στο προφανές συμπέρασμα ότι η καταγγελία που προκάλεσε την αλλαγή της γνώμης του ΕΦΕΤ προήλθε επανειλημμένα από την Ελλάδα. Αλλά ποιος ήταν υπεύθυνος για να σταματήσει η εφαρμογή ενός κανονισμού που θα είχε τόσο θετική επίδραση στο ελληνικό ελαιόλαδο;

Αποφάσισα να συναντήσω και να συνεντεύξω τους ανθρώπους που συνέταξαν την επιστολή, ξεκινώντας από τον κ. Σκαλτσούνη καθώς ήταν στην Αθήνα και είχα γράψει στον Μπόσκο και τον Τσιμίδου στο παρελθόν και τα μηνύματα μου έμειναν αναπάντητα και τα τηλέφωνα δεν επιστράφηκαν. Ο Τσιμίδου δούλευε επίσης σε μια νέα μέθοδο για τη μέτρηση των φαινολικών ενώσεων στο ελαιόλαδο και είχε αγνοήσει επανειλημμένα τη μέθοδο NMR.

Ο Σκαλτσούνης συμφώνησε εύκολα σε συνέντευξη. Ως επικεφαλής του τμήματος Φαρμακογνωσίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Σκαλτσούνης βρισκόταν στο ίδιο τμήμα όπου διεξήγαγαν τις έρευνές τους οι Μαγιάτης και Μέλιου. Γνώρισα τον Σκαλτσούνη στο εργαστήριό του στο Πανεπιστήμιο.

Ο Σκαλτσούνης δημοσίευσε πρόσφατα ένα έγγραφο όπου ανακοίνωσε την ανακάλυψη μιας νέας μεθόδου CE (Capillary Electrophoresis) για τη μέτρηση της ελαιοκανθάλης και της ελαϊκίνης. Ο Σκαλτσούνης ισχυρίστηκε ότι αυτή η νέα μέθοδος επαληθεύτηκε από την HPLC και ανέφερε το έγγραφο Magiatis για το NMR ως απόδειξη της εγκυρότητάς του. Τον ρώτησα αν ο Μαγιάτης ή ο Μέλιου επαλήθευσε τη μέθοδο του χρησιμοποιώντας NMR. ​"Δεν ξέρουν τι κάνουν ", είπε κατηγορηματικά.

Δεν θέλω να μετατρέψω αυτήν τη συνέντευξη σε συζήτηση, του επέτρεψα να συνεχίσει. Ήθελα να μάθω τι κρύβεται πίσω από τις επιθέσεις του σε δύο επιστήμονες που εργάζονται στο δικό του τμήμα. Έχω δει επιστημονικές αντιπαραθέσεις στο παρελθόν, αλλά αυτή ήταν προσωπική.

Ο Σκαλτσούνης με έδειξε γενναιόδωρα γύρω από το εργαστήριό του και όλα τα ερευνητικά του έργα βρίσκονται σε εξέλιξη. Είναι ευτυχώς θέσει για τις εικόνες ενώ ισχυρίζεται ότι δεν επιδιώκουν τη δημοσιότητα όπως μερικοί ​"άλλοι ". Μια προφανής αναφορά στη δημοσιότητα Magiatis και Melliou έχουν λάβει διεθνώς για τη δουλειά τους με το Quantitative NMR.

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το ερευνητικό του δελτίο:

"Από όσα γνωρίζουμε, εδώ περιγράφουμε την πρώτη επικυρωμένη μέθοδο CE κατάλληλη για τον ταυτόχρονο, ποσοτικό προσδιορισμό της ελαιοκανθάλης και της ελαϊκίνης στο ελαιόλαδο. Μέχρι στιγμής έχει αναφερθεί μόνο μία ανάλυση που πληροί αυτά τα κριτήρια (Karkoula, Magiatis et al., 2012). Σε σύγκριση με το τελευταίο, το οποίο χρησιμοποίησε ποσοτικό NMR, ο προσδιορισμός CE είναι πολύ απλούστερος και οικονομικός, ωστόσο τα ποσοτικά αποτελέσματα είναι συγκρίσιμα και εξίσου αναπαραγώγιμα… Άλλες, πιο συμβατικές προσεγγίσεις όπως η HPLC απαιτούν μεγαλύτερο χρόνο ανάλυσης (40 έναντι 15 λεπτών) και διευκολύνουν τον προσδιορισμό μόνο oleocanthal (Impellizzeri & Lin, 2006). "

Υπάρχει κάποια αμφιβολία εάν τα αποτελέσματα είναι πράγματι ακριβή και αναπαραγώγιμα καθώς χρησιμοποιούν το HPLC ως μία από τις μεθόδους επικύρωσής τους. Η HPLC έχει ήδη απορριφθεί από τον Μαγιάτη σε μια μελέτη της μεθόδου HPLC και τη δημοσίευσε σε ένα περιοδικό αξιολόγησης από ομοτίμους. Με απλά λόγια, η oleocanthal και η oleacein αντιδρούν με τη μεθανόλη ή / και το νερό που χρησιμοποιείται σε HPLC προκαλώντας ανακριβείς μετρήσεις. Για να λειτουργήσει η μέθοδος Skaltsounis CE, απαιτούνται καθαρά oleocanthal και oleacein ως πρότυπα αναφοράς.

"Προσπαθούμε να παράγουμε καθαρό ελαιοκάνθηλ και ολεακεΐνη εδώ στο εργαστήριό μας. Σχεδιάζουμε να τα έχουμε ως τις πρώτες επικυρωμένες και αποδεκτές καθαρές μορφές ελαιοανθράκων και ολεακεϊνης », μου είπε ο Σκαλτσούνης.

"Έτσι θα είστε ο πάροχος της ελαιοκανθάλης και της ελαϊκίνης για όλες τις δοκιμές που θα διεξαχθούν με αυτήν τη νέα μέθοδο; " Ρώτησα. ​"Ναι φυσικά "είπε. ​"Έχουμε ένα άλλο εργαστήριο στα περίχωρα της Αθήνας όπου διεξάγουμε το έργο μας και σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο ", πρόσθεσε.

"Έτσι, με τη μέθοδο CE θα μπορούσατε να μετρήσετε την ελαιοκανθάλη και την ελαϊκίνη για να τεκμηριώσετε τον κανονισμό της ΕΕ; " Ρώτησα. ​"Λοιπόν, δεν ξέρουμε ποια θα μετρηθούν επειδή αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου », εξήγησε.

Μου έδειξε ένα γράφημα που έδειχνε πώς η ελαιοκανθάλη και η ελαϊκίνη αντιστρέφονται στην αρχική τους υδροξυτυροσόλη και τυροσόλη. ​"Αυτό αποδεικνύει απλώς ότι η ελαιοκανθάλη και η ελαϊκίνη είναι παράγωγα της υδροξυτυροσόλης και της τυροσόλης. " Παρατήρησα. Αλλά ο Σκαλτσούνης κούνησε το κεφάλι του.

Έγινε φανερό σε αυτόν τον δημοσιογράφο γιατί ο Σκαλτσούνης δεν θα ήθελε να εφαρμοστεί αυτός ο κανονισμός με τη μέθοδο της μέτρησης NMR.

Η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση μιας διαρροής εγκεφάλων που αναγκάζει τους πιο λαμπρούς και ταλαντούχους επιστήμονες να αναζητήσουν εργασία στο εξωτερικό. Αλλά χειροτερεύει. Η Ελλάδα φαίνεται επίσης να υφίσταται διαρροή πνευματικής ιδιοκτησίας

Η ελληνική επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να καινοτομεί και να εφεύρει νέες μεθόδους και κατοχυρώσιμες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ιδέες και ανακαλύψεις. Αλλά τι γίνεται με αυτούς; Πού πάνε αυτοί? Ποιος λαμβάνει την πίστωση και ποιος ωφελείται;

Έμαθα από έναν άλλο καθηγητή ότι ο Μαγιάτης υπέβαλε επίσημο παράπονο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που είχε εγγραφεί στο γραφείο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ σε συνεργασία με την ερευνητική μονάδα του City of Hope στην Καλιφόρνια. Ο Μαγιάτης ισχυρίζεται ότι ήταν ένας από τους εφευρέτες αλλά δεν πιστώθηκε και ούτε το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ρώτησα τον Μαγιάτη για αυτό και επιβεβαίωσε ότι όντως υπέβαλε την καταγγελία.

Η καταγγελία που υποβλήθηκε εναντίον του Σκαλτσούνη σχετικά με τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας του Μαγιάτη και του Πανεπιστημίου Αθηνών εξακολουθεί να βρίσκεται σε γραφείο κάπου. Δύο διαδοχικοί πρύτανες στο Πανεπιστήμιο δεν έχουν αναλάβει καμία δράση για να διερευνήσουν την καταγγελία επιστημονικού παραπτώματος εναντίον της Σκαλτσούνης που έγινε πριν από ένα χρόνο. Κάθεται αναπάντητο και ανεξερεύνητο όπως πολλά άλλα πράγματα στην Ελλάδα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο αδερφός του Σκαλτσούνη είναι δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου στην Ελλάδα. Έχει προταθεί ίσως αυτός είναι ο λόγος της αδράνειας. Ίσως οι αρχές δεν είναι πρόθυμες να διερευνήσουν πιθανό παράπτωμα εναντίον του αδελφού ενός δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Έστειλα ένα αντίγραφο αυτού του άρθρου στους Μπόσκο, Τσιμίδου και Σκαλτσούνη, αλλά δεν έλαβα απάντηση ή σχόλιο.

Το γεγονός είναι ότι, το NMR όχι μόνο μετρά την ελαιοκανθάλη και την ελαϊκίνη, αλλά και έναν αριθμό άλλων φαινολικών ενώσεων όλα σε ένα πέρασμα και εντός 3 λεπτών. Δεν υπάρχει συνεχής ροή εσόδων από τη μέθοδο NMR για τους επιστήμονες που το ανακάλυψαν. Υπάρχει ένα κενό του εξοπλισμού NMR σε αδράνεια ή σε πανεπιστήμια και ερευνητικά εργαστήρια διεθνώς. Δεν θα ήταν καλύτερο να τα χρησιμοποιήσουμε αντί να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε μια άλλη μέθοδο που μετρά μόνο δύο φαινολικές ενώσεις και απαιτεί την αγορά καθαρής ελαιοκανθάλης και ελαϊκίνης;

Η ΔΟΕ πρόκειται να αποφασίσει ποια μέθοδο θα πρέπει να αποδεχθεί επίσημα για την ακριβή μέτρηση των μεμονωμένων φαινολικών ενώσεων στο ελαιόλαδο. Η απάντηση είναι προφανής.

• Οι ερευνητές αποκρούουν ύποπτους δακτυλίους απάτης τεχνολογίας Ε & Α